Dziennik Ustaw - rok 1991 nr 110 poz. 474

„Art. 48. Prawo do zasiłków określonych w ustawie i ich wysokość ustalają oraz zasiłki te wypłacają:

1) zakłady pracy, które nie zgłaszają imiennie pracowników do ubezpieczenia społecznego w oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – swoim pracownikom w czasie trwania ich zatrudnienia, a także po ustaniu zatrudnienia, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ustaniem zatrudnienia,

2) oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – w pozostałych przypadkach.”

1) w art. 1 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Pracę uważa się za wykonywaną stale, jeżeli trwa nieprzerwanie co najmniej 30 dni.”,

2) w art. 28 w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy „a także tryb postępowania w sprawach kontynuowania ubezpieczenia”,

3) w art. 29 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Współpracę uważa się za wykonywaną stale, jeżeli trwa nieprzerwanie co najmniej 30 dni.”,

4) w art. 38 w ust. 1 skreśla się wyrazy „kontynuowania ubezpieczenia”;

5) dodaje się art. 38¹ w brzmieniu:

„Art. 38¹. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia na rzecz innych niż uspołecznione zakłady pracy i osób fizycznych oraz do osób z nimi współpracujących.”

1) w art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Obowiązek ubezpieczenia powstaje z dniem rozpoczęcia działalności rodzącej obowiązek ubezpieczenia, a ustaje z dniem, w którym nastąpiło zaprzestanie działalności.”;

2) w art. 7:

a) po ust. 4 dodaje się nowe ust. 5 i 6 w brzmieniu:

„5. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, macierzyńskiego i pogrzebowego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 6, kwota odpowiadająca przeciętnej miesięcznej podstawie wymiaru składek z okresu ostatnich 12 miesięcy ubezpieczenia, a jeżeli ubezpieczenie trwało krócej – z faktycznego okresu ubezpieczenia. Podstawa wymiaru tych zasiłków nie może być niższa od najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie za miesiąc kalendarzowy, w którym powstało prawo do zasiłku.

6. W okresie pierwszych 12 miesięcy ubezpieczenia podstawa wymiaru zasiłków ustalana w myśl ust. 5 nie może być wyższa od kwoty 250% przeciętnego wynagrodzenia. Górną granicę podstawy wymiaru zasiłków ustala się miesięcznie poczynając od trzeciego miesiąca kalendarzowego każdego kwartału na okres trzech miesięcy na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych.”,

b) dotychczasowe ust. 5 i 6 otrzymują oznaczenie ust. 7 i 8;

3) w art. 19 wyrazy „określonych w art. 5 pkt 2, 4, 5 i 7” skreśla się;

4) w art. 20 wyrazy „zasady obliczania podstawy wymiaru świadczeń, o których mowa w art. 5 pkt 2 i 7” skreśla się;

5) w art. 28 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Obowiązek ubezpieczenia osoby współpracującej powstaje z dniem, w którym nastąpiło rozpoczęcie współpracy.”

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa