Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 50 poz. 501

Na podstawie art. 102 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. – Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje:

1) ściekach bytowo-gospodarczych – rozumie się przez to ścieki, które powstają głównie z metabolizmu ludzkiego oraz działalności gospodarstw domowych,

2) ściekach komunalnych – rozumie się przez to ścieki bytowo-gospodarcze lub mieszaninę ścieków bytowo-gospodarczych ze ściekami przemysłowymi oraz spływami ścieków opadowych,

3) ściekach przemysłowych – rozumie się przez to ścieki, które są odprowadzane z zakładów prowadzących działalność przemysłową, usługową lub handlową, inne niż ścieki bytowo-gospodarcze i ścieki opadowe,

4) komunalnych urządzeniach kanalizacyjnych – rozumie się przez to ogólnodostępne urządzenia służące do ujęcia, oczyszczania oraz odprowadzania ścieków do wód lub ziemi, stanowiące mienie komunalne,

5) kanalizacji ogólnospławnej – rozumie się przez to sieć przewodów kanalizacyjnych, wraz z uzbrojeniem i urządzeniami, którą są odprowadzane ścieki bytowo-gospodarcze, przemysłowe i opadowe,

6) kanalizacji ściekowej – rozumie się przez to sieć przewodów kanalizacyjnych, wraz z uzbrojeniem i urządzeniami, którą są odprowadzane ścieki bytowo-gospodarcze i przemysłowe,

7) dostawcach ścieków – rozumie się przez to osoby fizyczne i prawne odprowadzające ścieki do komunalnych urządzeń kanalizacyjnych,

8) właścicielach komunalnych urządzeń kanalizacyjnych – rozumie się przez to gminy i ich związki oraz gminne osoby prawne.

1) zdrowia osób obsługujących urządzenia kanalizacyjne,

2) konstrukcji budowlanych i wyposażenia technicznego urządzeń kanalizacyjnych,

3) jakości wód będących odbiornikiem ścieków.

2. Mieszanina ścieków przemysłowych i bytowo-gospodarczych powinna być podatna na mechaniczno-biologiczne procesy oczyszczania, a powstające osady ściekowe nie powinny stanowić zagrożenia dla środowiska oraz powinny nadawać się do gospodarczego wykorzystania.

3. Dopuszczalne jest rozcieńczenie ścieków zasolonych w celu unikania ich ujemnego wpływu na konstrukcje komunalnych urządzeń kanalizacyjnych.

2. Do kanalizacji ogólnospławnej nie należy wprowadzać wód z cieków powierzchniowych oraz wód z otwartych obiegów chłodniczych.

1) odpadów stałych, które mogą powodować zmniejszenie przepustowości przewodów kanalizacyjnych, a w szczególności żwiru, piasku, popiołu, szkła, wytłoczyn, drożdży, szczeciny, ścinków skór, tekstyliów, włókien, nawet jeżeli znajdują się one w stanie rozdrobnionym,

2) odpadów płynnych nie mieszających się z wodą, a w szczególności sztucznych żywic, lakierów, mas bitumicznych, smół i ich emulsji, mieszanin cementowych,

3) substancji palnych i wybuchowych, których punkt zapłonu znajduje się w temperaturze poniżej 85°C, a w szczególności benzyn, nafty, oleju opałowego, karbidu, trójnitrotoluenu,

4) substancji żrących i toksycznych, a w szczególności mocnych kwasów i zasad, formaliny, siarczków, cyjanków oraz roztworów amoniaku, siarkowodoru i cyjanowodoru,

5) odpadów i ścieków z hodowli zwierząt, a w szczególności gnojówki, gnojowicy, obornika, ścieków z kiszonek,

6) nie zdezynfekowanych ścieków ze szpitali i sanatoriów oraz z zakładów weterynaryjnych.

2. Właściciel komunalnych urządzeń kanalizacyjnych może odmówić przyjęcia do kanalizacji ścieków zawierających inne niż określone w ust. 1 stałe lub płynne odpady oraz substancje, jeżeli mogą one wywołać zagrożenia, o których mowa w § 2.

2. Wartości wskaźników zanieczyszczeń, określone w załączniku do rozporządzenia, odnoszą się do średniodobowych próbek ścieków proporcjonalnych do przepływu, zmieszanych z próbek pobieranych w odstępach co najwyżej dwugodzinnych. W przypadku odczynu i temperatury określone w załączniku wartości odnoszą się do próbek jednorazowych.

3. Właściciel komunalnych urządzeń kanalizacyjnych może ustalić dla dostawcy ścieków wartości wskaźników zanieczyszczeń wyższe od określonych w załączniku, jeżeli zostaną zachowane warunki określone w § 2. Może także ustalić wartości wskaźników zanieczyszczeń niższe od określonych w załączniku, jeżeli jest to uzasadnione czynnikami, o których mowa w § 7 ust. 1.

4. Właściciel komunalnych urządzeń kanalizacyjnych określa dostawcy ścieków zakres wskaźników zanieczyszczeń w zależności od specyfiki ścieków przemysłowych.

1) bilans jakościowy i ilościowy ścieków,

2) faktycznie uzyskiwany stopień redukcji zanieczyszczeń w komunalnej oczyszczalni ścieków,

3) warunki pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków komunalnych do wód lub do ziemi,

4) możliwość wstępnego podczyszczania ścieków w zakładzie,

5) możliwość zmniejszenia emisji zanieczyszczeń wynikającej z technologii procesów w zakładzie.

1) równomierne ich odprowadzanie, odpowiednio do przepustowości kanałów i dopuszczalnego obciążenia oczyszczalni ścieków,

2) ograniczenie niektórych zanieczyszczeń, określonych w załączniku, wpływających niekorzystnie na prace komunalnej oczyszczalni ścieków,

3) ograniczenie specyficznych, szkodliwych, obecnych w ściekach zanieczyszczeń, nie wymienionych w załączniku.

Prezes Rady Ministrów: J. Buzek

Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 19 maja 1999 r. (poz. 501)

DOPUSZCZALNE WARTOŚCI WSKAŹNIKÓW ZANIECZYSZCZEŃ W ŚCIEKACH PRZEMYSŁOWYCH WPROWADZANYCH DO KOMUNALNYCH URZĄDZEŃ KANALIZACYJNYCH

¹⁾ Dla ścieków zawierających cyjanki i siarczki.

²⁾ Wartości będą ustalane na podstawie aktualnego obciążenia oczyszczalni biologicznej.

gdzie: c_i – stężenie metalu, a_i – stężenie dopuszczalne metalu.