Dziennik Ustaw - rok 1993 nr 63 poz. 302

Na podstawie art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 69, poz. 293 i Nr 105, poz. 451 oraz z 1993 r. Nr 7, poz. 34) zarządza się, co następuje:

2. Systemy, o których mowa w ust. 1, powinny charakteryzować się cechami:

1) sterowaniem programowanym,

2) możliwością wyposażenia w moduły sieci cyfrowej z integracją usług (Integrated Service Digital Network ISDN) i moduły systemu sygnalizacji CCITT nr 7 (CCITT - International Telegraph and Telephone Consultative Committee - Międzynarodowy Doradczy Komitet Telegraficzny i Telefoniczny),

3) możliwością stosowania w sieci telekomunikacyjnej w płaszczyznach od międzynarodowej do miejscowej.

3. W sieci telefonicznej stacjonarnej użytku publicznego mogą być zakładane i używane trzy systemy komutacyjne spośród systemów o cechach podanych w ust. 1 i 2, używanych w sieci krajowej i co do których przygotowania do uruchomienia produkcji w kraju zostały rozpoczęte przed dniem 30 listopada 1992 r., dostarczanych przez trzech producentów wyłonionych w procesie prywatyzacji kapitałowej wybranych państwowych zakładów przemysłu teleelektronicznego i teletechnicznego.

4. Do dnia 31 grudnia 1996 r" poza systemami określonymi w ust. 3, w obszarach działania nadrzędnych telefonicznych central analogowych dopuszcza się zakładanie systemów komutacyjnych o pojemności do 1000 linii abonenckich, opracowanych i produkowanych w kraju, nie spełniających warunków określonych w ust. 2 pkt 2 i 3.

1) cyfrowe systemy kablowe według hierarchii plezjochronicznej o dopełnianiu dodatnim, zawierające pełny zestaw krotnic oraz urządzeń traktów liniowych o przepływnościach 2048, 8448, 34368,139264 kbit/s (standardowe prędkości transmisji danych cyfrowych) zrealizowanych według jednolitej konstrukcji umożliwiającej różną kompletację urządzeń w tym samym stojaku teletransmisyjnym,

2) cyfrowe systemy kablowe według hierarchii synchronicznej zawierające pełny zestaw krotnic oraz urządzeń traktów liniowych o przepływnościach 2048, 155520 i 622080 kbit/s (standardowe prędkości transmisji danych cyfrowych) zrealizowanych według jednolitej koncepcji i konstrukcji,

3) cyfrowe systemy radioliniowe zawierające pełny zestaw urządzeń o przepływności 2048, 8448, 34368 kbit/s oraz 139264 kbit/s i/lub 155520 kbit/s pracujących w zakresach częstotliwości przeznaczonych dla tego celu w kraju i zrealizowanych według jednolitej koncepcji i konstrukcji.

2. Systemy, o których mowa w ust. 1, powinny być wyposażone w punkty styku do współpracy z systemem scentralizowanego nadzoru sieci cyfrowej.

3. Systemy, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny być stosowane na kablach światłowodowych. Urządzenia o przepływności 2048 kbit/s mogą być również stosowane na kablach metalowych.

4. Systemy teletransmisyjne, o których mowa w ust. 1, mogą być dostarczane na polski rynek sprzętu telekomunikacyjnego wyłącznie przez dostawców, o których mowa w § 1 ust. 3.

5. Do dnia 31 grudnia 1996 r. dopuszcza się zakładanie w sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego cyfrowych systemów teletransmisyjnych, opracowanych i produkowanych w kraju, nie zawierających pełnego zestawu urządzeń.

2. Udział produkcji krajowej, jakość transferu technologii oraz zachowanie na polskim rynku sprzętu telekomunikacyjnego, w tym poziom cen, podlega kontroli.

3. Po zatwierdzeniu ostatecznej wersji bilansu producenta urządzeń kontrolę przeprowadza:

1) corocznie - producent urządzeń we własnym zakresie i przedstawia wyniki Ministrowi Łączności,

2) po pierwszych trzech latach - niezależna jednostka na zlecenie Ministra Łączności.

4. Zasady obliczania udziału produkcji krajowej określa załącznik nr 1, a ocenę jakościową transferu technologii - załącznik nr 2 do rozporządzenia.

5. W przypadku gdy przeprowadzona kontrola, o której mowa w ust. 3 pkt 2, wykaże nieprzestrzeganie przez producentów sprzętu telekomunikacyjnego warunków ustalonych w ust. 2, Minister Łączności ogranicza tym producentom urządzeń dostęp do polskiego rynku. Producentom urządzeń spełniającym warunki przedłuża się prawo dostępu do polskiego rynku sprzętu telekomunikacyjnego o dalsze trzy lata.

2. Dopuszcza się wykorzystywanie kabli produkcji krajowej nie wypełnianych żelem do prac konserwacyjno-remontowych dotychczas eksploatowanych kabli z kontrolą ciśnieniową.

2. Rozbudowa eksploatowanych obiektów sieci telefonicznej użytku publicznego, wyposażonych w urządzenia wchodzące w skład systemów dopuszczonych do stosowania przed wejściem w życie ograniczeń wprowadzonych niniejszym rozporządzeniem, dozwolona jest wyłącznie za zezwoleniem Ministra Łączności i w następujących przypadkach:

1) tego samego typu sprzętem produkcji krajowej - w odniesieniu do systemów analogowych,

2) tego samego typu sprzętem zarówno produkcji krajowej, jak i z importu - w odniesieniu do systemów cyfrowych.

3. Rozbudowa sieci telekomunikacyjnej w danym roku kalendarzowym, prowadzona na podstawie zezwolenia, o którym mowa w ust. 2, nie może przekroczyć swoim zakresem rzeczowym 10% całkowitej ilości sprzętu telekomunikacyjnego wprowadzonego do sieci użytku publicznego w roku poprzednim.

Minister Łączności: wz. T. Depczyński

Załączniki do rozporządzenia Ministra Łączności
z dnia 31 maja 1993 r. (poz. 302)

Załącznik nr 1

ZASADY OBLICZANIA UDZIAŁU PRODUKCJI KRAJOWEJ

I. Podstawa obliczeń (mianownik)

Podstawą obliczania udziału produkcji krajowej jest całkowity koszt produkcji sprzedanych central i urządzeń teletransmisyjnych oraz elementów i podzespołów. Całkowity koszt produkcji obejmuje:

- koszt wytworzenia sprzedanych towarów,

- koszty ogólnego zarządu (ogólnozakładowe) i koszty sprzedaży,

- koszty handlowe,

- wartość sprzedanych towarów w cenie zakupu (nabycia),

wykazane w rachunku wyników, sporządzonym zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości (Dz. U. Nr 10, poz. 35, Nr 124, poz. 554, z 1992 r. Nr 96, poz. 476 oraz z 1993 r. Nr 46, poz. 208).

II. Udział produkcji krajowej (licznik)

1) Następujące elementy będą zaliczone na poczet udziału produkcji krajowej:

a) całkowity koszt produkcji sprzedanych central i urządzeń teletransmisyjnych oraz elementów i podzespołów, pomniejszony o koszty elementów i usług pochodzących z importu (łącznie z cłem i podatkiem od importu lub innymi opłatami), związanych z produkcją central i urządzeń teletransmisyjnych oraz elementów i podzespołów,

b) amortyzacja zapłaty gotówkowej netto (za 80% akcji), wpłaconej Ministerstwu Przekształceń Własnościowych przez producentów central i urządzeń teletransmisyjnych biorących udział w procesie prywatyzacji przedsiębiorstw przemysłu teleelektronicznego,

c) wartość rocznego eksportu central i urządzeń teletransmisyjnych oraz elementów i podzespołów, pomniejszona o koszty elementów i usług związanych z ich produkcją.

2) Do udziału produkcji krajowej nie zalicza się tej części dostaw od poddostawców krajowych dostawcy sprzętu telekomunikacyjnego, która pochodzi z importu. Dostawca sprzętu telekomunikacyjnego jest zobowiązany przedstawić dane w tym zakresie.

III. Obliczanie udziału produkcji krajowej

1) Dla lat 1993-1997

odsetek udziału produkcji krajowej jest ilorazem udziału produkcji krajowej, określonego jako suma elementów wymienionych w pkt. II.la, II.1b i II.1c, podzielona przez całkowity koszt produkcji określony w pkt I, razy 100.

Dopuszczalny poziom, do którego można zaliczyć sumę amortyzacji zapłaty gotówkowej (11.1 b) oraz wartości rocznego eksportu pomniejszonego o koszty (11.1 c). wynosić będzie:

- w 1993 r. - 12%,

- w 1994 r. - 10%,

- w 1995 r. - 8%,

- w 1996 r. - 6%,

- w 1997 r. - 3%

w stosunku do całkowitego kosztu produkcji sprzedanych towarów określonego w pkt I.

2) Dla lat 1998 i kolejnych

odsetek udziału produkcji krajowej jest ilorazem udziału produkcji krajowej, określonego w pkt 11.1a, i całkowitego kosztu produkcji określonego w pkt I, razy 100.

FORMULARZ DO OBLICZANIA UDZIAŁU PRODUKCJI KRAJOWEJ

Udział produkcji krajowej = (B + C + D)/A

Źródła informacji: sprawozdanie F 02,

własna sprawozdawczość,

kontrakt prywatyzacyjny.

Załącznik nr 2

OCENA JAKOŚCIOWA TRANSFERU TECHNOLOGII

1. Poziom zatrudnienia

Zagraniczni producenci sprzętu telekomunikacyjnego zobowiązani są do przedstawienia corocznego raportu o stanie zatrudnienia według podanego niżej wzoru. W raporcie tym pracownicy podzieleni są na cztery kategorie:

Tabela 1

2. Nakłady podlegające amortyzacji

2.1. Restrukturyzacja zakładu

Zagraniczny producent sprzętu telekomunikacyjnego jest obowiązany poinformować o całkowitej wielkości inwestycji netto, tzn. uwzględniając odsprzedane elementy przedsiębiorstwa, związane z restrukturyzacją jego zakładów w Polsce.

Wydatki podlegające amortyzacji obejmują: budynki i budowle, inwestycje infrastrukturalne, jak wodnokanalizacyjne, energetyczne, związane z ochroną środowiska, oraz reorganizację produkcji i innych działów. Krótki opis głównych przedsięwzięć reorganizacyjnych i restrukturyzacyjnych stanowić będzie załącznik. Wymagane jest również wskazanie zakupów dokonanych w Polsce. Wszystkie wielkości dotyczą wartości księgowych brutto.

Tabela 2

2.2. Urządzenia produkcyjne

Zagraniczny producent sprzętu telekomunikacyjnego złoży sprawozdanie z inwestycji netto z uwzględnieniem sprzedaży zbędnego sprzętu w jego zakładzie w Polsce w przedstawionej liście; lista ta rozbita będzie według funkcji, jak w punkcie 1. Jest on również zobowiązany do przedstawienia listy zakupów sprzętu w Polsce, w rozbiciu na kategorie. Wszystkie wielkości dotyczą wartości księgowanych brutto.

Tabela 3

3. Nakłady nie podlegające amortyzacji

3.1. Szkolenie

Polskie zakłady zagranicznych producentów sprzętu telekomunikacyjnego powinny dostarczać rokrocznie poniższy raport na temat wydatków ponoszonych na szkolenie w rozbiciu na kategorie według wzoru podanego w punkcie 1.

Szkolenie z reguły obejmuje programy techniczne, z zakresu organizacji i zarządzania oraz poprawy jakości. Wszystkie wydatki na szkolenie mają być ujawnione w sprawozdaniu, tzn. wynagrodzenia dla wykładowców z firmy, wykładowców spoza firmy, materiały, pomniejszone o wartość nieproduktywnego czasu osób szkolonych.

Tabela 4

3.2. Inżynieria specyficzna dla klienta (kraju)

Polskie zakłady zagranicznych producentów sprzętu telekomunikacyjnego powinny dostarczać rokrocznie poniższy raport dotyczący pięciu podstawowych programów inżynieryjnych specyficznych dla klienta/kraju - inżynieria szczegółowa - opracowanych w Polsce. Programy mają być podane według malejącej wartości poniesionych nakładów na koniec danego roku, liczonych od początku programu. Programy mogące w przyszłości dawać wpływy z eksportu powinny być podkreślone.

Tabela 5

3.3. Zakupy miejscowe

Polskie zakłady zagranicznych producentów sprzętu telekomunikacyjnego powinny dostarczać rokrocznie poniższy raport dotyczący zakupów materiałowych od polskich przedsiębiorstw dla celów bezpośrednio i pośrednio związanych z produkcją.

Materiały bezpośrednio związane z produkcją - to takie, które zostają włączone do wyrobu końcowego w procesie montażu, jak np. półprzewodniki i obudowy w przypadku central telefonicznych. Inne, jak narzędzia, materiały biurowe itd., są pośrednio związane z produkcją.

Raport dotyczący zakupów miejscowych obejmuje pięciu głównych dostawców według malejącej wartości zakupów w danym roku. Będzie on również zawierać wykaz komponentów, części i usług zakupionych w każdym z powyższych polskich przedsiębiorstw.

Tabela 6