Dziennik Ustaw - rok 1995 nr 151 poz. 737

Na podstawie art.4 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. – Prawo celne (Dz. U. z 1994 r. Nr 71, poz.312 oraz z 1995 r. Nr 85, poz.427 i Nr 87, poz.434) zarządza się, co następuje:

1. Ustanawia się stawki celne na towary przywożone z zagranicy w wysokości określonej w taryfie celnej, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Stawki celne są określone w procentach od wartości celnej towaru (ad valorem), chyba że taryfa celna stanowi inaczej.

1. Taryfa celna określa stawki celne:

1) konwencyjne (podstawowe), które stosuje się, z zastrzeżeniem pkt 3 lit. a), do towarów pochodzących z krajów i regionów:

a) członków Światowej Organizacji Handlu (WTO) ustanowionej dnia 15 kwietnia 1994 r. na podstawie podpisanej w Marakeszu Umowy o ustanowieniu Światowej Organizacji Handlu,

b) do których stosuje się również klauzulę największego uprzywilejowania, wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia,

2) preferencyjne, które stosuje się, z zastrzeżeniem pkt 3 lit. b), do niektórych towarów pochodzących z:

a) pozaeuropejskich krajów i regionów rozwijających się (stawki celne preferencyjne DEV), wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia, w których wartość produktu krajowego brutto przypadającego na jednego mieszkańca nie przekracza wartości produktu krajowego brutto przypadającego na jednego mieszkańca w Polsce,

b) krajów i regionów najmniej rozwiniętych (stawki celne preferencyjne LDC), wymienionych w załączniku nr 4 do rozporządzenia,

3) autonomiczne, które stosuje się do towarów pochodzących:

a) z krajów i regionów, o których mowa w pkt 1, jeżeli stawka celna konwencyjna (podstawowa) jest wyższa od określonej dla tego towaru stawki celnej autonomicznej lub gdy stawka celna konwencyjna (podstawowa) nie została określona,

b) z krajów i regionów, o których mowa w pkt 2, jeżeli stawka celna preferencyjna nie została określona, a towar nie pochodzi z kraju lub regionu wymienionego również w załączniku nr 2 do rozporządzenia; jeżeli towar pochodzi z kraju lub regionu wymienionego w załączniku nr 2 do rozporządzenia, przepis pkt 1 i pkt 3 lit. a) stosuje się odpowiednio,

c) z krajów i regionów innych niż te, o których mowa w pkt 1 i 2,

4) obniżone, wynikające z zawartych przez Polskę umów międzynarodowych, dotyczących tworzenia stref wolnego handlu, które stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, do niektórych towarów pochodzących z:

a) państw członkowskich Unii Europejskiej (obniżone stawki celne UE), wymienionych w załączniku nr 5 do rozporządzenia,

b) państw członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (obniżone stawki celne EFTA), wymienionych w załączniku nr 6 do rozporządzenia,

c) Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej (obniżone stawki celne Czechy, Słowacja),

d) Republiki Węgier (obniżone stawki celne Węgry),

e) Republiki Słowenii (obniżone stawki celne Słowenia),

2. Jeżeli na towary pochodzące z państw, o których mowa w ust. 1 pkt 4, nie została określona obniżona stawka celna lub nie zostało udokumentowane pochodzenie towarów zgodnie z wymogami określonymi w umowach, o których mowa w tym przepisie, przepis ust.1 pkt 1 i pkt 3 stosuje się odpowiednio.

3. Do towarów, dla których nie można ustalić kraju lub regionu pochodzenia towaru, stosuje się stawkę celną autonomiczną, podwyższoną o 100% lub stawkę celną konwencyjną (podstawową), podwyższoną o 100%, jeżeli jest wyższa od stawki celnej autonomicznej.

Stawki celne konwencyjne (podstawowe), stawki celne autonomiczne oraz obniżone stawki celne, o których mowa w § 2, stosuje się po udokumentowaniu pochodzenia towarów zgodnie z wymogami i kryteriami określonymi w wiążących Polskę umowach międzynarodowych i w ustawie – Prawo celne (Dz. U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312 oraz z 1995 r. Nr 85, poz. 427 i Nr 87, poz. 434) oraz ustalonymi przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł na podstawie przepisów tej ustawy.

1. Preferencyjne stawki celne określone w § 2 ust.1 pkt 2 stosuje się do towarów bezpośrednio zakupionych w krajach i regionach, wymienionych w załączniku nr 3 lub nr 4 do rozporządzenia, oraz bezpośrednio przywożonych z tych krajów i regionów, po przedstawieniu dokumentu potwierdzającego pochodzenie towaru, wystawionego w kraju pochodzenia zgodnie z wymogami określonymi w Porozumieniu o ujednoliceniu zasad określania pochodzenia towarów z krajów rozwijających się w celu udzielania preferencji celnych w ramach ogólnego systemu preferencji (Dz. U. z 1982 r. Nr 15, poz.116) oraz ustalonymi przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł na podstawie przepisów ustawy – Prawo celne.

2. Za towary bezpośrednio zakupione uważa się towary zakupione w przedsiębiorstwie zarejestrowanym i mającym siedzibę w kraju lub regionie wymienionym w załączniku nr 3 lub nr 4 do rozporządzenia i które jednocześnie pochodzą z tego kraju lub regionu.

3. Za towary bezpośrednio przywożone uważa się również towary, których transport z przyczyn geograficznych, transportowych, technicznych lub ekonomicznych odbywał się nawet przez terytoria kilku krajów i regionów, również wtedy, gdy towary te były czasowo magazynowane na terytoriach tych krajów lub regionów, pod warunkiem że pozostawały one przez cały czas pod dozorem celnym. Bezpośredni przywóz musi być potwierdzony dokumentami transportowymi, natomiast przekazanie towarów pod dozorem celnym w trakcie tranzytu musi być potwierdzone przez władze celne kraju tranzytu.

Przy ustalaniu należności celnych zaokrągla się:

1) wartość celną towaru – według zasad określonych dla zaokrąglania podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług,

2) kwotę cła – według zasad określonych dla zaokrąglania kwot podatku od towarów i usług,

3) kwotę odsetek za zwłokę – według zasad określonych dla zaokrąglania kwot odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych.

1. Przy przywozie towarów uprzednio wywiezionych czasowo za granicę w celu naprawienia, uszlachetnienia, przerobu lub przetworzenia stosuje się stawkę celną właściwą dla towaru według jego stanu w dniu zgłoszenia do odprawy celnej przywozowej, a za wartość celną przyjmuje się wartość wykonanej naprawy, uszlachetnienia, przerobu lub przetworzenia oraz wartość materiałów kontrahenta zagranicznego zużytych w wykonywanym procesie, skorygowane o koszty wymienione w art. 30c i 30d ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. – Prawo celne; jeżeli taki przywóz dotyczy pojazdów samochodowych wywiezionych uprzednio w celu naprawienia lub towarów obciążonych w taryfie stawką celną składającą się ze stawki celnej ad valorem i DCC (dodatkowego cła cukrowego), które to towary zawierają cukier uprzednio wywieziony za granicę w celu wyprodukowania tych towarów, to zamiast stawki celnej właściwej dla towaru, wynikającej z taryfy celnej, stosuje się wyłącznie stawkę ad valorem.

2. Przy przywozie towarów uprzednio wywiezionych czasowo za granicę w celu naprawienia lub uszlachetnienia, wymienionych w załączniku nr 7 do rozporządzenia, stosuje się zerową stawkę celną, pod warunkiem uzyskania pozwolenia na przywóz, zgodnie z wymogami określonymi odrębnie.

1. Do towarów objętych kontraktami zawartymi nie później niż przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzeni stosuje się stawki celne określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 13 czerwca 1995 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 72, poz.357 oraz Nr 111, poz. 536), jeżeli stawka celna określona w taryfie celnej, o której mowa w § 1 niniejszego rozporządzenia, jest wyższa albo kraj lub region pochodzenia towaru był objęty preferencjami celnymi, które zostały ograniczone lub zniesione na mocy niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że towary te zostały zgłoszone do odprawy celnej w ciągu trzech miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

2. Przez kontrakty, o których mowa w ust. 1, rozumie się kontrakty potwierdzone fakturami wystawionymi nie później niż w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 czerwca 1995 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 72, poz. 357 i Nr 111, poz. 536).

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1996 r.

Prezes Rady Ministrów: J. Oleksy

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 14 grudnia 1995 r. (poz. 737)

Załącznik nr 1

(taryfa celna stanowiąca załącznik nr 1 do rozporządzenia jest oddzielnym wydawnictwem)

Załącznik nr 2

WYKAZ KRAJÓW I REGIONÓW CZŁONKÓW ŚWIATOWEJ ORGANIZACJI HANDLU (WTO) ORAZ INNYCH KRAJÓW I REGIONÓW, WOBEC KTÓRYCH RZECZPOSPOLITA POLSKA STOSUJE KLAUZULĘ NAJWIĘKSZEGO UPRZYWILEJOWANIA

Ameryka Północna

Grenlandia

Kanada

St. Pierre i Miquelon

Stany Zjednoczone Ameryki (USA)

Ameryka Środkowa i Południowa

Anguilla

Antigua i Barbuda

Antyle Holenderskie

Argentyna

Aruba

Bahamy

Barbados

Belize

Bermudy

Boliwia

Brazylia

Chile

Dominika

Dominikana

Dziewicze Wyspy Brytyjskie

Dziewicze Wyspy USA

Ekwador

Falklandy-Malwiny

Grenada

Gujana

Gujana Francuska

Gwadelupa

Gwatemala

Haiti

Honduras

Jamajka

Kajmany

Kolumbia

Kostaryka

Kuba

Martynika

Meksyk

Montserrat

Nikaragua

Panama

Paragwaj

Peru

Puerto Rico

St. Christopher i Nevis

St. Lucia

St. Vincent i Grenadyny

Salwador

Surinam

Trynidad i Tobago

Turks i Caicos

Urugwaj

Wenezuela

Afryka

Algieria

Angola

Benin

Botswana

Brytyjskie Terytorium Pacyfiku

Burkina Faso

Burundi

Côte d'lvoire

Czad

Dżibuti

Egipt

Etiopia

Gabon

Gambia

Ghana

Gwinea

Gwinea-Bissau

Gwinea Równikowa

Kamerun

Kenia

Komory

Kongo

Lesotho

Liberia

Libia

Madagaskar

Malawi

Mali

Maroko

Mauretania

Mauritius

Mozambik

Namibia

Niger

Nigeria

Republika Południowej Afryki

Republika Środkowoafrykańska

Republika Zielonego Przylądka

Reunion

Rwanda

Sahara Zachodnia

Senegal

Seszele

Sierra Leone

Somalia

Suazi (Swaziland)

Sudan

Tanzania

Togo

Tunezja

Uganda

Wyspa Świętej Heleny

Wyspy Świętego Tomasza i Książęca

Zair

Zambia

Zimbabwe

Azja

Afganistan

Arabia Saudyjska

Bahrajn

Bangladesz

Bhutan

Brunei

Chiny

Cypr

Filipiny

Hongkong

Indie

Indonezja

Irak

Iran

Izrael

Japonia

Jemen

Jordania

Kambodża

Katar

Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna

Kuwejt

Laos

Liban

Makau

Malediwy

Malezja

Mongolia

Myanmar

Nepal

Oman

Pakistan

Republika Korei

Singapur

Sri Lanka

Strefa Neutralna

Syria

Tajlandia

Tajwan

Wietnam

Zjednoczone Emiraty Arabskie

Europa

Albania

Armenia

Austria

Azerbejdżan

Belgia

Białoruś

Bośnia i Hercegowina

Bułgaria

Chorwacja

Czechy

Dania

Estonia

Finlandia

Francja

Gibraltar

Grecja

Gruzja

Hiszpania

Holandia

Irlandia

Islandia

Kazachstan

Kyrgystan

Liechtenstein

Litwa

Luksemburg

Łotwa

Macedonia

Malta

Mołdowa

Monako

Niemcy (Republika Federalna Niemiec)

Norwegia

Polska

Portugalia

Rosja (Federacja Rosyjska)

Rumunia

Federalna Republika Jugosławii

(Serbia i Czarnogóra)

Słowacja

Słowenia

Szwajcaria

Szwecja

Tadżykistan

Turcja

Turkmenistan

Ukraina

Uzbekistan

Watykan

Węgry

Wielka Brytania

Włochy

Wyspy Owcze

Australia i Oceania

Australia

Fidżi

Francuskie Terytorium Południowe

Guam

Kiribati

Minor

Norfolk

Nowa Kaledonia

Nowa Zelandia

Palau

Papua-Nowa Gwinea

Samoa Zachodnie

Samoa Amerykańskie

Tonga

Tuvalu

Vanuatu

Wallis i Futuna

Wyspa Bożego Narodzenia

Wyspy Cooka

Wyspy Kokosowe

Wyspy McDonalda i Heard

Wyspy Salomona

Antarktyda

Antarktyda

Załącznik nr 3

WYKAZ POZAEUROPEJSKICH KRAJÓW I REGIONÓW ROZWIJAJĄCYCH SIĘ, WOBEC KTÓRYCH STOSUJE SIĘ STAWKI CELNE PREFERENCYJNE DEV

Ameryka Środkowa i Południowa

Boliwia

Dominikana

Ekwador

Gujana

Gwatemala

Honduras

Jamajka

Kolumbia

Kostaryka

Kuba

Nikaragua

Paragwaj

Peru

St. Vincent i Grenadyny

Salwador

Turks i Caicos

Azja

Chiny

Filipiny

Indie

Indonezja

Jordania

Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna

Liban

Mongolia

Pakistan

Sri Lanka

Tajlandia

Wietnam

Afryka

Algieria

Cote d'lvoire

Egipt

Ghana

Kamerun

Kenia

Kongo

Maroko

Namibia

Nigeria

Senegal

Suazi (Swaziland)

Tunezja

Zimbabwe

Australia i Oceania

Papua-Nowa Gwinea

Tonga

Załącznik nr 4

WYKAZ KRAJÓW I REGIONÓW NAJMNIEJ ROZWINIĘTYCH, WOBEC KTÓRYCH STOSUJE SIĘ STAWKI CELNE PREFERENCYJNE LDC

Ameryka Środkowa i Południowa

Haiti

Azja

Afganistan

Bangladesz

Bhutan

Jemen

Kambodża

Laos

Malediwy

Myanmar

Nepal

Afryka

Angola

Benin

Burkina Faso

Burundi

Czad

Dżibuti

Erytrea

Etiopia

Gambia

Gwinea

Gwinea-Bissau

Gwinea Równikowa

Komory

Lesotho

Liberia

Madagaskar

Malawi

Mali

Mauretania

Mozambik

Niger

Republika Środkowoafrykańska

Republika Zielonego Przylądka

Rwanda

Sierra Leone

Somalia

Sudan

Tanzania

Togo

Uganda

Wyspy Świętego Tomasza i Książęca

Zair

Zambia

Australia i Oceania

Kiribati

Samoa Zachodnie

Tuvalu

Vanuatu

Wyspy Salomona

Załącznik nr 5

WYKAZ PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ (UE)

1. Austria

2. Belgia

3. Dania

4. Finlandia

5. Francja

6. Grecja

7. Hiszpania

8. Holandia

9. Irlandia

10. Luksemburg

11. Portugalia

12. Republika Federalna Niemiec

13. Szwecja

14. Wielka Brytania

15. Włochy

Załącznik nr 6

WYKAZ PAŃSTW CZŁONKOWSKICH EUROPEJSKIEGO STOWARZYSZENIA WOLNEGO HANDLU (EFTA)

1. Islandia

2. Liechtenstein

3. Norwegia

4. Szwajcaria

Załącznik nr 7

WYKAZ TOWARÓW UPRZEDNIO CZASOWO WYWIEZIONYCH ZA GRANICĘ W CELU NAPRAWIENIA LUB USZLACHETNIENIA, W STOSUNKU DO KTÓRYCH STOSUJE SIĘ ZEROWĄ STAWKĘ CELNĄ

ex dotyczy niektórych towarów z działów lub sekcji.