Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 228 poz. 2300

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 21 maja 2002 r. została podpisana w Warszawie Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Hiszpanii o przyjmowaniu osób przebywających bez zezwolenia, w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Hiszpanii o przyjmowaniu osób przebywających bez zezwolenia

Rzeczpospolita Polska i Królestwo Hiszpanii, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,

pragnąc ułatwić przyjmowanie osób przebywających bez zezwolenia na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, w poszanowaniu praw, zobowiązań i gwarancji zawartych w ich ustawodawstwach krajowych i w porozumieniach międzynarodowych, których są stronami,

w celu ułatwienia współpracy między obydwiema Umawiającymi się Stronami w ramach międzynarodowych wysiłków podejmowanych na rzecz zapobiegania nielegalnym migracjom, na zasadzie wzajemności oraz w kontekście wspólnych interesów europejskich,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Definicje

W rozumieniu niniejszej umowy następujące definicje mają określone znaczenie:

1. „Cudzoziemiec”: osoba, która nie jest obywatelem ani polskim, ani hiszpańskim.

2. „Zezwolenie na wjazd lub pobyt”: wiza, zezwolenie na zamieszkanie na czas określony, zezwolenie na osiedlenie się lub inny rodzaj dokumentu, który zezwala cudzoziemcowi na wjazd lub pobyt na terytorium Umawiającej się Strony.

3. „Strona wezwana”: Umawiająca się Strona zobowiązana do przyjęcia osoby niespełniającej wymogów prawnych niezbędnych do wjazdu bądź pobytu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony lub zobowiązana do zezwolenia na ponowny wjazd na jej terytorium, na wniosek drugiej Umawiającej się Strony.

4. „Strona wnioskująca”: Umawiająca się Strona występująca z wnioskiem do drugiej Umawiającej się Strony o przyjęcie osób niespełniających wymogów prawnych niezbędnych do wjazdu bądź pobytu na jej terytorium.

Artykuł 2

Readmisja obywateli Umawiających się Stron

1. Każda z Umawiających się Stron, na wniosek drugiej Umawiającej się Strony, przyjmie bez formalności każdą osobę, która na terytorium drugiej Umawiającej się Strony nie spełnia lub przestała spełniać obowiązujące warunki dla wjazdu lub pobytu, o ile zostanie ustalone lub istnieje uzasadnione domniemanie, że posiada ona obywatelstwo Strony wezwanej.

2. Strona wnioskująca przyjmie ponownie osobę, o której mowa w ustępie 1, bez żadnych formalności, gdyby udowodniono, że nie posiadała ona obywatelstwa Strony wezwanej w chwili opuszczenia terytorium Strony wnioskującej.

Artykuł 3

Ustalenie tożsamości dla celów readmisji

1. Obywatelstwo osoby, która ma być poddana readmisji, zgodnie z artykułem 2, ustala się na podstawie następujących ważnych dokumentów:

1) w przypadku obywateli Rzeczypospolitej Polskiej:

a) paszport,

b) dowód osobisty,

c) tymczasowy dowód osobisty;

2) w przypadku obywateli Królestwa Hiszpanii:

a) paszport,

b) krajowy dokument tożsamości.

2. Domniemanie obywatelstwa można ustalić na podstawie:

1) dokumentów wymienionych w ustępie 1, jeżeli utraciły ważność;

2) książeczki wojskowej lub innego dokumentu tożsamości wystawionego wojskowym;

3) aktu urodzenia;

4) prawa jazdy;

5) książeczki żeglarskiej (zgodnie z Konwencją nr 108 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącą krajowych dowodów tożsamości marynarzy, przyjętą w Genewie dnia 13 marca 1958 r.);

6) jakiegokolwiek innego dokumentu wystawionego przez właściwe władze Strony wezwanej;

7) fotokopii jednego z wyżej wymienionych dokumentów;

8) oświadczenia osoby, która ma być poddana readmisji, złożonego przed władzami administracyjnymi lub sądowymi Strony wnioskującej;

9) jakiegokolwiek innego dokumentu uznanego przez właściwe władze strony wezwanej.

Artykuł 4

Przyjmowanie cudzoziemców

1. Każda z Umawiających się Stron przyjmie, na wniosek drugiej Umawiającej się Strony, bez formalności cudzoziemca, który nie spełnia lub przestał spełniać obowiązujące warunki wjazdu lub pobytu na terytorium Strony wnioskującej, jeżeli zostanie ustalone lub istnieje uzasadnione domniemanie, że cudzoziemiec wjechał na terytorium tej Umawiającej się Strony bezpośrednio z terytorium Strony wezwanej.

2. Obowiązku readmisji, o którym mowa w ustępie 1, nie stosuje się wobec cudzoziemca, który przy wjeździe na terytorium Strony wnioskującej posiada ważne zezwolenie na pobyt wydane przez tę Umawiającą się Stronę lub któremu Strona wnioskująca udzieliła zezwolenia na pobyt już po przekroczeniu granicy.

Artykuł 5

Wyjątki

Obowiązek przyjęcia, o którym mowa w artykule 4, nie ma zastosowania w stosunku do cudzoziemca, jeżeli:

1) Strona wnioskująca uznała jego status uchodźcy, w rozumieniu Konwencji dotyczącej statusu uchodźców, sporządzonej w Genewie dnia 28 lipca 1951 r., uzupełnionej Protokołem dotyczącym statusu uchodźców, sporządzonym w Nowym Jorku dnia 31 stycznia 1967 r.;

2) został wydalony przez Stronę wezwaną do kraju swojego pochodzenia lub do państwa trzeciego;

3) przebywał na terytorium Strony wnioskującej dłużej niż sześć miesięcy.

Artykuł 6

Przyjęcie osoby niewłaściwie przekazanej

Strona wnioskująca przyjmie osoby, o których mowa w artykułach 2 i 4, z powrotem pod tymi samymi warunkami, jeżeli po późniejszym sprawdzeniu okaże się, że w chwili opuszczenia terytorium Strony wnioskującej osoby te nie spełniały warunków, o których mowa w artykułach 2 i 4.

Artykuł 7

Wniosek o readmisję

Wniosek o readmisję powinien zawierać:

1) dane o tożsamości osoby, o której readmisję się wnioskuje;

2) dokumenty wymienione w artykule 3 potwierdzające obywatelstwo, jak również ewentualne przesłanki uzasadniające domniemanie, na którym opiera się wniosek o readmisję;

3) informacje o konieczności zapewnienia opieki medycznej lub opieki innego rodzaju, jeżeli osoba przekazywana wymaga takiej opieki.

Artykuł 8

Terminy

1. Strona wezwana niezwłocznie udzieli odpowiedzi na wniosek o readmisję, w każdym przypadku, w terminie najpóźniej piętnastu dni.

2. Umawiająca się Strona, która zaakceptowała wniosek o przyjęcie osoby przebywającej bez zezwolenia na wjazd lub pobyt, przyjmie tę osobę najpóźniej w ciągu jednego miesiąca. Okres ten może zostać przedłużony na wniosek Strony wnioskującej.

3. Wniosek o przyjęcie cudzoziemca może być przedłożony najpóźniej w ciągu jednego roku od chwili, gdy Strona wnioskująca stwierdziła, że ta osoba nie spełnia lub przestała spełniać wymagania obowiązujące przy wjeździe lub pobycie na jej terytorium.

Artykuł 9

Tranzyt

1. Każda z Umawiających się Stron, na wniosek drugiej Umawiającej się Strony, w uzgodnionym terminie przyjmie do przewozu tranzytowego cudzoziemca bez eskorty lub pod konwojem, jeżeli jest zapewnione przyjęcie tej osoby przez państwo docelowe lub państwo dalszego tranzytu.

2. Strona wnioskująca zapewni Stronę wezwaną, że osoba, na której tranzyt udzielono zgody, posiada ważny bilet i ważny dokument podróży, uznawany przez państwo przeznaczenia.

3. Strona wnioskująca ponosi całkowitą odpowiedzialność za cudzoziemca, aż do chwili, gdy dotrze on do miejsca swego przeznaczenia.

4. Jeżeli przewóz tranzytowy odbywa się pod konwojem, członkowie konwoju nie mogą opuszczać międzynarodowej strefy na lotniskach Strony wezwanej.

5. Każda z Umawiających się Stron może odmówić wykonania przewozu tranzytowego, jeżeli cudzoziemiec w państwie docelowym lub państwie tranzytowym może być poddany prześladowaniom lub skazany na karę śmierci, względnie istnieje zagrożenie jego życia lub wolności lub byłby prześladowany z powodów rasowych, religijnych, przynależności do określonej grupy społecznej czy też z powodu poglądów politycznych.

6. Umawiająca się Strona, która odmówiła wykonania przewozu tranzytowego, zobowiązana jest niezwłocznie poinformować drugą Umawiającą się Stronę o przyczynach tej odmowy.

7. Wniosek o przewóz tranzytowy powinien zawierać dane dotyczące tożsamości i obywatelstwa osoby przewożonej tranzytem, datę podróży, numer lotu, godzinę przybycia na lotnisko kraju tranzytowego i datę wyjazdu do kraju docelowego, rodzaj dokumentu podróży, umotywowanie wniosku, a jeżeli jest to konieczne – także dane członków konwoju.

Artykuł 10

Ochrona danych

1. Dane osobowe niezbędne do realizacji niniejszej umowy mogą obejmować wyłącznie:

1) dane osoby, która ma być przyjęta lub przewożona tranzytem, a w razie potrzeby dane członków jej rodziny, takie jak nazwisko, imię, imiona używane poprzednio, przezwisko lub pseudonim, datę i miejsce urodzenia, płeć oraz obecne i poprzednie obywatelstwa;

2) dane dotyczące paszportu, dowodu osobistego lub innego dokumentu tożsamości lub podróży, ich numery, okres ważności, datę wystawienia, nazwę organu, który dany dokument wystawił, i miejsce wystawienia;

3) inne dane potrzebne do ustalenia tożsamości osoby;

4) opis tras;

5) opis wszelkich zezwoleń na wjazd lub pobyt wydanych przez jedną z Umawiających się Stron lub państwo trzecie.

2. Przekazywanie danych będzie następować zgodnie z prawem wewnętrznym tej Umawiającej się Strony, która takie dane przekazuje.

Artykuł 11

Koszty

1. Koszty transportu osoby, o której mowa w artykułach 2, 4 i 6, będą pokryte przez Stronę wnioskującą do granicy Strony wezwanej, chyba że koszty te pokryje firma transportowa.

2. Koszty tranzytu, zgodnie z artykułem 9, do granicy państwa przeznaczenia i, w miarę potrzeby, transportu powrotnego będą pokryte przez Stronę wnioskującą.

Artykuł 12

Wykonanie umowy

1. Przed wejściem w życie niniejszej umowy Umawiające się Strony, w drodze wymiany not dyplomatycznych, przekażą sobie nawzajem informacje o właściwych organach, które są odpowiedzialne za realizację umowy. Po wejściu w życie umowy. Umawiające się Strony poinformują się także nawzajem o zmianach dotyczących tych organów.

2. Przedstawiciele właściwych organów spotkają się i określą w szczególności:

1) przejścia graniczne, przez które osoby będą przyjmowane;

2) dane i dokumenty niezbędne przy przyjmowaniu i konwojowaniu osób oraz tryb wykonywania tych czynności;

3) zasady i sposób opłacania kosztów, o których mowa w artykule 11;

4) wzory wniosków o przyjęcie osób.

Artykuł 13

Stosunek do innych umów międzynarodowych

Postanowienia niniejszej umowy nie naruszają praw i obowiązków Umawiających się Stron wynikających z przepisów innych umów międzynarodowych, których są stronami.

Artykuł 14

Współpraca w realizacji postanowień umowy

Właściwe organy obu Umawiających się Stron będą współpracowały i w razie potrzeby prowadziły bezpośrednie konsultacje podczas realizacji niniejszej umowy.

Artykuł 15

Rozstrzyganie sporów

Spory dotyczące interpretacji i stosowania niniejszej umowy będą rozstrzygane w drodze bezpośrednich konsultacji właściwych organów Umawiających się Stron, o których mowa w artykule 12 ustęp 1. W przypadku nieosiągnięcia porozumienia przez te organy, spory będą rozstrzygane w drodze dyplomatycznej.

Artykuł 16

Postanowienia ogólne i końcowe

1. Postanowień niniejszej umowy nie stosuje się do przypadków w niej określonych, które miały miejsce przed dniem wejścia jej w życie.

2. Niniejsza umowa wchodzi w życie w dniu otrzymania noty późniejszej informującej o spełnieniu wymogów prawa wewnętrznego niezbędnych dla jej wejścia w życie.

3. Każda z Umawiających się Stron może czasowo zawiesić wykonanie całości lub części niniejszej umowy, z wyjątkiem artykułu 2, mając na względzie bezpieczeństwo, porządek publiczny albo zdrowie publiczne, zawiadamiając o tym na piśmie drogą dyplomatyczną drugą Umawiającą się Stronę. Zawieszenie takie może wejść w życie z dniem otrzymania tego zawiadomienia przez drugą Umawiającą się Stronę.

4. Umowa niniejsza zawarta jest na czas nieokreślony. Może być ona wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Umawiających się Stron. W takim przypadku umowa utraci moc po upływie dziewięćdziesięciu dni od dnia otrzymania wypowiedzenia.

SPORZĄDZONO w Warszawie dnia 21 maja 2002 r., w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i hiszpańskim, przy czym obydwa teksty są jednakowo autentyczne.

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 1 czerwca 2004 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

L.S.

Prezes Rady Ministrów: M. Belka