Dziennik Ustaw - rok 2003 nr 163 poz. 1580

Na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe zasady przeprowadzania zaciągu ochotniczego do czynnej służby wojskowej;

2) sytuacje, w których przeprowadzany będzie zaciąg ochotniczy;

3) sposób ogłaszania zaciągu ochotniczego;

4) warunki, jakie muszą spełniać osoby podejmujące zaciąg ochotniczy;

5) sposób postępowania z osobami zgłaszającymi się, w ramach zaciągu ochotniczego, bezpośrednio do dowódców jednostek wojskowych.

1) zwiększonych potrzeb osobowych związanych z obronnością państwa lub wypełnieniem zobowiązań sojuszniczych;

2) istotnych zakłóceń procesu mobilizacyjnego uzupełniania jednostek wojskowych żołnierzami rezerwy;

3) potrzeb uzupełnienia stanów osobowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, a uzupełnienie sposobem zwykłym jest utrudnione.

1) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego – jeżeli zaciąg ochotniczy będzie prowadzony na obszarze kilku okręgów wojskowych;

2) dowódca okręgu wojskowego – jeżeli zaciąg ochotniczy będzie prowadzony na obszarze jego działania.

2. Zaciąg ochotniczy, o którym mowa w ust. 1, ogłaszają szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych, w drodze obwieszczeń i komunikatów w prasie, radio i telewizji, jak również w inny sposób przyjęty na obszarze ich działania. W obwieszczeniach i komunikatach podaje się miejsce i termin przeprowadzenia zaciągu oraz preferowane specjalności wojskowe, kwalifikacje zawodowe i predyspozycje oczekiwane od ochotników.

3. W obwieszczeniach lub komunikatach, o których mowa w ust. 2, szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych mogą określić dowódców jednostek wojskowych, do których można zgłaszać się bezpośrednio w sprawach zaciągu ochotniczego.

2. Do pełnienia czynnej służby wojskowej mogą zgłaszać się, w drodze zaciągu ochotniczego, również osoby, które nie stawały do poboru lub nie podlegają obowiązkowi służby wojskowej, pod warunkiem że ukończyły siedemnaście lat życia i nie ukończyły sześćdziesięciu pięciu lat życia w przypadku mężczyzn albo pięćdziesięciu pięciu lat życia w przypadku kobiet.

3. Osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, zgłaszają się w sprawach zaciągu ochotniczego do właściwego, ze względu na ich miejsce stałego pobytu lub pobytu czasowego trwającego powyżej dwóch miesięcy, wojskowego komendanta uzupełnień lub do dowódców jednostek wojskowych wskazanych w obwieszczeniu szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, po ustaleniu ich zdolności do służby wojskowej, są powoływane do czynnej służby wojskowej do jednostek wojskowych prowadzących podstawowe szkolenie wojskowe.

1) wyszkolonych żołnierzy rezerwy – do jednostek wojskowych, zgodnie z aktualnymi potrzebami uzupełnieniowymi;

2) niewyszkolonych żołnierzy rezerwy – do jednostek wojskowych prowadzących podstawowe szkolenie wojskowe.

2. Podział żołnierzy rezerwy na wyszkolonych i niewyszkolonych określają przepisy rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 lutego 2001 r. w sprawie ćwiczeń wojskowych żołnierzy rezerwy (Dz. U. Nr 13, poz. 118).

1) kwalifikują ochotników zgłaszających się w ramach zaciągu ochotniczego pod kątem ich przydatności do pełnienia czynnej służby wojskowej w podległej jednostce wojskowej;

2) zapewniają ochotnikom na czas kwalifikowania, o którym mowa w pkt 1, a ochotnikom, którzy zostali zakwalifikowani jako przydatni do pełnienia czynnej służby wojskowej w jednostce wojskowej, do czasu ich powołania do tej służby, tymczasowe zakwaterowanie i wyżywienie oraz wyposażają ich w środki higieny osobistej;

3) niezwłocznie przesyłają do wojskowego komendanta uzupełnień wykaz ochotników ubiegających się o powołanie do czynnej służby wojskowej i zakwalifikowanych do tej służby, w którym ujmuje się: stopień wojskowy, imiona i nazwisko, imię ojca, datę i miejsce urodzenia, miejsce pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego powyżej dwóch miesięcy, stosunek do służby wojskowej oraz kategorię zdolności do służby wojskowej, jeżeli ochotnik ma ją określoną, oraz wniosek o powołanie ich do czynnej służby wojskowej, wraz z dołączoną do niego pisemną zgodą ochotnika na to powołanie;

4) informują ochotników, którzy nie zostali zakwalifikowani jako przydatni do pełnienia służby w podległej jednostce, o możliwości zgłoszenia się przez nich w sprawach zaciągu ochotniczego do właściwego wojskowego komendanta uzupełnień.

2. Wojskowym komendantem uzupełnień, o którym mowa w ust. 1, jest:

1) w odniesieniu do obywatela Rzeczypospolitej Polskiej czasowo przebywającego za granicą – wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego powyżej dwóch miesięcy w kraju;

2) w odniesieniu do obywatela Rzeczypospolitej Polskiej stale zamieszkałego za granicą – Wojskowy Komendant Uzupełnień Warszawa-Śródmieście.

Minister Obrony Narodowej: J. Szmajdziński

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874 i Nr 139, poz. 1326.