REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1992 nr 31 poz. 134

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 20 marca 1992 r.

w sprawie tworzenia, organizacji i kontroli zakładów opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności, rodzajów dokumentacji medycznej, sposobu prowadzenia oraz szczegółowych warunków jej udostępniania w tych zakładach.

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 18 ust. 7 i art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1.

Publiczne zakłady opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności, przez które rozumie się tymczasowo aresztowanych, skazanych i ukaranych, tworzy się przy rejonowych aresztach śledczych, rejonowych zakładach karnych, aresztach śledczych i zakładach karnych, zwanych dalej "zakładami karnymi".

§ 2.

1. Zakłady opieki zdrowotnej, o których mowa w § 1, organizuje się w celu:

1) zapewnienia osobom pozbawionym wolności świadczeń zdrowotnych, profilaktycznych. diagnostycznych. leczniczych i rehabilitacyjnych,

2) prowadzenia nadzoru nad higieną pracy i higieną osobistą osób pozbawionych wolności,

3) zaopatrzenia medycznego zakładów karnych, zwłaszcza w leki, materiały medyczne, sprzęt i aparaturę medyczną,

4) szerzenia oświaty zdrowotnej wśród osób pozbawionych wolności,

5) współdziałania z innymi publicznymi zakładami opieki zdrowotnej, zwłaszcza w zakresie zapewnienia osobom pozbawionym wolności świadczeń diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych, których udzielanie w zakładach karnych nie jest możliwe,

6) utrzymywania współpracy z innymi służbami zakładów karnych w realizacji zadań penitencjarnych.

2. Cele, o których mowa w ust. 1, realizuje się w szczególności przez:

1) dokonywanie przeglądów higienicznosanitarnych, badań lekarskich i analiz laboratoryjnych,

2) wykonywanie szczepień ochronnych. zabiegów sanitarnych i czynności higienicznych,

3) prowadzenie leczenia ambulatoryjnego i szpitalnego oraz rehabilitacji leczniczej,

4) wydawanie leków, materiałów medycznych, przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych,

5) zlecanie diet leczniczych, kontrolowanie jadłospisów i jakości wydawanych posiłków,

6) ocenianie pod względem zdrowotnym warunków zatrudnienia, zakwaterowania i wyposażenia osób pozbawionych wolności w odzież, bieliznę, a także wnioskowanie w tym względzie stosownych usprawnień,

7) ustalanie kategorii zdrowia osób pozbawionych wolności, opiniowanie ich zdolności do pracy i nauki zawodu, transportu, odbywania kar dyscyplinarnych i udziału w czynnościach procesowych,

8) określanie wskazań lekarskich w sprawach dotyczących przeprowadzania kąpieli i spacerów chorych, a także w sprawach zezwoleń na dokonywanie dodatkowych zakupów artykułów żywnościowych i otrzymywania dodatkowych paczek z żywnością,

9) wnioskowanie i opiniowanie odstępstw od przewidzianego w regulaminie wykonywania kary pozbawienia wolności sposobu odbywania kary w zakresie wynikającym z potrzeby uwzględniania stanu zdrowia osób pozbawionych wolności,

10) kierowanie osób pozbawionych wolności na badania w celu uzyskania orzeczeń komisji do spraw inwalidztwa i zatrudnienia,

11) popularyzowanie informacji służących zachowaniu i poprawie zdrowia, zwłaszcza zaś zapobieganiu chorobom zakaźnym i przenoszonym drogą płciową oraz uzależnieniom od alkoholu, środków odurzających i psychotropowych,

12) opiniowanie, rozpatrywanie i załatwianie próśb, skarg oraz wniosków dotyczących opieki zdrowotnej nad osobami pozbawionymi wolności,

13) przekazywanie zwalnianym z zakładu karnego wyników badań lekarskich, analiz laboratoryjnych, kart informacyjnych z leczenia szpitalnego, a wymagającym leczenia - także świadectw lekarskich mogących ułatwić im kontynuowanie leczenia lub rehabilitacji albo uzyskanie zatrudnienia,

14) współdziałanie z innymi służbami zakładu karnego w rehabilitacji zawodowej i społecznej osób pozbawionych wolności wymagających stosowania szczególnych środków leczniczo-wychowawczych, a także uzależnionych od alkoholu, środków odurzających lub psychotropowych,

15) ułatwianie upoważnionym organom, instytucjom państwowym, organizacjom zawodowym i społecznym, a także osobom fizycznym zapoznawania się ze stanem opieki zdrowotnej w zakładach karnych oraz umożliwianie upoważnionym pracownikom medycznym przeprowadzania badań, leczenia i rehabilitacji osób pozbawionych wolności, z zastrzeżeniem zachowania przepisów dotyczących tajemnicy lekarskiej.

§ 3.

1. Cele i zadania, o których mowa w § 2, realizuje służba zdrowia więziennictwa, stanowiąca wyodrębnione komórki jednostek organizacyjnych więziennictwa, w skład których wchodzą funkcjonariusze i pracownicy posiadający odpowiednie kwalifikacje zawodowe.

2. Funkcjonariusze i pracownicy służby zdrowia więziennictwa podlegają służbowo właściwym przełożonym jednostek organizacyjnych więziennictwa, a w zakresie działalności medycznej - właściwym kierownikom zakładów opieki zdrowotnej.

3. Działalność służby zdrowia więziennictwa organizuje i nadzoruje Zespół Naczelnego Lekarza Więziennictwa w Centralnym Zarządzie Zakładów Karnych.

Rozdział 2

Rodzaje zakładów opieki zdrowotnej i ich tworzenie

§ 4.

1. Zakładami opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności są w szczególności:

1) ambulatoria wraz z izbami chorych,

2) poradnie stomatologiczne i pracownie protetyczne,

3) pracownie analityki laboratoryjnej, rentgenodiagnostyki, fizykoterapii, rehabilitacji leczniczej, terapii zajęciowej i inne specjalistyczne pracownie,

4) poradnie i oddziały odwykowe dla uzależnionych od alkoholu,

5) oddziały i pododdziały dla wymagających stosowania szczególnych środków leczniczo-wychowawczych osób uzależnionych od środków odurzających lub psychotropowych,

6) domy matki i małego dziecka,

7) szpitale i oddziały szpitalne.

2. Zakłady opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, mogą stanowić samodzielne lub zespolone komórki organizacyjne zakładu karnego, w którym je utworzono.

3. Pomieszczenia i urządzenia zakładów, o których mowa w ust. 1, powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym wymaganiom ustalonym w odrębnych przepisach dla zakładów opieki zdrowotnej.

4. Funkcjonariusze i pracownicy zatrudnieni na stanowiskach kierowniczych w zakładach, o których mowa w ust. 1, powinni odpowiadać wymaganiom ustalonym w odrębnych przepisach dla publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

§ 5.

1. Zakłady opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności tworzy się, przekształca i znosi na podstawie zarządzenia Ministra Sprawiedliwości.

2. Zarządzenie o utworzeniu zakładu powinno określać:

1) nazwę i siedzibę zakładu opieki zdrowotnej,

2) szczegółowe przeznaczenie zakładu, z określeniem w miarę potrzeby jego liczby łóżek lub miejsc,

3) rodzaj i zakres udzielanych przez zakład świadczeń zdrowotnych.

3. Szczegółową organizację wewnętrzną utworzonego zakładu opieki zdrowotnej, wykaz stanowisk w tym zakładzie i wzorcowy zakres czynności funkcjonariuszy i pracowników określa Dyrektor Centralnego Zarządu Zakładów Karnych - uwzględniając odpowiednio przeznaczenie, rodzaj i zakres świadczeń udzielanych przez zakład.

4. Dyrektor Centralnego Zarządu Zakładów Karnych na wniosek Naczelnego Lekarza Więziennictwa może w przypadkach szczególnie uzasadnionych powierzyć zakładowi opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności czasowe udzielanie innego rodzaju świadczeń zdrowotnych niż określone zarządzeniem o utworzeniu danego zakładu, jeżeli ich udzielanie nie ogranicza rodzaju, zakresu i dostępności świadczeń zdrowotnych.

§ 6.

1. Ambulatorium wraz z izbą chorych i poradnią stomatologiczną organizuje się w każdym zakładzie karnym jako zespolony zakład opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności osadzonych w danym zakładzie.

2. Do zadań ambulatorium i izby chorych należy w szczególności:

1) przeprowadzanie badań oraz udzielanie porad profilaktycznych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych,

2) krótkotrwałe leczenie chorych umieszczonych w izbie chorych,

3) kierowanie pacjentów na konsultacje specjalistyczne i do leczenia szpitalnego.

3. Szpital lub oddział szpitalny organizuje się dla zapewnienia całodobowej, a zwłaszcza specjalistycznej, opieki zdrowotnej osobom pozbawionym wolności kierowanym z terenowo wyznaczonych zakładów karnych. Do jego zadań należy w szczególności:

1) udzielanie chorym specjalistycznych świadczeń leczniczych i diagnostycznych,

2) przeprowadzanie obserwacji i specjalistycznych konsultacji pacjentów kierowanych przez ambulatoria lub upoważnione organy,

3) kierowanie pacjentów do właściwych zakładów opieki zdrowotnej w celu dalszego leczenia poszpitalnego lub rehabilitacji.

4. Poradnie stomatologiczne i pracownie protetyczne organizuje się dla zapewnienia osobom pozbawionym wolności opieki zdrowotnej w zakresie:

1) przeprowadzania badań profilaktycznych stanu uzębienia,

2) udzielania w poradniach świadczeń z zakresu stomatologii zachowawczej i prostych zabiegów z zakresu chirurgii stomatologicznej,

3) przeprowadzania w pracowniach protetycznych zabiegów protetycznych oraz sporządzania i dokonywania napraw protez uzębienia.

5. Pracownie analityki laboratoryjnej, rentgenodiagnostyki, fizykoterapii, rehabilitacji leczniczej, terapii zajęciowej i inne specjalistyczne pracownie organizuje się dla zapewnienia prawidłowej działalności szpitali, ambulatoriów, oddziałów odwykowych, domów matki i małego dziecka, zakładów i oddziałów dla skazanych wymagających stosowania szczególnych środków leczniczo-wychowawczych.

6. Ogólne przeznaczenie, rodzaj i zakres świadczeń zdrowotnych poradni i oddziałów odwykowych dla uzależnionych od alkoholu, oddziałów i pododdziałów dla wymagających stosowania szczególnych środków leczniczo-wychowawczych osób uzależnionych od środków odurzających lub psychotropowych oraz domów matki i małego dziecka w zakładach karnych regulują odrębne przepisy.

Rozdział 3

Kontrola zakładów opieki zdrowotnej

§ 7.

1. Kontrolę i ocenę działalności zakładów opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności wykonują:

1) Zespół Naczelnego Lekarza Więziennictwa w Centralnym Zarządzie Zakładów Karnych,

2) posiadający odpowiednie kwalifikacje zawodowe funkcjonariusze i pracownicy służby zdrowia więziennictwa rejonowych aresztów śledczych i rejonowych zakładów karnych.

2. Kontrola i ocena, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności:

1) realizację zadań z zakresu opieki zdrowotnej, a zwłaszcza dostępności, poziomu i jakości świadczeń zdrowotnych udzielanych osobom pozbawionym wolności,

2) prawidłowość gospodarowania mieniem zakładów opieki zdrowotnej, w tym wykorzystanie urządzeń, sprzętu i materiałów medycznych,

3) współdziałanie z innymi publicznymi zakładami opieki zdrowotnej w zakresie zapewnienia osobom pozbawionym wolności specjalistycznych świadczeń diagnostycznych i leczniczych, szkolenia funkcjonariuszy i pracowników służby zdrowia więziennictwa oraz obsady stanowisk w tej służbie.

3. Szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania kontroli i ocen, o których mowa w ust. 1, określają przepisy o kontroli jednostek organizacyjnych więziennictwa.

Rozdział 4

Rodzaje dokumentacji medycznej, sposób jej prowadzenia i udostępniania

§ 8.

1. W zakresie rodzajów dokumentacji medycznej, sposobu jej prowadzenia i udostępniania w zakładach opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności stosuje się przepisy ogólnie obowiązujące w zakładach opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem ust. 2 i § 12 ust. 1.

2. Dla każdego skazanego i tymczasowo aresztowanego prowadzi się książkę zdrowia, a dla każdego ukaranego - kartę ambulatoryjną.

§ 9.

1. W książce zdrowia lub karcie ambulatoryjnej wpisuje się:

1) wyniki przeglądu sanitarnego, wyniki badań lekarskich wstępnych, okresowych i kontrolnych oraz wydane na ich podstawie zalecenia,

2) ustaloną kategorię zdrowia oraz opinię lekarza w sprawie zdolności do pracy i transportu,

3) przebieg leczenia ambulatoryjnego, stosowane zabiegi i zalecane leki,

4) decyzję o skierowaniu na badania, obserwację i leczenie w szpitalu oraz epikryzy z pobytu w szpitalu, oddziale odwykowym i oddziale lub pododdziale dla wymagających stosowania szczególnych środków leczniczo-wychowawczych,

5) wyniki przeprowadzonych badań pomocniczych,

6) dane o zaopatrzeniu w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze,

7) adnotacje o odmowie poddania się przez osobę pozbawioną wolności badaniu, leczeniu lub rehabilitacji leczniczej i pouczeniu jej o skutkach zdrowotnych tej odmowy,

8) stwierdzenie zgonu z podaniem daty, godziny i miejsca oraz jego przyczyny,

9) inne dane istotne dla sprawowania opieki zdrowotnej.

2. Do książki zdrowia lub karty ambulatoryjnej załącza się:

1) kartę informacyjną z leczenia szpitalnego, świadectwa lekarskie i inne zaświadczenia o stanie zdrowia osoby pozbawionej wolności, dostarczone przez nią, osoby bliskie lub inne zakłady opieki zdrowotnej,

2) wyniki konsultacji i badań przeprowadzonych w innych zakładach opieki zdrowotnej.

3) kopie orzeczeń komisji lekarskich,

4) karty gorączkowe z pobytu w izbie chorych,

5) pisemne oświadczenia osób pozbawionych wolności, dotyczące zgody lub odmowy na badania, leczenie lub rehabilitację leczniczą,

6) indywidualną kartę kosztów leczenia samouszkodzeń.

3. Wpisów do książki zdrowia lub karty ambulatoryjnej dokonują: lekarz, felczer, pielęgniarka i psycholog - każdy w zakresie swego działania; informacje zawarte w tych dokumentach są objęte tajemnicą zawodową.

§ 10.

W razie transportu, zwolnienia lub zgonu osoby pozbawionej wolności, książkę zdrowia lub kartę ambulatoryjną załącza się do części A akt osobowych tej osoby.

§ 11.

Książkę zdrowia lub kartę ambulatoryjną osoby pozbawionej wolności przechowuje się w ambulatorium zakładu karnego.

§ 12.

1. Udostępnienie dokumentacji medycznej osobie pozbawionej wolności następuje w obecności lekarza prowadzącego lub wyznaczonego przez niego pracownika medycznego i w zakresie niezbędnym do wyjaśnienia prośby, skargi lub wniosku dotyczącego udzielanych świadczeń.

2. Zwalnianym z zakładu karnego wydaje się na ich żądanie wyniki badań lekarskich, analiz laboratoryjnych i kartę informacyjną z leczenia szpitalnego. Wymagającym dalszego leczenia wydaje się świadectwo lekarskie mogące ułatwić kontynuowanie leczenia lub rehabilitacji albo uzyskanie zatrudnienia.

Rozdział 5

Przepisy końcowe

§ 13.

Dotychczas istniejące przy zakładach karnych placówki więziennej służby zdrowia stają się zakładami opieki zdrowotnej w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

§ 14.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Sprawiedliwości: Z. Dyka

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA