REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 139 poz. 1333

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY1)

z dnia 15 lipca 2003 r.

w sprawie klasyfikacji statków powietrznych

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 130, poz. 1112) zarządza się, co następuje:

§ 1.
Ustala się klasyfikację statków powietrznych ze względu na:

1) charakterystykę i przeznaczenie statków powietrznych;

2) przeznaczenie operacyjne statków powietrznych;

3) sposób unoszenia się w przestrzeni powietrznej.

§ 2.
Ze względu na charakterystykę i przeznaczenie statki powietrzne dzielą się na:

1) statki powietrzne objęte obowiązkiem uzyskania certyfikatu typu, ustanowionym przepisami międzynarodowymi;

2) statki powietrzne objęte obowiązkiem uzyskania świadectwa zdatności do lotu, ustanowionym wyłącznie przepisami prawa polskiego:

a) sportowe urządzenia latające – przeznaczone do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych lub edukacyjnych, sterowane przez przemieszczanie ich środka masy względem powierzchni, na której powstaje siła nośna,

b) statki powietrzne kategorii specjalnej,

c) bezpilotowe statki powietrzne – statki powietrzne bez pilota, nieprzeznaczone do celów sportowych lub rekreacyjnych, zdolne do lotu autonomicznego programowanego lub zdalnie sterowanego;

3) pozostałe statki powietrzne:

a) modele latające – niezdolne do uniesienia człowieka, przeznaczone do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych, kolekcjonerskich lub edukacyjnych:

– o masie startowej nie większej niż 25 kg – dla modeli latających cięższych od powietrza,

– o masie wszystkich składników, bez gazu nośnego, nie większej niż 25 kg – dla modeli latających lżejszych od powietrza,

b) latawce – statki powietrzne bez napędu, cięższe od powietrza, unoszące się w opływającym go powietrzu na uwięzi połączonej ze stałym lub ruchomym punktem podłoża, niezdolne do uniesienia człowieka i przeznaczone do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych lub edukacyjnych.

§ 3.
Ze względu na przeznaczenie operacyjne statki powietrzne dzielą się na:

1) statki powietrzne lądowe – przeznaczone do operowania z lotnisk i lądowisk lądowych oraz lądowisk na pokładach statków morskich i budowli morskich;

2) statki powietrzne wodne – przeznaczone do operowania wyłącznie z powierzchni wody:

a) pływakowe – w których pływalność nadają pływaki umocowane do statku powietrznego,

b) łodzie latające – w których pływalność nadaje kadłub o odpowiednim kształcie;

3) amfibie – przeznaczone do operowania z lotnisk i lądowisk lądowych, lądowisk na pokładach statków morskich i budowli morskich oraz do operowania z powierzchni wody:

a) pływakowe – w których pływalność nadają pływaki umocowane do statku powietrznego,

b) łodzie latające – w których pływalność nadaje kadłub o odpowiednim kształcie.

§ 4.
Ze względu na sposób unoszenia się w przestrzeni powietrznej statki powietrzne dzielą się na:

1) aerostaty – których sita nośna powstaje wskutek wyporności w otaczającym powietrzu;

2) aerodyny – których siła nośna powstaje w wyniku oddziaływań aerodynamicznych na przeznaczonych do tego powierzchniach tych statków.

§ 5.
Aerostaty, o których mowa w § 4 pkt 1, dzielą się na:

1) balony – statki powietrzne bez napędu, lżejsze od powietrza, które dzieli się w sposób następujący:

a) ze względu na czynnik zapewniający wyporność:

– balony gazowe – w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza,

– balony na ogrzane powietrze – w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest ogrzane powietrze,

– balony, w których czynnikiem zapewniającym wyporność może być gaz lżejszy od powietrza albo ogrzane powietrze,

b) ze względu na sposób operowania:

– wolne – zdolne do lotu swobodnego w otaczającym powietrzu,

– na uwięzi – umocowane do stałego lub ruchomego punktu podłoża;

2) balony z napędem pomocniczym – statki powietrzne z napędem, lżejsze od powietrza, z prędkością względem otaczającego powietrza nie większą niż 50 km/h, które dzieli się. ze względu na czynnik zapewniający wyporność, w sposób następujący:

– balony z napędem pomocniczym na ogrzane powietrze – w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest ogrzane powietrze,

– balony z napędem pomocniczym – w których czynnikiem zapewniającym wyporność może być gaz lżejszy od powietrza albo ogrzane powietrze;

3) sterówce – statki powietrzne z napędem, lżejsze od powietrza, zdolne w ograniczonych warunkach otoczenia do lotu całkowicie sterowanego, które dzieli się w sposób następujący:

a) ze względu na czynnik zapewniający wyporność:

– sterówce gazowe – w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza,

– sterówce na ogrzane powietrze – w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest ogrzane powietrze,

– sterówce – w których czynnikiem zapewniającym wyporność może być gaz lżejszy od powietrza albo ogrzane powietrze,

b) ze względu na konstrukcję:

– sztywne – w których kształt nadaje wyłącznie struktura sztywna podtrzymująca całą powłokę,

– półsztywne – w których kształt nadaje częściowo struktura sztywna podtrzymująca powłokę, a częściowo sama konstrukcja powłoki po jej napełnieniu gazem nadającym wyporność.

– niesztywne – w których kształt nadaje konstrukcja powłoki po jej napełnieniu gazem nadającym wyporność.

§ 6.
Aerodyny, o których mowa w § 4 pkt 2, dzielą się na:

1) stałopłaty – statki powietrzne cięższe od powietrza, wytwarzające siłę nośną głównie w wyniku oddziaływań aerodynamicznych na jego przeznaczonych do tego celu powierzchniach (powierzchniach nośnych), które pozostają stałe w danych warunkach lotu;

2) przemiennopłaty – statki powietrzne cięższe od powietrza, wytwarzające siłę nośną głównie w wyniku oddziaływań aerodynamicznych na jego powierzchniach nośnych, które mogą być przestawiane zależnie od warunków lotu;

3) wiropłaty – statki powietrzne cięższe od powietrza, wytwarzające siłę nośną głównie w wyniku oddziaływania powietrza z jednym lub większą liczbą wirników o osiach zasadniczo pionowych, które dzieli się w sposób następujący:

a) ze względu na charakterystyki ogólne:

– wiropłaty o stałym położeniu osi wirników,

– wiropłaty o zmiennym położeniu osi wirników,

– wiropłaty kategorii specjalnej,

b) ze względu na swą konstrukcję:

– śmigłowce,

– wiatrakowce,

– wiroszybowce;

4) samoloty – stałopłaty z napędem, niebędące szybowcami z napędem pomocniczym ani motoszybowcami, które dzieli się w sposób następujący:

a) ze względu na charakterystyki ogólne:

– samoloty ultralekkie (mikroloty) – samoloty o masie startowej nie większej niż 495 kg,

– samoloty bardzo lekkie kategorii normalnej – samoloty o masie startowej nie większej niż 750 kg,

– samoloty lekkie kategorii normalnej – samoloty o masie startowej nie większej niż 5700 kg,

– samoloty lekkie kategorii akrobacyjnej, w rozumieniu europejskich wymagań bezpieczeństwa lotniczego ustanowionych przez Zrzeszenie Władz Lotniczych (JAA) JAR – 23 „Samoloty kategorii normalnej, użytkowej akrobacyjnej i transportu lokalnego”, wprowadzonych do stosowania rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie wprowadzenia do stosowania europejskich wymagań bezpieczeństwa lotniczego JAR (Dz. U. Nr 139 poz. 1329),

– samoloty lekkie kategorii użytkowej w rozumieniu europejskich wymagań bezpieczeństwa lotniczego ustanowionych przez Zrzeszenie Władz Lotniczych (JAA) JAR – 23 „Samoloty kategorii normalnej, użytkowej akrobacyjnej i transportu lokalnego”, wprowadzonych do stosowania rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie wprowadzenia do stosowania europejskich wymagań bezpieczeństwa lotniczego JAR,

– samoloty transportowe – samoloty o masie startowej większej niż 5700 kg i nie większej niż 8618 kg,

– samoloty transportowe duże – samoloty o masie startowej większej niż 8618 kg,

– samoloty kategorii specjalnej,

b) ze względu na przeznaczenie:

– szkolne,

– sportowe,

– pasażerskie,

– towarowe,

– rolnicze,

– gaśnicze,

– medyczne,

– ratownicze;

5) szybowce – stałopłaty bez napędu, przeznaczone głównie do celów sportowych, rekreacyjnych i edukacyjnych, które dzieli się w sposób następujący:

a) jednomiejscowe,

b) dwumiejscowe,

c) szybowce kategorii specjalnej;

6) szybowce z napędem pomocniczym – stałopłaty przeznaczone głównie do celów sportowych, rekreacyjnych i edukacyjnych, wyposażone w napęd pomocniczy wystarczający do utrzymania ich w ustalonym locie poziomym, lecz niewystarczający do zapewnienia im samodzielnego startu, które dzieli się w sposób następujący:

a) jednomiejscowe,

b) dwumiejscowe,

c) szybowce z napędem pomocniczym kategorii specjalnej;

7) motoszybowce – stałopłaty przeznaczone głównie do celów sportowych, rekreacyjnych i edukacyjnych, wyposażone w napęd pomocniczy wystarczający do zapewnienia im samodzielnego startu i wznoszenia, które dzieli się w sposób następujący:

a) jednomiejscowe,

b) dwumiejscowe,

c) motoszybowce kategorii specjalnej;

8) śmigłowce – wiropłaty z napędzanym wirnikiem, które dzieli się w sposób następujący:

a) ze względu na charakterystyki ogólne:

– śmigłowce bardzo lekkie – o masie startowej nie większej niż 750 kg,

– śmigłowce małe – o masie startowej nie większej niż 3175 kg,

– śmigłowce duże kategorii B, w rozumieniu europejskich wymagań bezpieczeństwa lotniczego ustanowionych przez Zrzeszenie Władz Lotniczych (JAA) JAR – 1 „Definicje i skróty”, wprowadzonych do stosowania rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie wprowadzenia do stosowania europejskich wymagań bezpieczeństwa lotniczego JAR,

– śmigłowce duże kategorii A, w rozumieniu europejskich wymagań bezpieczeństwa lotniczego ustanowionych przez Zrzeszenie Władz Lotniczych (JAA) JAR – 1 „Definicje i skróty”, wprowadzonych do stosowania rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie wprowadzenia do stosowania europejskich wymagań bezpieczeństwa lotniczego JAR,

– śmigłowce kategorii specjalnej,

b) ze względu na charakterystyki osiągowe:

– śmigłowce l klasy osiągowej – śmigłowce, które w przypadku awarii silnika są zdolne do lądowania na opuszczonym miejscu startu lub do bezpiecznego kontynuowania lotu,

– śmigłowce II klasy osiągowej – śmigłowce, które w przypadku awarii silnika są zdolne do bezpiecznego kontynuowania lotu, z wyjątkiem przypadku, gdy awaria silnika wystąpi przed określonym punktem po starcie lub po określonym punkcie przed lądowaniem, jeżeli awaria ta stworzy konieczność awaryjnego lądowania,

– śmigłowce III klasy osiągowej – śmigłowce, których awaria silnika w każdym punkcie trajektorii lotu stwarza konieczność lądowania awaryjnego,

c) ze względu na przeznaczenie:

– szkolne,

– sportowe,

– pasażerskie,

– towarowe,

– rolnicze,

– gaśnicze,

– medyczne,

– ratownicze;

9) wiatrakowce – wiropłaty z napędem niebędące śmigłowcami;

10) wiroszybowce (żyroszybowce) – wiropłaty bez napędu;

11) skrzydłowce (ornitoptery) – statki powietrzne o napędzanych powierzchniach nośnych niebędących wirnikami;

12) mięśnioloty – statki powietrzne z napędem, napędzane siłą mięśni pilota lub załogi;

13) spadochrony– urządzenia cięższe od powietrza, które wskutek oddziaływania powietrza na ich powierzchnie wytwarzają siłę nośną częściowo równoważącą ich ciężar całkowity i zmniejszającą ich prędkość opadania do zapewniającej bezpieczne zetknięcie się z ziemią, które dzieli się w sposób następujący:

a) spadochrony osobowe główne – przewidziane jako zasadniczy środek spowalniania opadania osób,

b) spadochrony towarowe – przeznaczone do spowalniania opadania rzeczy,

c) spadochrony osobowe sportowe – przeznaczone do uprawiania sportu i rekreacji,

d) spadochrony zapasowe – przeznaczone do spowalniania opadania osób i rzeczy w razie niezadziałania lub nieprawidłowego zadziałania spadochronu głównego,

e) spadochrony ratownicze – przeznaczone do ratowania załogi i innych osób znajdujących się na pokładzie statku powietrznego;

14) paralotnie – sportowe urządzenia latające bez napędu, przeznaczone do startu z nóg pilota, o powierzchniach nośnych pozbawionych elementów zapewniających im sztywność, sterowane za pomocą zwichrzania tych powierzchni;

15) paralotnie z napędem – paralotnie z napędem zamocowanym do ciała pilota;

16) motoparalotnie – paralotnie z napędem niezamocowanym do ciała pilota;

17) lotnie – sportowe urządzenia latające bez napędu, przeznaczone do startu z nóg pilota, o powierzchniach nośnych zamocowanych do elementów zapewniających im sztywność, sterowane za pomocą przemieszczania położenia środka ciężkości względem płata;

18) lotnie z napędem – lotnie z napędem zamocowanym do ciała pilota;

19) motolotnie – lotnie z napędem niezamocowanym do ciała pilota.

§ 7.
1. Wykaz klas i kategorii statków powietrznych określonych w § 2–6 stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Statki powietrzne określone w § 5 i 6 pkt 1 i 3–10 należą do klasyfikacji podstawowej statków powietrznych.

3. Schemat klasyfikacji podstawowej statków powietrznych stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 8.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Infrastruktury: M. Pol

 

1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165).

Załącznik 1. [WYKAZ KLAS I KATEGORII STATKÓW POWIETRZNYCH]

Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 15 lipca 2003 r. (poz. 1333)

Załącznik nr 1

WYKAZ KLAS I KATEGORII STATKÓW POWIETRZNYCH

 

KLASA STATKU POWIETRZNEGO

KATEGORIA

Samolot

Transportowa o maksymalnej masie startowej powyżej 8618 kg

 

Transportowa o maksymalnej masie startowej powyżej 5700 kg, lecz nie większej niż 8618 kg

 

Normalna o maksymalnej masie startowej nie większej niż 5700 kg

 

Użytkowa

 

Akrobacyjna

 

Bardzo lekki

 

Specjalna

Śmigłowiec

Duży kategorii A

 

Duży kategorii B

 

Mały o maksymalnej masie startowej nie większej niż 3175 kg

 

Bardzo lekki

 

Specjalna

Szybowiec

Jednomiejscowy

 

Dwumiejscowy

 

Z napędem pomocniczym

Jednomiejscowy

 

Dwumiejscowy

 

Specjalna

Jednomiejscowy

 

Dwumiejscowy

Motoszybowiec

Jednomiejscowy

 

Dwumiejscowy

 

Specjalna

Jednomiejscowy

 

Dwumiejscowy

Wiatrakowiec

Specjalna

Wiroszybowiec

Specjalna

Balon

Gazowy

Na uwięzi

 

 

Wolny

 

 

Z napędem pomocniczym

 

Na ogrzane powietrze

Na uwięzi

 

 

Wolny

 

 

Z napędem pomocniczym

 

Gazowy i na ogrzane powietrze

Na uwięzi

 

 

Wolny

 

 

Z napędem pomocniczym

 

Sterowiec

Gazowy

Sztywny

 

 

Półsztywny

 

 

Niesztywny

 

Na ogrzane powietrze

Sztywny

 

 

Półsztywny

 

 

Niesztywny

 

Gazowy i na ogrzane powietrze

Sztywny

 

 

Półsztywny

 

 

Niesztywny

Spadochron

Osobowy

Główny

 

 

Zapasowy

 

Towarowy

Główny

 

 

Zapasowy

 

Ratowniczy

 

Bezpilotowy

Sterowany zdalnie

 

statek powietrzny

Sterowany autonomicznie

 

Sportowe

Spadochron sportowy

Główny

urządzenie latające

 

Zapasowy

 

Paralotnia

Jednoosobowa

 

 

Dwuosobowa

 

Paralotnia z napędem

Jednoosobowa

 

 

Dwuosobowa

 

Motoparalotnia

Jednoosobowa

 

 

Dwuosobowa

 

Lotnia

Jednoosobowa

 

 

Dwuosobowa

 

Lotnia z napędem

Jednoosobowa

 

 

Dwuosobowa

 

Motolotnia

Jednoosobowa

 

 

Dwuosobowa

 

Załącznik 2. [SCHEMAT KLASYFIKACJI PODSTAWOWEJ STATKÓW POWIETRZNYCH]

Załącznik nr 2

SCHEMAT KLASYFIKACJI PODSTAWOWEJ STATKÓW POWIETRZNYCH

 

 

 

 

 

Na uwięzi

 

 

 

Gazowy

Wolny

 

 

Balon

 

Z napędem pomocniczym

 

 

 

 

Na uwięzi

 

 

 

Na ogrzane powietrze

Wolny

 

Aerostat

 

 

Z napędem pomocniczym

 

 

 

 

Na uwięzi

 

 

 

Gazowy i na ogrzane

Wolny

Statek powietrzny

 

 

powietrze

Z napędem pomocniczym

 

 

 

 

Sztywny

 

 

 

Gazowy

Półsztywny

 

 

 

 

Niesztywny

 

 

Sterowiec

 

Sztywny

 

 

 

Na ogrzane powietrze

Półsztywny

 

 

 

 

Niesztywny

 

 

 

 

Sztywny

 

 

 

Gazowy i na ogrzane powietrze

Półsztywny

 

 

 

 

Niesztywny

 

 

 

Bez napędu

Szybowiec

 

 

Stałopłat

 

Motoszybowiec

 

Aerodyna

 

Z napędem

Samolot

 

 

 

Bez napędu

Wiroszybowiec

 

 

Wiropłat

 

Wiatrakowiec

 

 

 

Z napędem

Śmigłowiec

 

Metryka
  • Data ogłoszenia: 2003-08-08
  • Data wejścia w życie: 2003-08-23
  • Data obowiązywania: 2007-06-05
  • Dokument traci ważność: 2013-12-07

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA