Dziennik Ustaw - rok 1996 nr 80 poz. 375

Na podstawie art. 77³ Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:

1) Ministra Edukacji Narodowej,

2) Ministra Kultury i Sztuki,

3) Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa,

4) Ministra Pracy i Polityki Socjalnej,

5) Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej,

6) Ministra Sprawiedliwości,

7) Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej,

8) Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej.

2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o szkołach bez bliższego określenia, rozumie się przez to:

1) przedszkola specjalne i szkoły (w tym specjalne),

2) placówki oświatowo-wychowawcze,

3) biblioteki pedagogiczne, poradnie psychologiczno-pedagogiczne i inne poradnie specjalistyczne,

4) placówki opiekuńczo-wychowawcze i resocjalizacyjne,

5) ośrodki adopcyjno-opiekuńcze,

6) zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli,

7) centra kształcenia ustawicznego,

8) warsztaty szkolne szkół zawodowych,

9) zespoły obsługi ekonomicznej i administracyjnej szkół i placówek,

10) stołówki prowadzone przez szkoły i placówki wymienione w pkt 1–7 oraz bufety szkolne,

11) zakłady poprawcze, schroniska dla nieletnich oraz rodzinne ośrodki diagnostyczno-konsultacyjne,

12) główne i okręgowe komitety olimpiad dla uczniów szkół ponadpodstawowych.

1) tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia,

2) tabelę godzinowych stawek wynagrodzenia zasadniczego kierowców, pomocników kierowców oraz robotników zatrudnionych w warsztatach szkolnych szkół zawodowych, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia,

3) tabelę stanowisk, kwalifikacji i zaszeregowania pracowników, stanowiącą załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Wykaz stanowisk kierowniczych oraz tabelę miesięcznych stawek dodatku funkcyjnego określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia.

3. Do okresu zatrudnienia uprawniającego do dodatku za wysługę lat wlicza się także inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

4. Dodatek za wysługę lat przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie. Dodatek ten przysługuje również za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

5. W przypadku dodatkowego zatrudnienia pracownika prawo do dodatku za wysługę lat ustala się odrębnie dla każdego stosunku pracy. Do okresu zatrudnienia dodatkowego nie podlegają zaliczeniu okresy zatrudnienia podstawowego.

6. Dodatek za wysługę lat wypłacany jest w terminie wypłaty wynagrodzenia i przysługuje:

1) od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub prawo do wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca,

2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub prawa do wyższej stawki nastąpiło od pierwszego dnia miesiąca.

1) za 20 lat pracy – 75% wynagrodzenia miesięcznego,

2) za 25 lat pracy – 100% wynagrodzenia miesięcznego,

3) za 30 lat pracy – 150% wynagrodzenia miesięcznego,

4) za 35 lat pracy – 200% wynagrodzenia miesięcznego,

5) za 40 lat pracy – 300% wynagrodzenia miesięcznego.

2. Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

3. W razie równoczesnego pozostawania więcej niż w jednym stosunku pracy, do okresu pracy uprawniającego do nagrody wlicza się jeden z tych okresów.

4. Pracownik nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do nagrody.

5. Pracownik jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji.

6. Wypłata nagrody jubileuszowej powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez pracownika prawa do tej nagrody.

7. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze – wynagrodzenie przysługujące mu w dniu jej wypłaty.

8. Jeżeli pracownik nabył prawo do nagrody jubileuszowej będąc zatrudnionym w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody.

9. Nagrodę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

10. W razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę lub rentę inwalidzką pracownikowi, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy.

11. Jeżeli w dniu 1 lipca 1996 r. albo w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających zaliczalność do okresów uprawniających do świadczeń pracowniczych, okresów nie podlegających dotychczas wliczeniu – pracownikowi upływa okres uprawniający go do dwóch lub więcej nagród, pracodawca wypłaca mu tylko jedną nagrodę, najwyższą.

12. Pracownikowi, który w dniu 1 lipca 1996 r. albo w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 11, ma okres dłuższy niż wymagany do nagrody danego stopnia, a w ciągu 12 miesięcy od tego dnia upłynie okres uprawniający go do nagrody wyższego stopnia, nagrodę niższą wypłaca się w pełnej wysokości, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej – różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej.

13. Przepisy ust. 11 i 12 mają odpowiednio zastosowanie, w razie gdy w dniu, w którym pracownik udokumentował swoje prawo do nagrody, byt uprawniony do nagrody wyższego stopnia oraz w razie gdy pracownik prawo to nabędzie w ciągu 12 miesięcy od tego dnia.

14. Pracownik, który przed dniem 1 lipca 1996 r. nabył prawo do nagrody jubileuszowej w związku z wliczeniem okresów wymienionych w zarządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1989 r. w sprawie ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasad jej obliczania i wypłacania (Monitor Polski Nr 44, poz. 358), okresy te podlegają wliczeniu na dotychczasowych zasadach przy ustalaniu prawa do kolejnych nagród.

15. Pracownik, który podjął zatrudnienie po dniu 1 lipca 1996 r., nabywa prawo do nagrody jubileuszowej na zasadach określonych w ust. 2–13, niezależnie od wcześniejszego nabycia prawa do nagrody za dany okres.

2. W razie zbiegu uprawnień do dodatku za wysługę lat i nagrody jubileuszowej, o których mowa w ust. 1 oraz w § 6 i 7, pracownik ma prawo do jednego, korzystniejszego dodatku i do jednej, korzystniejszej nagrody.

2. Zasady podziału funduszu premiowego i przyznawania premii określa zakładowy regulamin premiowania, ustalony przez dyrektora szkoły w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową.

2. Fundusz nagród, o którym mowa w ust. 1, może być podwyższony przez dyrektora szkoły w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia osobowe.

2. Wysokość i zasady przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

2. Wysokość i zasady przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.

3. Pracownikowi zatrudnionemu w szkole specjalnej i przedszkolu specjalnym na stanowisku pomocy nauczyciela przysługuje dodatek za trudne warunki pracy w wysokości 20% wynagrodzenia zasadniczego. Przy wypłacaniu dodatku stosuje się odpowiednio przepisy zarządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 31 lipca 1982 r. w sprawie wykazu trudnych i uciążliwych warunków pracy oraz zasad wypłacania dodatków z tytułu pracy w tych warunkach (Dz. Urz. MOiW Nr 11, poz. 98 i Nr 12, poz. 119, z 1985 r. Nr 7–8, poz. 29, Dz. Urz. MEN z 1989 r. Nr 5, poz. 44 i Nr 7, poz. 67).

2. Od dnia 1 stycznia 1997 r. wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, nie może być niższe od wynagrodzenia ustalonego na podstawie art. 137 § 2 Kodeksu pracy.

2. Za każdą godzinę przepracowaną ponad 8 godzin do 12 godzin na dobę w ramach miesięcznej normy czasu pracy, wynikającej z pomnożenia wszystkich roboczych dni kalendarzowych w miesiącu przez 8 godzin, pracownikowi zatrudnionemu przy pilnowaniu przysługuje dodatek w wysokości 10% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego wynikającej z osobistego zaszeregowania.

2. Pomocnikowi kierowcy, o którym mowa w ust. 1, przysługuje dodatek w wysokości 50% dodatku obliczonego dla kierowcy.

3. Kierowcy i jego pomocnikowi, z wyjątkiem kierowcy samochodu osobowego, za wykonywanie powierzonych im dodatkowych czynności nie wchodzących w zakres ich normalnych obowiązków przysługuje dodatek w wysokości nie przekraczającej 60% miesięcznej minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego w pierwszej kategorii zaszeregowania, określonej w tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia.

4. Kierowcy samochodu osobowego może być przyznane – za jego zgodą – wynagrodzenie ryczałtowe, obejmujące poszczególne składniki wynagrodzenia (w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych oraz dodatkowe wynagrodzenie za pracę w porze nocnej) uwzględniające liczbę godzin przewidzianych do przepracowania w okresie jednego miesiąca – jeżeli faktyczny czas pracy kierowcy w poszczególnych miesiącach nie ulega znacznym wahaniom i odpowiada w przybliżeniu liczbie godzin przyjętej do obliczenia wynagrodzenia.

1) jednomiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego – jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 10 lat,

2) dwumiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego – jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 10 lat

– nie niższej jednak od określonej w Kodeksie pracy.

2. Okres pracy uprawniający do odprawy ustala się według zasad obowiązujących przy ustalaniu okresów zatrudnienia uprawniających do dodatku za wysługę lat.

3. Pracownik, który otrzymał odprawę, nie może ponownie nabyć do niej prawa.

1) od 5 do 25% wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania – z tytułu pełnienia obowiązków kasjera,

2) do 15% wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania – z tytułu pełnienia obowiązków dozorcy budynku,

3) od 3 do 8% wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania z tytułu palenia w piecach zwykłych – od jednego pieca,

4) od 5 do 7% godzinowej stawki za każdy 1 m² – z tytułu sprzątania przez woźnych i starszych woźnych powierzchni przekraczającej 350 m².

2. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia oraz zakres powierzonych do wykonania prac, o których mowa w ust. 1, określa dyrektor szkoły.

3. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, można, w miarę możliwości, przyznawać w budynku przez niego obsługiwanym bezpłatne mieszkanie. Zasady przyznawania bezpłatnego mieszkania określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.

2. Pracownik nie wymieniony w ust. 1 może korzystać z wyżywienia prowadzonego przez szkołę, w której jest zatrudniony, na odrębnych zasadach.

1) 178 – jeżeli pracownika obowiązuje 42-godzinny tygodniowy wymiar czasu pracy,

2) 170 – jeżeli pracownika obowiązuje 40-godzinny tygodniowy wymiar czasu pracy,

3) 155 – jeżeli pracownika obowiązuje 35-godzinny tygodniowy wymiar czasu pracy.

2. Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się również przy ustalaniu godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego pracownika zatrudnionego przy pilnowaniu.

Minister Pracy i Polityki Socjalnej: A. Bączkowski

Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
z dnia 3 lipca 1996 r. (poz. 375)

Załącznik nr 1

TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO

Załącznik nr 2

TABELA
GODZINOWYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO KIEROWCÓW, POMOCNIKÓW KIEROWCÓW ORAZ ROBOTNIKÓW ZATRUDNIONYCH W WARSZTATACH SZKOLNYCH SZKÓŁ ZAWODOWYCH^*)

Załącznik nr 3

TABELA STANOWISK, KWALIFIKACJI I ZASZEREGOWANIA PRACOWNIKÓW

^*) Kwalifikacje ratowników ocenia się według przepisów obowiązujących w placówkach kultury fizycznej.

Załącznik nr 4

WYKAZ STANOWISK KIEROWNICZYCH ORAZ TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO

I. Wykaz stanowisk kierowniczych uprawnionych do dodatków funkcyjnych

*) Dodatek funkcyjny przysługuje w czasie wykonywania czynności nadzoru inwestorskiego.

**) Głównemu specjaliście przyznaje się dodatek funkcyjny jedynie w przypadku, gdy ze względów organizacyjnych nie przewiduje się w warsztatach stanowiska kierownika biura warsztatowego (stacji obsługi, budowy), a kierowanie pracą w zakresie jednej z wymienionych komórek powierza się głównemu specjaliście.

II. Tabela miesięcznych stawek dodatku funkcyjnego

Załącznik nr 5

WYSOKOŚĆ I ZASADY PRZYZNAWANIA DODATKU ZA PRACE WYKONYWANE W WARUNKACH SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA LUB UCIĄŻLIWYCH

1. Pracownikowi przysługuje dodatek pieniężny za prace wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, zwany dalej „dodatkiem”.

2. Dodatek za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych wypłaca się:

1) przy pierwszym stopniu szkodliwości lub uciążliwości – w wysokości od 5,00 zł do 20,00 zł,

2) przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości – w wysokości od 9,00 zł do 28,00 zł,

3) przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości – w wysokości od 13,00 zł do 39,00 zł.

3. Do pierwszego stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej,

2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie,

3) w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 25° lub poniżej 10°C,

4) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe (np. spawanie, stosowanie lamp w celach bakteriobójczych),

5) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza przekraczającej 80%, w błocie lub w bezpośrednim kontakcie z wodą,

6) przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych.

4. Do drugiego stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane w warunkach:

1) narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,

2) narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie,

3) obniżonego lub podwyższonego ciśnienia wynikającego z procesu technologicznego (np. w kesonach, komorach ciśnieniowych),

4) narażenia na szkodliwe działanie miejscowej wibracji (np. używanie ręcznych narzędzi pneumatycznych),

5) natężenia hałasu.

5. Do trzeciego stopnia szkodliwości lub uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie benzydyny, alfa- i betanaftyloaminy, chlorku winylu, azbestu oraz innych czynników o analogicznym jak te substancje działaniu, jeżeli zostanie to uznane przez instytut medycyny pracy,

2) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,

3) w kontakcie (styczności) z materiałem zakaźnym lub chorymi zakaźnie ludźmi lub zwierzętami,

4) w kontakcie z ludźmi chorymi psychicznie lub znacznie upośledzonymi umysłowo,

5) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300 000 MHz w strefie zagrożenia,

6) pod ziemią.

6. Prace określone w ust. 3 pkt 1 i 2 oraz ust. 4 pkt 1, 2 i 5 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli w środowisku pracy przekroczone są najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia, określone w odrębnych przepisach, lub inne obowiązujące normy higienicznosanitarne.

7. Pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, o których mowa w ust. 6, dokonywane są przez laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz inne laboratoria upoważnione przez właściwych terenowo państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych.

8. Dodatek przysługuje pracownikowi wykonującemu prace, o których mowa w ust. 3, 4 i 5 pkt 1–4 i 6, przez co najmniej 40 godzin w miesiącu, natomiast pracownikowi wykonującemu prace wymienione w ust. 5 pkt 5 – przez połowę dopuszczalnego czasu przebywania w strefie zagrożenia.

9. Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy prawo do dodatku przysługuje w wysokości proporcjonalnej do czasu pracy, jeżeli przepracował w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych co najmniej liczbę godzin, o której mowa w ust. 8.

10. Pracownikowi wykonującemu w danym miesiącu prace w warunkach o różnym stopniu szkodliwości lub uciążliwości przysługuje jeden dodatek według najwyższego stopnia szkodliwości lub uciążliwości.

Załącznik nr 6

WYSOKOŚĆ I ZASADY PRZYZNAWANIA DODATKU SPECJALNEGO ZA TRUDNĄ PRACĘ

1. Pracownikowi zatrudnionemu w zakładzie poprawczym, schronisku dla nieletnich, w niektórych placówkach resocjalizacyjnych oraz w rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych, prowadzonych przez Ministra Sprawiedliwości i Ministra Edukacji Narodowej, przysługuje dodatek specjalny za trudną pracę z nieletnimi, ustalany w relacji procentowej do wynagrodzenia zasadniczego.

Wykaz pracowników uprawnionych do dodatku oraz wysokość dodatku:

2. Do poszczególnych kategorii placówek zalicza się:

1) do I kategorii placówek:

a) zakłady poprawcze dla nieletnich zdemoralizowanych w wysokim stopniu,

b) zakłady poprawcze dla wychowanków z zaburzeniami osobowości,

c) zakłady poprawcze dla wychowanków z upośledzeniem umysłowym,

d) schroniska dla nieletnich,

e) zakłady poprawcze prowadzone łącznie ze schroniskami dla nieletnich;

2) do II kategorii placówek – zakłady poprawcze dla nieletnich wymagających bezpośredniego nadzoru wychowawczego;

3) do III kategorii placówek:

a) placówki resocjalizacyjne dla wychowanków umieszczonych przez sądy powszechne w związku z popełnieniem czynu karalnego,

b) rodzinne ośrodki diagnostyczno-konsultacyjne.

3. Dodatek nie przysługuje:

1) w okresie zawieszenia w pełnieniu czynności służbowych,

2) za czas przekraczający 2 miesiące niepełnienia obowiązków służbowych z innych przyczyn niż określone w pkt 1.

Załącznik nr 7

ZASADY PRZYZNAWANIA BEZPŁATNEGO MIESZKANIA

1. Dozorcy obsługującemu budynek, na czas trwania umowy o wykonywanie obowiązków obsługi budynku, może być przyznane bezpłatne mieszkanie w budynku przez niego obsługiwanym:

1) dozorcy z rodziną – jeden pokój z kuchnią,

2) dozorcy samotnemu – jedna izba.

2. Przez pojęcie „bezpłatne mieszkanie” należy rozumieć:

1) zwolnienie dozorcy od uiszczania czynszu za mieszkanie, o którym mowa w ust. 1, obliczonego zgodnie z przepisami o czynszach najmu za lokale mieszkalne i użytkowe,

2) zwolnienie dozorcy od uiszczania opłat za centralne ogrzewanie i ciepłą wodę w mieszkaniu, o którym mowa w ust. 1, obliczonych na podstawie stawek za te świadczenia określonych według odrębnych przepisów.

3. W przypadku braku centralnego ogrzewania w zajmowanym mieszkaniu dozorcy przysługuje miesięcznie ekwiwalent pieniężny odpowiadający iloczynowi obowiązującej stawki za centralne ogrzewanie (ustalonej według odrębnych przepisów) i powierzchni mieszkania odpowiednio dla:

1) dozorcy z rodziną – 25 m²,

2) dozorcy samotnemu – 15 m².

4. W przypadku przydzielenia dozorcy większego mieszkania niż określone w ust. 1 zwolnienie z opłacania czynszu i opłat za centralne ogrzewanie następuje w zakresie metrażu, o którym mowa w ust. 3.

Załącznik nr 8

ZASADY PRZYDZIAŁU UMUNDUROWANIA

1. Woźny i starszy woźny szkolny nabywa prawo do umundurowania z dniem zawarcia umowy o pracę na czas nie określony.

2. Obowiązek dostarczenia umundurowania woźnemu szkolnemu spoczywa na dyrektorze szkoły.

3. Wykaz przedmiotów umundurowania określa poniższa tabela:

^*) Spódnica szyta gładko z kontrafałdą z przodu i krytym zapięciem na lewym boku.

4. Okres używalności umundurowania lub poszczególnych jego części liczy się od dnia faktycznego wydania. Po upływie okresu używalności umundurowanie przechodzi na własność pracownika.

5. Umundurowanie przysługuje także woźnemu szkolnemu zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy, z tym że okresy używalności umundurowania przedłuża się odpowiednio.

6. Umundurowanie nie przysługuje woźnemu oddziałowemu przedszkola oraz woźnemu szkolnemu uprawnionemu do umundurowania na podstawie odrębnych przepisów.

7. Woźny szkolny otrzymuje umundurowanie za zwrotem 25% kosztów jego zakupu. Na wniosek woźnego spłata należności za umundurowanie może być rozłożona na raty, na okres nie przekraczający 12 miesięcy.

8. Woźnemu szkolnemu przysługuje w zamian za umundurowanie ekwiwalent pieniężny, w razie gdy:

1) nie przydzielono mu przysługującego umundurowania,

2) umundurowanie przydzielono mu w terminie późniejszym niż termin nabycia prawa do tego świadczenia,

3) za zgodą szkoły użytkował umundurowanie przez okres dłuższy od ustalonego okresu używalności.

9. Ekwiwalent, o którym mowa w ust. 8, stanowi wartość umundurowania za okres, za który przysługuje, po odliczeniu 25% kosztów zakupu umundurowania. Ekwiwalent jest wypłacany za pełne miesiące.

10. W razie rozwiązania umowy o pracę w drodze porozumienia stron i przejścia woźnego szkolnego, przed upływem okresu używalności umundurowania, do innej szkoły na stanowisko, na którym przysługuje umundurowanie, prawo do umundurowania w nowym miejscu pracy powstaje po upływie okresu używalności umundurowania przydzielonego w poprzedniej szkole.

11. W razie utraty bądź zniszczenia całości lub części umundurowania przed upływem okresu używalności, woźny szkolny otrzymuje nowe umundurowanie (część umundurowania), jeżeli:

1) utrata lub zniszczenie nastąpiło bez jego winy – bezpłatnie,

2) utrata lub zniszczenie nastąpiło z jego winy – za zwrotem 25% kosztów zakupu nowego umundurowania oraz za zwrotem kosztów utraconego bądź zniszczonego umundurowania; koszt utraconego bądź zniszczonego umundurowania (części umundurowania) oblicza się za okres od utraty lub zniszczenia do końca okresu używalności.

12. W razie rozwiązania umowy o pracę przed upływem okresu używalności umundurowania, jeżeli rozwiązanie umowy nastąpiło za wypowiedzeniem przez woźnego szkolnego lub z jego winy bez wypowiedzenia, umundurowanie przechodzi na własność pracownika za zwrotem wartości umundurowania, obliczonej za czas od dnia zaprzestania pracy do końca okresu używalności, po odliczeniu poniesionej przez woźnego części kosztów umundurowania.

13. Umundurowanie przechodzi na własność woźnego szkolnego bez obowiązku zwrotu wartości umundurowania, o której mowa w ust. 12, w razie rozwiązania umowy o pracę:

1) przed upływem okresu używalności w innych przypadkach niż określone w ust. 12, a także w związku z przejściem na emeryturę lub rentę,

2) po upływie 75% okresu używalności.

14. Koszty prania i naprawy umundurowania ponosi woźny szkolny.