Dziennik Ustaw - rok 1988 nr 5 poz. 46

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA
POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 1 maja 1971 r. sporządzone zostało w Genewie Porozumienie europejskie uzupełniające Konwencję o znakach i sygnałach drogowych, sporządzoną w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r.

Po zaznajomieniu się z powyższym porozumieniem Rada Państwa uznała je i uznaje za słuszne z zastrzeżeniami:

– że Polska Rzeczpospolita Ludowa nie uważa się za związaną art. 9 porozumienia oraz

– że Polska Rzeczpospolita Ludowa stosować będzie symbol A 2c (niebezpieczny zjazd) zamiast symbolu A 2a oraz symbol A, 3c (stromy podjazd) zamiast symbolu A 3a, przewidzianych w ust. 17 załącznika do wymienionego porozumienia, stosownie do postanowień załącznika 1 część B, ust. 2 i 3 do Konwencji o znakach i sygnałach drogowych;

oświadcza, że postanawia przystąpić do tego porozumienia w imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, oraz przyrzeka, że będzie ono niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 1 czerwca 1984 r.

Przewodniczący Rady Państwa: H. Jabłoński

L. S.

Minister Spraw Zagranicznych: S. Olszowski

Załącznik

Przekład

POROZUMIENIE EUROPEJSKIE

uzupełniające Konwencję o znakach i sygnałach drogowych, sporządzoną w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r.,

sporządzone w Genewie dnia 1 maja 1971 r.

Umawiające się Strony, będące Stronami Konwencji o znakach i sygnałach drogowych, sporządzonej w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r.,

dążąc do dalszego ujednolicenia zasad dotyczących drogowych znaków, sygnałów i symboli oraz oznaczeń drogi w Europie,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Umawiające się Strony, będące stronami Konwencji o znakach i sygnałach drogowych, sporządzonej w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r., podejmą odpowiednie środki w celu zapewnienia zgodności obowiązującego na ich terytorium systemu znaków i sygnałów drogowych oraz oznaczeń drogi z postanowieniami załącznika do niniejszego porozumienia.

Artykuł 2

1. Niniejsze porozumienie będzie otwarte do podpisu do dnia 31 grudnia 1972 r. dla państw, które podpisały Konwencję o znakach i sygnałach drogowych, sporządzoną w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r., lub przystąpiły do niej i które są członkami Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych lub są dopuszczone do udziału w pracach Komisji zgodnie ze statusem doradczym, stosownie do ustępu 8 postanowień o zakresie działania tej komisji.

2. Niniejsze porozumienie podlega ratyfikacji po ratyfikowaniu przez zainteresowane państwo Konwencji o znakach i sygnałach drogowych, sporządzonej w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r., lub przystąpienia do niej. Dokumenty ratyfikacyjne będą złożone na przechowanie Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

3. Niniejsze porozumienie będzie otwarte do przystąpienia dla każdego z państw wymienionych w ustępie 1 niniejszego artykułu, które są stronami Konwencji o znakach i sygnałach drogowych, sporządzonej w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r. Dokumenty przystąpienia powinny być złożone na przechowanie Sekretarzowi Generalnemu.

Artykuł 3

1. Każde państwo w czasie podpisywania lub ratyfikacji niniejszego porozumienia albo przystąpienia do niego lub kiedykolwiek później może w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego oświadczyć, że porozumienie będzie stosowane na wszystkich lub niektórych terytoriach, za których stosunki międzynarodowe jest ono odpowiedzialne. Porozumienie będzie stosowane na terytorium lub terytoriach wymienionych w notyfikacji po upływie trzydziestu dni od dnia otrzymania tej notyfikacji przez Sekretarza Generalnego lub od dnia wejścia w życie porozumienia dla państwa składającego notyfikację, w zależności od tego, który z tych dni jest późniejszy.

2. Każde państwo, które złożyło oświadczenie zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, może później w dowolnym czasie oświadczyć w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego, że porozumienie przestanie być stosowane na terytorium wymienionym w notyfikacji, i w tym przypadku porozumienie przestanie obowiązywać w stosunku do tego terytorium po upływie jednego roku od dnia otrzymania tej notyfikacji przez Sekretarza Generalnego.

Artykuł 4

1. Porozumienie niniejsze wchodzi w życie po upływie dwunastu miesięcy od dnia złożenia dziesiątego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia.

2. W stosunku do każdego państwa, które ratyfikuje niniejsze porozumienie lub do niego przystąpi po złożeniu dziesiątego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia, porozumienie wejdzie w życie po upływie dwunastu miesięcy od dnia złożenia przez to państwo dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia.

3. Jeżeli dzień wejścia w życie wynikający z ustępu 1 i 2 niniejszego artykułu jest wcześniejszy od dnia wynikającego z zastosowania artykułu 39 Konwencji o znakach i sygnałach drogowych, sporządzonej w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r., to ten ostatni dzień będzie dniem wejścia w życie niniejszego porozumienia w rozumieniu ustępu 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 5

Z dniem wejścia w życie niniejszego porozumienia uchyli i zastąpi ono w stosunkach między Umawiającymi się Stronami postanowienia dotyczące Protokołu o znakach i sygnałach drogowych, zawarte w Porozumieniu europejskim, uzupełniającym Konwencję o ruchu drogowym oraz Protokół w sprawie znaków i sygnałów drogowych z 1949 r., podpisane w Genewie dnia 16 września 1950 r., Porozumienie w sprawie znakowania robót na drogach, podpisane w Genewie dnia 16 grudnia 1955 r. i Porozumienie europejskie o znakach na jezdni, podpisane w Genewie dnia 13 grudnia 1957 r.

Artykuł 6

1. Po upływie dwunastu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego porozumienia każda Umawiająca się Strona może zaproponować jedną lub więcej zmian do porozumienia. Tekst każdej zaproponowanej zmiany wraz z uzasadnieniem powinien być przesłany Sekretarzowi Generalnemu, który zawiadomi o tym wszystkie Umawiające się Strony. Umawiające się Strony w ciągu dwunastu miesięcy następujących po dacie tego zawiadomienia będą mogły poinformować Sekretarza Generalnego, czy: a) przyjmują zmianę, b) odrzucają zmianę albo c) życzą sobie zwołania konferencji w celu rozpatrzenia zmiany. Sekretarz Generalny prześle tekst zaproponowanej zmiany również innym państwom wymienionym w artykule 2 niniejszego porozumienia.

2.a) Każda zaproponowana zmiana, przekazana zgodnie z postanowieniami ustępu 1 niniejszego artykułu, będzie uważana za przyjętą, jeżeli w wyżej wymienionym terminie dwunastu miesięcy mniej niż jedna trzecia Umawiających się Stron zawiadomi Sekretarza Generalnego, że odrzuca zmianę lub życzy sobie zwołania konferencji w celu jej rozpatrzenia. Sekretarz Generalny zawiadomi wszystkie Umawiające się Strony o każdym przyjęciu albo odrzuceniu proponowanej zmiany lub też życzeniu zwołania konferencji. Jeżeli ogólna liczba zawiadomień o odrzuceniu zmian i życzeń zwołania konferencji, otrzymanych w określonym terminie dwunastu miesięcy, jest mniejsza niż jedna trzecia ogólnej liczby Umawiających się Stron, Sekretarz Generalny zawiadomi wszystkie Umawiające się Strony, że zmiana wejdzie w życie po sześciu miesiącach od upływu terminu dwunastu miesięcy, określonego w ustępie 1 niniejszego artykułu w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron, z wyjątkiem tych, które w tym określonym terminie odrzuciły zmianę lub życzyły sobie zwołania konferencji w celu jej rozpatrzenia.

b) Każda Umawiająca się Strona, która w wyżej wymienionym terminie dwunastu miesięcy odrzuciła propozycję zmiany lub życzyła sobie zwołania konferencji w celu jej rozpatrzenia, może w dowolnym czasie po upływie tego terminu notyfikować Sekretarzowi Generalnemu, że przyjmuje zmianę, a Sekretarz Generalny zawiadamia o tej notyfikacji wszystkie inne Umawiające się Strony. Zmiana ta wejdzie w życie w stosunku do Umawiającej się Strony, która notyfikowała o jej przyjęciu, po sześciu miesiącach od daty otrzymania przez Sekretarza Generalnego notyfikacji.

3. Jeżeli zaproponowana zmiana nie została przyjęta zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu oraz jeżeli w terminie dwunastu miesięcy, określonym w ustępie 1 niniejszego artykułu, mniej niż połowa ogólnej liczby Umawiających się Stron zawiadomi Sekretarza Generalnego o odrzuceniu zaproponowanej zmiany i jeżeli co najmniej jedna trzecia ogólnej liczby Umawiających się Stron, lecz nie mniej niż pięć, zawiadomi go, że przyjmuje zmianę lub życzy sobie zwołania konferencji w celu jej rozpatrzenia, Sekretarz Generalny zwoła konferencję w celu rozpatrzenia zaproponowanej zmiany lub każdej innej propozycji, która może mu być przekazana zgodnie z ustępem 4 niniejszego artykułu.

4. W razie zwołania konferencji zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu, Sekretarz Generalny zaprosi na nią wszystkie Umawiające się Strony i inne państwa, wymienione w artykule 2 niniejszego porozumienia. Zwróci się on do wszystkich państw zaproszonych na konferencję, aby najpóźniej na sześć miesięcy przed dniem jej otwarcia, przedstawiły mu wszelkie propozycje, które życzyłyby sobie również rozpatrzyć na tej konferencji oprócz proponowanej zmiany, oraz przekaże te propozycje, najpóźniej na trzy miesiące przed dniem otwarcia konferencji, wszystkim państwom zaproszonym na konferencję.

5.a) Każda zmiana niniejszego porozumienia będzie uważana za przyjętą, jeżeli zostanie przyjęta większością dwóch trzecich głosów państw reprezentowanych na konferencji, pod warunkiem że większość ta obejmie co najmniej dwie trzecie Umawiających się Stron reprezentowanych na konferencji. Sekretarz Generalny zawiadomi wszystkie Umawiające się Strony o przyjęciu zmiany, która wejdzie w życie po upływie dwunastu miesięcy od daty tego zawiadomienia w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron, z wyjątkiem tych, które w tym terminie zawiadomiły Sekretarza Generalnego o odrzuceniu zmiany.

b) Każda Umawiająca się Strona, która w wymienionym terminie dwunastu miesięcy odrzuciła zmianę, może w dowolnym czasie notyfikować Sekretarzowi Generalnemu, że ją przyjmuje, a Sekretarz Generalny zawiadomi o tej notyfikacji wszystkie inne Umawiające się Strony. Zmiana ta wejdzie w życie w stosunku do Umawiającej się Strony, która notyfikowała o jej przyjęciu, po sześciu miesiącach od dnia otrzymania przez Sekretarza Generalnego tej notyfikacji lub po upływie wymienionego terminu dwunastu miesięcy, w zależności od tego, który z tych dni jest późniejszy.

6. Jeżeli zaproponowanej zmiany nie uważa się za przyjętą zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu i jeżeli nie zostały spełnione warunki przewidziane w ustępie 3 niniejszego artykułu, dotyczące zwołania konferencji, proponowaną zmianę uważa się za odrzuconą.

7. Niezależnie od postępowania dotyczącego wprowadzania zmian, przewidzianego w ustępach 1–6 niniejszego artykułu, załącznik do niniejszego porozumienia może być zmieniony w drodze porozumienia właściwych organów rządowych wszystkich Umawiających się Stron. Jeżeli właściwy organ rządowy jednej z Umawiających się Stron oświadczył, że zgodnie z wewnętrznym ustawodawstwem jego zgoda jest uzależniona od uzyskania specjalnego zezwolenia w tym względzie lub od zatwierdzenia przez władzę ustawodawczą, zgoda właściwego organu danej Umawiającej się Strony na zmianę załącznika będzie uważana za wyrażoną tylko wtedy, gdy ten organ powiadomi Sekretarza Generalnego, iż otrzymał wymagane zezwolenie lub zatwierdzenie. Porozumienie między właściwymi organami może przewidywać, że w okresie przejściowym dotychczasowe postanowienia załącznika, w całości lub w części, pozostają w mocy równocześnie z nowymi postanowieniami. Sekretarz Generalny ustali datę wejścia w życie nowych postanowień.

8. Każde państwo w chwili podpisania, ratyfikacji niniejszego porozumienia lub przystąpienia do niego poda Sekretarzowi Generalnemu nazwę i adres organu właściwego do wyrażenia zgody przewidzianej w ustępie 7 niniejszego artykułu.

Artykuł 7

Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejsze porozumienie w drodze pisemnej notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego. Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie jednego roku od dnia otrzymania tej notyfikacji przez Sekretarza Generalnego. Każda Umawiająca się Strona, która przestanie być stroną Konwencji o znakach i sygnałach drogowych, sporządzonej w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r., przestaje być tego samego dnia stroną niniejszego porozumienia.

Artykuł 8

Niniejsze porozumienie przestaje obowiązywać, jeżeli w jakimkolwiek okresie kolejnych dwunastu miesięcy liczba Umawiających się Stron będzie mniejsza niż pięć albo od chwili, gdy przestanie obowiązywać Konwencja o znakach i sygnałach drogowych, sporządzona w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r.

Artykuł 9

1. Każdy spór między dwiema lub więcej Umawiającymi się stronami, dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszego porozumienia, którego strony uczestniczące w sporze nie są w stanie rozstrzygnąć w drodze negocjacji lub w inny sposób, zostanie przekazany do arbitrażu, jeżeli tego zażąda którakolwiek z Umawiających się Stron uczestniczących w sporze, oraz w konsekwencji tego zostanie przekazany jednemu lub więcej arbitrom, wybranym na podstawie wzajemnego porozumienia się stron uczestniczących w sporze. Jeżeli w ciągu trzech miesięcy od dnia zażądania arbitrażu strony uczestniczące w sporze nie osiągną porozumienia co do wyboru arbitra lub arbitrów, którakolwiek z tych stron może zwrócić się do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych o wyznaczenie jednego arbitra, któremu spór zostanie przekazany do rozstrzygnięcia.

2. Orzeczenie arbitra lub arbitrów, wyznaczonych zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, będzie obowiązywało Umawiające się Strony uczestniczące w sporze.

Artykuł 10

Żadne z postanowień niniejszego porozumienia nie powinno być interpretowane jako zakazujące Umawiającej się Stronie zastosowania środków zgodnych z postanowieniami Karty Narodów Zjednoczonych i ograniczanych wymaganiami sytuacji, które ona uważa za niezbędne do zapewnienia swego zewnętrznego lub wewnętrznego bezpieczeństwa.

Artykuł 11

1. Każde państwo w chwili podpisywania niniejszego porozumienia albo składania dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia może oświadczyć, że nie uważa się za związane artykułem 9 niniejszego porozumienia. Inne Umawiające się Strony nie będą związane artykułem 9 wobec jakiejkolwiek Umawiającej się Strony, która złożyła takie oświadczenie.

2. Zastrzeżenia do niniejszego porozumienia, inne niż zastrzeżenie przewidziane w ustępie 1 niniejszego artykułu, są dopuszczalne, pod warunkiem że będą sformułowane na piśmie, a jeżeli zostały sformułowane przed złożeniem dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia, zostaną potwierdzone w tym dokumencie.

3. Każde państwo w chwili składania dokumentu ratyfikacyjnego niniejszego porozumienia lub przystąpienia do niego powinno zawiadomić pisemnie Sekretarza Generalnego, w jakiej mierze zgłoszone przez nie zastrzeżenia do Konwencji o znakach i sygnałach drogowych, sporządzonej w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r., odnoszą się do niniejszego porozumienia. Te z zastrzeżeń, które nie będą notyfikowane podczas składania dokumentu ratyfikacyjnego niniejszego porozumienia lub przystąpienia do niego, będą uważane za nie mające zastosowania do niniejszego porozumienia.

4. Sekretarz Generalny zawiadomi o zastrzeżeniach i notyfikacjach dokonanych w myśl niniejszego artykułu wszystkie państwa wymienione w artykule 2 niniejszego porozumienia.

5. Każde państwo, które złożyło oświadczenie, zastrzeżenie lub notyfikację na mocy niniejszego artykułu, może je cofnąć w dowolnym czasie w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego.

6. Każde zastrzeżenie złożone zgodnie z ustępem 2 lub notyfikowane zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu:

a) zmienia w stosunku do Umawiającej się Strony, która złożyła wymienione zastrzeżenie lub notyfikowała o nim, te postanowienia porozumienia, do których ono się odnosi w zakresie tego zastrzeżenia;

b) zmienia te postanowienia w tym samym zakresie w stosunku do innych Umawiających się Stron w ich stosunkach z Umawiającą się Stroną, która złożyła zastrzeżenie lub notyfikowała o nim.

Artykuł 12

Oprócz oświadczeń, notyfikacji i zawiadomień, przewidzianych w artykułach 6 i 11 niniejszego porozumienia, Sekretarz Generalny będzie zawiadamiał Umawiające się Strony i inne państwa, wymienione w artykule 2, o:

a) podpisaniu, ratyfikacjach i przystąpieniach w myśl artykułu 2;

b) notyfikacjach i oświadczeniach w myśl artykułu 3;

c) datach wejścia w życie niniejszego porozumienia na mocy artykułu 4;

d) dacie wejścia w życie zmian do niniejszego porozumienia zgodnie z ustępami 2, 5 i 7 artykułu 6;

e) wypowiedzeniach na podstawie artykułu 7;

f) wygaśnięciu niniejszego porozumienia zgodnie z artykułem 8.

Artykuł 13

Po dniu 31 grudnia 1972 r. oryginał niniejszego porozumienia zostanie złożony na przechowanie Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, który prześle należycie uwierzytelnione jego odpisy wszystkim państwom wymienionym w artykule 2 niniejszego porozumienia.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejsze porozumienie.

Sporządzono w Genewie dnia pierwszego maja tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego pierwszego roku w jednym egzemplarzu w językach angielskim, francuskim i rosyjskim, które to trzy teksty są jednakowo autentyczne.

ZAŁĄCZNIK

1. W celu stosowania postanowień niniejszego załącznika określenie „konwencja" oznacza Konwencją o znakach i sygnałach drogowych, sporządzoną w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r.

2. Niniejszy załącznik zawiera jedynie uzupełnienia i zmiany wniesione do odpowiednich postanowień konwencji.

3. Do artykułu 1 (Określenia)

Litera b)

Litera ta otrzymuje następujące brzmienie „określenie «obszar zabudowany» oznacza obszar obejmujący zabudowania, na który wjazdy oraz z którego wyjazdy są specjalnie oznaczone odpowiednimi znakami."

Litera I)

Trzykołowe pojazdy, których ciężar własny nie przekracza 400 kg (900 funtów), powinny być zrównane z motocyklami.

Na końcu tego artykułu zamieszcza się dodatkowy punkt.

Punkt ten ma następujące brzmienie „do pieszych zalicza się osoby pchające lub ciągnące wózek dziecinny, wózek dla chorego lub wózek inwalidzki albo każdy inny pojazd małych rozmiarów i bez silnika, osoby idące, prowadzące ręką rower lub motorower, oraz inwalidów poruszających się na wózkach inwalidzkich, wprawianych w ruch przez nich samych lub poruszających się z szybkością pieszego."

4. Do artykułu 3 konwencji (Obowiązki Umawiających się Stron)

Ustęp 3

Ustęp ten otrzymuje następujące brzmienie „Każdy znak, symbol, urządzenie i oznaczenie drogi, niezgodne z systemem określonym w konwencji i w niniejszym porozumieniu, należy zastąpić w ciągu dziesięciu lat od daty wejścia w życie porozumienia. W tym okresie, w celu przyzwyczajenia użytkowników drogi do systemu określonego w konwencji i w niniejszym porozumieniu, poprzednie znaki, symbole i napisy mogą być utrzymywane obok znaków, symboli i napisów przewidzianych w konwencji i w niniejszym porozumieniu."

5. Do artykułu 6 konwencji

Ustęp 4

Postanowienia tego ustępu, które w konwencji są zaleceniami, powinny być obowiązujące.

6. Do artykułu 7 konwencji

Ustęp 1

Na końcu tego ustępu zamieszcza się dodatkowe zdanie.

Zdanie to ma następujące brzmienie: „Ponadto, jeśli chodzi o te znaki, zaleca się nie stosować na tym samym odcinku drogi znaków oświetlonych lub zaopatrzonych w materiały albo w urządzenia odblaskowe i znaków, które nie są oświetlone lub zaopatrzone w materiały albo urządzenia odblaskowe."

7. Do artykułu 8 konwencji

Ustęp 3

Ustęp ten otrzymuje następujące brzmienie: „W ciągu dziesięcioletniego okresu przejściowego wymienionego w ustępie 4 niniejszego załącznika, a także później w wyjątkowych okolicznościach, w celu ułatwienia zrozumienia znaków, może być dodany napis na prostokątnej tablicy umieszczonej poniżej znaku lub wewnątrz prostokątnej tablicy zawierającej znak; taki napis może być również umieszczony na samym znaku, jeżeli to nie utrudnia zrozumienia go przez kierujących, którzy nie mogą zrozumieć napisu."

8. Do artykułu 9 konwencji

Ustęp 1

Każde państwo wybierze wzór A^a dla znaków ostrzegawczych.

9. Do artykułu 10 konwencji (Znaki pierwszeństwa)

Ustęp 3

Każde państwo wybierze wzór B,2^a jako znak „Stop".

Ustęp 6

W celu uprzedzenia o zbliżaniu się do znaku B,1 należy używać tego samego znaku z dodatkową tabliczką według wzoru 1 wskazanego w załączniku 7 do konwencji.

W celu uprzedzenia o zbliżaniu się do znaku B,2^a należy używać znaku B,1 uzupełnionego prostokątną tablicą, na której znajduje się symbol „Stop" oraz liczba wskazująca, w jakiej odległości znajduje się znak B,2^a.

10. Do artykułu 18 konwencji (Znaki lokalizacji)

Ustęp 2

Ustęp ten otrzymuje następujące brzmienie: „Znaki E,9^a i E,9^c, odpowiadające wzorom przedstawionym w załączniku 9 do konwencji, oznajmiają użytkownikom drogi, że ogólne przepisy ruchu drogowego obowiązujące na obszarach zabudowanych na terytorium tego państwa są stosowane począwszy od znaków E,9^a do znaków E,9^c, chyba że na niektórych odcinkach dróg obszaru zabudowanego będą podane do wiadomości inne przepisy. Mają one napisy w ciemnym kolorze na białym lub jasnym tle i są umieszczone odpowiednio przy wjeździe na obszary zabudowane i przy wyjeździe z nich. Jednakże znak B,4 musi być zawsze umieszczony na drogach z pierwszeństwem przejazdu oznaczonych znakiem B,3, w razie gdy prawo pierwszeństwa przejazdu przestaje obowiązywać na obszarze zabudowanym."

Ustęp 3

Ustęp ten otrzymuje następujące brzmienie: „Znaki lokalizacji, używane w innych celach niż wspomniane w ustępie 2 niniejszego artykułu w podanym wyżej brzmieniu, powinny bardzo wyraźnie odróżniać się od znaków przewidzianych w tym ustępie; powinny one mieć napisy białe lub jasnej barwy na ciemnym tle."

11. Do artykułu 23 konwencji (Sygnały przeznaczone do kierowania ruchem pojazdów)

Bezpośrednio po ustępie 3 tego artykułu zamieszcza się dodatkowy ustęp.

Ustęp ten ma następujące brzmienie:

„a) Postanowienia ustępów 1, 2 i 3 artykułu 6 konwencji, dotyczące znaków drogowych, stosuje się do świetlnych sygnałów ruchu, z wyjątkiem tych, które są używane na przejazdach kolejowych;

b) Świetlne sygnały ruchu na skrzyżowaniach należy umieszczać przed skrzyżowaniem lub pośrodku i nad nim; mogą one być powtórzone po drugiej stronie skrzyżowania;

e) Oprócz tego zaleca się, aby ustawodawstwo krajowe przewidywało, że świetlne sygnały ruchu:

i) umieszcza się w taki sposób, ażeby nie przeszkadzały ruchowi pojazdów na jezdni, a jeżeli są ustawione na poboczach, ażeby w możliwie najmniejszym stopniu przeszkadzały ruchowi pieszych;

ii) powinny być dobrze widoczne z daleka i łatwo zrozumiałe przy zbliżaniu się do nich;

iii) powinny być znormalizowane na terytorium każdej Umawiającej się Strony, z uwzględnieniem kategorii dróg."

Ustęp 9

Ustęp ten otrzymuje następujące brzmienie: „Jeżeli zielone światło w systemie trójbarwnym ma kształt jednej lub kilku strzałek zielonych na czarnym okrągłym tle, zapalenie się tej strzałki lub tych strzałek oznacza, że pojazdy mogą jechać tylko w kierunku lub kierunkach wskazanych przez te strzałki. Strzałki oznaczające zezwolenie na jazdę wprost powinny być swym ostrzem skierowane do góry."

Ustęp 10

Początek tego ustępu otrzymuje następujące brzmienie: „Jeżeli sygnał w systemie trójbarwnym zawiera jedno lub kilka dodatkowych zielonych świateł w kształcie jednej lub kilku zielonych strzałek na okrągłym czarnym tle, zapalenie się ..."

Bezpośrednio po ustępie 10 tego artykułu zamieszcza się dodatkowy ustęp.

Ustęp ten ma następujące brzmienie: „Jeżeli czerwone lub żółte światło zawiera jedną lub kilka strzałek, to wskazanie dawane tymi światłami ogranicza się do kierunku lub kierunków wskazanych strzałką lub strzałkami."

Bezpośrednio po ustępie 11 tego artykułu zamieszcza się dodatkowy ustęp.

Ustęp ten ma następujące brzmienie: „W szczególnych przypadkach, kiedy nie ma potrzeby stałego używania sygnałów świetlnych, można używać sygnału składającego się z nie migającego światła czerwonego, poprzedzonego nie migającym światłem żółtym; to ostatnie może być poprzedzone przez migające światło żółte."

12. Do artykułu 24 konwencji (Sygnały przeznaczone wyłącznie dla pieszych)

Ustęp 1 litera a) ii)

Tego postanowienia nie należy stosować.

Ustęp 2

Ustęp ten otrzymuje następujące brzmienie: „Sygnały świetlne przeznaczone dla pieszych powinny być systemu dwubarwnego, a mianowicie czerwone i zielone. Nigdy nie należy zapalać dwóch świateł równocześnie."

Ustęp 3

Ustęp ten otrzymuje następujące brzmienie: „Światła powinny być rozmieszczone pionowo, z tym że czerwone światło powinno zawsze znajdować się u góry, a zielone światło – zawsze u dołu. Czerwone światło powinno mieć kształt stojącego pieszego lub stojących pieszych, a zielone światło – kształt idącego pieszego lub idących pieszych."

13. Do artykułu 31 konwencji (Oznaczenie miejsc robót drogowych)

Ustęp 2

Barier nie należy malować na przemian w pasy czarne i białe lub czarne i żółte.

14. Do artykułu 32 konwencji (Oznaczenie światłami lub urządzeniami odblaskowymi)

Artykuł ten otrzymuje następujące brzmienie:

„1. Zaleca się oznaczać znajdujące się na jezdni słupki (pachołki) lub wysepki białymi lub żółtymi światłami lub urządzeniami odblaskowymi.

2. Jeżeli krawędzie jezdni są oznaczone światłami lub urządzeniami odblaskowymi, światła te lub urządzenia powinny być:

a) wszystkie białe lub jasnożółte albo

b) białe lub jasnożółte dla oznaczenia krawędzi jezdni przeciwnej do tej, która odpowiada kierunkowi ruchu, a czerwone lub ciemnożółte dla oznaczenia krawędzi jezdni odpowiadającej kierunkowi ruchu.

3. Każde państwo będące stroną niniejszego porozumienia powinno przyjąć dla całego swojego terytorium tę samą barwę lub ten sam system barw dla świateł lub urządzeń odblaskowych wymienionych w niniejszym artykule."

15. Do artykułu 33 konwencji

Ustęp 1 litera a)

Litera ta otrzymuje następujące brzmienie: „Jeżeli na przejeździe kolejowym jest zainstalowana sygnalizacja w celu ostrzeżenia o zbliżaniu się pociągów lub mającym właśnie nastąpić zamknięciu zapór lub półzapór, powinna ona składać się z migającego światła czerwonego lub migających na przemian świateł czerwonych, przewidzianych w artykule 23 ustęp 1 litera b) konwencji. Na przejazdach kolejowych bez zapór lub półzapór sygnalizację powinny stanowić przede wszystkim dwa czerwone światła migające na przemian. Jednakże:

i) migające czerwone światła mogą być uzupełnione lub zastąpione świetlnym sygnałem systemu trójbarwnego, czerwono-żółto-zielonego, opisanym w artykule 23 ustęp 2 konwencji, lub takim sygnałem bez zielonego światła, jeżeli inne trójbarwne sygnały świetlne znajdują się na drodze nieco przed przejazdem kolejowym lub jeżeli przejazd kolejowy jest wyposażony w zapory. Migające czerwone światła na przejazdach kolejowych z półzaporami nie mogą być zastąpione w sposób podany w poprzednim zdaniu; mogą one jednak być tak uzupełnione, pod warunkiem że na drodze nieco przed przejazdem kolejowym znajdują się inne trójbarwne sygnały;

ii) na drogach gruntowych o bardzo małym ruchu i na przejściach dla pieszych może być używany tylko sygnał dźwiękowy."

Ustęp 2

Ustęp ten otrzymuje następujące brzmienie: „Sygnały świetlne należy umieszczać przy krawędzi jezdni odpowiadającej kierunkowi ruchu; w razie gdy wymagają tego okoliczności, na przykład warunki widoczności sygnałów lub natężenie ruchu, sygnały świetlne powinny być powtórzone z drugiej strony drogi. Jeżeli jednak ze względu na lokalne warunki jest to korzystniejsze, światła mogą być powtórzone nad jezdnią lub na wysepce na jezdni."

16. Do artykułu 35 konwencji

Ustęp 1

Zapór i półzapór na przejazdach kolejowych nie należy oznaczać pasami na przemian czarnymi i białymi lub czarnymi i żółtymi.

17. Do załącznika 1 do konwencji, część B

Ustęp 2 (Niebezpieczny zjazd)

Ustęp ten otrzymuje następujące brzmienie: „W celu uprzedzenia o zbliżaniu się do zjazdu z dużym spadkiem należy stosować symbol A,2^a.

Lewa część symbolu A,2^a zajmuje lewy róg tarczy znaku, a jego podstawa – całą szerokość tarczy, liczba oznacza wielkość spadku w procentach."

Ustęp 3 (Stromy podjazd)

Ustęp ten otrzymuje następujące brzmienie: „W celu uprzedzenia o zbliżaniu się do stromego podjazdu należy stosować symbol A,3^a.

Prawa część symbolu A,3^a zajmuje prawy róg tarczy znaku, a jego podstawa – całą szerokość tej tarczy; liczba oznacza wielkość wzniesienia w procentach."

Ustęp 11 (Przejście dla pieszych)

Ustęp ten otrzymuje następujące brzmienie: „W celu uprzedzenia o zbliżaniu się do przejścia dla pieszych należy stosować symbol A,11^a. Symbol ten może być umieszczony odwrotnie."

18. Do załącznika 2 do konwencji, część A

Ustęp 1 (Znak „Ustąp pierwszeństwa")

Znak B, 1 nie ma ani symbolu, ani napisów.

Ustęp 2 (Znak „Stop")

Ustęp ten otrzymuje następujące brzmienie: „Znakiem Stop" jest znak B,2 według wzoru B,2^a. Znak B,2, wzór B,2^a, powinien mieć kształt ośmiokąta o czerwonym tle z wąską białą lub jasnożółtą obwódką oraz symbolem „Stop" barwy białej lub jasnożółtej; wysokość symbolu powinna wynosić co najmniej jedną trzecią wysokości tarczy znaku.

Wysokość znaku B,2^a o wymiarach normalnych powinna wynosić około 0,9 m (3 stopy); wysokość znaków o małych wymiarach nie powinna być mniejsza niż 0,6 m (2 stopy)."

19. Do załącznika 2 do konwencji, część B

Ustęp 2 (Symbole) litera a) punkt i)

Postanowienie to otrzymuje następujące brzmienie: „Skrzyżowanie, na którym obowiązuje pierwszeństwo określone przez ogólnie obowiązującą w kraju zasadę pierwszeństwa. Należy stosować symbol A,21^a."

Ustęp 2 (Symbole) litera a) punkt iii)

Postanowienie to otrzymuje następujące brzmienie: „Skrzyżowanie z drogą, której użytkownikom kierujący są obowiązani ustąpić pierwszeństwa przejazdu. Należy stosować znaki B,1 lub B,2^a zgodnie z postanowieniami ustępu 9 niniejszego załącznika."

Ustęp 2 (Symbole) litera b)

Litera ta otrzymuje następujące brzmienie: „Jeżeli ruch na skrzyżowaniu jest kierowany przez sygnalizację świetlną, jako uzupełnienie lub zamiast znaków opisanych w niniejszej części może być umieszczony znak A^a z symbolem A,16, opisanym w części B załącznika 1 do konwencji."

20. Do załącznika 3 do konwencji, część A

Ustęp wstępny, pierwsze zdanie

Zdanie to otrzymuje następujące brzmienie: „Znakiem, który należy umieścić, jest znak A^a, opisany w części A załącznika 1 do konwencji."

Litera b)

Litera ta otrzymuje następujące brzmienie: „W celu uprzedzenia o innych przejazdach kolejowych należy stosować symbol A,27^a."

21. Do załącznika 3 do konwencji, część B

Nie należy stosować wzoru B,7^c znaku B,7.

Wzory B,7^a i B,7^b mogą mieć pasy koloru czerwonego, pod warunkiem że to nie wpłynie ujemnie na ogólny wygląd i skuteczność znaków.

22. Do załącznika 4 do konwencji, część A

Ustęp 2 (Opis znaków) litera a)

(Zakaz i ograniczenie wjazdu) punkt i)

Nie należy stosować wzoru C,1^b znaku C,1.

Ustęp 2 (Opis znaków) litera a)

(Zakaz i ograniczenie wjazdu) punkt iii)

Można stosować dwa znaki dodatkowe, których wzory podano w uzupełnieniu do niniejszego załącznika i które mają następujące znaczenie:

Dodatkowy znak nr 1. „Zakaz wjazdu pojazdów przewożących więcej niż określoną ilość materiałów wybuchowych lub łatwo palnych".

Dodatkowy znak nr 2: „Zakaz wjazdu pojazdów przewożących więcej niż określoną ilość środków mogących zanieczyścić wodę".

Uwaga na końcu tego postanowienia otrzymuje następujące brzmienie: „Znaki C,3^a do C,3^k oraz wspomniane w niniejszym ustępie dodatkowe znaki nr 1 i nr 2 nie mają ukośnego czerwonego pasa."

Ustęp 2 (Opis znaków) litera d) (Zakaz wyprzedzania)

Nie należy stosować wzorców C,13^ab i C,13^bb znaków C,13^a i C,13^b.

23. Do załącznika 4 do konwencji, część B

Ustęp 1 (Ogólna charakterystyka znaków i symboli) litera b)

Litera ta otrzymuje następujące brzmienie: „Z wyjątkiem odmiennych postanowień, znaki te są barwy niebieskiej, a symbole są białe lub jasnej barwy."

Ustęp 2 (Opis znaków) litera a)

(Nakazany kierunek jazdy)

Nie należy stosować znaku D,1^b.

Ustęp 2 (Opis znaków) litera c)

(Nakazany ruch okrężny)

Litera ta otrzymuje następujące brzmienie: „Znak D,3 «Nakazany ruch okrężny» nie ma innego znaczenia, oprócz oznajmienia obowiązującego dla pojazdów okrężnego kierunku ruchu. W razie ruchu lewostronnego kierunek strzałek powinien być odwrócony".

24. Do załącznika 5 do konwencji

Ogólna charakterystyka znaków i symboli części A do F

Bezpośrednio przed częścią A tego załącznika zamieszcza się dodatkowy ustęp.

Ustęp ten ma następujące brzmienie: „Na znakach uprzedzających lub drogowskazowych dotyczących autostrad lub dróg zrównanych z autostradami mogą być umieszczone w pomniejszeniu symbole, które znajdują się na znakach E,15 do E,17."

25. Do załącznika 5 do konwencji, część A

Ustęp 2 (Szczególne przypadki) litera a)

Czerwony pas znaków E,2^a i E,2^b powinien być obramowany białą obwódką.

26. Do załącznika 5 do konwencji, część B

Ustęp 1

Nie należy stosować znaku E,5^c.

Ustęp 2

Nie należy stosować znaku E,6^c.

27. Do załącznika 5 do konwencji, część C

Na końcu tej części zamieszcza się dodatkowy ustęp.

Ustęp ten ma następujące brzmienie: „Znaki E,9^a i E,9^c z napisami ciemnej barwy na białym lub jasnym tle powinny być używane stosownie do postanowień punktu 10 niniejszego załącznika."

28. Do załącznika 5 do konwencji, część E

Nie należy stosować znaku E,11^b.

29. Do załącznika 5 do konwencji, część F

Ustęp 2 (Znak „Droga jednokierunkowa"), litera b)

Na strzałce znaku E, 13^b może znajdować się napis tylko w tym przypadku, gdy to nie zmniejsza skuteczności znaku.

Ustęp 3 (Znak „Droga bez przejazdu")

Czerwony pas znaku E,14 powinien być obramowany białą obwódką.

Ustęp 4 (Znaki oznajmiające wjazd na autostradę lub wyjazd z autostrady)

Bezpośrednio po pierwszym akapicie tego ustępu zamieszcza się dodatkowy akapit.

Akapit ten ma następujące brzmienie: „Znak E,15 może być używany i powtarzany w celu uprzedzenia o zbliżaniu się do autostrady. W dolnej części każdego znaku umieszczonego w ten sposób lub na dodatkowej tabliczce według wzoru 1, wskazanej w załączniku 7 do konwencji, powinna być podana odległość od miejsca umieszczenia znaku do początku autostrady."

Ustęp 5 (Znaki oznajmiające wjazd na drogę lub wyjazd z drogi, na której obowiązują te same zasady ruchu co na autostradzie)

Bezpośrednio po pierwszym akapicie tego ustępu zamieszcza się dodatkowy akapit.

Akapit ten ma następujące brzmienie: „Znak E,17 może być używany i powtarzany w celu uprzedzenia o zbliżaniu się do drogi, na której obowiązują te same zasady ruchu co na autostradzie. W dolnej części każdego znaku umieszczonego w ten sposób lub na dodatkowej tabliczce według wzoru 1, wskazanej w załączniku 7 do konwencji, powinna być podana odległość od miejsca umieszczenia znaku do początku drogi, na której obowiązują te same zasady ruchu co na autostradzie."

30. Do załącznika 5 do konwencji, część G

Ustęp 2 (Opis symboli) litera a)

Nie należy używać symboli F,1^b i F,1^c.

31. Do załącznika 6 do konwencji, część A

Opis znaków

Ustęp 1, litera a)

Nie należy stosować tego postanowienia.

Ustęp 2, litera c)

Nie należy stosować tego postanowienia.

Ustęp 3, litera e)

Jeżeli zakaz obowiązuje tylko na krótkim odcinku, nie należy korzystać z możliwości umieszczenia tylko jednego znaku zawierającego w czerwonym obrzeżu wskazanie długości odcinka, na którym obowiązuje zakaz.

32. Do załącznika 6 do konwencji, część B

Ustęp 1 (Znak „Postój")

Na kwadratowej tablicy, wymienionej w pierwszym punkcie tego ustępu, należy umieścić literę „P".

Ustęp 2 (Znak wskazujący wyjazd ze strefy, w której postój jest ograniczony)

Na końcu tego ustępu zamieszcza się dodatkowy tekst

Tekst ten ma następujące brzmienie: „Zamiast okrągłej tarczy postoju można również używać oznaczeń jasnoszarej barwy umieszczonych na znakach używanych dla wskazania wjazdu do strefy.

Znak wskazujący wyjazd ze strefy, w której postój jest ograniczony, może być umieszczony na odwrotnej stronie znaku wskazującego wjazd do tej strefy, przeznaczonego dla ruchu z przeciwnego kierunku."

33. Do załącznika 7 do konwencji (Tabliczki dodatkowe)

Bezpośrednio po ustępie 1 zamieszcza się dodatkowy ustęp.

Ustęp ten ma następujące brzmienie: „Tło tabliczek dodatkowych powinno jak najbardziej odpowiadać tłu poszczególnych grup znaków, z którymi one są używane."

Załącznik – Dodatek

Annex – Appendix

Wersja obcojęzyczna