Dziennik Ustaw - rok 1986 nr 39 poz. 193

1) w art. 25 w § 1 wyrazy „orzeka się” zastępuje się wyrazami „można orzec”,

2) po art. 52 dodaje się art. 52a w brzmieniu:

„Art. 52a. § 1. Kto:

1) bez wymaganego zezwolenia sporządza, wydaje, przewozi, przenosi lub rozpowszechnia utwory i inne informacje wyrażone za pomocą druku lub innych form służących do ich utrwalania i przekazywania,

2) podejmuje działanie w celu wywołania niepokoju publicznego lub rozruchów,

3) publicznie nawołuje do popełnienia przestępstwa lub je pochwala,

4) publicznie nawołuje do nieposłuszeństwa lub przeciwdziałania ustawie albo prawnemu rozporządzeniu organu państwowego,

5) bierze udział w związku, którego istnienie, ustrój lub cel ma pozostać tajemnicą wobec organów państwowych albo który rozwiązano lub któremu odmówiono zalegalizowania,

jeżeli zasięg czynu albo jego skutki nie były znaczne

- podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

§ 2. Usiłowanie, podżeganie i pomocnictwo są karalne.

§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1, można orzec przepadek przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do jego popełnienia, chociażby nie były własnością sprawcy.”

Przewodniczący Rady Państwa: w z. K. Barcikowski

Sekretarz Rady Państwa: Z. Surowiec