Dziennik Ustaw - rok 2000 nr 29 poz. 365

Na podstawie art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 72, poz. 802 i Nr 110, poz. 1255) zarządza się, co następuje:

1) należności celne i podatki oraz kwoty ustalonych odsetek za zwłokę, w przypadku ujawnienia wprowadzenia na polski obszar celny towarów nie przedstawionych organowi celnemu lub nie objętych zgłoszeniem celnym,

2) kwoty, o które został podwyższony wymiar należności celnych i podatków w wyniku postępowań organów celnych i podatkowych, przeprowadzonych na podstawie ustaleń dokonanych przez funkcjonariuszy celnych, wraz z należnymi odsetkami.

2. Przekazania wpływów, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się w terminie 10 dni po upływie miesiąca, w którym uzyskano wpływy, a za grudzień – w terminie do dnia 15 stycznia roku następnego. Jednocześnie z przekazaniem wpływów przekazuje się zestawienie rozliczeniowe, z zastrzeżeniem § 4 ust. 2.

2. Jeżeli w przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1 i 2, podstawą uzyskania dodatkowych wpływów należności budżetowych jest decyzja dyrektora urzędu celnego lub gdy organem wykonującym prawomocne orzeczenie przepadku rzeczy pochodzących z przestępstw jest urząd celny, w urzędzie tym sporządza się zestawienie rozliczeniowe w terminie 10 dni po upływie miesiąca, w którym uzyskano wpływy, a za grudzień – w terminie do dnia 15 stycznia roku następnego.

1) ostatecznych decyzji o wymiarze należności celnych lub podatków, jeżeli wynikające z nich kwoty zostały zapłacone w całości lub w części, w przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1 i 2, i w ustawowym terminie nie została wniesiona skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego,

2) prawomocnych orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego, w przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1 i 2,

3) prawomocnych i wykonanych orzeczeń przepadku rzeczy pochodzących z przestępstw,

4) dokumentacji spraw zakończonych rozstrzygnięciami, o których mowa w pkt 1–3, z której wynika spełnienie warunków określonych w art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek Prezesa Głównego Urzędu Ceł, może wyrazić zgodę na rozdysponowanie środków finansowych w innej proporcji niż określona w ust. 1.

1) wykonanie czynności z zakresu kontroli celnej,

2) prowadzenie postępowania egzekucyjnego w sprawach, o których mowa w § 2 pkt 1 i 2,

3) prowadzenie dochodzenia w sprawach o przestępstwa skarbowe,

4) prowadzenie postępowania w sprawach celnych,

5) udział w postępowaniu sądowym.

2. Nagrody mogą być przyznane także funkcjonariuszom celnym, którzy ujawnili przedmioty przestępstwa, w szczególności w postaci:

1) środków odurzających lub psychotropowych,

2) broni palnej, amunicji lub materiałów wybuchowych,

3) materiałów jądrowych i promieniotwórczych,

4) odpadów szkodliwych i substancji chemicznych,

5) dóbr kultury,

6) towarów podrobionych lub towarów pirackich,

7) okazów dzikich zwierząt i roślin objętych ochroną na podstawie umów międzynarodowych.

2. Nagrodę w wysokości przekraczającej kwotę określoną w ust. 1 w tej samej sprawie przyznaje, z własnej inicjatywy lub na wniosek dyrektora urzędu celnego, Prezes Głównego Urzędu Ceł.

3. Łączna kwota nagród, o których mowa w § 11 ust. 1, w tej samej sprawie nie może przekroczyć 50% kwot przekazanych zgodnie z § 8 w danej sprawie.

4. Środki finansowe na nagrody dla funkcjonariuszy celnych, na wniosek dyrektora urzędu celnego, są przekazywane z rachunku bankowego środków specjalnych Głównego Urzędu Ceł na rachunek bankowy urzędu celnego.

Minister Finansów: w z. J. Bauc

Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów
 z dnia 11 kwietnia 2000 r. (poz. 365)