Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 206 poz. 1742

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 17 lipca 1998 r. została sporządzona w Sofii Umowa o akcesji Republiki Bułgarii do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu (CEFTA), podpisanej w Krakowie dnia 21 grudnia 1992 r., w następującym brzmieniu:

Przekład

UMOWA

o akcesji Republiki Bułgarii do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu

PREAMBUŁA

Republika Czeska, Republika Węgierska, Rzeczpospolita Polska, Rumunia, Republika Słowacka oraz Republika Słowenii, z jednej strony, i Republika Bułgarii, z drugiej strony, zwane dalej „Stronami":

– potwierdzając swoje oddanie zasadom gospodarki rynkowej, stanowiącej podstawę ich stosunków,

– uwzględniając pozytywny rozwój wzajemnej współpracy gospodarczej między Stronami,

– wyrażając życzenie przyczynienia się do procesu integracji w Europie poprzez poszerzenie Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu,

– mając na uwadze Deklaracje Premierów, przyjęte w Poznaniu dnia 25 listopada 1994 r., w Brnie dnia 11 września 1995 r., w Jasnej dnia 13 września 1996 r. oraz 12 września 1997 r. w Portorož,

– odwołując się do oficjalnego wniosku Republiki Bułgarii z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie akcesji do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu,

– mając na względzie Porozumienie uzupełniające do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu, podpisane w Brnie dnia 11 września 1995 r.,

– działając na podstawie postanowień artykułu 39a Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Republika Bułgarii niniejszym przystępuje do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu.

Artykuł 2

Republika Bułgarii niniejszym akceptuje Środkowoeuropejską umowę o wolnym handlu ze wszystkimi jej uzupełnieniami i poprawkami, podpisanymi przed podpisaniem niniejszej umowy, i będzie je w pełni stosować zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy.

Artykuł 3

Odniesienia w Środkowoeuropejskiej umowie o wolnym handlu do jej Stron i tam, gdzie wszystkie państwa są wymienione z nazwy, należy rozumieć jako odnoszące się również do Republiki Bułgarii.

Artykuł 4

Cłem bazowym wymienionym w ustępie 1 artykułu 4 Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu będzie, w przypadku Republiki Bułgarii, stawka celna wynikająca ze stosowania klauzuli najwyższego uprzywilejowania w dniu 1 stycznia 1993 r.

Artykuł 5

1. W celu realizacji postanowień ustępu 2 artykułu 3 Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu niniejszym ustanawia się i dołącza do niniejszej umowy Protokoły 22, 23, 24, 25 i 26 do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu.

2. Postanowienia dotyczące zniesienia ceł importowych między:

– Republiką Czeską i Republiką Słowacką, z jednej strony, a Republiką Bułgarii, z drugiej strony, zawarte są w Protokole 22,

– Republiką Węgierską, z jednej strony, a Republiką Bułgarii, z drugiej strony, zawarte są w Protokole 23,

– Rzecząpospolitą Polską, z jednej strony, a Republiką Bułgarii, z drugiej strony, zawarte są w Protokole 24,

– Rumunią, z jednej strony, a Republiką Bułgarii, z drugiej strony, zawarte są w Protokole 25,

– Republiką Słowenii, z jednej strony, a Republiką Bułgarii, z drugiej strony, zawarte są w Protokole 26.

Artykuł 6

1. W celu realizacji postanowień ustępu 1 artykułu 12 Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu niniejszym ustanawia się i dołącza do niniejszej umowy Protokoły 27, 28, 29, 30 i 31 do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu.

2. Postanowienia dotyczące udzielenia wzajemnych koncesji rolnych między:

– Republiką Czeską i Republiką Słowacką, z jednej strony, a Republiką Bułgarii, z drugiej strony, zawarte są w Protokole 27,

– Republiką Węgierską, z jednej strony, a Republiką Bułgarii, z drugiej strony, zawarte są w Protokole 28,

– Rzecząpospolitą Polską, z jednej strony, a Republiką Bułgarii, z drugiej strony, zawarte są w Protokole 29,

– Rumunią, z jednej strony, a Republiką Bułgarii, z drugiej strony, zawarte są w Protokole 30,

– Republiką Słowenii, z jednej strony, a Republiką Bułgarii, z drugiej strony, zawarte są w Protokole 31.

Artykuł 7

Ograniczenia ilościowe importu oraz inne środki o podobnych skutkach wspomniane w ustępie 2 artykułu 8 Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu i wyszczególnione w załącznikach lll/a, lll/b i lll/c do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu będą stosowane również wobec importu produktów pochodzących z Republiki Bułgarii, zgodnie z postanowieniami załącznika do artykułu 7 niniejszej umowy.

Artykuł 8

Dla celów niniejszej umowy należy rozumieć, iż Protokół 7 Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu dotyczący definicji pojęcia „produktów pochodzących" i metod współpracy administracyjnej będzie stosowany również wobec produktów pochodzących z Republiki Bułgarii, zgodnie z postanowieniami załącznika do artykułu 8 niniejszej umowy.

Artykuł 9

1. Odniesienia do współpracy administracji celnych wspomnianych w ustępie 2 artykułu 16 Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu należy rozumieć w ten sposób, iż wzajemna pomoc organów administracyjnych w sprawach celnych Republiki Czeskiej i Republiki Słowackiej, z jednej strony, a Republiki Bułgarii, z drugiej strony, będzie odbywała się zgodnie z postanowieniami załącznika l do artykułu 9 niniejszej umowy.

2. Odniesienia do współpracy administracji celnych wspomnianych w ustępie 2 artykułu 16 Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu należy rozumieć w ten sposób, iż wzajemna pomoc organów administracyjnych w sprawach celnych Republiki Słowenii i Republiki Bułgarii będzie odbywała się zgodnie z postanowieniami załącznika II do artykułu 9 niniejszej umowy.

Artykuł 10

1. Odniesienia do zamówień rządowych w artykule 24 Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu należy rozumieć, w stosunkach między Republiką Czeską i Republiką Słowacką, z jednej strony, a Republiką Bułgarii, z drugiej strony, jako odnoszące się do zamówień publicznych, a okres wspomniany w ustępie 2 artykułu 24 zakończy się najpóźniej do dnia 31 grudnia 1998 r.

2. Odniesienia do zamówień rządowych w artykule 24 Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu należy rozumieć, w stosunkach między Republiką Słowenii a Republiką Bułgarii, jako odnoszące się do zamówień publicznych, a okres wspomniany w ustępie 2 artykułu 24 zakończy się najpóźniej do dnia 31 grudnia 1999 r.

3. Strony uzgadniają, iż w ramach wspólnego komitetu, na podstawie ustępu 3 artykułu 24 Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu, będą przeprowadzone konsultacje dotyczące rozszerzenia traktowania wspomnianego w ustępach 1 i 2 na inne Strony.

Artykuł 11

Niniejsza umowa stanowi integralną część Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu.

Artykuł 12

1. Niniejsza umowa wejdzie w życie trzydziestego dnia od otrzymania przez depozytariusza ostatniej notyfikacji Stron Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu i Republiki Bułgarii o wypełnieniu niezbędnych do tego celu procedur.

2. Depozytariusz notyfikuje niezwłocznie wszystkim Stronom o wypełnieniu procedur niezbędnych do wejścia w życie niniejszej umowy.

3. Do czasu wejścia w życie niniejszej umowy, zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu. Republika Czeska, Republika Węgierska, Rzeczpospolita Polska, Republika Słowacka, Republika Słowenii i Republika Bułgarii będą stosowały niniejszą umowę prowizorycznie od dnia 1 stycznia 1999 r., pod warunkiem iż Rumunia powiadomi pozostałe Strony do dnia 1 grudnia 1998 r., iż jej wewnętrzne wymogi prawne dla wejścia w życie niniejszej umowy są spełnione, i Rumunia będzie stosowała niniejszą umowę od dnia 1 stycznia 1999 r.

4. Od dnia wejścia w życie niniejszej umowy, umowy o wolnym handlu zawarte między:

– Republiką Czeską a Republiką Bułgarii, podpisana w Pradze dnia 15 grudnia 1995 r.,

– Republiką Słowacką a Republiką Bułgarii, podpisana w Sofii dnia 8 grudnia 1995 r.

tracą moc, a umowa między

– Republiką Słowenii a Republiką Bułgarii, podpisana w Sofii dnia 22 listopada 1996 r.,

za wzajemną zgodą zainteresowanych Stron wyrażoną w niniejszej umowie nie wejdzie w życie.

5. Od dnia prowizorycznego stosowania niniejszej umowy, umowy o wolnym handlu wymienione w ustępie 4 niniejszego artykułu nie będą stosowane między ich Umawiającymi się Stronami.

Na dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy, będąc do tego odpowiednio upoważnieni, podpisali niniejszą umowę.

Sporządzono w Sofii dnia 17 lipca 1998 r. w jednym oryginalnym egzemplarzu w języku angielskim, który będzie zdeponowany przy Rządzie Rzeczypospolitej Polskiej. Depozytariusz przekaże poświadczone kopie wszystkim Stronom.

[ załączniki pominięte ]

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 11 lipca 2000 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: J. Buzek