Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 119 poz. 1248

Na podstawie art. 49 ustawy z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski (Dz. U. Nr 138, poz. 1545, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, z 2003 r. Nr 229, poz. 2277 oraz z 2004 r. Nr 93, poz. 895) zarządza się, co następuje:

1) zakres działania organu pomiarowego;

2) sposób pomierzania statków morskich;

3) tryb postępowania pomiarowego i kontrolnego;

4) wzory świadectw pomiarowych;

5) wysokość opłat pomiarowych.

1) pomierzanie statków;

2) sporządzanie protokołów pomiarowych;

3) wystawianie świadectw pomiarowych;

4) dokonywanie kontrolnych inspekcji pomiaru statku;

5) wydawanie szczegółowych instrukcji dotyczących sposobu i trybu dokonywania pomiarów;

6) współpraca z organami pomiarowymi państw obcych oraz z organami prowadzącymi agendy międzynarodowych umów pomiarowych, w których Rzeczpospolita Polska uczestniczy, w zakresie zagadnień technicznych związanych z pomiarem;

7) komunikowanie się bezpośrednio bądź za pośrednictwem polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych z właściwymi organami państw obcych w sprawach dotyczących świadectw pomiarowych;

8) powiadamianie izb morskich o wystawieniu świadectwa pomiarowego lub o dokonaniu zmian w świadectwie pomiarowym statku wpisanego do rejestru okrętowego prowadzonego przez tę izbę.

2. Statek, na wniosek właściciela lub armatora, może być pomierzony dodatkowo według zasad pomiarowych ustalonych przez Zarządy Kanałów Sueskiego i Panamskiego.

2. Przedstawiający statek do pomiaru powinien:

1) dostarczyć rysunki statku oraz dokumentację wskazaną przez organ pomiarowy;

2) udostępnić wszystkie pomieszczenia statku;

3) udzielić informacji niezbędnych do wykonania pomiaru statku;

4) wstrzymać się od załadunku statku do czasu uzyskania zgody organu pomiarowego.

3. Jeżeli zachodzi potrzeba wystawienia świadectwa pomiarowego dla statku o polskiej przynależności, znajdującego się za granicą, a dokonanie pomiaru przez polski organ pomiarowy jest niemożliwe, właściciel, armator lub kapitan statku zwraca się do właściwego organu pomiarowego o określenie sposobu pomiaru takiego statku.

4. Właściciel, armator lub kapitan statku o polskiej przynależności, posiadający świadectwo pomiarowe wydane przez organ pomiarowy obcego państwa, ale niebędące międzynarodowym świadectwem pomiarowym, w rozumieniu art. 41 § 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski, jest obowiązany wystąpić do organu pomiarowego o wydanie nowego świadectwa, bezpośrednio po przybyciu statku do pierwszego portu polskiego.

5. Obowiązek, o którym mowa w ust. 4, ciąży również na armatorze lub kapitanie statku, który uzyskał czasową polską przynależność.

1) międzynarodowe świadectwo pomiarowe – dla statków o długości 24 m i większej, odbywających podróże międzynarodowe – według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia;

2) świadectwo pomiarowe – dla statków, do których nie mają zastosowania przepisy Konwencji – według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia;

3) świadectwo pomiarowe Kanału Sueskiego lub świadectwo pomiarowe Kanału Panamskiego – według wzoru ustalonego przez zarządy tych kanałów;

4) międzynarodowe świadectwo pomiarowe lub świadectwa pomiarowe dla statków o obcej przynależności i dla statków, których polska przynależność została czasowo zawieszona.

2. Świadectwo pomiarowe powinno stale znajdować się na statku i być chronione przed zniszczeniem lub utratą.

3. W przypadku gdy świadectwo pomiarowe zostało zniszczone lub utracone, organ pomiarowy wystawia duplikat tego świadectwa na uzasadniony wniosek właściciela, armatora lub kapitana statku.

4. W przypadku zmiany polskiej przynależności statku, na przynależność państwa strony Konwencji, międzynarodowe świadectwo pomiarowe wydane przez polski organ pomiarowy zachowuje moc przez okres trzech miesięcy od dnia zmiany przynależności statku, chyba że organ pomiarowy tego państwa wystawił, przed upływem tego okresu, nowe międzynarodowe świadectwo pomiarowe.

2. Kontrola statku, o której mowa w ust. 1, może być dokonana także na wniosek zainteresowanego organu administracji morskiej lub podmiotu zarządzającego portem.

3. Kontrola pomiaru polega wyłącznie na sprawdzeniu:

1) czy statek posiada ważne międzynarodowe świadectwo pomiarowe;

2) czy zasadnicza charakterystyka statku odpowiada danym zawartym w tym świadectwie.

4. Wykonywanie kontroli pomiaru nie może powodować przetrzymania statku.

5. Jeżeli w czasie kontroli zostanie ujawnione, że zasadnicza charakterystyka statku różni się od danych zawartych w międzynarodowym świadectwie pomiarowym w sposób powodujący zwiększenie pojemności brutto lub netto, organ pomiarowy niezwłocznie powiadamia o tym właściwy organ państwa, którego banderę statek podnosi.

2. Przepis § 7 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Minister Infrastruktury: w z. A. Piłat

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165, Nr 141, poz. 1359 i Nr 232, poz. 2322).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra – Kierownika Urzędu Gospodarki Morskiej z dnia 20 sierpnia 1986 r. w sprawie pomiaru statków morskich (Dz. U. Nr 38, poz. 191), które zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 18 września 2001 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Kodeks morski (Dz. U. Nr 138, poz. 1546) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 30 kwietnia 2004 r. (poz. 1248)

Załącznik nr 1

PRZEPISY O POMIERZANIU POJEMNOŚCI STATKÓW MORSKICH

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3

Załącznik nr 4

TARYFA OPŁAT ZA CZYNNOŚĆI POMIAROWE