Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 216 poz. 2191

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 21 maja 2002 r. została podpisana w Warszawie Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Hiszpanii w sprawie zasad i warunków wzajemnego przepływu pracowników między obu państwami, w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Hiszpanii w sprawie zasad i warunków wzajemnego przepływu pracowników między obu państwami

Rzeczpospolita Polska i Królestwo Hiszpanii, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami",

działając w duchu Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską z jednej strony a Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z drugiej strony,

dążąc do uregulowania problematyki wzajemnego przepływu obywateli między obydwoma państwami,

w przekonaniu, że przepływ obywateli jest zjawiskiem wzbogacającym ich narody, które może przyczynić się do rozwoju gospodarczego i społecznego, wpłynąć na różnorodność kulturową oraz sprzyjać wymianie technologii,

świadome potrzeby poszanowania praw, obowiązków i gwarancji zapisanych w ustawodawstwie swoich państw oraz międzynarodowych umowach, których są stronami, w celu pogłębiania ogólnie pojętej współpracy i przyjaźni między obiema Umawiającymi się Stronami, przeciwdziałania nielegalnej migracji i wykorzystywaniu pracy cudzoziemców przebywających bez zezwolenia,

mając na względzie potrzebę poszanowania wspólnych interesów europejskich, politykę zagraniczną i migracyjną obu państw,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

1. Dla potrzeb niniejszej Umowy za pracowników uważa się obywateli jednej z Umawiających się Stron, zwanej dalej „państwem wysyłającym", posiadających odpowiednie zezwolenie na wykonywanie pracy zarobkowej na terytorium drugiej z Umawiających się Stron, zwanej dalej „państwem przyjmującym", którzy są:

a) pracownikami stałymi – przez okres początkowy przynajmniej jednego roku,

b) pracownikami sezonowymi lub zatrudnionymi czasowo – przez okres nie dłuższy niż 9 miesięcy w roku,

c) zatrudnieni jako stażyści – w celu podwyższenia kwalifikacji zawodowych i językowych, na okres 12 miesięcy z możliwością przedłużenia jeszcze o 6 miesięcy, maksymalnie 50 osób rocznie; stażyści powinni mieć odpowiednie przygotowanie zawodowe.

2. Umowy niniejszej nie stosuje się do pracowników skierowanych przez pracodawcę, mającego siedzibę na terytorium państwa wysyłającego, do pracy na terytorium państwa przyjmującego w celu realizacji umowy zawartej z przedsiębiorstwem mającym siedzibę na terytorium państwa przyjmującego.

Artykuł 2

1. Liczba pracowników i struktura oferty zatrudnienia zostanie ustalona w oparciu o możliwości i potrzeby rynków pracy obu państw.

2. Instytucje państwa przyjmującego informują niezwłocznie instytucje państwa wysyłającego o liczbie miejsc pracy i charakterze potrzeb na rynku pracy, mając na względzie istniejące oferty pracy. Instytucje państwa wysyłającego informują instytucje państwa przyjmującego o możliwościach zaspokojenia popytu na pracę przez swoich obywateli, którzy chcą wyjechać do państwa przyjmującego.

3. Oferta zatrudnienia musi zawierać przynajmniej poniższe informacje:

a) branża oraz usytuowanie geograficzne prowadzonej działalności,

b) liczba pracowników, którzy będą zatrudnieni,

c) ostateczny termin zakończenia selekcji pracowników,

d) czas trwania zatrudnienia,

e) informacje ogólne odnośnie do warunków pracy, płacy, zakwaterowania i wynagrodzenia w naturze,

f) termin, w którym wybrani pracownicy muszą dojechać do miejsca swojego zatrudnienia w państwie przyjmującym.

4. Instytucje państwa wysyłającego informują instytucje państwa przyjmującego o ofertach zatrudnienia, jakie otrzymały bezpośrednio od przedsiębiorców działających na terenie państwa przyjmującego.

5. Zadania określone w niniejszym artykule będą wykonywały instytucje, o których mowa w artykule 11 ustęp 1.

Artykuł 3

1. W naborze pracowników może uczestniczyć pracodawca lub jego przedstawiciele. Nabór ma na celu wybranie najlepszych pracowników w odniesieniu do istniejących ofert zatrudnienia. Jeśli okaże się to konieczne, w trakcie naboru organizowane będą praktyki przygotowawcze oraz pomoc i doradztwo dla zainteresowanych osób.

2. Pracownicy zakwalifikowani zgodnie z ustępem 1 oraz pracodawcy podpisują umowę o pracę. Jedna kopia umowy o pracę jest przekazywana władzom państwa wysyłającego. Umowa o pracę może być zastąpiona przez równoważny dokument, w zależności od specyfiki branżowej, określony przez Komisję Mieszaną, o której mowa w artykule 10 niniejszej Umowy.

3. Podania o wizę w ramach niniejszej Umowy właściwy urząd konsularny rozpatruje jako pilne. Wiza zamieszczona w paszporcie zawiera informacje o rodzaju wizy, przeznaczeniu, długości pobytu na terenie państwa przyjmującego. W Królestwie Hiszpanii, jeśli pobyt ten wynosi sześć lub mniej miesięcy, wiza służy udokumentowaniu tego pobytu.

4. Pracownik jest obowiązany do uzyskania zezwolenia na pracę i pobyt zgodnie z przepisami obowiązującymi w państwie przyjmującym. Pracownik powinien opuścić terytorium państwa przyjmującego zgodnie z przepisami prawnymi tego państwa.

Artykuł 4

Pracownicy mają prawa i obowiązki, jakie im przyznaje ustawodawstwo państwa przyjmującego.

Artykuł 5

1. Wynagrodzenie pracowników, ich warunki pracy i świadczenia socjalne określa umowa o pracę zgodna z układami zbiorowymi, a gdyby takich nie było, to z ustawodawstwem, jakie ma zastosowanie wobec pracowników, którzy są obywatelami państwa przyjmującego i mają taki sam zawód i kwalifikacje.

2. Wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu zgodnie z Umową między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisaną w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r.

Artykuł 6

1. Pracownicy mają prawa i obowiązki w dziedzinie ubezpieczenia społecznego, określone ustawodawstwem państwa przyjmującego, chyba że umowy międzynarodowe, wiążące Rzeczpospolitą Polską i Królestwo Hiszpanii, stanowią inaczej.

2. W przypadku śmierci pracownika właściwe władze państwa przyjmującego poinformują o tym fakcie urząd konsularny państwa wysyłającego.

Artykuł 7

Wszelkie spory wynikające ze stosunku pracy między pracodawcami a zatrudnionymi u nich pracownikami będą rozwiązywane zgodnie z ustawodawstwem obowiązującym w państwie przyjmującym.

Artykuł 8

1. Obie Umawiające się Strony zobowiązują się skoordynować podjęcie odpowiednich kroków w celu przygotowania programów dotyczących dobrowolnego powrotu pracowników do państwa wysyłającego.

2. Postanowienia ustępu poprzedniego nie znoszą obowiązku, jaki ma każda z Umawiających się Stron, by na wniosek drugiej Umawiającej się Strony przyjąć z powrotem każdą osobę, która nie spełnia lub przestała spełniać wymagania stawiane przy wjeździe lub przy uzyskaniu pozwolenia na pobyt na terytorium tej Strony, pod warunkiem że zostanie potwierdzone lub istnieje domniemanie, iż osoba ta posiada obywatelstwo Strony wezwanej.

Artykuł 9

Pracownicy sezonowi, zanim zostaną zatrudnieni, zobowiązują się na piśmie do powrotu do państwa wysyłającego, gdy wygaśnie ich pozwolenie na pracę, i zobowiązują się w ciągu miesiąca, licząc od dnia powrotu, stawić się w tym samym urzędzie konsularnym państwa przyjmującego, który wydał im ostatnią wizę, przedstawiając paszport, w którym ta wiza została zamieszczona. O niedotrzymaniu tego zobowiązania władze państwa przyjmującego powiadamiają władze państwa wysyłającego. Wyklucza ono także jakiekolwiek zatrudnienie w przyszłości w państwie przyjmującym i będzie brane pod uwagę przy rozpatrywaniu ewentualnych podań o pozwolenie na pracę lub pobyt, jakie zostaną złożone u władz państwa przyjmującego.

Artykuł 10

1. Organami właściwymi do nadzoru nad realizacją postanowień niniejszej Umowy ze strony Rzeczypospolitej Polskiej są: Minister Pracy i Polityki Społecznej oraz Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji zgodnie z posiadanymi kompetencjami.

2. Organami właściwymi do nadzoru nad realizacją postanowień niniejszej Umowy ze strony Królestwa Hiszpanii są: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych oraz Ministerstwo Pracy i Spraw Socjalnych zgodnie z posiadanymi kompetencjami.

3. Organy właściwe, o których mowa w ustępach 1 i 2 niniejszego artykułu, powołają dwustronną Komisję Mieszaną w celu omawiania spraw związanych z realizacją niniejszej Umowy. Posiedzenia komisji odbywać się będą przynajmniej raz do roku.

Artykuł 11

1. Instytucjami właściwymi do realizacji postanowień zawartych w niniejszej Umowie w zakresie pośrednictwa pracy są:

ze strony polskiej – Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej,

ze strony hiszpańskiej – Dyrekcja Generalna do Spraw Migracji w Ministerstwie Pracy i Spraw Socjalnych.

2. Instytucje, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, określą szczegółowy tryb i warunki wzajemnej współpracy w ramach niniejszej Umowy.

Artykuł 12

Zatrudnienie pracowników będzie odbywać się za pośrednictwem instytucji, o których mowa w artykule 11 ustęp 1, a także innych jednostek pośredniczących wskazanych przez te instytucje właściwe.

Artykuł 13

Umawiające się Strony będą informować się wzajemnie o obowiązujących w swoich państwach przepisach dotyczących wydawania odpowiednich zezwoleń na pobyt i pracę. O zmianach wprowadzanych w obowiązujących przepisach Umawiające się Strony będą informować się z wyprzedzeniem.

Artykuł 14

W przypadku wygaśnięcia niniejszej Umowy zezwolenia na pobyt i pracę wydane zgodnie z niniejszą Umową pozostają w mocy na okres, na który zostały udzielone, o ile będą nadal wymagane.

Artykuł 15

1. Umowa niniejsza wchodzi w życie z datą noty późniejszej informującej o spełnieniu wymogów dotyczących zawierania umów międzynarodowych, przewidzianych przez prawo krajowe.

2. Przepisy niniejszej Umowy będą stosowane prowizorycznie po upływie trzydziestu dni od dnia jej podpisania.

3. Umowa niniejsza może być wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Umawiających się Stron; w takim przypadku utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia, w którym druga Strona otrzyma notę o wypowiedzeniu.

PODPISANO w Warszawie dnia 21 maja 2002 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i hiszpańskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc.

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 8 grudnia 2003 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: L. Miller