Dziennik Ustaw - rok 2000 nr 70 poz. 821

Na podstawie art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) zarządza się, co następuje:

2. W pracach geodezyjnych, kartograficznych i w systemach informacji o terenie, wykonywanych do celów obronnych, dopuszcza się stosowanie systemu odniesień przestrzennych, wynikającego z międzynarodowych umów wojskowych.

1) geodezyjny układ odniesienia, określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia,

2) układ wysokości, w którym wyznacza się wysokości punktów względem przyjętego poziomu powierzchni odniesienia, stosowany w pracach geodezyjnych i kartograficznych, określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia,

3) układ współrzędnych płaskich prostokątnych, oznaczony symbolem „2000", stosowany w pracach geodezyjnych i kartograficznych, związanych z wykonywaniem mapy zasadniczej, określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia,

4) układ współrzędnych płaskich prostokątnych, oznaczony symbolem „1992", stosowany w mapach urzędowych o skali mapy 1:10 000 i skalach mniejszych, określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

Prezes Rady Ministrów: w z. J. Steinhoff

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 8 sierpnia 2000 r. (poz. 821)

Załącznik nr 1

GEODEZYJNY UKŁAD ODNIESIENIA

1. Geodezyjny układ odniesienia, zwany dalej „EUREF-89", jest rozszerzeniem europejskiego układu odniesienia ETRF na obszar Polski, w wyniku kampanii pomiarowej EUREF-POL 92, której rezultaty zostały zatwierdzone przez Podkomisję dla Europejskiego Układu Odniesienia (EUREF) Międzynarodowej Asocjacji Geodezji w 1994 r.

2. W EUREF-89 stosuje się Geodezyjny System Odniesienia 1980 (GRS 80), przyjęty na XVII Zgromadzeniu Generalnym Międzynarodowej Unii Geodezji i Geofizyki (MUGG) w Canberze, w grudniu 1979 r.

3. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 2, są dostępne w Głównym Urzędzie Geodezji i Kartografii.

Załącznik nr 2

UKŁAD WYSOKOŚCI

1. Układ wysokości tworzą wartości geopotencjalne podzielone przez przeciętne wartości przyspieszenia normalnego siły ciężkości, zwane dalej „wysokościami normalnymi", odniesione do średniego poziomu Morza Bałtyckiego w Zatoce Fińskiej, wyznaczonego dla mareografu w Kronsztadzie koło Sankt Petersburga (Federacja Rosyjska).

2. Wysokości normalne określa się z pomiarów geodezyjnych nawiązanych do punktów podstawowej osnowy geodezyjnej kraju.

Załącznik nr 3

UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH PŁASKICH PROSTOKĄTNYCH „2000"

1. Układ współrzędnych płaskich prostokątnych „2000" jest utworzony na podstawie matematycznie jednoznacznego przyporządkowania punktów powierzchni Ziemi odpowiednim punktom na płaszczyźnie według teorii odwzorowania kartograficznego Gaussa-Krügera.

2. Obszar kraju dzieli się na cztery pasy południkowe o szerokości 3° długości geograficznej każdy i o południkach osiowych: 15°, 18°, 21° i 24° długości geograficznej wschodniej, ponumerowane odpowiednio numerami: 5, 6, 7 i 8. Podział obszaru kraju na pasy odwzorowania układu „2000" przedstawia rys.1.

3. Współczynnik zmiany skali w południku osiowym każdego pasa południkowego równa się 0.999923.

4. Punkt przecięcia się obrazu równika z obrazem południka osiowego otrzymuje współrzędną x = 0, a punkty leżące na południku osiowym współrzędną y = 500 000 m. W celu jednoznacznego określenia położenia punktu przed współrzędną y podaje się numer pasa południkowego, co dla przykładu punktów leżących na południku osiowym oznacza:

5 500 000 m przy południku L₀ = 15°

6 500 000 m przy południku L₀ = 18°

7 500 000 m przy południku L₀ = 21°

8 500 000 m przy południku L₀ = 24°.

Podział obszaru kraju na cztery trzystopniowe pasy odwzorowania Gaussa-Krügera

Załącznik nr 4

UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH PŁASKICH PROSTOKĄTNYCH „1992"

1. Układ współrzędnych płaskich prostokątnych „1992" jest utworzony na podstawie matematycznie jednoznacznego przyporządkowania punktów powierzchni Ziemi odpowiednim punktom na płaszczyźnie według teorii odwzorowania kartograficznego Gaussa-Krügera.

2. Układ „1992" określają następujące parametry:

a) południk osiowy L = 19° długości geograficznej wschodniej,

b) pas południkowy o szerokości obejmującej cały obszar kraju,

c) współczynnik zmiany skali 0.9993 w południku osiowym,

d) punkt przecięcia się obrazu równika z obrazem południka osiowego otrzymuje współrzędną x = –5 300 000 m, a punkty leżące na południku osiowym współrzędną y = 500 000 m.