REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1990 nr 61 poz. 355

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ

z dnia 17 sierpnia 1990 r.

w sprawie wartościowania pracy.

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 33 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o planowaniu społeczno-gospodarczym (Dz. U. z 1987 r. Nr 4, poz. 26 i Nr 33, poz. 181, z 1988 r. Nr 20, poz. 134 i Nr 41, poz. 327 oraz z 1989 r. Nr 4, poz. 22, Nr 35, poz. 192 i Nr 74, poz. 439) zarządza się, co następuje:

§ 1.
1. Rozporządzenie ustala zasady wartościowania (kwalifikowania) pracy w uspołecznionych zakładach pracy.

2. W zakładach pracy sfery budżetowej podległych Ministrom: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Sprawiedliwości wartościowania pracy dokonuje się w odniesieniu do stanowisk pracy, na których są zatrudnieni pracownicy cywilni.

§ 2.
1. Wartościowanie pracy polega na analizie i ocenie treści (wymogów) pracy według przyjętych kryteriów oraz – w odniesieniu do metod analityczno-punktowych – na ustaleniu dla tych kryteriów właściwej liczby punktów.

2. Wartościowanie pracy służy do budowy taryfikatorów pracy oraz kształtowania proporcji płac.

§ 3.
1. Wartościowania pracy dokonuje się według zasad określonych w rozporządzeniu przy zastosowaniu metody wiodącej, opublikowanej przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, lub innej metody porównywalnej z metodą wiodącą w zakresie podstawowych kryteriów, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3

2. W odniesieniu do stanowisk artystycznych i nauczycieli akademickich dopuszcza się możliwość stosowania sumarycznych metod wartościowania pracy.

3. Stosowanie metod sumarycznych dopuszcza się także w zakładach pracy:

1) będących w trakcie reorganizacji,

2) zatrudniających do 50 pracowników,

3) w organizacjach społecznych.

4. W przypadku zastosowania metod sumarycznych nie stosuje się przepisów § 4–6.

§ 4.
Wycena punktowa stanowisk pracy, czynności i operacji stanowi podstawę zaszeregowania do odpowiedniej kategorii. Tabelę rozpiętości punktowych dla poszczególnych kategorii zaszeregowania dla metody wiodącej wartościowania pracy określa załącznik do rozporządzenia.
§ 5.
1. Stawki wynagrodzenia zasadniczego dla poszczególnych kategorii zaszeregowania ustala się jako sumę stawki wyjściowej, wspólnej dla wszystkich kategorii zaszeregowania, i iloczynu liczby punktów przyporządkowanych do danej kategorii oraz wartości jednego punktu.

2. Stawka wyjściowa, o której mowa w ust. 1, oraz wartość jednego punktu ustalane są stosownie do możliwości finansowych oraz założeń odnośnie do poziomu i wewnętrznej struktury płac, z tym że rozpiętość stawek między najniższą i najwyższą kategorią zaszeregowania nie powinna być mniejsza niż 1 : 3.

3. Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego może być wyższa lub niższa od stawek ustalonych w myśl ust. 1, nie więcej jednak niż o 10%.

4. W przypadkach uzasadnionych względami finansowymi dopuszcza się możliwość budowy tabel stawek wynagrodzenia zasadniczego w odmienny sposób.

§ 6.
Przepisów § 2 ust. 2, § 4, 5 i 6 nie stosuje się do stanowisk pracy, na których są zatrudnieni nauczyciele objęci przepisami ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 3, poz. 19, Nr 25, poz. 187 i Nr 31, poz. 214, z 1983 r. Nr 5, poz. 33 i z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 197 i 198 i Nr 36, poz. 206).
§ 7.
W związku z art. 80 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192) tracą moc:

1) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1987 r. w sprawie zasad wartościowania pracy (Dz. U. Nr 8, poz. 44 oraz z 1988 r. Nr 3, poz. 17 i Nr 10, poz. 74),

2) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 lutego 1988 r. w sprawie wartościowania pracy w sferze budżetowej (Dz. U. Nr 6, poz. 52),

3) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 1988 r. w sprawie zasad wartościowania pracy w przemyśle węglowym i energetycznym (Dz. U. Nr 25, poz. 172).

§ 8.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 września 1990 r.

Minister Pracy i Polityki Socjalnej: w z. J. Szreter

Załącznik 1. [TABELA ROZPIĘTOŚCI PUNKTOWYCH DLA POSZCZEGÓLNYCH KATEGORII ZASZEREGOWANIA DO BUDOWY TARYFIKATORÓW I TABEL STAWEK WYNAGRODZEŃ ZASADNICZYCH PRZY WYKORZYSTANIU METODY WIODĄCEJ WARTOŚCIOWANIA PRACY]

Załącznik do rozporządzenia Ministra
Pracy i Polityki Socjalnej
z dnia 17 sierpnia 1990 r. (poz. 355)

TABELA ROZPIĘTOŚCI PUNKTOWYCH DLA POSZCZEGÓLNYCH KATEGORII ZASZEREGOWANIA DO BUDOWY TARYFIKATORÓW I TABEL STAWEK WYNAGRODZEŃ ZASADNICZYCH PRZY WYKORZYSTANIU METODY WIODĄCEJ WARTOŚCIOWANIA PRACY

Kategoria zaszeregowania

Liczba punktów

I

do 20

II

21 – 35

III

36 – 50

IV

51 – 65

V

66 – 80

VI

81 – 95

VII

96 – 110

VIII

111 – 125

IX

126 – 140

X

141 – 160

XI

161 – 180

XII

181 – 200

XIII

201 – 220

XIV

221 – 240

XV

241 – 260

XVI

261 – 280

XVII

281 – 300

XVIII

301 – 320

XIX

321 – 340

XX

341 – 365

XXI

366 – 390

XXII

391 – 420

Uwaga: Kategorię XXII zaszeregowania stosuje się również, jeżeli w wyniku dokonanej wyceny liczba punktów przekracza 420.

Metryka
  • Data ogłoszenia: 1990-09-06
  • Data wejścia w życie: 1990-09-06
  • Data obowiązywania: 1990-09-06
  • Z mocą od: 1990-09-01
  • Dokument traci ważność: 1990-12-17

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA