Dziennik Ustaw - rok 2000 nr 79 poz. 898

Na podstawie art. 15 ust. 7 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. Nr 53, poz. 549) zarządza się, co następuje:

1) zakres badań lekarskich i psychologicznych, którym jest obowiązana poddać się osoba ubiegająca się o pozwolenie na broń lub posiadająca pozwolenie na broń,

2) lekarzy i psychologów upoważnionych do przeprowadzania badań i wydawania orzeczeń,

3) dodatkowe kwalifikacje lekarzy i psychologów przeprowadzających badania lekarskie i psychologiczne,

4) warunki i tryb:

a) uzyskiwania i utraty uprawnień przez lekarzy i psychologów do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych,

b) odwoływania się od orzeczeń lekarskich i psychologicznych,

c) kontroli wykonywania i dokumentowania badań lekarskich i psychologicznych oraz wydawanych orzeczeń lekarskich i psychologicznych,

5) sposób postępowania z dokumentacją związaną z badaniami lekarskimi, psychologicznymi oraz wzory stosowanych dokumentów,

6) maksymalne stawki opłat za badania lekarskie i psychologiczne.

1) ogólną ocenę stanu zdrowia, ze szczególnym uwzględnieniem układu nerwowego, stanu psychicznego, stanu narządu wzroku, słuchu i równowagi oraz sprawności narządu ruchu,

2) badania specjalistyczne i pomocnicze zlecone przez lekarza przeprowadzającego ogólną ocenę stanu zdrowia, zwanego dalej „lekarzem upoważnionym”, w tym:

a) badanie przez lekarza psychiatrę,

b) konsultacje innych lekarzy specjalistów, a także badania pomocnicze (laboratoryjne, EKG, EEG, RTG i inne), które lekarz uzna za niezbędne w wyniku przeprowadzonej oceny badania, o której mowa w pkt 1.

2. Lekarz upoważniony, na podstawie wyników badań, o których mowa w ust. 1, wydaje orzeczenie lekarskie.

3. Orzeczenie lekarskie lekarz upoważniony wystawia z kopią; oryginał orzeczenia otrzymuje osoba badana, a w przypadku negatywnego orzeczenia sporządza się drugą kopię, którą przekazuje się właściwemu organowi Policji.

4. Orzeczenie lekarskie stanowi podstawę do wydania pozwolenia na broń przez okres 2 miesięcy od daty wydania orzeczenia.

5. Wzór orzeczenia lekarskiego stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

6. Lekarz upoważniony prowadzi dokumentację badań, o których mowa w ust. 1, w formie „karty badania lekarskiego”. Wzór karty badania lekarskiego stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

7. Wyniki badań specjalistycznych i pomocniczych oraz kopia orzeczenia lekarskiego, o której mowa w ust. 3, stanowią załączniki do karty badania lekarskiego.

2. Zakres badania psychologicznego może zostać rozszerzony, jeżeli psycholog przeprowadzający badanie, o którym mowa w ust. 1, zwany dalej „psychologiem upoważnionym”, uzna to za niezbędne do prawidłowego określenia sprawności psychologicznej osoby badanej.

3. Psycholog upoważniony, na podstawie wyników badań, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje orzeczenie psychologiczne.

4. Orzeczenie psychologiczne stanowi podstawę do wydania pozwolenia na broń przez okres 2 miesięcy od daty wydania orzeczenia.

5. Wzór orzeczenia psychologicznego stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia.

6. Orzeczenie psychologiczne psycholog upoważniony wystawia z kopią; oryginał orzeczenia otrzymuje osoba badana, a w przypadku negatywnego orzeczenia sporządza się drugą kopię, którą przekazuje się właściwemu organowi Policji.

7. Dokumentację badań psychologicznych stanowią wyniki badań przeprowadzonych przez psychologa w zakresie określonym rozporządzeniem; kopia badania psychologicznego stanowi załącznik do dokumentacji.

1) prawo wykonywania zawodu,

2) co najmniej pięcioletni staż pracy w zawodzie,

3) dodatkowe kwalifikacje z zakresu przeprowadzania badań lekarskich osób ubiegających się,

4) zaświadczenie o wpisie do rejestru prowadzonego przez komendanta wojewódzkiego Policji.

2. Komendant wojewódzki Policji prowadzi rejestr i wystawia zaświadczenie o wpisie do rejestru; wzór zaświadczenia stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia.

3. Lekarz upoważniony używa pieczęci, której wzór stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia.

2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje zajęcia teoretyczne i praktyczne, w wymiarze łącznym co najmniej 40 godzin, w zakresie:

1) wybranych zagadnień prawa karnego,

2) orzecznictwa w zakresie sprawności psychofizycznej do dysponowania bronią,

3) zasad orzecznictwa lekarskiego,

4) metodyki badań układu nerwowego, stanu psychicznego, stanu narządów wzroku i słuchu oraz sprawności narządu ruchu.

3. Szkolenie prowadzi jednostka badawczo-rozwojowa w dziedzinie medycyny pracy, według programu zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw zdrowia.

4. Jednostkami, o których mowa w ust. 3, są:

1) Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera w Łodzi,

2) Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w Sosnowcu,

3) Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni,

4) Instytut Medycyny Wsi im. Witolda Chodźki w Lublinie,

5) Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej w Warszawie,

6) Centrum Naukowe Medycyny Kolejowej w Warszawie.

5. Dokumentem potwierdzającym uzyskanie dodatkowych kwalifikacji jest zaświadczenie wydane przez jednostkę badawczo-rozwojową, o której mowa w ust. 3. Wzór zaświadczenia stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia.

1) tytuł magistra psychologii,

2) co najmniej pięcioletni staż pracy w zawodzie, przy czym co najmniej 3 lata w ostatnim pięcioleciu był zatrudniony na stanowisku psychologa,

3) dodatkowe kwalifikacje po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia organizowanego przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne lub Stowarzyszenie Psychologów Sądowych w Polsce, według programów zatwierdzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych,

4) zaświadczenie o wpisie do rejestru prowadzonego przez komendanta wojewódzkiego Policji.

2. Komendant wojewódzki Policji prowadzi rejestr i wystawia zaświadczenie o wpisie do rejestru; wzór zaświadczenia stanowi załącznik nr 8 do rozporządzenia.

3. Psycholog upoważniony używa pieczęci, której wzór stanowi załącznik nr 9 do rozporządzenia.

4. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, obejmuje zajęcia teoretyczne i praktyczne w wymiarze łącznym co najmniej 60 godzin, w zakresie:

1) wybranych zagadnień prawa karnego,

2) metodyki badań, właściwej do oceny poziomu rozwoju umysłowego, osobowości i dojrzałości społecznej.

5. Ukończenie szkolenia, o którym mowa w ust. 1, potwierdza zaświadczenie wydane przez organizatora szkolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3. Wzór zaświadczenia stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia.

1) pozbawienia prawa wykonywania zawodu,

2) zawieszenia prawa wykonywania zawodu,

3) ograniczenia w wykonywaniu ściśle określonych czynności medycznych,

4) zaprzestania wykonywania zawodu przez okres dłuższy niż 5 lat – w razie niedopełnienia obowiązku wynikającego z art. 10 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 64, poz. 729 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 60, poz. 698),

5) orzeczenia prawomocnym wyrokiem środka karnego pozbawienia praw publicznych.

2. Psycholog upoważniony traci swoje uprawnienia w razie:

1) zakazu wykonywania zawodu orzeczonego prawomocnym wyrokiem sądu,

2) orzeczenia prawomocnym wyrokiem środka karnego pozbawienia praw publicznych.

3. Utrata uprawnień, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowi podstawę do wykreślenia lekarza lub psychologa upoważnionego z rejestru prowadzonego przez komendanta wojewódzkiego Policji.

2. Odwołanie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje osobie ubiegającej się oraz właściwemu organowi Policji.

3. Osoba ubiegająca się wnosi odwołanie wraz z jego uzasadnieniem w terminie 30 dni, a właściwy organ Policji w terminie 45 dni, od dnia otrzymania orzeczenia.

4. Odwołanie wnoszone jest za pośrednictwem lekarza lub psychologa, którzy wydali orzeczenie, odpowiednio do:

1) jednostki badawczo-rozwojowej, wymienionej w § 5 ust. 4, najbliższej ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się lub siedzibę Policji,

2) psychologa wyznaczonego przez właściwego wojewodę, po zasięgnięciu opinii Polskiego Towarzystwa Psychologicznego

– zwanych dalej „podmiotami odwoławczymi”.

5. Lekarz lub psycholog, za którego pośrednictwem wnoszone jest odwołanie, przekazuje je, wraz z dokumentacją badań, do podmiotu odwoławczego w terminie 7 dni od dnia otrzymania odwołania.

6. Powtórne badanie przeprowadza lekarz jednostki badawczo-rozwojowej lub psycholog, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, w terminie nie dłuższym niż 30 dni – licząc od dnia otrzymania odwołania przez podmiot odwoławczy.

7. Lekarz lub psycholog przeprowadzający badanie w trybie odwołania musi posiadać upoważnienie do ich wydawania w rozumieniu przepisów rozporządzenia.

8. Do badań przeprowadzanych w trybie odwołania mają zastosowanie przepisy rozporządzenia.

9. Orzeczenie lekarskie lub psychologiczne wydane w trybie odwołania jest ostateczne.

1) wojewoda, z zastrzeżeniem ust. 2 – w odniesieniu do zakładów opieki zdrowotnej,

2) okręgowa izba lekarska – w odniesieniu do lekarza wykonującego indywidualną praktykę lekarską, indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską lub grupową praktykę lekarską

– zwani dalej „podmiotami kontrolującymi”.

2. Kontrolę, o której mowa w ust. 1, w odniesieniu do zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej oraz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji przeprowadzają uprawnione podmioty, na podstawie odrębnych przepisów.

3. Kontrolę przeprowadza lekarz upoważniony, posiadający pisemne upoważnienie podmiotu kontrolującego.

4. Lekarz przeprowadzający kontrolę przekazuje podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 i 2, wyniki kontroli wraz z wnioskami pokontrolnymi oraz przedstawia wyniki kontroli lekarzowi upoważnionemu, którego czynności były przedmiotem kontroli, a jeżeli badania były wykonywane w zakładzie opieki zdrowotnej – również kierownikowi tego zakładu.

2. Przepisy § 9 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

2. W sprawach dotyczących sposobu postępowania z dokumentacją, o której mowa w ust. 1, w zakresie nie uregulowanym rozporządzeniem stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935 oraz z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136 i Nr 43, poz. 489) oraz ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza.

1) opłata za badanie osoby ubiegającej się o pozwolenie na broń:

2) opłata za badanie osoby posiadającej pozwolenie na broń:

3) opłata za badanie osoby posiadającej pozwolenie na broń w trybie określonym w art. 15 ust. 5 ustawy:

4) opłata za badanie osoby posiadającej lub ubiegającej się o pozwolenie na broń w trybie odwoławczym:

– najniższego miesięcznego wynagrodzenia określonego odrębnymi przepisami.

Minister Zdrowia: F. Cegielska

Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia
z dnia 7 września 2000 r. (poz. 898)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3

Załącznik nr 4

Załącznik nr 5

Załącznik nr 6

Załącznik nr 7

Załącznik nr 8

Załącznik nr 9