REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 46 poz. 459

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI

z dnia 30 kwietnia 1999 r.

w sprawie szczegółowego zakresu i formy audytu energetycznego oraz algorytmu oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, a także wzorów kart audytu energetycznego

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. Nr 162, poz. 1121) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1. [Zakres regulacji]

Rozporządzenie określa wymagania dotyczące szczegółowego zakresu i formy audytu energetycznego: budynku mieszkalnego, budynku wykorzystywanego przez jednostki samorządu terytorialnego do wykonywania zadań publicznych będącego jego własnością, a także lokalnej sieci ciepłowniczej i lokalnego źródła ciepła, stanowiącego podstawę do realizacji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.
§ 2.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) ustawa – ustawę z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. Nr 162, poz. 1121),

2) usprawnienie termomodernizacyjne – działanie techniczne składające się na przedsięwzięcie termomodernizacyjne w budynku, lokalnej sieci ciepłowniczej i lokalnym źródle ciepła, mające na celu oszczędność energii,

3) wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego – zestaw usprawnień termomodernizacyjnych, utworzony przez wykonawcę audytu energetycznego, zwanego dalej „audytorem",

4) optymalny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego – wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wybrany zgodnie z algorytmem oceny opłacalności, który spełnia wszystkie warunki i kryteria określone w ustawie, przeznaczony do realizacji.

Rozdział 2

Forma audytu energetycznego

§ 3. [Forma i język audytu energetycznego]

1. Audyt energetyczny należy opracować w języku polskim w formie pisemnej, stosując oznaczenia graficzne i literowe określone w Polskich Normach.

2. Wszystkie strony (arkusze) poszczególnych części audytu energetycznego oraz załączniki powinny być oznaczone kolejną numeracją.

3. Audyt energetyczny należy oprawić w okładkę formatu A-4, w sposób uniemożliwiający jego zdekompletowanie.

Rozdział 3

Szczegółowy zakres audytu energetycznego budynku

§ 4. [Zakres audytu energetycznego budynku]

Audyt energetyczny budynku powinien składać się z następujących części:

1) strony tytułowej, sporządzonej zgodnie z wzorem podanym w tabeli 1 części 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia i zawierającej:

a) szczegółowe dane identyfikacyjne dotyczące budynku oraz jego właściciela lub zarządcy,

b) podstawowe dane dotyczące audytora koordynującego wykonanie audytu energetycznego, wraz z jego podpisem,

c) podstawowe dane dotyczące współautorów audytu,

d) spis treści,

2) karty audytu energetycznego, obejmującej dane ogólne budynku, jego parametry energetyczne oraz zestawienie wyników audytu energetycznego, sporządzonej zgodnie z wzorem podanym w tabeli 2 części 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia,

3) inwentaryzacji techniczno-budowlanej budynku, zawierającej:

a) ogólne dane techniczne, w tym w szczególności: opis konstrukcji i technologii, nazwę systemu, niezbędne wskaźniki powierzchniowe i kubaturowe, średnią wysokość kondygnacji, współczynnik kształtu,

b) co najmniej uproszczoną dokumentację techniczną, w tym: rzuty poziome z zaznaczeniem układu przerw dylatacyjnych oraz stron świata,

c) opis techniczny podstawowych elementów budynku, w tym w szczególności: ścian zewnętrznych, dachu, stropów, ścian piwnic, okien oraz przegród szklanych i przezroczystych, drzwi,

d) charakterystykę energetyczną budynku, to jest informacje o mocy cieplnej zamówionej, zapotrzebowaniu na ciepło, zużyciu energii, taryfach i opłatach,

e) charakterystykę systemu grzewczego, w tym w szczególności: sprawności składowe systemu grzewczego, typ instalacji, parametry pracy, rodzaje grzejników,

f) charakterystykę instalacji ciepłej wody użytkowej, w tym w szczególności: rodzaj instalacji, opomiarowanie, izolacja pionów,

g) charakterystykę systemu wentylacji, w tym w szczególności: rodzaj, typ wentylacji,

h) charakterystykę węzła cieplnego lub kotłowni znajdującej się w budynku,

i) charakterystykę instalacji gazowej, przewodów kominowych oraz dymowych, w wypadku gdy mają one wpływ na usprawnienie lub przedsięwzięcie termomodernizacyjne,

j) charakterystykę instalacji elektrycznej, w wypadku gdy mają one wpływ na usprawnienie lub przedsięwzięcie termomodernizacyjne,

4) oceny stanu technicznego budynku w zakresie istotnym dla wskazania właściwych usprawnień i przedsięwzięć termomodernizacyjnych,

5) wykazu wybranych do optymalizacji rodzajów usprawnień i przedsięwzięć termomodernizacyjnych,

6) dokumentacji wykonania kolejnych kroków algorytmu służącego wskazaniu optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, w tym z odpowiednimi kosztorysami, sporządzonymi według metody kalkulacji uproszczonej, określonej w przepisach odrębnych,

7) opisu technicznego i niezbędnych szkiców optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, przewidzianego do realizacji.

§ 5.
Algorytm, o którym mowa w § 4 pkt 6, zawiera następujące kroki optymalizacyjne:

1) krok pierwszy polegający na wskazaniu rodzajów usprawnień termomodernizacyjnych mających na celu zmniejszenie zapotrzebowania na ciepło:

a) na pokrycie strat przenikania przez przegrody zewnętrzne,

b) na ogrzanie powietrza wentylacyjnego,

c) na przygotowanie ciepłej wody użytkowej,

2) krok drugi polegający na:

a) określeniu dla każdego usprawnienia termomodernizacyjnego, wskazanego w pkt 1 lit. a), optymalnego oporu cieplnego według metody opisanej w pkt 1 części 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia,

b) wyborze, według metody opisanej w pkt 2 części 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, optymalnych usprawnień termomodernizacyjnych spośród określonych w pkt 1 lit. b) i c),

c) zestawieniu, zgodnie z wzorem zawartym w tabeli 1 części 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia, optymalnych usprawnień termomodernizacyjnych w kolejności rosnącej wartości prostego czasu zwrotu nakładów charakteryzującego każde usprawnienie (SPBT),

3) krok trzeci polegający na:

a) wskazaniu rodzajów usprawnień termomodernizacyjnych, poprawiających sprawność systemu grzewczego, scharakteryzowanych wartościami współczynnika sprawności oraz współczynnikami uwzględniającymi przerwy w ogrzewaniu,

b) utworzeniu wariantów przedsięwzięć termomodernizacyjnych ze wskazanych usprawnień termomodernizacyjnych, poprawiających sprawność systemu grzewczego,

c) wyborze optymalnego wariantu poprawiającego sprawność systemu grzewczego, według metody opisanej w pkt 3 części 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, i zestawieniu usprawnień składających się na optymalny wariant w tabeli 2 części 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia,

4) krok czwarty polegający na wyborze, według metody opisanej w pkt 4 części 3 załącznika nr 1, optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, tj. pierwszego z kolejnych wariantów, dla którego wartości w kolumnach 3 do 6 tablicy 1 części 4 załącznika nr 1 spełniają wymagania ustawy: art. 2 pkt 1 lit. a) – kol. 3, art. 4 – kol. 4, art. 4 pkt 1 – kol. 5, art. 4 pkt 2 – kol. 6.

§ 6.
1. Audyt energetyczny budynku należącego do grupy budynków o jednakowych rozwiązaniach konstrukcyjno-materiałowych i o tym samym stopniu zużycia, stwierdzonym na podstawie inwentaryzacji techniczno-budowlanej, może być opracowany z wykorzystaniem wyników audytu energetycznego wykonanego dla jednego z tych budynków.

2. Dokumentacja wykonania kolejnych kroków algorytmu służącego wskazaniu optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego obejmuje tylko usprawnienia racjonalne dla danego budynku.

Rozdział 4

Szczegółowy zakres audytu energetycznego lokalnego źródła ciepła

§ 7. [Zakres audytu energetycznego lokalnego źródła ciepła]

Audyt energetyczny lokalnego źródła ciepła powinien składać się z następujących części:

1) strony tytułowej, sporządzonej zgodnie z wzorem podanym w tabeli 1 części 1 załącznika nr 2 do rozporządzenia i zawierającej:

a) szczegółowe dane identyfikacyjne dotyczące lokalnego źródła ciepła oraz jego właściciela lub zarządcy,

b) podstawowe dane dotyczące audytora koordynującego wykonanie audytu energetycznego, wraz z jego podpisem,

c) podstawowe dane dotyczące współautorów audytu,

d) spis treści,

2) karty audytu energetycznego, obejmującej charakterystykę konstrukcyjną lokalnego źródła ciepła, jego parametry energetyczne oraz zestawienie wyników audytu energetycznego, sporządzonej zgodnie z wzorem podanym w tabeli 2 części 1 załącznika nr 2 do rozporządzania,

3) inwentaryzacji techniczno-budowlanej i technologicznej lokalnego źródła ciepła, zawierającej:

a) charakterystykę techniczną lokalnego źródła ciepła, w tym w szczególności: typ, liczbę oraz nominalne parametry techniczne urządzeń wytwarzających lub transformujących ciepło, rodzaj oraz parametry nośnika energii pierwotnej, parametry czynnika grzewczego, schemat technologiczny wraz ze specyfikacją urządzeń, armatury i rurociągów,

b) charakterystykę techniczną instalacji lokalnego źródła ciepła, w tym: kotłów, rurociągów, pomp, aparatury kontrolno-pomiarowej, urządzeń regulacyjnych, urządzeń oczyszczania spalin, komina, odżużlania, nawęglania (doprowadzenia paliwa), w zakresie: stopnia zużycia urządzeń i możliwości wykorzystania istniejących urządzeń w zmodernizowanym źródle,

c) charakterystykę budynku lokalnego źródła ciepła i jego pomieszczeń, sporządzoną zgodnie z wymaganiami określonymi w § 4 pkt 3,

d) bilans ciepła lokalnego źródła ciepła, sporządzony według metody opisanej w części 3 załącznika nr 2 do rozporządzenia,

4) oceny stanu technicznego: instalacji oraz budynku lokalnego źródła ciepła, w zakresie istotnym dla wskazania właściwych wariantów przedsięwzięć termomodernizacyjnych,

5) dokumentacji wykonania kolejnych kroków algorytmu służącego wskazaniu optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wraz z odpowiednimi kosztorysami, sporządzonymi według metody kalkulacji uproszczonej, określonej w przepisach odrębnych,

6) opisu technicznego i niezbędnych szkiców dla optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, przewidzianego do realizacji.

§ 8.
Algorytm, o którym mowa w § 7 pkt 5, zawiera następujące kroki optymalizacyjne:

1) krok pierwszy polegający na wskazaniu wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,

2) krok drugi polegający na obliczeniu nakładów inwestycyjnych dla wskazanych w pkt 1 wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,

3) krok trzeci polegający na:

a) sporządzeniu, według metody opisanej w części 2 załącznika nr 2 do rozporządzenia, bilansu ciepła dla wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wskazanych w pkt 1,

b) wyznaczeniu, zgodnie z wzorem zawartym w części 2 załącznika nr 2 do rozporządzenia, efektów energetycznych, rozumianych jako zmniejszenie strat energii pierwotnej, dla wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wskazanych w pkt 2,

4) krok czwarty polegający na:

a) obliczeniu kosztów wytwarzania ciepła, według metody opisanej w części 3 załącznika nr 2 do rozporządzenia, dla wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wskazanych w pkt 1,

b) wyznaczeniu, według metody opisanej w części 3 załącznika nr 2 do rozporządzenia, efektów ekonomicznych dla wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wskazanych w pkt 1,

5) krok piąty polegający na wyborze, według metody opisanej w części 4 załącznika nr 2, optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, tj. pierwszego z kolejnych wariantów, dla którego wartości w kolumnach 3 do 6 tabeli 1 części 5 załącznika nr 2 spełniają wymagania ustawy: art. 2 pkt 1 lit, b), c) lub d) – kol. 3, art. 4 – kol. 4, art. 4 pkt 1 – kol. 5, art. 4 pkt 2 – kol. 6.

Rozdział 5

Szczegółowy zakres audytu energetycznego lokalnej sieci ciepłowniczej

§ 9. [Zakres audytu energetycznego lokalnej sieci ciepłowniczej]

Audyt energetyczny lokalnej sieci ciepłowniczej powinien składać się z następujących części:

1) strony tytułowej, sporządzonej zgodnie z wzorem podanym w tabeli 1 części 1 załącznika nr 3 do rozporządzenia i zawierającej:

a) szczegółowe dane identyfikacyjne dotyczące lokalnej sieci ciepłowniczej oraz jej właściciela lub za rządcy,

b) podstawowe dane dotyczące audytora koordynującego wykonanie audytu energetycznego wraz z jego podpisem,

c) podstawowe dane dotyczące współautorów audytu,

d) spis treści,

2) karty audytu energetycznego, obejmującej ogólną charakterystykę konstrukcyjną lokalnej sieci ciepłowniczej, jej parametry energetyczne oraz zestawienie wyników audytu energetycznego, sporządzonej zgodnie z wzorem zawartym w tabeli 2 części 1 załącznika nr 3 do rozporządzenia,

3) inwentaryzacji technicznej lokalnej sieci ciepłowniczej, zawierającej:

a) szczegółową charakterystykę konstrukcyjną sieci, sporządzoną zgodnie z wzorem zawartym w tabeli 1 części 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia,

b) parametry czynnika grzewczego,

c) schemat technologiczny sieci wraz ze specyfikacją urządzeń, armatury i rurociągów,

d) określenie, według metody opisanej w części 3 załącznika nr 3 do rozporządzenia, całkowitych strat ciepła w lokalnej sieci ciepłowniczej,

4) oceny stanu technicznego lokalnej sieci ciepłowniczej w zakresie istotnym dla wskazania właściwych usprawnień termomodernizacyjnych,

5) dokumentację wykonania kolejnych kroków algorytmu wskazania optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w lokalnej sieci cieplnej wraz z odpowiednimi kosztorysami, sporządzonymi według metody kalkulacji uproszczonej, określonej w przepisach odrębnych,

6) opis techniczny i niezbędne szkice dla optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, przewidzianego do realizacji.

§ 10.
Algorytm, o którym mowa w § 9 pkt 5, zawiera następujące kroki optymalizacyjne:

1) krok pierwszy polegający na wskazaniu usprawnień termomodernizacyjnych dla odcinków sieci wyszczególnionych w tabeli 1 części 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia,

2) krok drugi polegający na obliczeniu nakładów inwestycyjnych dla wskazanych w pkt 1 usprawnień termomodernizacyjnych,

3) krok trzeci polegający na:

a) obliczeniu, według metody opisanej w części 3 załącznika nr 3 do rozporządzania, strat ciepła przez przenikanie dla odcinków sieci rozpatrywanych w pkt 1,

b) wyznaczeniu, według metody opisanej w części 3 załącznika nr 3 do rozporządzania, efektów energetycznych dla usprawnień termomodernizacyjnych, o których mowa w pkt 1,

4) krok czwarty polegający na wyznaczeniu efektów ekonomicznych, dla wskazanych w pkt 1 usprawnień termomodernizacyjnych, rozumianych jako różnica całkowitych kosztów przesyłania ciepła przed i po wykonaniu usprawnienia,

5) krok piąty polegający na zestawieniu, zgodnie z wzorem zawartym w tabeli 1 części 4 załącznika nr 3 do rozporządzenia, usprawnień termomodernizacyjnych dla sieci ciepłowniczej uszeregowanych zgodnie z rosnącą wartością prostego czasu zwrotu nakładów (SPBT),

6) krok szósty polegający na wyborze, według metody opisanej w części 5 załącznika nr 3 do rozporządzenia, optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, tj. pierwszego z kolejnych wariantów, dla którego wartości w kolumnach 3 do 6 tabeli 1 części 5 załącznika nr 3 spełniają wymagania ustawy: art. 2 pkt 1 lit. b) – kol. 3, art. 4 – kol. 4, art. 4 pkt 1 – kol. 5, art. 4 pkt 2 – kol. 6.

Rozdział 6

Przepis końcowy

§ 11. [Wejście w życie]

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski

Załącznik 1.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 30 kwietnia 1999 r. (poz. 459)

Załącznik nr 1 część 1

Tabela 1. Strona tytułowa audytu energetycznego budynku

infoRgrafika

Tabela 2. Karta audytu energetycznego budynku

infoRgrafika

Załącznik nr 1 część 2

Tabela 1. Wskazane i zoptymalizowane usprawnienia termomodernizacyjne zmierzające do zmniejszenia zapotrzebowania na ciepło w wyniku zmniejszenia strat ciepła przez przegrody zewnętrzne oraz modernizacji systemu wentylacji lub instalacji ciepłej wody użytkowej, uszeregowane według rosnącej wartości SPBT

Lp.

Rodzaj i zakres usprawnienia termomodernizacyjnego

Planowane koszty
robót

SPBT

[zł]

[lata]

1

2

3

4

1

 

 

 

2

 

 

 

3

 

 

 

 

 

 

 

n-1

 

 

 

n

 

 

 

 

Tabela 2. Rodzaje usprawnień termomodernizacyjnych składające się na optymalny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiający sprawność systemu grzewczego

Rodzaje usprawnień termomodernizacyjnych

Wartości sprawności składowych h oraz współczynników w*)

1

2

Wytwarzania ciepła

hw=

np. wymiana lokalnego wbudowanego źródła ciepła

Przesyłania ciepła

hp=

np. izolacja pionów zasilających

Regulacji systemu grzewczego

hr=

np. wprowadzenie automatyki pogodowej

Wykorzystania ciepła

he=

np. zastosowanie ogrzewania podłogowego

Uwzględnienie wprowadzenia przerw na ogrzewanie w okresie tygodnia

w1=

Uwzględnienie wprowadzenia przerw na ogrzewanie w ciągu doby

w2=

Sprawność całkowita systemu grzewczego

hwhphrhe=

*) – Przyjmuje się z tabel 2–6 znajdujących się w części 3.

 

Załącznik nr 1 część 3

1. Metoda określania optymalnego oporu cieplnego przegrody zewnętrznej, o której mowa w § 5 pkt 2 lit. a) rozporządzenia

1.1. Optymalny dodatkowy opór cieplny DR, odpowiadający optymalnej grubości warstwy ocieplenia, jest to opór, dla którego prosty czas zwrotu nakładów SPBT przyjmuje wartość minimalną.

Dla wyznaczenia optymalnego dodatkowego oporu cieplnego DR przegrody należy korzystać z zależności określonej wzorem:

infoRgrafika

gdzie:

DR – dodatkowy opór cieplny przegrody zewnętrznej, (m2 * K)/W,

Nu – planowane koszty robót na zwiększenie o wartość DR oporu cieplnego 1 m2 przegrody, zł/m2,

U – współczynnik przenikania ciepła przegrody zewnętrznej, określony zgodnie z Polską Normą dotyczącą sposobu obliczania oporu cieplnego i współczynnika przenikania ciepła, dla budynku przed termomodernizacją, W/(m2 ∙ K),

WE – jednostkowa roczna oszczędność kosztów energii w wyniku usprawnienia termomodernizacyjnego, (zł*K)/W*rok.

Wartość jednostkowej rocznej oszczędności kosztów energii WE oblicza się z wzoru:

WE = 0,000012 [ Om (tWO – tZO) + 7,2 * Sd ∙ OZ ], [(zł*K)/W*rok]

(2)

gdzie:

Om – opłata za 1MW mocy zamówionej, określana przez dostawcę ciepła, lub odpowiadająca kosztom stałym ponoszonym przez właściciela zł/(MW*miesiąc),

tWO – obliczeniowa temperatura powietrza wewnętrznego, określona zgodnie z Polską Normą dotyczącą temperatur ogrzewanych pomieszczeń w budynkach, °C,

tZO – obliczeniowa temperatura powietrza zewnętrznego dla danej strefy klimatycznej, określona zgodnie z Polską Normą dotyczącą temperatur obliczeniowych zewnętrznych, °C,

Sd – liczba stopniodni, obliczona według wzoru (3), dzień*K/rok,

OZ – opłata za zużycie 1 GJ określana przez dostawcę ciepła lub koszt produkcji 1 GJ, zł/GJ.

Liczbę stopniodni Sd oblicza się z wzoru:

infoRgrafika

gdzie:

tWO – jak we wzorze (2),

te(m) – średnia wieloletnia temperatura miesiąca m, określona zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych, °C,

Ld(m) – liczba dni ogrzewania w miesiącu m, określona według Polskiej Normy powołanej powyżej,

Lg – liczba miesięcy ogrzewania w sezonie grzewczym, określona według Polskiej Normy powołanej powyżej.

1.2. Optymalne usprawnienie termomodernizacyjne polegające na wymianie okien lub drzwi jest to usprawnienie, dla którego prosty czas zwrotu nakładów SPBT przyjmuje wartość minimalną.

Dla wyznaczenia optymalnego usprawnienia termomodernizacyjnego należy korzystać z zależności określonej wzorem:

infoRgrafika

gdzie:

No – planowane koszty robót związane z wymianą okna lub drzwi przypadające na 1 m2 powierzchni, bez uwzględnienia kosztów związanych z koniecznością zastosowania nawiewnika, zł/m2,

Uo – współczynnik przenikania ciepła okna lub drzwi przewidzianych do wymiany, przyjęty z dokumentacji technicznej lub Polskiej Normy i powiększony o nie więcej niż 30% w zależności od oceny stanu technicznego okna lub drzwi, W/(m2 * K),

U1 – współczynnik przenikania ciepła nowego okna lub drzwi, przyjęty na podstawie aprobaty technicznej, W/(m2 * K),

WE – jednostkowa roczna oszczędność kosztów energii w wyniku usprawnienia termomodernizacyjnego, (zł*K)/W*rok,

DOinf – roczne zmniejszenie zapotrzebowania na ciepło odpowiadające ograniczeniu strat ciepła w wyniku infiltracji, GJ/ m2 * rok,

CE – cena za 1 GJ ciepła z uwzględnieniem opłaty za moc zamówioną, zł/ GJ.

Wartość rocznego zmniejszenia zapotrzebowania na ciepło odpowiadającego ograniczeniu strat ciepła w wyniku infiltracji DOinf oblicza się z wzoru:

infoRgrafika

gdzie:

a0, a1 – współczynniki przepływu powietrza przez szczeliny okien lub drzwi przed i po termomodernizacji, określane w oparciu o tabelę 1 części 3 załącznika, m3/(m*h*daPa2/3),

10, 11 – całkowita długość zewnętrznych szczelin przylgowych okna lub drzwi, przed i po termomodernizacji, m,

tWO, te(m), Ld(m) – jak we wzorze (3).

Cenę za 1 GJ ciepła CE uwzględniającą opłatę za moc zamówioną oblicza się z wzoru:

infoRgrafika

gdzie:

OZ, Om, two, tZO, Sd – jak we wzorze (2).

Tabela 1. Wartości współczynników przepływu a0, a1

Rodzaj przegrody

a0

a1

[m3/(m * h * daPa2/3)]

[m3/(m * h * daPa2/3)]

1

2

3

Okna i drzwi balkonowe standardowe, o dużym stopniu zużycia

> 3,5*)

Okna i drzwi balkonowe aktualnie produkowane

0,3**)

Okna stałe aktualnie produkowane

0

*) – Wartość współczynnika a przyjmuje się w zależności od stanu technicznego okna.

**) – Wpływ rozszczelnienia lub nawiewnika mającego zapewnić wymagany przepisami napływ powietrza zewnętrznego należy uwzględnić podczas rozpatrywania usprawnień związanych z określaniem zapotrzebowania na ciepło na potrzeby wentylacji.

 

2. Metoda wyznaczania optymalnych usprawnień termomodernizacyjnych prowadzących do zmniejszenia zapotrzebowania na ciepło na ogrzanie powietrza wentylacyjnego i przygotowanie ciepłej wody użytkowej

2.1. Optymalne usprawnienie termomodernizacyjne związane ze zmniejszeniem zapotrzebowania na ciepło na potrzeby wentylacji jest to usprawnienie, dla którego prosty czas zwrotu nakładów SPBT przyjmuje wartość minimalną.

Dla wyznaczenia optymalnego usprawnienia termomodernizacyjnego należy korzystać z zależności określonej wzorem:

SPBT = Nw/ DOrw, [lata]

(7)

gdzie:

NW – planowane koszty robót, zł,

DOrw – roczna oszczędność kosztów energii wynikająca z zastosowania usprawnienia termomodernizacyjnego, zł/rok.

Wartość rocznej oszczędności kosztów energii DOrw, oblicza się z wzoru:

DOrw = (Q0w – Q1w) * Oz + 12 Om * (q0w q1w), [zł/rok]

(8)

gdzie:

Q0w, Q1w, – zapotrzebowanie na ciepło przed i po wykonaniu usprawnienia termomodernizacyjnego, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło budynków mieszkalnych, GJ/rok,

Oz, Om – jak we wzorze (2),

q0w, q1w – zapotrzebowanie na moc cieplną na potrzeby pokrycia strat ciepła na potrzeby wentylacji przed i po wykonaniu usprawnienia termomodernizacyjnego, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania zapotrzebowania na ciepło pomieszczeń o kubaturze do 600 m3, MW.

2.2. Optymalne usprawnienie termomodernizacyjne związane ze zmniejszeniem zapotrzebowania ciepła na potrzeby przygotowania ciepłej wody użytkowej jest to usprawnienie, dla którego prosty czas zwrotu nakładów SPBT przyjmuje wartość minimalną.

Dla wyznaczenia optymalnego usprawnienia termomodernizacyjnego należy korzystać z zależności określonej wzorem:

SPBT = Ncw/ ∆Orcw, [lata]

(9)

gdzie:

Ncw – planowane koszty robót, zł,

∆Orcw – roczna oszczędność kosztów energii wynikająca z zastosowania usprawnienia termomodernizacyjnego, zł/rok.

Wartość rocznej oszczędności kosztów energii ∆Orcw oblicza się z wzoru:

rcw = (Q0cw – Q1cw) Oz + 12 Om (q0cw – q1cw), [zł/rok]

(10)

gdzie:

Q0cw, Q1cw – zapotrzebowanie na ciepło przed i po wykonaniu usprawnienia termomodernizacyjnego, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą instalacji wodociągowych, wymagania w projektowaniu, GJ/rok,

Om, Oz – jak we wzorze (2),

q0cw, q1cw – zapotrzebowanie na moc cieplną na potrzeby przygotowania ciepłej wody użytkowej przed i po wykonaniu usprawnienia termomodernizacyjnego, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą instalacji wodociągowych, wymagania w projektowaniu, MW.

3. Metoda wyznaczania optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiającego sprawność cieplną systemu grzewczego

Optymalny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego dotyczącego poprawy sprawności cieplnej systemu grzewczego jest to wariant, dla którego zdyskontowana wartość netto inwestycji NPV przyjmuje wartość maksymalną.

Zdyskontowaną wartość netto inwestycji NPV oblicza się z wzoru:

infoRgrafika

gdzie:

i – stopa dyskonta określana corocznie zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy,

∆Orco – roczna oszczędność kosztów energii wynikająca z zastosowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego dotyczącego poprawy sprawności systemu grzewczego, zł/rok,

Nco – planowane koszty robót, zł.

Wartość rocznej oszczędności kosztów energii ∆Orco oblicza się z wzoru:

∆Orco = (wt 0 wd 0 Q0co0 – wt1 wd1Q0co1) Oz+12 Om (q0 – q1), [zł/rok]

(12)

gdzie:

Q0co – sezonowe zapotrzebowanie budynku na ciepło przed termomodernizacją, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych, GJ/rok,

ŋ0, ŋ1 – całkowita sprawność systemu grzewczego przed i po modernizacji, obliczana z wzoru (13),

wt0, wt1 – współczynniki uwzględniające przerwy w ogrzewaniu w okresie tygodnia przyjmuje się z tabeli 5,

wd0, wd1 – współczynniki uwzględniające przerwy w ogrzewaniu w okresie doby przyjmuje się z tabeli 6,

q0, q1 – zapotrzebowanie budynku na moc cieplną przed i po zastosowaniu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiającego sprawność całkowitą systemu grzewczego budynku, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania zapotrzebowania na ciepło pomieszczeń o kubaturze do 600 m3 lub projektu technicznego instalacji ogrzewania, MW,

Om, Oz – jak we wzorze (2).

Całkowitą sprawność systemu grzewczego ŋo, ŋ1, oblicza się z wzoru:

ŋo, ŋ1 = ŋw * ŋp * ŋr * ŋe,

(13)

gdzie:

ŋw – sprawność wytwarzania ciepła określana zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi kotłów grzewczych wodnych niskotemperaturowych gazowych oraz kotłów grzewczych stalowych o mocy grzewczej do 50 kW lub przyjmowana z tabeli 2 lub z dokumentacji technicznej,

ŋp – sprawność przesyłania ciepła określana zgodnie z Polską Normą dotyczącą izolacji cieplnej rurociągów, armatury i urządzeń lub przyjmowana z tabeli 3 lub z dokumentacji technicznej,

ŋr – sprawność regulacji systemu grzewczego obliczana z wzoru (14) lub przyjmowana z dokumentacji technicznej,

ŋe – sprawność wykorzystania ciepła przyjmowana z tabeli 4 lub z dokumentacji technicznej.

Tabela 2. Sprawności wytwarzania ciepła ŋw

Rodzaj kotła/pieca

Rodzaj paliwa

Sprawność wytwarzania ciepła*)

1

2

3

Kotły wyprodukowane przed 1980 r.

paliwo stałe

0,50÷0,65

Kotły wyprodukowane po 1980 r.

paliwo stałe

0,65÷0,75

Kotły o konstrukcji tradycyjnej (model z lat 70-tych)

paliwo gazowe

0,65÷0,86

lub

płynne

Kotły nowoczesne z ciągłą regulacją procesu spalania

paliwo

0,75÷0,88

gazowe lub

płynne

Piece ceramiczne (kaflowe)

paliwo stałe

0,25÷0,40

Piece metalowe

paliwo stałe

0,55÷0,65

Kotły elektryczne przepływowe

0,94

Kotły elektryczne

0,97

Kotły elektrotermiczne

1,00

*) – Przyjmuje się w zależności od stanu technicznego.

 

Tabela 3. Sprawności przesyłania ciepła ŋp

Rodzaj ogrzewania

Sprawność przesyłania

1

2

Źródło ciepła w pomieszczeniu

1,0

Instalacja c.o. z przewodami w dobrym stanie technicznym

0,95

Instalacja c.o. z przewodami w złym stanie technicznym

0,90

 

Sprawność regulacji systemu grzewczego ŋr oblicza się z wzoru:

infoRgrafika

gdzie:

ŋco – współczynnik regulacji wynoszący:

1) dla zbiorczych systemów ogrzewania podłogowego z centralnym systemem regulacji, bez zaworów termostatycznych – co najmniej 0,75,

2) dla systemów z elementami grzejnymi z termostatami, o znikomej bezwładności cieplnej – nie więcej niż 0,99,

GLR – stosunek sumy zysków ciepła budynku do sumy strat ciepła określony zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych.

Tabela 4. Sprawności wykorzystania ciepła ŋe

Rodzaj ogrzewania

Sprawność wykorzystania ciepła

1

2

Ogrzewanie podłogowe

1,0

Ogrzewanie tradycyjne, grzejniki prawidłowo usytuowane w pomieszczeniu

0,95

Ogrzewanie tradycyjne, grzejniki z osłoną

0,90

Ogrzewanie tradycyjne, obudowa grzejników nie uwzględniona w ich projektowaniu

0,80÷0,90

 

Tabela 5. Współczynniki uwzględniające przerwy w ogrzewaniu w okresie tygodnia wt

Czas ogrzewania

Typ budynku

lekki*)

ciężki

1

2

3

7 dni

1,00

1,00

5 dni

0,75

0,85

*) – Budynek lekki, którego masa części ogrzewanej odniesiona do kubatury ogrzewanej nie przekracza 150 kg/m3

 

Tabela 6. Współczynniki uwzględniające przerwy w ogrzewaniu w okresie doby wd

Czas przerw w ogrzewaniu

Typ budynku

lekki*)

ciężki

1

2

3

Bez przerw

1,00

1,00

4 godziny

0,96

0,98

8 godzin

0,93

0,95

12 godzin

0,85

0,91

16 godzin

0,79

0,88

*) – Budynek lekki, którego masa części ogrzewanej odniesiona do kubatury ogrzewanej nie przekracza 150 kg/m3.

 

4. Metoda wyboru optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego

4.1. W celu wyznaczenia optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, o którym mowa w § 5 pkt 4 rozporządzenia, dla poszczególnych wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego składających się z zestawu usprawnień termomodernizacyjnych dotyczących zmniejszenia strat ciepła przez przegrody zewnętrzne, modernizacji systemu wentylacji i instalacji ciepłej wody użytkowej i uzupełnionych o optymalny wariant przedsięwzięcia poprawiającego sprawność całkowitą systemu grzewczego, oblicza się kolejno:

a) planowane koszty całkowite N, w tym koszty opracowania dokumentacji technicznej oraz koszty związane ze spełnieniem obowiązujących przepisów techniczno-budowlanych, w szczególności związane z wymianą okien lub drzwi, w wypadku gdy działanie to nie przynosi oszczędności energii,

b) miesięczną ratę kapitałową wraz z odsetkami A dla 7 letniego (84-miesięcznego) okresu kredytowania, zgodnie z wzorem:

infoRgrafika

gdzie:

q = (1+r/12), przy czym r oznacza roczną stopę oprocentowania kredytu według oferty lokalnego banku,

m – maksymalny okres spłaty kredytu równy 84 miesiącom,

S – kwota kredytu nie większa niż 80% planowanych kosztów całkowitych, zł,

c) zdyskontowaną wartość netto inwestycji NPV, zgodnie z wzorem:

infoRgrafika

gdzie:

i – stopa dyskonta określana corocznie zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy,

∆Or – roczna oszczędność kosztów energii wynikająca z zastosowania wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, zł/rok,

N – planowane koszty całkowite obejmujące planowane koszty robót wraz z kosztami opracowania dokumentacji technicznej, zł,

∆Or = (wt 0 wd 0 Q0co0 + Q0cw – wt1 wd1Q1co1 – Q1cw) Oz+12 Om (q0 – q1), [zł/rok]

(17)

gdzie:

Q0co, Q1co – jak we wzorze (12),

ŋ0, ŋ1 – jak we wzorze (12),

Q0cw , Q1cw – jak we wzorze (10),

wt0, wt1, wd0, wd1, – jak we wzorze (12),

q0, q1 – jak we wzorze (12),

Om, Oz – jak we wzorze (12),

d) zmniejszenie zapotrzebowania na ciepło w stosunku do stanu wyjściowego przed termomodernizacją, zgodnie z warunkiem art. 2 pkt 1 lit. a) ustawy.

4.2. Następnie sprawdza się spełnienie warunków ustawy określonych w art. 2 ust. 1 lit a) i art. 4. Jeśli nie są one spełnione, to rozpatruje się kolejny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego składający się z usprawnień zawartych w tabeli 1 części 4 załącznika nr 1 bez usprawnienia o największym wskaźniku SPBT.

Postępowanie powtarza się aż do znalezienia pierwszego wariantu spełniającego wszystkie warunki ustawy.

Załącznik nr 1 część 4

Tabela 1. Dokumentacja wyboru optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego budynku

Lp.

Wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego

Procentowa oszczędność zapotrzebowania na ciepło [(Q0-Q1) /Q0] · 100%

NPV

Wysokość niezbędnych środków własnych

Różnica między 1/12 rocznej oszczędności kosztów ciepła a miesięczną ratą kapitałową wraz
z odsetkami

0,2 · N

[%]

[zł]

[zł]

[zł/miesiąc]

1

2

3

4

5

6

1

Zestaw wszystkich usprawnień termomodernizacyjnych wymienionych w tabeli 1 części 2 i wybranego wariantu optymalnego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiającego sprawność systemu grzewczego określonego w tabeli 2 tej części

 

 

 

 

2

Zestaw jak pod lp. 1 bez usprawnienia
z tabeli 1 części 2 o najwyższym wskaźniku SPBT

 

 

 

 

3

Zestaw jak pod lp. 2 bez usprawnienia
z tabeli 1 części 2 o kolejnym najwyższym wskaźniku SPBT

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

n-1

Przedsięwzięcie o najmniejszej wartości SPBT z tabeli 1 części 2 i wybrany wariant optymalnego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiający sprawność systemu grzewczego określony w tabeli 2 części 2

 

 

 

 

n

Optymalny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiający sprawność systemu grzewczego określony w tabeli 2 części 2

 

 

 

 

 

Uwaga:

Q0, Q1, – roczne zapotrzebowanie na ciepło przed i po termomodernizacji, GJ/rok,

N – planowane koszty całkowite na wybrany wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, obejmujące planowane koszty robót wraz z kosztami opracowania dokumentacji technicznej, zł

Wariantem optymalnym jest pierwszy z kolejnych wariantów, dla którego wartości w kolumnach 3 do 6 spełniają wymagania ustawy: art. 2 pkt 1 lit. a) – kol. 3, art. 4 – kol. 4, art. 4 pkt 1 – kol. 5, art. 4 pkt 2 – kol. 6.

Załącznik 2.

Załącznik nr 2 część 1

Tabela 1. Strona tytułowa audytu energetycznego lokalnego źródła ciepła

infoRgrafika

Tabela 2. Karta audytu energetycznego lokalnego źródła ciepła

infoRgrafika

Załącznik nr 2 część 2

Metoda sporządzania bilansu ciepła i wyznaczania efektów energetycznych dla lokalnego źródła ciepła

1. Bilans ciepła dla lokalnego źródła sporządza się, uwzględniając:

1) prognozę zapotrzebowania na moc cieplną i ciepło, opracowaną na podstawie:

a) zapotrzebowania na ciepło przez odbiorców wynikającego z audytów energetycznych wszystkich budynków zasilanych z lokalnego źródła, z uwzględnieniem planowanych podłączeń nowych budynków i likwidacji lub odłączeń istniejących budynków,

b) strat przesyłania ciepła w lokalnej sieci ciepłowniczej określonych na podstawie audytu energetycznego,

c) potrzeb własnych lokalnego źródła na cele grzewcze i przygotowania ciepłej wody użytkowej określonych na podstawie audytu energetycznego,

2) sprawność eksploatacyjną lokalnego źródła ciepła wyznaczaną jako stosunek ilości wyprodukowanego (pozyskanego) ciepła do energii pierwotnej, rozumianej jako energia chemiczna spalonego paliwa.

2. Efekt energetyczny Ei (zmniejszenie strat energii pierwotnej) oblicza się z wzoru:

infoRgrafika

gdzie:

ŋw – sprawność eksploatacyjna źródła dla stanu przed termomodernizacją,

ŋi – sprawność eksploatacyjna źródła dla rozpatrywanego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.

Tabela 1. Zapotrzebowanie na moc cieplną i ciepło lokalnego źródła ciepła

Lp.

Obiekt

Stan przed
termomoder-
nizacją

Okres spłaty kredytu [lata]

1

2

3

4

5

6

7

q [kW]

Q [GJ/ rok]

q [kW]

Q [GJ/ rok]

q [kW]

Q [GJ/ rok]

q [kW]

Q [GJ/ rok]

q [kW]

Q [GJ/ rok]

q [kW]

Q [GJ/ rok]

q [kW]

Q [GJ/ rok]

q [kWj

Q [GJ rok]

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

I.

Odbiorcy

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

n-1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

n

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

II.

Straty przesyłania

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

III.

Potrzeby własne źródła

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

IV.

Razem

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

q – Zapotrzebowanie na moc cieplną budynku, straty mocy cieplnej sieci w warunkach obliczeniowych lub zapotrzebowanie na moc cieplną budynku (pomieszczeń) kotłowni, kW.

Q – Roczne zapotrzebowanie na ciepło do ogrzewania i przygotowania ciepłej wody użytkowej w standardowym sezonie grzewczym po uwzględnieniu sprawności systemu c.o., roczne straty przesyłania ciepła lub roczne zapotrzebowanie na ciepło dla budynku (pomieszczeń) kotłowni, GJ/rok.

 

Tabela 2. Bilans ciepła dla lokalnego źródła dla stanu przed termomodernizacją i wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego oraz efekty energetyczne

Lp.

Wyszczególnienie

Stan przed termomoder-
nizacją

Wariant 1

Wariant 2

 

Wariant n

1

2

3

4

5

6

7

1

Zapotrzebowanie na moc cieplną źródła [kW]

 

 

 

 

 

2

Moc cieplna zainstalowana [kW]

 

 

 

 

 

3

Zapotrzebowanie na ciepło źródła [GJ/rok]

 

 

 

 

 

4

Sprawność eksploatacyjna [%]

 

 

 

 

 

5

Zużycie energii pierwotnej [GJ/rok]

 

 

 

 

 

6

Efekt energetyczny Ei [%]

 

 

 

 

 

 

Załącznik nr 2 część 3

Metoda obliczania kosztów wytwarzania ciepła i wyznaczania efektów ekonomicznych dla lokalnego źródła ciepła

1. Koszt wytwarzania ciepła składa się z kosztów stałych i kosztów zmiennych, przy czym:

a) w kosztach stałych należy uwzględnić następujące pozycje: koszt stały zakupu ciepła, amortyzacja, wynagrodzenia, koszty funduszu płac, koszty finansowe, koszty ogólne, remonty i konserwacje, materiały, inne,

b) w kosztach zmiennych należy uwzględnić następujące pozycje: koszt zmienny zakupu ciepła, energię elektryczną, paliwo, koszty zakupu paliwa, transport, opłaty za gospodarcze korzystanie ze środowiska.

2. Koszty zmienne wytwarzania ciepła w lokalnym źródle ciepła określone dla ostatniego roku rachunkowego poprzedzającego podjęcie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego należy przeliczyć na warunki roku standardowego według wzoru:

infoRgrafika

KS – koszt zmienny w roku standardowym zł/rok,

Kr – koszt zmienny w roku rzeczywistym zł/rok,

Sdr – liczba stopniodni w sezonie rzeczywistym (ostatni rok rachunkowy), dzień×K/rok,

Sd – liczba stopniodni w sezonie standardowym, obliczona z wzoru (3) w części 3 zał. nr 1, dzień×K/rok,

ucw – udział produkcji na potrzeby ciepłej wody w całkowitej produkcji w roku rzeczywistym.

3. Efekty ekonomiczne dla wybranych wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego należy wyznaczyć jako różnicę kosztów wytwarzania (pozyskania) ciepła dla stanu wyjściowego i rozpatrywanego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. Kalkulację kosztów przeprowadza się oddzielnie dla każdego roku objętego harmonogramem spłat inwestycji przy uwzględnieniu prognozy ilości ciepła wytwarzanego podanej w tabeli 1 części 2 załącznika nr 2.

Tabela 1. Zestawienie kosztów wytwarzania ciepła dla stanu wyjściowego i poszczególnych wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego oraz efektów ekonomicznych

Lp.

Wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego

Koszty/efekty

1 rok

2 rok

3 rok

4 rok

5 rok

6 rok

7 rok

[zł/rok]

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

1

Stan przed termomodernizacją

Koszt wytwarzania ciepła

 

 

 

 

 

 

 

2

Wariant 1

Koszt wytwarzania ciepła

 

 

 

 

 

 

 

Efekt ekonomiczny

 

 

 

 

 

 

 

3

Wariant 2

Koszt wytwarzania ciepła

 

 

 

 

 

 

 

Efekt ekonomiczny

 

 

 

 

 

 

 

4

Wariant 3

Koszt wytwarzania ciepła

 

 

 

 

 

 

 

Efekt ekonomiczny

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

n-1

Wariant n-1

Koszt wytwarzania ciepła

 

 

 

 

 

 

 

Efekt ekonomiczny

 

 

 

 

 

 

 

n

Wariant n

Koszt wytwarzania ciepła

 

 

 

 

 

 

 

Efekt ekonomiczny

 

 

 

 

 

 

 

 

Załącznik nr 2 część 4

Metoda wyznaczania optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego lokalnego źródła ciepła

1. Dla każdego rozpatrywanego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego oblicza się:

a) prosty czas zwrotu SPBT z wzoru:

SPBT = N/ΔOtmin, [lata]

(1)

gdzie:

DOtmin – minimalny efekt ekonomiczny wybrany spośród efektów obliczonych dla poszczególnych lat spłaty kredytu, określonych w tabeli 1 części 3, zł/rok,

N – planowane koszty całkowite wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego zł,

b) miesięczną ratę kapitałową wraz z odsetkami A dla siedmioletniego (84-miesięcznego) okresu kredytowania zgodnie z wzorem:

infoRgrafika

gdzie:

q = (1+r/12), przy czym r oznacza roczną stopę oprocentowania kredytu według oferty lokalnego banku,

m – maksymalny okres spłaty kredytu równy 84 miesiącom,

S – kwota kredytu nie większa niż 80% planowanych kosztów całkowitych, zł,

c) zdyskontowaną wartość netto NPV z wzoru:

infoRgrafika

gdzie:

i – stopa dyskonta określana corocznie zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy,

DOt – efekt ekonomiczny wynikający z zastosowania wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego dla poszczególnych lat trwania projektu określony w tabeli 1 części 3, zł/rok,

N – planowane koszty całkowite na wybrany wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, obejmujące planowane koszty robót wraz z kosztami opracowania dokumentacji technicznej, zł.

2. Następnie sprawdza się kolejno spełnienie warunków ustawy określonych w art. 2 pkt 1 lit. b), c) lub d) dotyczącym oszczędności energii (efekt energetyczny) oraz w art. 4 dotyczącym niezbędnych środków własnych inwestora. Jeśli warunki ustawy nie są spełnione, to rozpatruje się kolejny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.

Postępowanie powtarza się aż do znalezienia pierwszego wariantu spełniającego wszystkie warunki ustawy.

Załącznik nr 2 część 5

Tabela 1. Dokumentacja wyboru optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego lokalnego źródła ciepła

Lp.

Wariant (opis)
przedsięwzięcia termomodernizacyjnego

Efekt energetyczny*)

NPV

Wysokość niezbędnych środków inwestycyjnych 0,2*N

Różnica między 1/12 minimalnego efektu ekonomicznego**)
a miesięczną ratą kapitałową wraz
z odsetkami

[%]

[zł]

[zł]

[zł/miesiąc]

1

2

3

4

5

6

1

Wariant o najniższym SPBT

 

 

 

 

2

Wariant o wyższym SPBT

 

 

 

 

3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

n-1

 

 

 

 

 

n

Wariant o najwyższym SPBT

 

 

 

 

*) – Dla przedsięwzięć polegających na przyłączeniu do scentralizowanego źródła ciepła, związanych z likwidacją kotłowni, wpisać procentową wartość zmniejszenia kosztów zakupu ciepła (oszczędności roczne) obliczonych zgodnie z częścią 3 załącznika nr 2, zaś w przypadku zamiany źródła na niekonwencjonalne wpisać litery NK.

**) – Minimalny efekt ekonomiczny jest to efekt wybrany spośród efektów obliczonych dla poszczególnych lat spłaty kredytu, określony w tabeli 1 części 3, zł/rok.

 

Wariantem optymalnym jest pierwszy z wariantów, dla którego wartości w kolumnach 3 do 6 spełniają wymagania ustawy: art. 2 pkt 1 lit. b), c) lub d) – kol. 3, art. 4 – kol. 4, art. 4 pkt 1– kol. 5, art. 4 pkt 2 – kol. 6

Załącznik 3.

Załącznik nr 3 część 1

Tabela 1. Strona tytułowa audytu energetycznego lokalnej sieci ciepłowniczej

infoRgrafika

Tabela 2. Karta audytu lokalnej sieci ciepłowniczej

infoRgrafika

Załącznik nr 3 część 2

Tabela 1. Charakterystyka konstrukcyjna sieci

Lp.

Średnica nominalna [mm]

Długość sieci
[m]

Technologia (producent)

Rok budowy

Głębokość posadowienia [m]

Stan izolacji

Armatura (wymienić)

1

2

3

4

5

6

7

8

1

 

 

 

 

 

 

 

2

 

 

 

 

 

 

 

3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

n-1

 

 

 

 

 

 

 

n

 

 

 

 

 

 

 

 

Załącznik nr 3 część 3

Metoda obliczania całkowitych strat ciepła w lokalnej sieci ciepłowniczej

1. Całkowite straty ciepła sieci

Całkowite straty sieci stanowią sumę strat przez przenikanie i strat spowodowanych jej nieszczelnością.

2. Straty przez przenikanie

2.1. Straty ciepła przez przenikanie E stanowiące sumę strat ciepła w okresie sezonu grzewczego i poza nim, dla każdego odcinka sieci ciepłowniczej wyróżnionego w charakterystyce konstrukcyjnej w części 2 oblicza się według wzoru:

E = ES + E1, [GJ/rok]

(1)

gdzie:

ES – straty ciepła w sezonie grzewczym obliczane według wzoru poniżej, GJ/rok

E1 – straty ciepła w sieci poza sezonem grzewczym, obliczone według wzoru poniżej, GJ/rok.

2.2. Straty ciepła w sezonie grzewczym ES oblicza się według wzoru:

ES= 0,0000864·qs·Li·Ds,·[GJ/rok]

(2)

gdzie:

Ds – liczba dni trwania sezonu grzewczego [dni],

Li – długość odcinka sieci; w przypadku gdy odcinek sieci wyposażony jest w armaturę, jego długość należy odpowiednio zwiększyć zgodnie z ogólnymi zasadami obliczania strat rurociągów, m,

qs – średnie jednostkowe straty w sieci w sezonie grzewczym, określane na podstawie przeprowadzonej inwentaryzacji sieci według ogólnych zasad obliczania strat ciepła w sieciach przy uwzględnieniu rzeczywistego stanu technicznego sieci i izolacji termicznej, W/m.

2.3. Straty ciepła w sieci poza sezonem grzewczym E1 oblicza się według wzoru:

E1 = 0,0000864*q1 ˙ Li * (365 – Ds), [GJ/rok]

(3)

gdzie:

q1 – średnie jednostkowe straty w sieci poza sezonem, określane jak wyżej, W/m,

Li, Ds – jak we wzorze (2).

2.4. Straty ciepła w warunkach obliczeniowych Qo oblicza się według wzoru:

QO = 0,001 * qO * Li, [kW]

(4)

gdzie:

qo – jednostkowe straty sieci w warunkach obliczeniowych qo, W/m,

Li – jak we wzorze (2).

3. Straty ciepła spowodowane nieszczelnością sieci

Straty ciepła spowodowane nieszczelnością sieci równe są ilości ciepła potrzebnego do podgrzania wody uzupełniającej. Strumień masy wody uzupełniającej, konieczny do uzupełnienia ubytków spowodowanych nieszczelnościami sieci, należy określić jako różnicę pomiędzy całkowitym strumieniem masy wody uzupełniającej w źródle ciepła a sumą strumieni masy wody uzupełniającej w instalacjach wewnętrznych.

Tabela 1. Zestawienie całkowitych strat ciepła w sieci

Lp.

Średnica mm

Charakterystyka
odcinka

Li

QS

Q1

qo

QO

E

[m]

[W/m]

[W/m]

[W/m]

[kW]

[GJ/rok]

1

2

3

4

5

6

7

8

9

1

 

 

 

 

 

 

 

 

2

 

 

 

 

 

 

 

 

3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

n-1

 

 

 

 

 

 

 

 

n

 

 

 

 

 

 

 

 

Straty ciepła spowodowane nieszczelnością sieci

 

 

Razem

 

 

 

Tabela 2. Wyznaczenie efektów energetycznych (oszczędności energii) dla rozpatrywanych usprawnień termomodernizacyjnych

Lp.

Odcinek sieci

Wyszczególnienie prac (określenie usprawnienia)

Stan przed termomodernizacją

Stan po termomodernizacji

Efekt

Qo0

E0

Qo1

E1

DOo

DE

[kW]

[GJ/rok]

[kW]

[GJ/rok]

[kW]

[GJ/rok]

1

2

3

4

5

6

7

8

9

1

 

 

 

 

 

 

 

 

2

 

 

 

 

 

 

 

 

3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

n–1

 

 

 

 

 

 

 

 

n

 

 

 

 

 

 

 

 

Straty ciepła spowodowane nieszczelnością sieci

 

 

 

 

 

 

Razem

 

 

 

 

 

 

 

Załącznik nr 3 część 4

Tabela 1. Usprawnienia termomodernizacyjne zmierzające do zmniejszenia strat przesyłania w lokalnej sieci ciepłowniczej uszeregowane według rosnącej wartości SPBT

Lp.

Oznaczenie elementu sieci

Wyszczególnienie prac (określenie usprawnienia)

Planowane koszty całkowite

Efekt energetyczny

SPBT

[zł]

[GJ/rok]

[lata]

1

2

3

4

5

6

1

 

 

 

 

 

2

 

 

 

 

 

3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

n–1

 

 

 

 

 

n

 

 

 

 

 

 

Załącznik nr 3 część 5

Tabela 1. Dokumentacja wyboru optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w lokalnej sieci ciepłowniczej

Lp.

Wariant (opis) przedsięwzięcia termomodernizacyjnego

Efekt energetyczny*)

NPV**)

Wysokość niezbędnych środków inwestycyjnych 0,2*N

Różnica między 1/12 efektu eko-
nomicznego***)
a miesięczną ratą kapitałową wraz
z odsetkami

[%]

[zł]

[zł]

[zł/miesiąc]

1

2

3

4

5

6

1

Zestaw wszystkich usprawnień termomodernizacyjnych wymienionych
w tabeli 1 części 4

 

 

 

 

2

Zestaw jak pod lp. 1 bez usprawnienia
z tabeli jw. o najwyższym wskaźniku SPBT

 

 

 

 

3

Zestaw jak pod lp. 2 bez usprawnienia
z tabeli jw. o kolejnym najwyższym wskaźniku SPBT

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

n-1

 

 

 

 

 

n

Usprawnienia o najmniejszej wartości SPBT z tabeli jw.

 

 

 

 

*) – Efekt energetyczny przedsięwzięcia termomodernizacyjnego liczony jest jako suma efektów usprawnień termomodernizacyjnych wymienionych w danym wierszu określonych w tabeli 1 części 4 odniesiona do całkowitych strat ciepła sieci dla stanu wyjściowego, wyrażony w procentach.

**) – NPV oblicza się według wzoru podanego w pkt 1 lit. c) części 4 załącznika nr 2.

***) – Efekt ekonomiczny wynikający z zastosowania wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.

 

Wariantem optymalnym jest pierwszy z kolejnych wariantów, dla którego wartości w kolumnach 3 do 6 spełniają wymagania ustawy: art. 2 pkt 1 lit. b) – kol. 3, art. 4 – kol. 4, art. 4 pkt 1 – kol. 5, art. 4 pkt 2 – kol. 6.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA