Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 60 poz. 570

Na podstawie art. 41 ust. 9 ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o nasiennictwie (Dz. U. Nr 137, poz. 1299) zarządza się, co następuje:

1) składać się co najmniej z dwóch pomieszczeń;

2) być oświetlone światłem naturalnym lub sztucznym, zapewniającym właściwe warunki wykonywania oceny laboratoryjnej materiału siewnego;

3) być wyposażone w instalację elektryczną i wodno-kanalizacyjną;

4) być suche i utrzymywane w czystości;

5) w zależności od badanego materiału siewnego – być wyposażone w sprzęt podstawowy, w szczególności w:

a) mechaniczny rozdzielacz do nasion,

b) wagę laboratoryjną o dokładności ważenia 0,01 g i nośności 1,5–2,0 kg,

c) wagę analityczną o dokładności ważenia 0,0001 g,

d) mikroskop stereoskopowy lub lupę o co najmniej dziesięciokrotnym powiększeniu,

e) sprzęt do pomiaru temperatury,

f) drobny sprzęt laboratoryjny, w szczególności: pesety, igły preparacyjne, lancety, lupy, tacki, szalki, kuwety, naczyńka wagowe, eksykatory, szufelki i łopatki.

1) roślin zbożowych, wyposaża się w:

a) chłodnię o regulowanym zakresie temperatury w przedziale 5 – 10 °C (±2 °C),

b) komorę kiełkowniczą z możliwością ustawienia stałej temperatury 20 °C (±2 °C), lub wyodrębnia się w nim pomieszczenie z możliwością ustanowienia stałej temperatury 20 °C (±2 °C),

c) śrutownik laboratoryjny,

d) suszarkę laboratoryjną o regulowanym zakresie temperatury suszenia w przedziale 100–200 °C (±1 °C);

2) roślin pastewnych, wyposaża się w:

a) komorę kiełkowniczą z możliwością ustawienia stałej temperatury 20 °C (±2 °C) lub o regulowanym zakresie temperatury w przedziale 1030 °C (±2 °C) oraz regulowanym systemie oświetlenia, lub wyodrębnia się w nim pomieszczenie z możliwością ustawienia stałej temperatury 20 °C (±2 °C) lub o regulowanym zakresie temperatury w przedziale 10 – 30 °C (±2 °C) oraz regulowanym systemie oświetlenia.

b) chłodnię o regulowanym zakresie temperatury w przedziale 5 – 10 °C (±2 °C),

c) dmuchawę laboratoryjną wraz z próbkami kalibrażowymi – w razie oceny traw pastewnych lub gazonowych;

3) roślin oleistych i włóknistych, wyposaża się w:

a) komorę kiełkowniczą z oświetleniem i możliwością ustawienia stałej temperatury 20 °C (±2 °C) lub o regulowanym zakresie temperatury w przedziale 20 – 30 °C (±2 °C),

b) chłodnię o regulowanym zakresie temperatury w przedziale 5 – 10 °C (±2 °C);

4) buraków, wyposaża się w:

a) komorę kiełkowniczą z możliwością ustawienia stałej temperatury 20 °C (±2 °C),

b) płuczkę do nasion,

c) suszarkę do nasion po płukaniu lub bibułę do suszenia nasion,

d) suszarkę laboratoryjną o regulowanym zakresie temperatury suszenia w przedziale 100 –200°C(±1 °C);

5) roślin warzywnych, wyposaża się w:

a) komorę kiełkowniczą z regulowanym systemem oświetlenia oraz regulowanym zakresem temperatury w przedziale 15 – 30 °C (±2 °C), lub wyodrębnia się pomieszczenie z regulowanym systemem oświetlenia oraz z regulowanym zakresem temperatury w przedziale 15 – 30 °C (±2 °C), lub

b) kiełkownik Jacobsena,

c) chłodnię o regulowanym zakresie temperatury w przedziale 5 – 15 °C (±2 °C);

6) materiału szkółkarskiego, wyposaża się w aparaturę i sprzęt do wykonywania badań laboratoryjnych, w szczególności testu ELISA i testów biologicznych materiału szkółkarskiego, umożliwiających uzyskiwanie poprawnych i powtarzalnych wyników tych badań.

2. W skład laboratorium, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, mogą wchodzić ponadto szklarnie, pomieszczenia do oddzielnego przechowywania materiału szkółkarskiego roślin zdrowych i poddawanych ocenie oraz grunty orne.

3. Szklarnie, o których mowa w ust. 2:

1) oświetla się światłem naturalnym lub sztucznym;

2) wyposaża się w instalację cieplną i wentylacyjną;

3) utrzymuje się w czystości.

4. Pomieszczenia do oddzielnego przechowywania materiału szkółkarskiego, o których mowa w ust. 2, zabezpiecza się siatką przed przenikaniem do nich owadów.

5. Grunty orne, o których mowa w ust. 2:

1) wydziela się oraz ogradza;

2) uprawia się w sposób zabezpieczający przed przenoszeniem chorób i szkodników.

2. Kierownik, który jest analitykiem nasiennym, odpowiada za organizację pracy w laboratorium, podpisywanie świadectw i informacji oraz prowadzenie dokumentacji laboratoryjnej, w szczególności:

1) dotyczącej ewidencji próbek;

2) zapisów dokumentujących przebieg i wyniki analiz;

3) protokołów pobrania próbek oraz kopii sporządzonych świadectw i informacji.

3. Analityk nasienny powinien:

1) posiadać co najmniej wykształcenie średnie oraz

2) posiadać wiedzę z zakresu badanego materiału siewnego, w szczególności z:

a) wybranych zagadnień botaniki oraz ochrony roślin w zakresie organizmów szkodliwych porażających materiał siewny,

b) zasad prowadzenia badań laboratoryjnych, oraz praktyczne umiejętności wykonywania tych badań,

c) prowadzenia dokumentacji laboratoryjnej;

3) ukończyć potwierdzone egzaminem szkolenie w zakresie, o którym mowa w pkt 2, organizowane przez wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa, zwanego dalej „wojewódzkim inspektorem”; wojewódzki inspektor wydaje zaświadczenie o zdanym egzaminie, które jest ważne przez okres 5 lat.

1) przechowuje się:

a) ewidencję próbek,

b) zapisy dokumentujące przebieg i wyniki analiz,

c) protokoły pobrania próbek oraz kopie sporządzonych świadectw i informacji

– przez okres 5 lat od dnia ich sporządzenia;

2) przechowuje się duplikaty próbek nasion przez okres roku od dnia sporządzenia świadectwa lub informacji;

3) wykonuje się analizy prób testowych materiału siewnego, otrzymanych od wojewódzkiego inspektora.

2. Przed przystąpieniem do czynności kontrolnych kontrolujący okazuje legitymację służbową oraz upoważnienie.

1) ewidencję próbek;

2) zapisy dokumentujące przebieg i wyniki analiz;

3) protokoły pobrania próbek;

4) prawidłowość funkcjonowania sprzętu, o którym mowa w § 1 pkt 5, oraz wyposażenia, o którym mowa w § 2 ust. 1;

5) oświetlenie, instalację cieplną i wentylacyjną oraz czystość szklarni, o których mowa w § 2 ust. 2;

6) pomieszczenia oraz grunty orne, o których mowa w § 2 ust. 2;

7) prawidłowość stosowanych metodyk w ocenie materiału siewnego.

2. Protokół zawiera w szczególności:

1) czas trwania kontroli;

2) imię i nazwisko, stanowisko służbowe oraz numer legitymacji służbowej kontrolującego;

3) opis stanu faktycznego, stwierdzonego w wyniku kontroli, ze szczególnym uwzględnieniem ujawnionych nieprawidłowości oraz, jeżeli jest to możliwe, z podaniem przyczyn ich powstawania, a także osób odpowiedzialnych za ich powstanie;

4) zalecenia i wnioski.

3. Protokół, o którym mowa w ust. 1, podpisują kontrolujący oraz osoba uprawniona do reprezentowania kontrolowanego podmiotu.

4. Kontrolujący informuje o możliwości:

1) wniesienia zastrzeżeń co do treści i ustaleń zawartych w protokole, przed jego podpisaniem;

2) zgłoszenia, w terminie podanym w protokole, pisemnego wyjaśnienia co do zawartych w nim ustaleń.

5. Jeden egzemplarz protokołu pozostawia się u kontrolowanego podmiotu.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: W. Olejniczak

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 32, poz. 305).