Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 31 poz. 353

1) spirytus oznacza płyn alkoholowy uzyskany w wyniku destylacji po fermentacji alkoholowej produktów pochodzenia rolniczego albo alkohol etylowy syntetyczny,

2) wyrób spirytusowy oznacza napój zawierający alkohol etylowy pochodzenia rolniczego w ilości nie mniejszej niż 18% objętościowych alkoholu, przeznaczony do spożycia przez ludzi,

3) wyrób tytoniowy oznacza wyrób wyprodukowany z tytoniu przeznaczony do palenia oraz tabakę.

1) wyrobu, oczyszczania, skażania lub odwadniania spirytusu,

2) wyrobu lub rozlewu wyrobów spirytusowych,

3) wytwarzania wyrobów tytoniowych wymaga uzyskania zezwolenia.

2. Zezwolenie na wyrób wyrobów spirytusowych dotyczy również rozlewu wytworzonych we własnym zakresie wyrobów.

1) określenie zdolności produkcyjnej posiadanych przez wnioskodawcę urządzeń technicznych w skali roku,

2) informacje dotyczące rodzaju przerabianego surowca.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do obiektów budowlanych, w których ma być wykonywana działalność gospodarcza objęta wnioskiem,

2) zaświadczenia właściwego urzędu skarbowego oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych stwierdzające, że wnioskodawca nie zalega z wpłatami należności na rzecz tych instytucji,

3) zaświadczenie o niekaralności przedsiębiorcy ubiegającego się o zezwolenie lub członków zarządu osoby prawnej za przestępstwa przeciwko mieniu i wiarygodności dokumentów,

4) zaświadczenia komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej, powiatowego inspektora sanitarnego oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska stwierdzające, że obiekty budowlane i urządzenia techniczne przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej objętej wnioskiem spełniają wymagania określone w przepisach o ochronie przeciwpożarowej, sanitarnych i o ochronie środowiska.

1) wniosek spełnia warunki określone w art. 5 ust. 1,

2) do wniosku dołączono dokumenty, o których mowa w art. 5 ust. 2.

2. Zezwolenie określa również:

1) rodzaj działalności gospodarczej objętej zezwoleniem oraz wielkość produkcji w skali roku, która nie może przekraczać zdolności produkcyjnych posiadanych przez przedsiębiorcę urządzeń technicznych,

2) miejsce wykonywania działalności gospodarczej.

2. Organ zezwalający cofa zezwolenie w przypadkach określonych przepisami o działalności gospodarczej.

1) wdrożenia systemu wewnętrznej kontroli, obejmującego w szczególności określenie:

a) częstotliwości i sposobu pobierania próbek do badań jakościowych,

b) metody badań,

c) sposobu postępowania z produktami nieodpowiadającymi wymaganiom jakościowym,

2) dysponowania planem zakładu obejmującym w szczególności pomieszczenia produkcyjne, magazynowe, socjalne i sanitarne, z zaznaczeniem:

a) linii technologicznych,

b) dróg przemieszczania surowców i produktów gotowych,

c) stanowisk pracy,

3) wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za kontrolę jakości,

4) zagospodarowania wywaru powstałego przy produkcji spirytusu na cele paszowe lub inne cele rolnicze albo jego utylizacji, w przypadku przedsiębiorców prowadzących wyrób spirytusu.

2. W przypadku zakończenia działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu przedsiębiorca jest obowiązany zawiadomić o tym, w terminie 14 dni, organ zezwalający.

2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, środki dopuszczone do skażania spirytusu oraz minimalną ilość ich zastosowania w tym celu, mając na względzie, że środki te nie mogą zagrażać zdrowiu lub życiu ludzi, a jednocześnie muszą uniemożliwiać spożycie spirytusu nimi skażonego.

2. Środki skażające przed ich zastosowaniem muszą być zbadane w celu ich identyfikacji.

3. Z każdej partii skażonego spirytusu pobiera się w miejscu skażenia próbkę w ilości 0,5 litra, która po zabezpieczeniu musi być przechowywana przez okres trzech miesięcy, z tym że przy skażaniu spirytusu na cele perfumeryjno-kosmetyczne próbkę pobiera się w ilości nie mniejszej niż 0,05 litra.

4. Po trzymiesięcznym okresie przechowywania próbki skażonego spirytusu muszą być zagospodarowane lub komisyjnie zlikwidowane.

5. Pomieszczenia lub wydzielone miejsca, gdzie przechowywane są próbki skażonego spirytusu, muszą być zabezpieczone w sposób uniemożliwiający dostęp do nich osób nieuprawnionych.

1) nazwę przedsiębiorcy skażającego, jego siedzibę oraz numer zezwolenia,

2) nazwę przedsiębiorcy, dla którego dokonano skażenia spirytusu,

3) datę i miejsce skażenia spirytusu,

4) ilość spirytusu przeznaczonego do skażenia,

5) ilość spirytusu skażonego oraz jego moc pozorną (pogrążenie alkoholomierza) przy określonej temperaturze,

6) nazwę środka skażającego i jego ilość użytą do skażenia w przeliczeniu na 100 litrów spirytusu 100%,

7) imiona i nazwiska oraz podpisy osób uczestniczących w czynności skażenia spirytusu.

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

2. Kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, jeżeli czyn ten dotyczy spirytusu, wyrobów spirytusowych lub wyrobów tytoniowych znacznej wartości,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

"2. Tej samej karze podlega, kto zataja tytoń uzyskany przez siebie z uprawy rośliny tytoniowej."

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski