Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 113 poz. 735

2. Przez jednostki górnictwa węgla kamiennego, o których mowa w ust. 1, zwane dalej „jednostkami”, rozumie się jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, spółki utworzone przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, w których akcje (udziały) jednoosobowych spółek Skarbu Państwa przekraczają 80% kapitału akcyjnego (zakładowego), oraz przedsiębiorstwa państwowe – realizujące działalność polegającą na wydobywaniu węgla kamiennego lub prowadzące likwidację zakładów górniczych wydobywających węgiel kamienny.

1) opłat i kar:

a) za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych, w części dotyczącej odprowadzania zasolonych wód kopalnianych do wód, określonych przepisami ustawy z dnia 24 października 1974 r. – Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i N r 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 47, poz. 299 i Nr 88, poz. 554),

b) eksploatacyjnych, określonych przepisami art. 84–87 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726),

2) składek na ubezpieczenie społeczne należnych Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,

3) wpłat na rzecz Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

2. Restrukturyzacja finansowa następuje na wniosek jednostki, złożony wierzycielowi nie później niż do dnia 30 czerwca 1999 r.

3. Do wniosku o restrukturyzację finansową jednostka dołącza:

1) opinię Ministra Skarbu Państwa sformułowaną w uzgodnieniu z Ministrem Gospodarki,

2) program uzdrowienia gospodarki jednostki, zawierający harmonogram jego realizacji, zaopiniowany przez Państwową Agencję Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego Spółka Akcyjna,

3) bilans z rachunkiem zysków i strat,

4) wyciąg z właściwego rejestru,

5) spis wierzycieli z wymienieniem wysokości wierzytelności, terminów ich płatności oraz wykazaniem zabezpieczeń spłaty tych wierzytelności,

6) wykaz udzielonych poręczeń i gwarancji,

7) wykaz tytułów egzekucyjnych wystawionych przeciwko jednostce,

8) wykaz dłużników jednostki z podaniem wysokości należności i terminów ich płatności,

9) zaświadczenie z właściwego urzędu skarbowego o stanie zobowiązań wobec budżetu państwa z tytułu podatków.

2. Restrukturyzacja finansowa może nastąpić, jeżeli jednostka nie zalega z tytułu podatków wobec budżetu państwa, natomiast z tytułów, o których mowa w art. 2 pkt 2, za okres po dniu 31 lipca 1997 r. nie zalega w dniu złożenia wniosku, o którym mowa w art. 3 ust. 2.

3. Jednostka dokonująca restrukturyzacji finansowej w ramach ustawy nie może dokonywać darowizn, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1.

4. Wynagrodzenia członków zarządu, dyrektorów oraz diety członków rady nadzorczej jednostki objętej restrukturyzacją nie mogą przekroczyć wysokości określonej przez Ministra Gospodarki w drodze rozporządzenia.

2. Umowa powinna zawierać w szczególności:

1) uzgodnione warunki i terminy ratalnej spłaty zobowiązań oraz ewentualnych odsetek,

2) zobowiązanie jednostki do kwartalnego przedstawiania wierzycielowi zaświadczenia o stanie wymagalnych zobowiązań podatkowych wobec budżetu państwa,

3) zobowiązanie jednostki do przedstawiania Ministrowi Gospodarki informacji kwartalnej o stanie realizacji programu, o którym mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2.

2. Zobowiązania, o których mowa w art. 2, podlegają spłacie w ratach począwszy od dnia 1 stycznia 2000 r. według następującego harmonogramu:

1) w 2000 r.– 10%,

2) w 2001 r. – 10%,

3) w 2002 r. – 15%,

4) w 2003 r. – 20%,

5) w 2004 r. – 20%,

6) w 2005 r. – 25%

– ogólnej kwoty zobowiązania.

3. Za okres odroczenia spłaty zobowiązań, o którym mowa w ust. 1, nie pobiera się odsetek.

4. Za okres ratalnej spłaty zobowiązań odsetki nie mogą być wyższe niż 1/2 stopy kredytu lombardowego obwieszczanej przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego.

5. W przypadku nieuregulowania jakiejkolwiek z rat lub wystąpienia zaległości w zobowiązaniach podatkowych wobec budżetu państwa albo zobowiązaniach, o których mowa w art. 2, odroczone zobowiązanie staje się natychmiast wymagalne.

6. W przypadku nierealizowania przez jednostkę programu uzdrowienia gospodarki, o którym mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2, Minister Gospodarki informuje o tym Ministra Skarbu Państwa.

2. Zobowiązania jednostek likwidujących w całości lub w części zakłady górnicze wydobywające węgiel kamienny, powstałe przed dniem 31 lipca 1997 r. z tytułów, o których mowa w art. 2, podlegają umorzeniu z mocy ustawy w wysokościach przypadających na likwidowany zakład górniczy lub jego likwidowaną część.

3. Przychody z tytułu umorzenia, o którym mowa w ust. 2, nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592 i Nr 107, poz. 685).

2. Wypłata świadczeń i nagród, o których mowa w ust. 1, do wysokości rezerw nie jest kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2. W przypadku wprowadzenia na rynek krajowy węgla zakupionego w celu eksportu, zbywający węgiel obowiązany jest naliczyć i odprowadzić opłatę węglową na Fundusz Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego, o którym mowa w art. 12.

3. Obowiązek naliczania i uiszczania opłaty węglowej dotyczy również innych form obrotu węglem, a w szczególności kompensowania zobowiązań i zamiany towarowej.

2. Organ celny nalicza i pobiera od importerów węgla opłatę węglową w wysokości 2% wartości celnej powiększonej o należne cło i podatek od towarów i usług, w terminie i na warunkach określonych dla zapłaty cła.

3. Organ celny odprowadza opłatę węglową na Fundusz Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego, o którym mowa w art. 12.

4. Jeżeli na podstawie przepisów Kodeksu celnego organ celny dokonuje zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego, to zabezpieczeniu w trybie stosowanym przy zabezpieczaniu należności celnych podlega również kwota opłaty węglowej.

5. Organ celny jest organem egzekucyjnym, w rozumieniu przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w zakresie opłaty węglowej należnej od importu węgla.

2. Nabywca węgla uiszcza opłatę węglową sprzedawcy nie później niż w terminie 14 dni od otrzymania węgla.

3. Do opłaty węglowej stosuje się odpowiednio przepisy o zobowiązaniach podatkowych, z tym że organem uprawnionym do wydawania decyzji w sprawach odroczenia jej zapłaty lub rozłożenia na raty jest Minister Gospodarki.

4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb pobierania i odprowadzania opłaty węglowej.

2. Fundusz jest państwowym funduszem celowym w rozumieniu ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. – Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 79, poz. 484).

3. Dysponentem Funduszu jest Minister Gospodarki.

4. Środki Funduszu są gromadzone na wyodrębnionym rachunku w banku państwowym.

5. Gospodarka finansowa Funduszu jest prowadzona na podstawie planu stanowiącego część ustawy budżetowej, określającego przychody i rozchody Funduszu.

6. Koszty obsługi Funduszu obciążają środki finansowe Funduszu.

7. Projekt planu, o którym mowa w ust. 5, opiniowany jest przez Radę Funduszu, o której mowa w art. 13.

2. Rada Funduszu jest organem sprawującym nadzór nad działalnością Funduszu, a w szczególności nad wydatkowaniem środków zgodnie z ich przeznaczeniem.

3. W skład Rady Funduszu wchodzi 6 przedstawicieli reprezentujących: Ministra Finansów, Ministra Skarbu Państwa, Ministra Gospodarki, Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, wojewodę katowickiego, Państwową Agencję Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego Spółka Akcyjna.

4. Pracami Rady Funduszu kieruje przewodniczący wybrany przez Radę na pierwszym posiedzeniu.

5. Zasady i tryb pracy Rady Funduszu określa regulamin uchwalony przez Radę i zatwierdzony przez Ministra Gospodarki.

1) opłata węglowa,

2) wpływy z tytułu oprocentowania środków na rachunkach bankowych Funduszu,

3) wpływy z oprocentowania pożyczek udzielonych przez Fundusz,

4) zapisy i darowizny od osób fizycznych i prawnych,

5) środki uzyskane przez Fundusz od zagranicznych instytucji finansowych,

6) inne przychody.

1) dofinansowanie inwestycji proekologicznych,

2) wspieranie procesów likwidacyjnych,

3) cele związane z restrukturyzacją i modernizacją górnictwa węgla kamiennego, określone przez Ministra Gospodarki.

2. Środki Funduszu przeznacza się również na zasilanie Funduszu Górnośląskiego Spółka Akcyjna w wysokości do 20% wpływów z opłaty węglowej w celu tworzenia alternatywnych miejsc pracy.

3. Środki Funduszu przeznacza się na finansowanie przedsięwzięć, o których mowa w ust. 1, w formie dotacji lub oprocentowanych pożyczek udzielanych jednostkom w wysokości do:

1) 50% kosztorysowej wartości przedsięwzięcia w przypadku dotacji,

2) 75% kosztorysowej wartości przedsięwzięcia w przypadku pożyczki.

4. Nadwyżki bilansowe środków Funduszu mogą być lokowane wyłącznie w bonach skarbowych i obligacjach emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski.

2. Wniosek powinien być rozpatrzony przez Fundusz w terminie dwóch miesięcy od dnia jego złożenia.

3. Środki finansowe mogą być przekazane na realizację przedsięwzięcia, którego podjęła się jednostka, po sporządzeniu i podpisaniu umowy z Funduszem określającej zakres i harmonogram tego przedsięwzięcia.

4. Jednostki, które uzyskały pomoc w formie dotacji lub pożyczki, są zobowiązane do przedstawiania Funduszowi kwartalnych sprawozdań z rzeczowego i finansowego wykonania zadania.

5. Środki finansowe Funduszu nie mogą być przeznaczane na wynagrodzenia w jednostkach.

1) szczegółowe zasady:

a) wyboru przedsięwzięć, które mogą być dofinansowywane ze środków Funduszu,

b) udzielania i spłaty pożyczek oraz udzielania dotacji,

2) szczegółowy zakres informacji:

a) przedstawianych we wniosku, o którym mowa w art. 16 ust. 1,

b) ujmowanych w sprawozdaniach, o których mowa w art. 18,

3) wzór umowy, o której mowa w art. 16 ust. 3.

2. Jednostki, o których mowa w ust. 1, mogą o wartość bilansową przekazywanych nieruchomości pomniejszyć kapitał zapasowy; w następnej kolejności może być pomniejszony kapitał rezerwowy oraz kapitał rezerwowy z aktualizacji wyceny. Pomniejszenie kapitału zapasowego i rezerwowego następuje z zachowaniem warunków określonych w art. 427 § 4 i 5 Kodeksu handlowego.

3. Przepisu art. 31 ust. 5 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272 i Nr 88, poz. 554) nie stosuje się w przypadku określonym w ust. 2, w odniesieniu do zakazu podziału kapitału (funduszu) z aktualizacji wyceny.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski