Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 55 poz. 476

Na podstawie art. 12a i art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929, z 2000 r. Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 102, poz. 1116 i Nr 154, poz. 1799 i 1800) zarządza się, co następuje:

1) przewodniczący Komisji,

2) zastępca przewodniczącego Komisji,

3) członkowie Komisji,

4) sekretarz Komisji.

2. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Ministra Sprawiedliwości zgłoszony w porozumieniu z przewodniczącym Komisji, powołuje zastępcę przewodniczącego oraz członków Komisji, w liczbie od 8 do 10 osób, spośród wybitnych przedstawicieli nauki i praktyki prawa cywilnego, rodzinnego i gospodarczego prywatnego.

3. Sekretarza Komisji, jako swojego przedstawiciela w Komisji, powołuje i odwołuje Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z przewodniczącym Komisji, spośród pracowników Ministerstwa Sprawiedliwości lub sędziów delegowanych do Ministerstwa Sprawiedliwości.

2. W razie powołania uzupełniającego, kadencja tak powołanego przewodniczącego, jego zastępcy lub członka Komisji upływa wraz z kadencją całej Komisji.

1) złożenia rezygnacji,

2) nieuczestniczenia w pracach Komisji.

2. Zastępca przewodniczącego Komisji wykonuje czynności powierzone mu przez przewodniczącego oraz zastępuje go w razie jego nieobecności.

3. Sekretarz Komisji organizuje pracę Komisji i podejmuje decyzje finansowe w tym zakresie, a także kieruje jej sekretariatem oraz zapewnia współpracę Komisji z Ministerstwem Sprawiedliwości.

4. Przewodniczący zespołów problemowych kierują pracami tych zespołów.

1) przygotowywanie założeń i ogólnych kierunków zmian w prawie cywilnym, prawie rodzinnym i prawie gospodarczym prywatnym,

2) opracowywanie założeń oraz projektów o podstawowym znaczeniu dla systemu prawa cywilnego, rodzinnego i gospodarczego prywatnego, z uwzględnieniem zadań wynikających z potrzeb harmonizacji prawa polskiego z prawem europejskim.

2. Minister Sprawiedliwości może przedstawić Komisji projekty aktów prawnych do oceny, a także zwracać się o opinie w budzących wątpliwości kwestiach prawnych z zakresu wskazanego w ust. 1.

2. Zespoły problemowe wykonują zadania przydzielone im przez przewodniczącego Komisji, w szczególności opracowują projekty założeń ustaw oraz projekty ustaw, których przygotowanie zlecił przewodniczący Komisji.

3. Opracowanie projektów, o których mowa w ust. 2, przewodniczący Komisji może zlecić również innym przedstawicielom nauki i praktyki prawniczej oraz innym specjalistom, a także przedstawicielom odpowiednich organizacji zawodowych, społecznych i gospodarczych; w takich przypadkach osoby te uczestniczą w pracach odpowiedniego zespołu problemowego.

4. Projekty, o których mowa w ust. 2, Komisja rozpatruje i przyjmuje na posiedzeniach plenarnych.

2. Przewodniczący Komisji może zwrócić się do Ministra Sprawiedliwości o skierowanie przygotowanych przez Komisję projektów do konsultacji społecznej.

2. Minister Sprawiedliwości informuje przewodniczącego Komisji o przebiegu prac Rady Ministrów lub Sejmu i Senatu nad projektami, o których mowa w ust. 1.

3. Na podstawie upoważnienia udzielonego przez Ministra Sprawiedliwości, osoby wymienione w § 2 biorą udział w dalszych pracach legislacyjnych, o których mowa w ust. 2.

2. Na finansowanie prac Komisji mogą być kierowane także środki pochodzące z pomocy zagranicznej, przyznane Ministrowi Sprawiedliwości.

1) przewodniczącemu Komisji – w wysokości 4-krotnej kwoty bazowej,

2) zastępcy przewodniczącego Komisji – w wysokości 3,5-krotnej kwoty bazowej,

3) członkom Komisji – w wysokości 2,5-krotnej kwoty bazowej.

2. Innym osobom uczestniczącym w pracach Komisji wypłaca się ryczałt za udział w posiedzeniu plenarnym Komisji lub w posiedzeniu zespołu problemowego w wysokości 0,12 kwoty bazowej, o której mowa w ust. 1.

3. Osobom wymienionym w ust. 1 i 2 przysługują diety i zwrot kosztów przejazdu, na zasadach określonych w przepisach dotyczących podróży służbowych na terenie kraju.

4. Za opracowania zlecane w trybie § 9 ust. 3 osoby wymienione w tym przepisie mogą otrzymywać honoraria na podstawie stosownej umowy, w wysokości zaproponowanej przez sekretarza Komisji i akceptowanej przez Ministra Sprawiedliwości. W wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych rozmiarem opracowania, w szczególności kodyfikacyjnym charakterem projektowanej ustawy, honorarium, na podstawie umowy akceptowanej przez Ministra Sprawiedliwości, może być przyznane autorowi należącemu do składu Komisji.

2. Minister Sprawiedliwości zapewnia Komisji odpowiednie pomieszczenia i wyposażenie.

Prezes Rady Ministrów: L. Miller