Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 70 poz. 786

Na postawie art. 200 § 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje:

1) wpłacając kwotę zabezpieczenia gotówką w kasie urzędu celnego lub na bankowy rachunek pomocniczy tego urzędu w banku krajowym lub w placówce pocztowej,

2) udzielając dyspozycji bankowi krajowemu, prowadzącemu rachunek bankowy zobowiązanego, polecenia przelewu kwoty zabezpieczenia na bankowy rachunek pomocniczy urzędu celnego,

3) składając w urzędzie celnym czek gotówkowy lub rozrachunkowy, wystawiony przez zobowiązanego na kwotę zabezpieczenia, potwierdzony do wysokości tej kwoty przez bank krajowy prowadzący rachunek bankowy zobowiązanego,

4) składając w urzędzie celnym gotówkę w walutach wymienialnych, w kwocie stanowiącej równowartość wymaganego zabezpieczenia, obliczonej według średniego kursu waluty krajowej w stosunku do kursów walut obcych, ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski i obowiązującego w dniu złożenia zabezpieczenia – w przypadku uzyskania zgody organu celnego na złożenie zabezpieczenia w formie depozytu w gotówce w walutach wymienialnych,

5) składając w urzędzie celnym dokumenty płatnicze, o których mowa w § 3, na kwotę równą wysokości wymaganego zabezpieczenia, określoną według wartości nominalnej tych dokumentów.

2. Wydanie potwierdzenia złożenia zabezpieczenia może nastąpić po przedstawieniu przez zobowiązanego wiarygodnego dowodu potwierdzającego dokonanie czynności, o których mowa w § 1.

2. W przypadku papierów wartościowych, o których mowa w ust. 1, występujących w formie zdematerializowanej, organ celny przyjmuje świadectwo depozytowe albo inny dokument – wydane osobie uprawnionej do wykonywania praw z oznaczonych w treści świadectwa albo innego dokumentu papierów wartościowych – wraz z oświadczeniem podmiotu prowadzącego rachunek tych papierów wartościowych o ustanowieniu na określony okres blokady odpowiedniej liczby papierów wartościowych na tym rachunku.

Minister Finansów: L. Balcerowicz

Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 12 sierpnia 1999 r. (poz. 786)

Pouczenie

1. Zabezpieczenie podlega zwrotowi na rzecz osoby uprawnionej, jeżeli właściwy organ celny stwierdzi, iż dług celny, na którego pokrycie zostało złożone, wygasł lub nie będzie już mógł powstać, w przypadku zaś korzy­stania z procedur zawieszających, zabezpieczenie podlega zwrotowi z chwilą rozliczenia procedury.

2. Zabezpieczenie w gotówce w walucie polskiej, wpłaconej w kasie urzędu celnego, może zostać odebrane w kwocie nominalnej w każdym urzędzie celnym, po stwierdzeniu powstania jednej z sytuacji wymienionych w ust. 1 pouczenia i po zwrocie oryginału niniejszego potwierdzenia.

3. Zabezpieczenie w gotówce w walucie polskiej, wpłaconej na bankowy rachunek pomocniczy urzędu celnego w banku lub placówce pocztowej albo wpłaconej na ten rachunek w wykonaniu polecenia przelewu czy reali­zacji czeku gotówkowego lub rozrachunkowego, może być zwrócone w kwocie nominalnej w tym urzędzie cel­nym pod warunkami wymienionymi w ust. 2 pouczenia oraz po uzyskaniu przez ten urząd z banku prowadzą­cego jego rachunek wyciągu bankowego, potwierdzającego uznanie tego rachunku kwotą zabezpieczenia.

4. Zabezpieczenie złożone w postaci dokumentów mających wartość płatniczą oraz zabezpieczenie w gotówce w walucie wymienialnej może być zwrócone w tym urzędzie celnym, w którym zostało złożone, pod warun­kami wymienionymi w ust. 2 pouczenia.

5. W przypadku zagubienia oryginału potwierdzenia złożenia zabezpieczenia, podlegające zwrotowi zabezpiecze­nie może zostać zwrócone osobie uprawnionej w urzędzie celnym, w którym było złożone, po upływie dwóch miesięcy od dnia złożenia w tym urzędzie oświadczenia osoby uprawnionej o zagubieniu oryginału potwier­dzenia.

Miejsce na adnotacje dotyczące wydania lub wykorzystania zabezpieczenia: