Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 86 poz. 789

Na podstawie art. 110 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, Nr 19, poz. 185, Nr 74, poz. 676 i Nr 81, poz. 731) zarządza się, co następuje:

2. W razie pełnienia służby przez część roku kalendarzowego, nagrodę roczną przyznaje się, z zastrzeżeniem ust. 3–4, proporcjonalnie do liczby pełnych miesięcy kalendarzowych służby.

3. Okresy służby krótsze od miesiąca kalendarzowego sumuje się, przyjmując, że każde 30 dni służby stanowi pełny miesiąc kalendarzowy.

4. Nagroda roczna w wysokości 1/12 jednomiesięcznego uposażenia przysługuje także w przypadku, gdy policjant z powodu śmierci lub zaginięcia bądź zwolnienia ze służby w związku z nabyciem prawa do emerytury lub renty pełnił w danym roku służbę przez okres krótszy od jednego miesiąca kalendarzowego.

1) korzystania z urlopu bezpłatnego lub wychowawczego,

2) przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, za które policjant nie zachował prawa do uposażenia, wymienionych w art. 126 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji,

3) zawieszenia w czynnościach służbowych albo tymczasowego aresztowania, chyba że prawomocnym orzeczeniem postępowanie karne lub dyscyplinarne, będące przyczyną aresztowania lub zawieszenia, zostało umorzone bądź policjant został uniewinniony na podstawie prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu w postępowaniu dyscyplinarnym.

2. Umorzenie postępowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy warunkowego umorzenia postępowania karnego, a także umorzenia tego postępowania z powodu przedawnienia lub amnestii.

1) popełnienia przez policjanta przestępstwa stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem sądu,

2) naruszenia przez policjanta dyscypliny służbowej w czasie lub podczas wykonywania zadań albo czynności służbowych, jeżeli w zakończonym prawomocnie postępowaniu dyscyplinarnym został uznany winnym zarzucanych mu czynów,

3) niewywiązywania się przez policjanta będącego w służbie stałej lub kontraktowej z obowiązków służbowych, stwierdzonego w opinii służbowej,

4) nieprzydatności policjanta na zajmowanym stanowisku stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej.

2. Przy obniżaniu nagrody rocznej uwzględnia się całokształt okoliczności sprawy, w szczególności charakter popełnionego przestępstwa lub przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki w służbie.

1) skazania policjanta prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego,

2) wymierzenia policjantowi prawomocnej kary dyscyplinarnej:

a) wydalenia ze służby,

b) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby,

c) obniżenia stopnia,

d) wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe,

e) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku,

f) aresztu,

3) zwolnienia policjanta ze służby z powodu:

a) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż wymienione w pkt 1,

b) wydania po upływie co najmniej 6 miesięcy kolejnej opinii służbowej, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 3.

c) nieprzydatności do służby w okresie odbywania służby przygotowawczej, stwierdzonej w opinii służbowej.

1) policjant popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda roczna została już wypłacona:

a) za rok, w którym postępowanie takie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją, bądź

b) za ostatni rok służby, w przypadku gdy postępowanie to zostało zakończone po zwolnieniu policjanta ze służby,

2) policjantowi wydano opinię w przypadkach określonych w § 4 ust. 1 pkt 3 i 4 lub § 5 pkt 3 lit. b) i c).

2. W przypadku pełnienia przez policjantów roku kalendarzowym służby w różnych jednostkach organizacyjnych Policji nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w jednostce, która była w danym roku ostatnim miejscem pełnienia jego służby.

2. W przypadku, o którym mowa w § 6 pkt 1 lit. b),. zawieszeniu podlega postępowanie w sprawie ustalenia uprawnień do nagrody rocznej za ostatni rok służby policjanta.

2. Nagrodę, o której mowa w ust. 1, można przyznać w szczególności za dokonanie czynu świadczącego o odwadze policjanta oraz za służbę w trudnych warunkach, wymagających znacznego nakładu pracy.

3. Nagrodę uznaniową wypłaca się w terminie 14 dni od dnia podjęcia decyzji o jej przyznaniu.

2. Przy przyznawaniu zapomogi należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na sytuację materialną policjanta i jego rodziny.

3. Zapomogi przyznają przełożeni, o których mowa w § 12, z własnej inicjatywy, na wniosek bezpośredniego przełożonego policjanta, organizacji związku zawodowego policjantów bądź zainteresowanego policjanta.

4. Zapomogę wypłaca się w terminie 14 dni od dnia podjęcia decyzji o jej przyznaniu.

2. Komendantowi Głównemu Policji i jego zastępcom nagrody roczne i uznaniowe oraz zapomogi przyznaje minister właściwy do spraw wewnętrznych.

3. Komendantom wojewódzkim Policji (Komendantowi Stołecznemu Policji), komendantowi Wyższej Szkoły Policji oraz komendantom szkół policyjnych i ich zastępcom nagrody roczne i uznaniowe oraz zapomogi przyznaje Komendant Główny Policji.

4. Policjantom pełniącym służbę w Komendzie Głównej Policji nagrody uznaniowe i zapomogi przyznają dyrektorzy komórek organizacyjnych Komendy Głównej Policji.

5. Przełożeni, o których mowa w ust. 1–4 mogą upoważnić kierowników podległych im jednostek lub komórek organizacyjnych do przyznawania nagród uznaniowych i zapomóg.

6. Komendant Główny Policji oraz komendanci wojewódzcy Policji (Komendant Stołeczny Policji) mogą przyznawać nagrody uznaniowe i zapomogi wszystkim podwładnym policjantom, z wyłączeniem swoich zastępców – każdy na terenie swojego działania.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: K. Janik