Dziennik Ustaw - rok 1990 nr 34 poz. 201

1) w art. 1:

a) w § 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) przed organami administracji państwowej oraz organami samorządu terytorialnego w należących do właściwości tych organów sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych,

2) w sprawach rozstrzygania sporów o właściwość między organami administracji państwowej i organami samorządu terytorialnego oraz między tymi organami a sądami”,

b) w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) państwowych i komunalnych jednostek organizacyjnych”;

2) art. 2 otrzymuje brzmienie:

„Art. 2. Kodeks postępowania administracyjnego normuje ponadto postępowanie przed organami państwowymi, organami samorządowymi, organami państwowych i komunalnych jednostek organizacyjnych oraz przed organami organizacji społecznych w sprawie skarg i wniosków (dział VIII).”;

3) w art. 3:

a) § 1 otrzymuje brzmienie:

„§ 1. Przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się do postępowania w sprawach karnych skarbowych.”,

b) w § 2 pkt 1–3 skreśla się;

4) w art. 5 w § 2:

a) w zdaniu pierwszym wyraz „dalszych” skreśla się.

b) pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) organach administracji państwowej – rozumie się przez to naczelne i centralne organy administracji państwowej, terenowe organy administracji rządowej, organy samorządu terytorialnego, a także organy wymienione w art. 1 § 2”,

c) dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

„6) organach samorządu terytorialnego – rozumie się przez to organy gmin, ich związków lub kolegia odwoławcze przy sejmikach.”;

5) art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Art. 6. Organy administracji państwowej działają na podstawie przepisów prawa.”;

6) w art. 7 wyraz „ludowej” skreśla się;

7) art. 17 otrzymuje brzmienie:

„Art. 17. Organami wyższego stopnia w rozumieniu kodeksu są:

1) w stosunku do organów gmin w sprawach należących do zadań własnych gmin – kolegia odwoławcze przy sejmikach, a w sprawach należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej – wojewodowie,

2) w stosunku do kierowników rejonowych urzędów rządowej administracji ogólnej – wojewodowie, a w stosunku do wojewodów – właściwi w sprawie ministrowie,

3) w stosunku do innych organów administracji rządowej, państwowych i komunalnych jednostek organizacyjnych – odpowiednie organy nadrzędne i właściwi ministrowie,

4) w stosunku do organów organizacji społecznych – odpowiednie organy wyższego stopnia tych organizacji, a w razie ich braku – organ państwowy sprawujący nadzór nad ich działalnością.”;

8) w art. 18 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) w stosunku do organów administracji państwowej, organów samorządu terytorialnego oraz organów państwowych i komunalnych jednostek organizacyjnych – Prezes Rady Ministrów i właściwi ministrowie”;

9) art. 22 otrzymuje brzmienie:

„Art. 22. § 1. Spory o właściwość rozstrzygają:

1) między organami gmin w jednym województwie w sprawach należących do zadań własnych gmin – wspólne dla nich kolegium odwoławcze przy sejmiku,

2) między organami gmin w różnych województwach w sprawach należących do zadań własnych gmin – właściwe kolegia odwoławcze przy sejmikach działające wspólnie,

3) między organami gmin w jednym województwie w sprawach należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej – wojewoda,

4) między organami gmin w różnych województwach w sprawach należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej – minister właściwy do spraw administracji,

5) między kierownikami rejonowych urzędów rządowej administracji ogólnej – wspólny dla nich wojewoda,

6) między kierownikami rejonowych urzędów rządowej administracji ogólnej w różnych województwach oraz między wojewodami – minister właściwy do spraw administracji,

7) między terenowymi organami rządowej administracji ogólnej a organami administracji specjalnej – minister właściwy do spraw administracji po porozumieniu z organem sprawującym nadzór nad organem pozostającym w sporze z terenowym organem rządowej administracji ogólnej,

8) między organami administracji rządowej innymi niż wymienione w pkt 5–7 – wspólny dla nich organ wyższego stopnia, a w razie braku takiego organu – minister właściwy do spraw administracji,

9) między organami administracji państwowej, gdy jednym z nich jest naczelny organ administracji państwowej – Prezes Rady Ministrów.

§ 2. Spory o właściwość między organami samorządu terytorialnego a terenowymi organami administracji rządowej rozstrzyga sąd administracyjny.”;

10) w art. 27 dodaje się § 3 w brzmieniu:

„§ 3. Jeżeli kolegium odwoławcze przy sejmiku na skutek wyłączenia jego członków nie może załatwić sprawy, minister właściwy do spraw administracji wyznaczy do załatwienia sprawy kolegium odwoławcze w innym województwie.”;

11) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu:

„Art. 27a. § 1. Organy gminy podlegają także wyłączeniu od załatwienia sprawy, w której stroną jest gmina.

§ 2. W przypadku określonym w § 1 sprawę załatwia organ innej gminy wyznaczony przez:

1) kolegium odwoławcze przy sejmiku – w sprawach należących do zadań własnych gmin,

2) wojewodę – w sprawach należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej.”;

12) w art. 44 wyrazy „w urzędzie terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego” zastępuje się wyrazami „w urzędzie gminy”;

13) w art. 52 wyrazy „zwraca się do właściwego terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego” zastępuje się wyrazami „zwraca się do właściwego terenowego organu administracji rządowej lub organu samorządu terytorialnego”;

14) art. 124 otrzymuje brzmienie:

„Art. 124. § 1. Postanowienie powinno zawierać: oznaczenie organu administracji państwowej, datę jego wydania, oznaczenie strony lub stron albo innych osób biorących udział w postępowaniu, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, pouczenie, czy i w jakim trybie służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego (art. 196 § 3 pkt 1) oraz podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do jego wydania.

§ 2. Postanowienie powinno zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne, jeżeli służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego oraz gdy wydane zostało na skutek zażalenia na postanowienie.”;

15) art. 125 otrzymuje brzmienie:

„Art. 125. § 1. Postanowienia, od których służy stronom zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego, doręcza się na piśmie.

§ 2. W przypadkach wymienionych w art. 14 § 2 postanowienia mogą być stronom ogłaszane ustnie.

§ 3. Postanowienie, które może być zaskarżone do sądu administracyjnego, doręcza się stronie wraz z pouczeniem o dopuszczalności wniesienia skargi oraz uzasadnieniem faktycznym i prawnym.”;

16) w art. 127 dodaje się § 4 w brzmieniu:

„§ 4. Od decyzji wydanej w I instancji przez kolegium odwoławcze przy sejmiku w sprawach należących do zadań własnych gmin odwołanie nie służy. Przepis § 3 stosuje się odpowiednio,”;

17) w art. 150 w § 3 na końcu dodaje się wyrazy „a w sprawach należących do zadań własnych gmin – kolegium odwoławcze przy sejmiku.”;

18) w art. 152 w § 2 po wyrazach „naczelny organ administracji państwowej” dodaje się wyrazy „lub kolegium odwoławcze przy sejmiku”;

19) w art. 154 dodaje się § 3 w brzmieniu:

„§ 3. W sprawach należących do zadań własnych gminy do zmiany lub uchylenia decyzji, o której mowa w § 1 oraz w art. 1 55, właściwe są organy gminy.”;

20) w art. 157 w § 1 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: „Stwierdzenie nieważności decyzji wydanej przez kolegium odwoławcze przy sejmiku należy do właściwego naczelnego organu administracji państwowej.”;

21) w art. 161 § 2 otrzymuje brzmienie:

„§ 2. Uprawnienia określone w § 1 w stosunku do decyzji wydanych przez kierowników rejonowych urzędów rządowej administracji ogólnej oraz organy gmin w sprawach należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej przysługują także wojewodzie.”;

22) art. 196 otrzymuje brzmienie:

„Art. 196. § 1. Decyzja organu administracji państwowej może być zaskarżona do sądu administracyjnego z powodu jej niezgodności z prawem.

§ 2. Przepisy niniejszego działu stosuje się do decyzji organów, o których mowa w art. 1§ 1 pkt 1 i § 2, wydanych w postępowaniach określonych w kodeksie lub w innych ustawach szczególnych.

§ 3. Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio również do postanowień:

1) o odmowie dopuszczenia organizacji społecznej do udziału w postępowaniu, o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, o zawieszeniu postępowania, o odmowie podjęcia zawieszonego postępowania, o zatwierdzeniu i odmowie zatwierdzenia ugody, w sprawie sprostowania i wyjaśnienia decyzji, o stwierdzeniu niedopuszczalności odwołania, o uchybieniu terminu do wniesienia odwołania oraz w sprawie kosztów postępowania,

2) o rozstrzygnięciu zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego lub zabezpieczającego w administracji oraz o umorzeniu lub odmowie umorzenia tych postępowań.

§ 4. Przepisów § 1–3 nie stosuje się, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej, w sprawach:

1) wynikających z nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między organami administracji państwowej.

2) wynikających z podległości służbowej w urzędach organów administracji państwowej oraz w innych państwowych jednostkach organizacyjnych,

3) odmowy powołania lub mianowania na stanowiska kierownicze i do pełnienia funkcji w organach państwowych, chyba że obowiązek powołania lub mianowania wynika z przepisów prawa,

4) dyscyplinarnych,

5) udzielania wiz, przyznawania prawa azylu, uzyskiwania zezwolenia na pobyt stały i wydalania, chyba że cudzoziemiec przebywa legalnie w Rzeczypospolitej Polskiej,

6) należących do właściwości Urzędu Patentowego i Komisji Odwoławczej przy tym Urzędzie,

7) należących do właściwości innych sądów.”;

23) art. 200 otrzymuje brzmienie:

„Art. 200. § 1. Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżoną decyzję w ostatniej instancji. Termin do wniesienia skargi uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem skarga została wniesiona bezpośrednio do sądu administracyjnego; sąd przekazuje niezwłocznie taką skargę właściwemu organowi w celu nadania jej dalszego biegu.

§ 2. Organ administracji państwowej, o którym mowa w § 1, przekazuje skargę wraz z aktami sprawy do sądu administracyjnego w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Może też w tym terminie, jeżeli uzna skargę w całości za słuszną, zmienić lub uchylić decyzję na zasadach określonych w art. 207 § 2.

§ 3. Decyzja wydana na podstawie § 2 nie może być w tym samym trybie zmieniona lub uchylona.

§ 4. W przypadku uchylenia decyzji z przyczyn określonych w art. 145 § 1 stosuje się odpowiednio art. 153.

§ 5. Organ administracji państwowej, przekazując skargę sądowi administracyjnemu, jest obowiązany wnieść równocześnie odpowiedź na tę skargę, w której wskazuje przyczyny jej nieuwzględnienia oraz przedstawia stanowisko wobec wszystkich zawartych w niej zarzutów.

§ 6. Jeżeli skarga wraz z aktami sprawy nie zostanie przekazana sądowi w terminie określonym w § 2, wykonanie decyzji ulega wstrzymaniu z mocy prawa.”;

24) w art. 201 dodaje się § 3 w brzmieniu:

„§ 3. Przepisu § 2 nie stosuje się w sprawach z zakresu powszechnego obowiązku obrony; w tych sprawach sąd wyznacza rozprawę nie później niż w ciągu 7 dni od wpłynięcia skargi do sądu, chyba że zachodzą przeszkody formalne.”;

25) w art. 207 dodaje się § 7 w brzmieniu:

„§ 7. W sprawach skarg na decyzje i postanowienia, wydane w innym postępowaniu niż uregulowane w kodeksie, przepisy § 1–6 stosuje się z uwzględnieniem przepisów regulujących postępowanie, w którym wydano zaskarżoną decyzję lub postanowienie.”;

26) po art. 216 dodaje się art. 216a i 216b w brzmieniu:

„Art. 216a. § 1. Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio do skarg na uchwałę organu gminy i rozstrzygnięcie nadzorcze oraz stanowisko organu określone w ustawie o samorządzie terytorialnym.

§ 2. Skargę na uchwałę, o której mowa wart. 101 ustawy o samorządzie terytorialnym, można wnieść do sądu administracyjnego w imieniu własnym lub reprezentując grupę mieszkańców gminy.

Art. 216b. § 1. Z wnioskiem o rozpatrzenie sporu, o którym mowa w art. 22 § 2, mogą występować:

1) zainteresowany organ samorządu terytorialnego lub terenowy organ administracji rządowej – gdy uznają się równocześnie za właściwe do załatwienia sprawy (spór pozytywny),

2) strona – gdy w sprawie za niewłaściwy uznaje się zarówno organ samorządu terytorialnego, jak i terenowy organ administracji rządowej (spór negatywny),

3) minister właściwy do spraw administracji,

4) Prokurator Generalny.

§ 2. Sąd administracyjny po przeprowadzeniu rozprawy wydaje postanowienie, w którym wyznacza organ właściwy do załatwienia sprawy.

§ 3. W kwestiach nie unormowanych w § 1 i 2 do postępowania o rozpatrzenie sporu o właściwość stosuje się odpowiednio przepisy niniejszego działu.”;

27) w art. 221 w § 1 na końcu dodaje się wyrazy „i organów samorządowych”;

28) w art. 222 skreśla się § 1 i oznaczenie § 2;

29) w art. 223:

a) § 1 otrzymuje brzmienie:

„§ 1. Organy państwowe, organy samorządu terytorialnego i inne organy samorządowe oraz organy organizacji społecznych – rozpatrują oraz załatwiają skargi i wnioski w ramach swojej właściwości.”;

b) w § 2 po wyrazach „Pracownik organu państwowego” stawia się przecinek i dodaje wyrazy „pracownik samorządowy”;

30) w art. 225 w § 2 po wyrazach „Organy państwowe” stawia się przecinek i dodaje wyrazy „organy samorządu terytorialnego i inne organy samorządowe”;

31) art. 229 otrzymuje brzmienie:

„Art. 229. Jeżeli przepisy szczególne nie określają innych organów właściwych do rozpatrywania skarg, jest organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności:

1) rady gminy – sejmik samorządowy, a w stosunku do sejmiku samorządowego – Prezes Rady Ministrów,

2) organów samorządu terytorialnego w sprawach należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej – wojewoda,

3) zarządu gminy – rada gminy,

4) wójta, burmistrza (prezydenta miasta) w sprawach należących do zadań własnych gminy – zarząd gminy,

5) kierownika rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej – wojewoda,

6) wojewody w sprawach podlegających rozpatrzeniu według przepisów kodeksu – właściwy minister, a w innych sprawach Prezes Rady Ministrów,

7) innego terenowego organu administracji rządowej, przedsiębiorstwa państwowego lub innej państwowej jednostki organizacyjnej – organ wyższego stopnia lub sprawujący bezpośredni nadzór,

8) ministra – Rada Ministrów,

9) innego organu centralnego i jego kierownika – organ, któremu podlega.”;

32) w art. 237 w § 2 wyrazy „Posłowie na Sejm i radni rad narodowych” zastępuje się wyrazami „Posłowie na Sejm, senatorowie i radni rad gmin”;

33) w art. 253 w § 1 po wyrazach „Organy państwowe” stawia się przecinek i dodaje wyrazy „organy samorządu terytorialnego i inne organy samorządowe”;

34) w art. 254 po wyrazach „organów państwowych” stawia się przecinek i dodaje wyrazy „organów samorządu terytorialnego i innych organów samorządowych”;

35) art. 257 otrzymuje brzmienie:

„Art. 257. Zwierzchni nadzór nad przyjmowaniem i załatwianiem skarg i wniosków składanych do sądów sprawuje Krajowa Rada Sądownictwa, a do innych organów i jednostek organizacyjnych – Prezes Rady Ministrów.”;

36) w art. 258 w § 1:

a) pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2) właściwi rzeczowo ministrowie we współdziałaniu z ministrem właściwym do spraw administracji – gdy chodzi o skargi załatwiane przez terenowe organy administracji rządowej, a wojewodowie – gdy chodzi o skargi załatwiane przez kierowników rejonowych urzędów rządowej administracji ogólnej,

3) terenowe organy administracji rządowej – gdy chodzi o skargi załatwiane przez jednostki organizacyjne nadzorowane przez te organy,”,

b) w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem,

c) dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) Prezes Rady Ministrów i wojewodowie – gdy chodzi o skargi załatwiane przez organy samorządu terytorialnego oraz komunalne jednostki organizacyjne.”;

37) w art. 259 w § 2 wyrazy „Terenowe organy administracji państwowej stopnia wojewódzkiego” zastępuje się wyrazem „Wojewodowie”;

38) art. 260 skreśla się;

39) w art. 268 powołanie „art. 229 pkt 3” zastępuje się powołaniem „art. 229 pkt 8”.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: W. Jaruzelski