REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1996 nr 18 poz. 86

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI

z dnia 31 stycznia 1996 r.

w sprawie rodzajów oraz warunków i trybu wydawania świadectw uprawniających do obsługi urządzeń radiokomunikacyjnych oraz wysokości opłat za te świadectwa.

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1.

 Rozporządzenie określa rodzaje oraz warunki i tryb wydawania świadectw uprawniających do obsługi urządzeń radiokomunikacyjnych w radiowej służbie lotniczej, w radiowej służbie morskiej i żeglugi śródlądowej oraz w radiowej służbie amatorskiej, zwanych dalej „świadectwami”, oraz wysokości opłat za te świadectwa.

§ 2.

 Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) VHF – rozumie się przez to pasmo częstotliwości 156–174 MHz dla radiowej służby morskiej i żeglugi śródlądowej,

2) MF – rozumie się przez to pasmo częstotliwości 1605–4000 kHz dla radiowej służby morskiej i żeglugi śródlądowej,

3) GMDSS – rozumie się przez to Global Maritime Distress and Safety System oznaczający Światowy Morski System Łączności Alarmowej i Bezpieczeństwa,

4) obszar morza A1 – rozumie się przez to obszar radiotelefonicznego zasięgu co najmniej jednej stacji nadbrzeżnej VHF, w którym jest zapewniona ciągła łączność alarmowa za pomocą cyfrowego selektywnego wywołania,

5) polski obszar morza A1 – rozumie się przez to obszar radiotelefonicznego zasięgu co najmniej jednej polskiej stacji nadbrzeżnej VHF, w którym jest zapewniona ciągła łączność alarmowa za pomocą cyfrowego selektywnego wywołania,

6) obszar morza A2 – rozumie się przez to obszar radiotelefonicznego zasięgu co najmniej jednej stacji nadbrzeżnej MF, z wyłączeniem obszaru morza A1, w którym jest zapewniona ciągła łączność alarmowa za pomocą cyfrowego selektywnego wywołania,

7) obszar morza A3 – rozumie się przez to obszar zasięgu satelitów geostacjonarnych systemu INMARSAT, z wyłączeniem obszarów morza A1 i A2, w którym jest zapewniona ciągła łączność alarmowa,

8) obszar morza A4 – rozumie się przez to obszar morza poza obszarami morza Al, A2 i A3.

§ 3.

 1. Państwowa Agencja Radiokomunikacyjna, zwana dalej „PAR”, wydaje świadectwa na podstawie pozytywnie zdanego egzaminu.

2. Wzory świadectw określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 4.

 1. Wysokość opłaty za wydanie świadectwa określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Wysokość opłaty za wydanie duplikatu świadectwa wynosi 100% opłaty za wydanie danego rodzaju świadectwa.

3. Wysokość opłaty za wymianę świadectwa, wynikającą z § 14 ust. 1, wynosi 50% opłaty za wydanie danego rodzaju świadectwa.

4. Opłaty, o których mowa w ust. 1–3, stanowią dochód budżetu Państwa.

Rozdział 2

Radiowa służba lotnicza

§ 5. 

Ustala się następujące rodzaje świadectw uprawniających do obsługi urządzeń radiokomunikacyjnych w radiowej służbie lotniczej, w kolejności według zakresu uprawnień:

1) świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy,

2) świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy,

3) świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty,

4) świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty,

5) świadectwo ograniczone specjalne operatora radiotelefonisty dla pilotów szybowcowych.

§ 6.

 1. Świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 21 lat,

2) ukończyła szkołę średnią,

3) odbyła praktykę co najmniej 50 godzin lotu na statkach powietrznych przy obsłudze urządzeń radiotelegraficznych pod nadzorem operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy.

2. Świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) ukończyła szkołę średnią,

3) odbyła praktykę co najmniej 25 godzin lotu na statkach powietrznych przy obsłudze urządzeń radiotelegraficznych pod nadzorem operatora radiotelegrafisty pierwszej lub drugiej klasy.

3. Świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) ukończyła szkołę średnią,

3) odbyta praktykę co najmniej 15 godzin lotu na statkach powietrznych przy obsłudze urządzeń radiotelefonicznych pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 5 pkt 1–3.

4. Świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 16 lat,

2) ukończyła szkołę podstawową,

3) odbyła praktykę co najmniej 15 godzin lotu na statkach powietrznych przy obsłudze urządzeń radiotelefonicznych pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 5 pkt 1–4.

5. Świadectwo ograniczone specjalne operatora radiotelefonisty dla pilotów szybowcowych może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 16 lat,

2) ukończyła szkołę podstawową,

3) odbyta praktykę co najmniej 15 godzin lotu na szybowcach przy obsłudze urządzeń radiotelefonicznych pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 5 pkt 1–4.

§ 7.

 Warunkiem uzyskania świadectw wymienionych w § 5 jest wykazanie się wiadomościami i umiejętnościami w zakresie określonym w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

Rozdział 3

Radiowa służba morska i żeglugi śródlądowej

§ 8. 

1. Ustala się dwie grupy świadectw uprawniających do obsługi urządzeń radiokomunikacyjnych w radiowej służbie morskiej i żeglugi śródlądowej:

1) świadectwo radiooperatora,

2) świadectwo radioelektronika i operatora GMDSS.

2. Ustala się następujące rodzaje świadectw radiooperatora w radiowej służbie morskiej i żeglugi śródlądowej, w kolejności według zakresu uprawnień:

1) świadectwo ogólne radiooperatora,

2) świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy,

3) świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy,

4) świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty,

5) świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty,

6) świadectwo operatora radiotelefonisty ograniczone do pasma VHF.

3. Ustala się następujące rodzaje świadectw radioelektronika i operatora GMDSS w radiowej służbie morskiej i żeglugi śródlądowej, w kolejności według zakresu uprawnień:

1) świadectwo radioelektronika pierwszej klasy,

2) świadectwo radioelektronika drugiej klasy,

3) świadectwo ogólne operatora GMDSS,

4) świadectwo ograniczone operatora GMDSS,

5) świadectwo ograniczone operatora GMDSS na polski obszar morza A1.

§ 9.

 1. Świadectwo ogólne radiooperatora może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła Wyższą Szkołę Morską lub inną wyższą szkołę ze specjalizacją radiokomunikacja morska lub pokrewną,

2) odbyła co najmniej dwuletnią praktykę na statkach morskich lub stacjach nadbrzeżnych, wykonując czynności radiotelegrafisty pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 8 ust. 2 pkt 1 i 2.

2. Świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 21 lat,

2) ukończyła szkołę średnią,

3) odbyła co najmniej dwuletnią praktykę na statkach morskich lub stacjach nadbrzeżnych w charakterze radiotelegrafisty drugiej klasy pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 8 ust. 2 pkt 1 i 2.

3. Świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) ukończyła szkołę średnią,

3) odbyła co najmniej roczną praktykę na statkach morskich lub stacjach nadbrzeżnych, wykonując czynności radiotelegrafisty pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 8 ust. 2 pkt 1–3.

4. Świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) ukończyła szkołę podstawową,

3) odbyła co najmniej sześciomiesięczną praktykę, wykonując czynności radiotelefonisty pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 8 ust. 2 pkt 1–4.

5. Świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) ukończyła szkołę podstawową,

3) odbyła co najmniej trzymiesięczną praktykę, wykonując czynności radiotelefonisty pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 8 ust. 2 pkt 1–5.

6. Świadectwo operatora radiotelefonisty ograniczone do pasma VHF może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) ukończyła szkołę podstawową,

3) odbyła praktykę w zakresie obsługi urządzeń VHF dla radiowej służby morskiej i żeglugi śródlądowej co najmniej przez okres 3 miesięcy pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 8 ust. 2 pkt 1–5.

7. Świadectwo radioelektronika pierwszej klasy może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła Wyższą Szkołę Morską o specjalności radioelektronika lub radiokomunikacja morska bądź inną wyższą szkołę techniczną o specjalnościach elektronicznych,

2) posiada świadectwo radioelektronika drugiej klasy i odbyła dodatkową dwunastomiesięczną praktykę na statkach morskich lub stacjach nadbrzeżnych wyposażonych w urządzenia GMDSS, wykonując czynności radioelektronika drugiej klasy, w tym 6 miesięcy na statkach morskich.

8. Świadectwo radioelektronika drugiej klasy może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) posiada wykształcenie co najmniej średnie o kierunku elektronicznym, radiokomunikacyjnym lub radiowym i odbyła sześciomiesięczną praktykę na statkach morskich lub stacjach nadbrzeżnych, wykonując czynności operatora GMDSS pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 8 ust. 2 pkt 1–3 lub ust. 3 pkt 1–2, w tym 3 miesiące na statkach morskich wyposażonych w urządzenia GMDSS, lub

3) ukończyła Wyższą Szkołę Morską o specjalności radioelektronika morska i posiada świadectwo co najmniej radiotelegrafisty drugiej klasy.

9. Świadectwo ogólne operatora GMDSS może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) posiada wykształcenie co najmniej średnie,

3) odbyła sześciomiesięczną praktykę na statkach morskich lub stacjach nadbrzeżnych, wykonując czynności operatora pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 8 ust. 2 pkt 1–4 lub w ust. 3 pkt 1–3, w tym 3 miesiące na statkach morskich wyposażonych w urządzenia GMDSS.

10. Świadectwo ograniczone operatora GMDSS może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) ukończyła co najmniej szkołę podstawową,

3) odbyła miesięczną praktykę na statkach morskich lub stacjach nadbrzeżnych, wykonując czynności operatora na urządzeniach podsystemów GMDSS przewidzianych dla obszaru morza A1, pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 8 ust. 3 pkt 1–4.

11. Świadectwo ograniczone operatora GMDSS na polski obszar morza A1 może uzyskać osoba, która:

1) ukończyła 18 lat,

2) ukończyła co najmniej szkołę podstawową,

3) odbyła miesięczną praktykę na statkach morskich lub stacjach nadbrzeżnych, wykonując czynności operatora na urządzeniach podsystemów GMDSS przewidzianych dla polskiego obszaru morza A1, pod nadzorem osoby posiadającej jedno ze świadectw wymienionych w § 8 ust. 3 pkt 1–4.

§ 10.

 Warunkiem uzyskania świadectw wymienionych w § 8 jest wykazanie się wiadomościami i umiejętnościami w zakresie określonym w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

Rozdział 4

Radiowa służba amatorska

§ 11. 

Ustala się następujące rodzaje świadectw uprawniających do ubiegania się o zezwolenie na zakładanie i używanie urządzeń radiokomunikacyjnych stosowanych w radiowej służbie amatorskiej:

1) świadectwo radiooperatora klasy A,

2) świadectwo radiooperatora klasy B,

3) świadectwo radiooperatora klasy C,

4) świadectwo radiooperatora klasy D.

§ 12.

 1. Świadectwo radiooperatora klasy A i B może uzyskać osoba, która ukończyła 15 lat i ukończyła szkołę podstawową.

2. Świadectwo radiooperatora klasy C i D może uzyskać osoba, która ukończyła 12 lat.

3. Uzyskanie świadectwa wymienionego w § 11 przez osobę, która nie kończyła 18 lat, wymaga uprzedniego wyrażenia zgody przez jej przedstawiciela ustawowego.

§ 13.

 Warunkiem uzyskania świadectw wymienionych w § 11 jest wykazanie się wiadomościami i umiejętnościami w zakresie określonym w załączniku nr 5 do rozporządzenia.

Rozdział 5

Przepisy przejściowe i końcowe

§ 14.

 1. Świadectwa radiooperatorów w radiowej służbie lotniczej oraz w radiowej służbie morskiej i żeglugi śródlądowej wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zachowują swoją ważność do czasu ich wymiany na świadectwa w rozumieniu niniejszego rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 3.

2. PAR dokona wymiany świadectw, o których mowa w ust. 1, w terminie do dnia 31 grudnia 1996 r. Świadectwa nie wymienione w tym terminie tracą ważność.

3. Świadectwa radiooperatorów w radiowej służbie amatorskiej, w tym również świadectwa uzdolnienia wydane na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, zachowują ważność i nie wymagają wymiany.

§ 15.

 Traci moc rozporządzenie Ministra Łączności z dnia 30 września 1991 r. w sprawie warunków i trybu wydawania świadectw radiooperatorów oraz wysokości opłat za te świadectwa (Dz. U. Nr 97, poz. 470 i z 1995 r. Nr 56, poz. 297).

§ 16.

 Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Łączności: A. Zieliński

Załącznik 1. [WZORY ŚWIADECTW UPOWAŻNIAJĄCYCH DO OBSŁUGI URZĄDZEŃ RADIOKOMUNIKACYJNYCH]

Załącznik nr 1

WZORY ŚWIADECTW UPOWAŻNIAJĄCYCH DO OBSŁUGI URZĄDZEŃ RADIOKOMUNIKACYJNYCH

§ 1. Świadectwa radiooperatora w służbie lotniczej, tj. świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy, świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy, świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty, świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty, świadectwo ograniczone specjalne operatora radiotelefonisty dla pilotów szybowcowych, wystawiane są na jednym druku. Świadectwo powinno zawierać następującą treść:

infoRgrafika

§ 2. Świadectwa radiooperatora w służbie morskiej i żeglugi śródlądowej, tj. świadectwo ogólne radiooperatora, świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy, świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy, świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty, świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty i świadectwo operatora radiotelefonisty ograniczone do pasma VHF, wystawiane są na jednym druku. Świadectwo powinno zawierać następującą treść:

infoRgrafika

§ 3. Świadectwa radioelektronika w służbie morskiej, tj. świadectwo radioelektronika pierwszej klasy, świadectwo radioelektronika drugiej klasy, świadectwa operatora GMDSS w służbie morskiej, tj. świadectwo ogólne operatora, świadectwo ograniczone operatora i świadectwo ograniczone operatora na polski obszar morza A1, wystawiane są na jednym druku. Świadectwo powinno zawierać następującą treść:

infoRgrafika

§ 4. Świadectwa radiooperatora w służbie amatorskiej klasy „A” lub klasy „B” wystawiane są na jednym druku. Świadectwo powinno zawierać następującą treść:

infoRgrafika

infoRgrafika

§ 5. Świadectwa radiooperatora w służbie amatorskiej klasy „C” lub klasy „D” wystawiane są na jednym druku. Świadectwo powinno zawierać następującą treść:

infoRgrafika

infoRgrafika

Załącznik 2. [WYSOKOŚĆ OPŁAT ZA ŚWIADECTWA]

Załącznik nr 2

WYSOKOŚĆ OPŁAT ZA ŚWIADECTWA

A. Radiowa służba lotnicza

1. Świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy

– 30,00 zł

2. Świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy

– 25,00 zł

3. Świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty

– 20,00 zł

4. Świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty

– 15,00 zł

5. Świadectwo ograniczone specjalne operatora radiotelefonisty dla pilotów szybowcowych

– 10,00 zł

B. Radiowa służba morska i żeglugi śródlądowej

1. Świadectwo ogólne radiooperatora

– 50,00 zł

2. Świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy

– 40,00 zł

3. Świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy

– 35,00 zł

4. Świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty

– 30,00 zł

5. Świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty

– 25,00 zł

6. Świadectwo operatora radiotelefonisty ograniczone do pasma VHF

– 20,00 zł

7. Świadectwo radioelektronika pierwszej klasy

– 40,00 zł

8. Świadectwo radioelektronika drugiej klasy

– 35,00 zł

9. Świadectwo ogólne operatora GMDSS

– 30,00 zł

10. Świadectwo ograniczone operatora GMDSS

– 25,00 zł

11. Świadectwo ograniczone operatora GMDSS na polski obszar morza A1

– 20,00 zł

C. Radiowa służba amatorska

1. Świadectwo radiooperatora klasy „A”

– 10,00 zł

2. Świadectwo radiooperatora klasy „B”

– 8,00 zł

3. Świadectwo radiooperatora klasy „C”

– 4,00 zł

4. Świadectwo radiooperatora klasy „D”

– 3,00 zł

 

Załącznik 3. [ZAKRES WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI WYMAGANYCH DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH RODZAJÓW ŚWIADECTW RADIOOPERATORA W RADIOWEJ SŁUŻBIE LOTNICZEJ]

Załącznik nr 3

ZAKRES WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI WYMAGANYCH DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH RODZAJÓW ŚWIADECTW RADIOOPERATORA W RADIOWEJ SŁUŻBIE LOTNICZEJ

§ 1. Osoba występująca o świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy, uprawniające do obsługi wszystkich urządzeń radiotelegraficznych i radiotelefonicznych na pokładzie statków powietrznych i w stacjach lotniskowych, powinna wykazać się następującymi wiadomościami:

1) szczegółową znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji, przepisów dotyczących opłat za korespondencję radiokomunikacyjną, postanowień konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu oraz znajomością specjalnych przepisów dotyczących służb lotniczych (stałej i ruchomej) z radionawigacji lotniczej;

2) dostateczną znajomością geografii świata, a w szczególności głównych szlaków żeglugi morskiej i lotniczej oraz najważniejszych tras telekomunikacyjnych;

3) znajomością ogólnych zasad elektrotechniki i teorii radiotechniki, znajomością regulacji i praktycznej obsługi różnych typów urządzeń radiotelegraficznych i radiotelefonicznych stosowanych w służbie ruchomej, łącznie z urządzeniami do radionamierzania i braniem namiarów radiowych, jak również ogólną znajomością zasad działania innych urządzeń najczęściej stosowanych w radionawigacji;

4) znajomością teoretyczną i praktyczną działania i konserwacji takich urządzeń, jak np.: zespoły zasilające, akumulatory, urządzenia służące do uruchamiania i regulowania urządzeń radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamiarowych;

5) praktycznymi umiejętnościami naprawiania, za pomocą sprzętu posiadanego na pokładzie, uszkodzeń, jakie mogą powstać w urządzeniach radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamiarowych w czasie lotu;

6) umiejętnością poprawnego nadawania ręcznego i odbioru „na słuch” nadawanych znakami Morse'a grup kodowych, składających się z liter, cyfr i znaków przestankowych, z szybkością 20 grup na minutę, oraz tekstu otwartego z szybkością 25 słów na minutę; każda grupa kodowa powinna zawierać 5 znaków, przy czym każda cyfra lub znak przestankowy liczy się za dwa znaki; średnie słowo w tekście powinno zawierać 5 znaków; czas każdego nadawania i odbioru wynosi po 5 minut;

7) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej;

8) dostateczną znajomością języka angielskiego; kandydaci powinni posiadać umiejętność zadowalającego wypowiadania się w tym języku w mowie i piśmie.

§ 2. Osoba występująca o świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy, uprawniające do obsługi urządzeń radiotelegraficznych i radiotelefonicznych na pokładzie statków powietrznych i w stacjach lotniskowych, ograniczonych do manipulacji regulatorami i przełącznikami zewnętrznymi tych urządzeń, powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji, przepisów dotyczących opłat za korespondencję radiokomunikacyjną, postanowień konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu oraz znajomością specjalnych przepisów dotyczących służb lotniczych (stałej i ruchomej) i radionawigacji lotniczej;

2) dostateczną znajomością geografii świata, a w szczególności głównych szlaków żeglugi morskiej i lotniczej oraz najważniejszych tras telekomunikacyjnych;

3) elementarną teoretyczną i praktyczną znajomością elektrotechniki i radiotechniki, znajomością regulacji i właściwej obsługi różnych typów urządzeń radiotelegraficznych i radiotelefonicznych, stosowanych w służbie ruchomej, a także radionamierników, łącznie z braniem namiarów, oraz elementarną znajomością zasad działania innych urządzeń najczęściej stosowanych w radionawigacji;

4) elementarną znajomością teoretyczną i praktyczną działania i konserwacji takich urządzeń, jak np.: zespoły zasilające, akumulatory itp., służących do uruchamiania i regulowania urządzeń radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamierników;

5) praktycznymi umiejętnościami wystarczającymi do naprawy drobnych uszkodzeń, jakie mogą powstać w urządzeniach radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamiarowych w czasie lotu;

6) umiejętnością poprawnego nadawania ręcznego i odbioru „na słuch” nadawanych znakami Morse'a grup kodowych, składających się z liter, cyfr i znaków przestankowych, z szybkością 16 grup na minutę, oraz tekstu otwartego z szybkością 20 słów na minutę; każda grupa kodowa powinna zawierać 5 znaków, przy czym każda cyfra lub znak przestankowy liczy się za dwa znaki; średnie słowo w tekście powinno zawierać 5 znaków; czas każdego nadawania i odbioru wynosi po 5 minut;

7) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej;

8) dostateczną znajomością języka angielskiego; kandydaci powinni posiadać umiejętność zadowalającego wypowiadania się w tym języku w mowie i piśmie.

§ 3. Osoba występująca o świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty, uprawniające do obsługi wszystkich urządzeń radiotelefonicznych na pokładzie statków powietrznych i w stacjach lotniskowych, powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) szczegółową znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji radiotelefonicznej, a szczególnie ich części dotyczących bezpieczeństwa życia ludzkiego – procedury w języku angielskim;

2) znajomością podstawowych zasad radiotelefonii;

3) szczegółową znajomością praktycznej obsługi i regulacji urządzeń radiotelefonicznych i znajomością procedur łączności radiotelefonicznej;

4) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej.

§ 4. Osoba występująca o świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty, uprawniające do obsługi urządzeń radiotelefonicznych na pokładzie statków powietrznych, ograniczonej do manipulacji regulatorami i przełącznikami zewnętrznymi tych urządzeń, powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) ogólną znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji radiotelefonicznej, a szczególnie dotyczących bezpieczeństwa życia ludzkiego – procedury w języku angielskim;

2) praktyczną umiejętnością obsługi urządzeń radiotelefonicznych i znajomością procedur łączności radiotelefonicznej;

3) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej.

§ 5. Osoba występująca o świadectwo ograniczone specjalne operatora radiotelefonisty dla pilotów szybowcowych, uprawniające do obsługi urządzeń radiotelefonicznych zainstalowanych na pokładzie szybowców i pracujących w zakresie częstotliwości przeznaczonych dla szybowców, powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) ogólną znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji radiotelefonicznej, a szczególnie ich części dotyczących bezpieczeństwa życia ludzkiego – procedury w języku angielskim;

2) praktyczną umiejętnością obsługi urządzeń radiotelefonicznych w zakresie częstotliwości przeznaczonych dla szybowców oraz znajomością procedur łączności radiotelefonicznej, stosowanych w lotnictwie sportowym;

3) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej.

Załącznik 4. [ZAKRES WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI WYMAGANYCH DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH RODZAJÓW ŚWIADECTW RADIOOPERATORÓW, RADIOELEKTRONIKÓW, OPERATORÓW GMDSS W RADIOWEJ SŁUŻBIE MORSKIEJ I ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ]

Załącznik nr 4

ZAKRES WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI WYMAGANYCH DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH RODZAJÓW ŚWIADECTW RADIOOPERATORÓW, RADIOELEKTRONIKÓW, OPERATORÓW GMDSS W RADIOWEJ SŁUŻBIE MORSKIEJ I ŻEGLUGI ŚRÓDLĄDOWEJ

§ 1. Osoba występująca o świadectwo ogólne radiooperatora, uprawniające do obsługi stacji radiotelegraficznej i radiotelefonicznej na każdym statku morskim i dokonywania napraw sprzętu radiokomunikacyjnego i radionawigacyjnego oraz do pełnienia funkcji samodzielnego radiooficera lub kierownika radiostacji na wszystkich statkach morskich, po uzyskaniu dyplomu radiooficera okrętowego I klasy w specjalności radiokomunikacyjnej, powinna wykazać się następującymi wiadomościami:

1) znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji, przepisów dotyczących opłat za korespondencję radiokomunikacyjną i postanowień konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu;

2) dostateczną znajomością geografii świata, a w szczególności głównych szlaków żeglugi morskiej i najważniejszych tras telekomunikacyjnych;

3) znajomością zasad elektrotechniki oraz teorii radiotechniki i elektroniki, wystarczającą do spełnienia wymagań podanych w pkt 4, 5 i 6;

4) teoretyczną znajomością budowy nowoczesnych urządzeń radiokomunikacyjnych, a szczególnie nadajników, odbiorników i systemów antenowych stosowanych w radiotelegraficznej i radiotelefonicznej służbie ruchomej morskiej, automatycznych urządzeń alarmowych, urządzeń radiowych stosowanych na środkach ratunkowych, urządzeń radionamiarowych i wszelkich urządzeń pomocniczych, urządzeń zasilających, jak również ogólną znajomością wszelkich urządzeń stosowanych w radionawigacji, szczególnie w celu zapewnienia konserwacji tych urządzeń;

5) praktyczną znajomością obsługi, regulacji i konserwacji urządzeń wymienionych w pkt 4, wraz z praktyczną umiejętnością dokonywania namiarów oraz dokonywania kalibracji radionamierników;

6) praktyczną umiejętnością lokalizacji i usuwania, za pomocą odpowiednich przyrządów pomiarowych i narzędzi, tych uszkodzeń urządzeń, jakie mogą wystąpić w czasie rejsu;

7) umiejętnością poprawnego ręcznego nadawania i poprawnego odbioru „na słuch” nadawanych znakami Morse'a grup kodowych, składających się z liter, cyfr i znaków przestankowych, z szybkością 16 grup na minutę, oraz tekstu otwartego z szybkością 20 słów na minutę; każda grupa kodowa powinna zawierać 5 znaków, przy czym każda cyfra lub znak przestankowy liczy się za dwa znaki; średnie słowo w tekście powinno zawierać 5 znaków; czas trwania każdego nadawania i odbioru wynosi po 5 minut;

8) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej w języku angielskim;

9) znajomością języka angielskiego; kandydaci powinni zadowalająco wypowiadać się w tym języku w mowie i piśmie.

§ 2. Osoba występująca o świadectwo operatora radiotelegrafisty pierwszej klasy, uprawniające do obsługi stacji radiotelegraficznej i radiotelefonicznej na każdym statku morskim i dokonywania napraw sprzętu radiokomunikacyjnego i radionawigacyjnego oraz do pełnienia funkcji samodzielnego radiooficera lub kierownika radiostacji na wszystkich statkach morskich, po uzyskaniu dyplomu radiooficera okrętowego I klasy w specjalności radiokomunikacyjnej, powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) szczegółową znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji, przepisów dotyczących opłat za korespondencję radiokomunikacyjną, postanowień konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu;

2) dostateczną znajomością geografii świata, a w szczególności głównych szlaków żeglugi morskiej i lotniczej oraz najważniejszych tras telekomunikacyjnych;

3) znajomością ogólnych zasad elektrotechniki i teorii radiotechniki, znajomością regulacji i praktycznej obsługi różnych typów urządzeń radiotelegraficznych i radiotelefonicznych, stosowanych w służbie ruchomej, łącznie z urządzeniami do radionamierzania i braniem namiarów radiowych, jak również ogólną znajomością zasad działania innych urządzeń najczęściej stosowanych w radionawigacji;

4) znajomością teoretyczną i praktyczną działania i konserwacji takich urządzeń, jak np.: zespoły zasilające, akumulatory, urządzenia służące do uruchamiania i regulowania urządzeń radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamiarowych;

5) praktycznymi umiejętnościami naprawiania, za pomocą sprzętu posiadanego na pokładzie, uszkodzeń, jakie mogą powstać w urządzeniach radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamiarowych w czasie rejsu;

6) umiejętnością poprawnego nadawania ręcznego i odbioru „na słuch” nadawanych znakami Morse'a grup kodowych, składających się z liter, cyfr i znaków przestankowych, z szybkością 20 grup na minutę, oraz tekstu otwartego z szybkością 25 słów na minutę; każda grupa kodowa powinna zawierać 5 znaków, przy czym każda cyfra lub znak przestankowy liczy się za dwa znaki; średnie słowo w tekście powinno zawierać 5 znaków; czas każdego nadawania i odbioru wynosi po 5 minut;

7) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej;

8) dostateczną znajomością języka angielskiego; kandydaci powinni posiadać umiejętność zadowalającego wypowiadania się w tym języku w mowie i piśmie.

§ 3. Osoba występująca o świadectwo operatora radiotelegrafisty drugiej klasy, uprawniające do obsługi stacji radiotelegraficznej na każdym statku morskim i dokonywania napraw sprzętu radiokomunikacyjnego oraz pełnienia funkcji kierownika radiostacji na wszystkich statkach morskich, z wyjątkiem statków pasażerskich i szkolnych w żegludze międzynarodowej, po uzyskaniu dyplomu radiooficera okrętowego I klasy w specjalności radiokomunikacyjnej, powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji, przepisów dotyczących opłat za korespondencję radiokomunikacyjną, postanowień konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu;

2) dostateczną znajomością geografii świata, a w szczególności głównych szlaków żeglugi morskiej i lotniczej oraz najważniejszych tras telekomunikacyjnych;

3) elementarną teoretyczną i praktyczną znajomością elektrotechniki i radiotechniki, znajomością regulacji i właściwej obsługi różnych typów urządzeń radiotelegraficznych i radiotelefonicznych stosowanych w służbie ruchomej oraz elementarną znajomością zasad działania innych urządzeń najczęściej stosowanych w radionawigacji;

4) elementarną znajomością teoretyczną i praktyczną działania i konserwacji takich urządzeń, jak np.: zespoły zasilające, akumulatory itp., służących do uruchamiania i regulowania urządzeń radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamierników;

5) praktycznymi umiejętnościami wystarczającymi do naprawy drobnych uszkodzeń, jakie mogą powstać w urządzeniach radiotelegraficznych, radiotelefonicznych i radionamiarowych w czasie rejsu;

6) umiejętnością poprawnego nadawania ręcznego i odbioru „na słuch” nadawanych znakami Morse'a grup kodowych, składających się z liter, cyfr i znaków przestankowych, z szybkością 16 grup na minutę, oraz tekstu otwartego z szybkością 20 słów na minutę; każda grupa kodowa powinna zawierać 5 znaków, przy czym każda cyfra lub znak przestankowy liczy się za dwa znaki; średnie słowo w tekście powinno zawierać 5 znaków; czas każdego nadawania i odbioru wynosi po 5 minut;

7) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej;

8) dostateczną znajomością języka angielskiego; kandydaci powinni posiadać umiejętność zadowalającego wypowiadania się w tym języku w mowie i piśmie.

§ 4. Osoba występująca o świadectwo ogólne operatora radiotelefonisty, uprawniające do obsługi radiostacji radiotelefonicznej na każdym statku, powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) szczegółową znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji radiotelefonicznej, a szczególnie ich części dotyczących bezpieczeństwa życia ludzkiego – procedury w języku angielskim;

2) znajomością podstawowych zasad radiotelefonii;

3) szczegółową znajomością praktycznej obsługi i regulacji urządzeń radiotelefonicznych i znajomością procedur łączności radiotelefonicznej;

4) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej.

§ 5. Osoba występująca o świadectwo ograniczone operatora radiotelefonisty, uprawniające do obsługi radiotelefonicznej radiostacji na każdym statku, jeśli obsługa nadajnika nie wymaga ręcznego dostrojenia, a moc szczytowa nadajnika nie przekracza 1,5 kW, powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) ogólną znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji radiotelefonicznej, a szczególnie dotyczących bezpieczeństwa życia ludzkiego – procedury w języku angielskim;

2) znajomością obsługi urządzeń radiotelefonicznych i znajomością procedur łączności radiotelefonicznej;

3) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej.

§ 6. Osoba występująca o świadectwo operatora radiotelefonisty ograniczone do pasma VHF, uprawniające do obsługi radiotelefonu w paśmie VHF, powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) ogólną znajomością regulaminów stosowanych w radiokomunikacji radiotelefonicznej, a szczególnie ich części dotyczących bezpieczeństwa życia ludzkiego – procedury w języku angielskim;

2) praktyczną umiejętnością obsługi urządzeń radiotelefonicznych VHF i procedury łączności radiotelefonicznej;

3) umiejętnością nadawania i odbioru korespondencji radiotelefonicznej.

§ 7. Osoba występująca o świadectwo radioelektronika pierwszej klasy, uprawniające do obsługi radiostacji GMDSS na wszystkich statkach morskich oraz wykonywania przeglądów, konserwacji i napraw sprzętu elektronicznego na statku oraz do pełnienia funkcji kierownika radiostacji na statku, powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) znajomością podstaw elektrotechniki i teorii radiotechniki i elektroniki, wystarczającą do spełnienia wymagań podanych w pkt 2, 3 i 4,

2) teoretyczną wiedzą dotyczącą wyposażenia radiokomunikacyjnego przewidzianego dla systemu GMDSS, włączając w to nadajniki i odbiorniki wąskopasmowej telegrafii dalekopisowej, nadajniki i odbiorniki radiotelefoniczne, urządzenia cyfrowego selektywnego wywołania, ziemskie stacje okrętowe, radiopławy awaryjne, morskie systemy antenowe, wyposażenie radiowe jednostek ratunkowych oraz wszystkie urządzenia pomocnicze, łącznie z zasilającymi, a także ogólną znajomością zasad działania innych urządzeń najczęściej stosowanych w radionawigacji, ze szczególnym uwzględnieniem umiejętności utrzymania w stanie gotowości do pracy wszystkich rządzeń wymienionych powyżej,

3) praktyczną umiejętnością obsługi i bieżącej konserwacji wyposażenia wymienionego w pkt 2,

4) praktyczną wiedzą niezbędną do lokalizacji i naprawy uszkodzeń, przy wykorzystaniu odpowiednich narzędzi i aparatury testującej, wyposażenia wymienionego w pkt 2,

5) szczegółową praktyczną znajomością działania wszystkich podsystemów GMDSS oraz ich wyposażenia,

6) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru za pomocą radiotelefonii oraz automatycznej radiotelegrafii,

7) szczegółową znajomością przepisów dotyczących łączności radiowej, znajomością dokumentów dotyczących opłat za łączność radiową oraz znajomością wymagań Konwencji SOLAS, dotyczących wyposażenia radiowego i łączności radiowej,

8) dostateczną znajomością języka angielskiego; kandydat powinien zadowalająco wypowiadać się w tym języku w mowie i piśmie.

§ 8. Osoba występująca o świadectwo radioelektronika drugiej klasy, uprawniające do obsługi radiostacji GMDSS na wszystkich statkach morskich oraz wykonywania przeglądów, konserwacji i napraw sprzętu elektronicznego na statku oraz pełnienia funkcji operatora w stacjach nadbrzeżnych lub pełnienia funkcji kierownika radiostacji na wszystkich statkach morskich, z wyjątkiem statków pasażerskich i szkolnych w żegludze międzynarodowej, a także na statkach pływających w obszarze morza A4, powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) ogólną znajomością podstaw elektrotechniki oraz teorii radiotechniki i elektroniki, wystarczającą do spełnienia wymagań zawartych w pkt 2, 3 i 4,

2) ogólną teoretyczną wiedzą dotyczącą radiokomunikacyjnego wyposażenia w systemie GMDSS, włączając w to nadajniki i odbiorniki radiotelefoniczne, urządzenia cyfrowego selektywnego wywołania, ziemskie stacje okrętowe, radiopławy awaryjne, morskie systemy antenowe, wyposażenie radiowe jednostek ratunkowych oraz wszystkie urządzenia pomocnicze łącznie z zasilającymi, a także ogólną znajomością innego wyposażenia najczęściej stosowanego w radionawigacji, ze szczególnym uwzględnieniem umiejętności utrzymania w stanie gotowości eksploatacyjnej wszystkich urządzeń wymienionych powyżej,

3) praktyczną umiejętnością obsługi i bieżącej konserwacji wyposażenia wymienionego w pkt 2,

4) praktyczną wiedzą niezbędną do wykonania napraw, w przypadku uszkodzeń wyposażenia wymienionego w pkt 2, za pomocą środków dostępnych na pokładzie statku, wymieniając w razie potrzeby uszkodzone moduły funkcjonalne,

5) szczegółową praktyczną znajomością działania wszystkich podsystemów GMDSS i ich wyposażenia,

6) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru za pomocą radiotelefonii i automatycznej radiotelegrafii,

7) szczegółową znajomością przepisów dotyczących łączności radiowej, znajomością dokumentów dotyczących opłat za łączność radiową oraz znajomością wymagań Konwencji SOLAS, dotyczących wyposażenia radiowego i łączności radiowej,

8) dostateczną znajomością języka angielskiego; kandydat powinien zadowalająco wypowiadać się w tym języku w mowie i piśmie.

§ 9. Osoba występująca o świadectwo ogólne operatora GMDSS, uprawniające do obsługi radiostacji GMDSS na każdym statku morskim oraz do pełnienia funkcji operatora w stacjach nadbrzeżnych, powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) szczegółową praktyczną znajomością działania wszystkich podsystemów oraz wyposażenia GMDSS,

2) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru za pomocą radiotelefonii,

3) szczegółową znajomością przepisów dotyczących łączności radiowej, znajomością dokumentów dotyczących opłat za łączność radiową oraz znajomością wymagań Konwencji SOLAS dotyczących wyposażenia radiowego i łączności radiowej,

4) dostateczną znajomością języka angielskiego; kandydat powinien zadowalająco wypowiadać się w tym języku w mowie i piśmie.

§ 10. Osoba występująca o świadectwo ograniczone operatora GMDSS, uprawniające do obsługi radiostacji GMDSS na statkach morskich w obszarze morza A1, powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami:

1) praktyczną znajomością działania tych podsystemów i wyposażenia GMDSS, które są wymagane dla statków odbywających rejsy w obszarach zasięgu brzegowych stacji VHF,

2) umiejętnością poprawnego nadawania i odbioru za pomocą radiotelefonii,

3) znajomością przepisów dotyczących łączności radiotelefonicznej, a szczególnie tej części Regułaminu radiokomunikacyjnego, która dotyczy bezpieczeństwa życia na morzu,

4) elementarną znajomością języka angielskiego; kandydat powinien zadowalająco wypowiadać się w tym języku w mowie i piśmie.

§ 11. Osoba występująca o świadectwo ograniczone operatora GMDSS na polski obszar morza A1, uprawniające do obsługi radiostacji GMDSS na statkach morskich pływających w polskim obszarze morza A1, powinna wykazać się wiadomościami i umiejętnościami wymienionymi w § 4 pkt 1, 2 i 3.

Załącznik 5. [ZAKRES WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI WYMAGANYCH DO UZYSKANIA ŚWIADECTWA RADIOOPERATORA W RADIOWEJ SŁUŻBIE AMATORSKIEJ]

Załącznik nr 5

ZAKRES WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI WYMAGANYCH DO UZYSKANIA ŚWIADECTWA RADIOOPERATORA W RADIOWEJ SŁUŻBIE AMATORSKIEJ

§ 1. Osoba występująca o świadectwo radiooperatora klasy „A”, uprawniające do ubiegania się o zezwolenie na zakładanie i używanie urządzeń radiokomunikacyjnych stosowanych w radiowej służbie amatorskiej we wszystkich pasmach częstotliwości i dla wszystkich rodzajów modulacji przeznaczonych dla tej służby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami z niżej podanych dziedzin:

1) wiadomości techniczne:

a) teoria elektryczności, elektromagnetyzmu i radiotechniki:

– przewodnictwo elektryczne,

– źródła elektryczności,

– pole elektryczne,

– pole magnetyczne

– pole elektromagnetyczne,

– sygnały sinusoidalne,

– sygnały niesinusoidalne,

– sygnały zmodulowane,

– moc i energia;

b) elementy obwodów:

– rezystory,

– kondensatory,

– cewki,

– transformatory – budowa i zastosowanie,

– diody,

– tranzystory i układy scalone,

– inne elementy elektroniczne;

c) układy:

– łączenie elementów obwodów,

– filtry,

– zasilacze,

– wzmacniacze,

– demodulatory,

– generatory,

– pętla synchronizacji fazowej (PLL);

d) odbiorniki:

– rodzaje,

– schematy blokowe,

– budowa i działanie poszczególnych stopni,

– parametry odbiornika;

e) nadajniki:

– rodzaje,

– schematy blokowe,

– budowa i działanie poszczególnych stopni,

– parametry nadajnika;

f) anteny i linie zasilające:

– typy anten,

– charakterystyki anten,

– linie zasilające;

g) propagacja fal radiowych;

h) pomiary:

– wykonywanie pomiarów napięć i prądów – stałych, przemiennych, wysokiej częstotliwości, pomiarów rezystancji, mocy, głębokości modulacji, częstotliwości i współczynnika WFS,

– przyrządy pomiarowe do wyżej wymienionych pomiarów;

i) zakłócenia radioelektryczne:

– źródła zakłóceń,

– przyczyny zakłóceń w sprzęcie elektronicznym,

– urządzenia przeciwzakłóceniowe;

2) bezpieczeństwo pracy przy urządzeniach elektrycznych i nadawczych:

a) przepływ prądu elektrycznego przez ciało człowieka – porażenie,

b) udzielanie pierwszej pomocy,

c) ochrona przeciwporażeniowa,

d) wpływ pola elektromagnetycznego na organizm ludzki,

e) ochrona środowiska naturalnego przed promieniowaniem elektromagnetycznym,

f) ochrona odgromowa,

g) przepisy przeciwpożarowe przy urządzeniach elektrycznych;

3) przepisy i procedury operatorskie krajowe i międzynarodowe:

a) alfabet fonetyczny międzynarodowy,

b) kod Q,

c) skróty operatorskie,

d) sposoby porozumienia się w przypadku niebezpieczeństwa i klęsk żywiołowych,

e) znaki wywoławcze,

f) plan pasm częstotliwości dla służb radioamatorskich – krajowych i według Międzynarodowego Związku Radioamatorów (IARU);

4) przepisy krajowe i międzynarodowe dotyczące służby radioamatorskiej i satelitarnej łączności radioamatorskiej;

5) umiejętność nadawania i odbioru alfabetu Morse'a.

Osoba występująca o świadectwo radiooperatora klasy „A” powinna wykazać się umiejętnością ręcznego nadawania i odbioru „na słuch” informacji przekazywanych kodem Morse'a – grup literowych, cyfrowych i znaków przestankowych z szybkością nie mniejszą niż 12 grup na minutę, przy czym czas trwania transmisji powinien wynosić nie mniej niż 3 minuty. Przy nadawaniu nie używa się klucza automatycznego.

§ 2. Osoba występująca o świadectwo radiooperatora klasy „B”, uprawniające do ubiegania się o zezwolenie na zakładanie i używanie urządzeń radiokomunikacyjnych stosowanych w radiowej służbie amatorskiej w pasmach częstotliwości powyżej 30 MHz bez możliwości stosowania radiotelegrafii, powinna wykazać się wiadomościami i umiejętnościami takimi samymi, jak dla klasy „A”, z wyłączeniem § 1 pkt 5.

§ 3. Osoba występująca o świadectwo radiooperatora klasy „C”, uprawniające do ubiegania się o zezwolenie na zakładanie i używanie urządzeń radiokomunikacyjnych stosowanych w radiowej służbie amatorskiej w ograniczonych pasmach częstotliwości, określonych w odrębnych przepisach, powinna wykazać się następującymi wiadomościami i umiejętnościami z niżej podanych dziedzin:

1) wiadomości techniczne:

a) podstawy elektryczności i radiotechniki:

– przewodnictwo elektryczne,

– źródła elektryczności,

– pole elektryczne,

– pole magnetyczne,

– pole elektromagnetyczne,

– sygnały sinusoidalne,

– sygnały niesinusoidalne,

– sygnały zmodulowane;

b) elementy obwodów:

– rezystory,

– kondensatory,

– cewki,

– diody półprzewodnikowe

– tranzystory,

– transformatory,

– oznaczenia elementów obwodów;

c) identyfikacja i zastosowanie wskazanych obwodów i układów:

– filtry,

– zasilacze,

– wzmacniacze,

– generatory;

d) odbiorniki:

– rodzaje,

– budowa i działanie;

e) nadajniki:

– rodzaje,

– parametry nadajnika;

f) anteny i linie zasilające:

– typy anten,

– charakterystyki anten,

– linie zasilające;

g) propagacja fal radiowych;

h) pomiary:

– wykonywanie pomiarów napięć i prądów stałych, przemiennych, mocy nadajnika i współczynnika WFS,

– przyrządy pomiarowe do wyżej wymienionych pomiarów;

i) zakłócenia radioelektryczne:

– źródła zakłóceń,

– podstawowe przyczyny powstawania zakłóceń,

– eliminacja zakłóceń;

2) bezpieczeństwo pracy przy urządzeniach elektrycznych i nadawczych:

a) przepływ prądu elektrycznego przez ciało człowieka – porażenie,

b) udzielanie pierwszej pomocy,

c) ochrona przeciwporażeniowa,

d) ochrona odgromowa,

e) przepisy przeciwpożarowe przy urządzeniach elektrycznych;

3) przepisy i procedury operatorskie krajowe i międzynarodowe:

a) alfabet fonetyczny międzynarodowy,

b) wybrane elementy kodu Q,

c) wybrane skróty operatorskie,

d) sposoby porozumienia się w przypadku niebezpieczeństwa i klęsk żywiołowych,

e) znaki wywoławcze,

f) przydział pasm częstotliwości i rodzajów emisji w zakresie odpowiedniej kategorii zezwolenia amatorskiego;

4) przepisy krajowe dotyczące służby radioamatorskiej – postanowienia i warunki licencji;

5) umiejętność nadawania i odbioru alfabetu Morse'a.

Osoba występująca o świadectwo radiooperatora klasy „C” powinna wykazać się umiejętnością ręcznego nadawania i odbioru „na słuch” informacji przekazywanych kodem Morse'a – grup literowych, cyfrowych i znaków przestankowych z szybkością nie mniejszą niż 5 grup na minutę, przy czym czas trwania transmisji powinien wynosić nie mniej niż 3 minuty. Przy nadawaniu nie używa się klucza automatycznego.

§ 4. Osoba występująca o świadectwo radiooperatora klasy „D”, uprawniające do ubiegania się o zezwolenie na zakładanie i używanie urządzeń radiokomunikacyjnych stosowanych w radiowej służbie amatorskiej w paśmie częstotliwości 144–146 MHz bez możliwości stosowania radiotelegrafii, powinna wykazać się wiadomościami i umiejętnościami takimi samymi, jak dla klasy C”, z wyłączeniem § 3 pkt 5.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA