Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 232 poz. 2332

Na podstawie art. 59 ust. 6 pkt 3 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 86, poz. 789, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

2. Kandydat do służby w straży ochrony kolei może przedłożyć inne dokumenty potwierdzające posiadanie przez niego dodatkowych kwalifikacji lub umiejętności, w szczególności:

1) kserokopię prawa jazdy;

2) kserokopię dokumentu potwierdzającego ukończenie kursu strzeleckiego;

3) kserokopię dokumentu lub oświadczenie potwierdzające jego wysoką sprawność fizyczną albo uprawianie dyscyplin sportowych lub sztuk walki.

2. Do dokonywania oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby w straży ochrony kolei oraz przeprowadzania badań lekarskich upoważnieni są:

1) lekarze Kolejowego Zakładu Medycyny Pracy, posiadający kwalifikacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 27 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 125, poz. 1317), zwani dalej „lekarzami orzekającymi”;

2) komisje lekarskie w Kolejowym Zakładzie Medycyny Pracy;

3) komisja lekarska w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej.

3. Lekarze posiadający specjalizację w dziedzinie okulistyki, zwani dalej „lekarzami okulistami”, lekarze posiadający specjalizację w dziedzinie otorynolaryngologii lub laryngologii, zwani dalej „lekarzami laryngologami” – prowadzący specjalistyczne badania profilaktyczne funkcjonariuszy straży ochrony kolei i kandydatów na tych funkcjonariuszy powinni posiadać kwalifikacje określone w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy.

4. Psycholodzy dokonujący oceny zdolności psychologicznej do służby powinni posiadać kwalifikacje określone w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy.

1) badanie ogólne stanu zdrowia:

a) podmiotowe, obejmujące określenie cech antropometrycznych,

b) przedmiotowe, ze szczególnym uwzględnieniem oceny układów krążenia i oddechowego, a także oceny narządu ruchu;

2) badania specjalistyczne: układu wzrokowego, narządu słuchu i równowagi, badania psychiatryczne i neurologiczne;

3) badanie poziomu glikemii na czczo;

4) badanie radiologiczne klatki piersiowej;

5) badanie elektrokardiograficzne w spoczynku;

6) dodatkowe badania specjalistyczne i pomocnicze, zlecone przez lekarza orzekającego lub komisję lekarską;

7) badanie psychologiczne.

1) administracyjnych – przeprowadza się raz na 3 lata;

2) operacyjnych – przeprowadza się raz na 2 lata, a po ukończeniu 50 lat – corocznie.

2. Badania psychologiczne przeprowadza się w ramach badań okresowych w odstępach czasowych dwukrotnie dłuższych niż określone w ust. 1.

3. Lekarz orzekający lub komisja lekarska może wyznaczyć wcześniejszy termin badań okresowych, jeżeli uzna to za niezbędne dla prawidłowej oceny zdolności fizycznej i psychicznej badanego.

1) czasowej niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni;

2) nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem użycia broni;

3) powrotu do pracy po okresie przerwy trwającej dłużej niż 6 miesięcy;

4) przed rozwiązaniem stosunku pracy z funkcjonariuszem, który pracował w warunkach narażenia na czynniki szkodliwe dla zdrowia lub w warunkach uciążliwych;

5) po stwierdzeniu, że funkcjonariusz w czasie pracy był w stanie nietrzeźwości lub pod działaniem substancji psychoaktywnych;

6) w innych przypadkach, jeżeli wynika to z odrębnych przepisów.

2. Badanie kontrolne przeprowadza komisja lekarska w Kolejowym Zakładzie Medycyny Pracy.

3. Badanie kontrolne obejmuje badanie ogólne stanu zdrowia oraz – w zakresie ustalonym przez komisję – badania specjalistyczne i pomocnicze. Konieczność przeprowadzenia badania psychologicznego ustala komisja, o której mowa w ust. 2.

2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać:

1) imię i nazwisko, datę urodzenia oraz adres zamieszkania osoby skierowanej na badanie;

2) określenie rodzaju badania, jakie ma być wykonane;

3) określenie stanowiska pracy:

a) na którym ma być zatrudniony kandydat bądź funkcjonariusz przenoszony na inne stanowisko – w przypadku badania wstępnego,

b) na którym jest zatrudniony funkcjonariusz – w przypadku badania okresowego i kontrolnego;

4) informacje o występowaniu na stanowisku pracy czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych z uwzględnieniem aktualnych wyników badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, dokonanych na tym stanowisku;

5) określenie powodu skierowania na badanie kontrolne.

1) potwierdzić tożsamość osoby badanej;

2) upewnić się, czy pracownik nie zgłosił się na badanie po pracy, nie mając co najmniej 11-godzinnego wypoczynku; w takim przypadku lekarz orzekający odmawia przeprowadzenia badania i ustala nowy termin badania, powiadamiając o tym pisemnie właściwego pracodawcę.

2. Jeżeli lekarz orzekający stwierdzi u osoby badanej stan ostrego schorzenia, ustala nowy termin badania.

1) w wyniku badania ogólnego stanu zdrowia, z uwzględnieniem wyników badań specjalistycznych i pomocniczych, nie stwierdzono istotnych zmian chorobowych oraz nieprawidłowości albo stwierdzone zmiany chorobowe lub nieprawidłowości w nieznacznym stopniu ograniczają sprawność ustroju, nie powodując niezdolności do służby na danym stanowisku;

2) spełnia wymogi odnośnie kategorii wzroku i kategorii słuchu, o których mowa w § 13;

3) w wyniku badania psychologicznego nie stwierdzono zaburzeń psychicznych, uzależnienia od alkoholu lub substancji psychoaktywnych oraz istotnych odchyleń w badaniu psychologicznym.

2. Orzeczenie lekarskie może zawierać ograniczenia wykonywania określonych czynności.

3. W orzeczeniu lekarskim po badaniu wstępnym lub okresowym określa się termin następnego badania okresowego.

4. Orzeczenie lekarskie zawiera pouczenie o prawie do odwołania od orzeczenia lekarskiego.

5. Orzeczenie lekarskie sporządza się w trzech egzemplarzach, jeden przekazuje się niezwłocznie osobie badanej, drugi – pracodawcy, trzeci pozostaje w dokumentacji medycznej indywidualnej wewnętrznej osoby badanej.

2. Lekarz orzekający lub komisja lekarska, która wydała orzeczenie, przekazuje odwołanie w terminie 7 dni od dnia złożenia odwołania do właściwej komisji odwoławczej wraz z dokumentacją medyczną badania stanowiącego podstawę wydania orzeczenia.

3. Komisją odwoławczą właściwą do wydania orzeczenia, w przypadku odwołania od orzeczenia wydanego po badaniu, o którym mowa w § 8 i 9, jest komisja lekarska w Kolejowym Zakładzie Medycyny Pracy, a w przypadku odwołania od orzeczenia wydanego po badaniu, o którym mowa w § 10 – komisja lekarska w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej.

4. Orzeczenie wydane w trybie odwoławczym jest ostateczne.

5. Komisja odwoławcza wydaje orzeczenie na zasadach określonych w § 15 ust. 1–3 i 5.

2. Pracodawca osoby badanej ma obowiązek udostępnić komisji lekarskiej, o której mowa w ust. 1, opinię służbową dotyczącą funkcjonariusza straży ochrony kolei oraz inne dokumenty niezbędne do pracy komisji.

3. Orzeczenie wydane przez komisję lekarską podpisują wszyscy członkowie komisji lekarskiej.

4. Członek komisji lekarskiej mający w sprawie orzeczenia odrębne zdanie może je dołączyć wraz z uzasadnieniem do dokumentacji medycznej badania.

5. Komisja lekarska może zaprosić do udziału w pracach komisji przedstawiciela pracodawcy osoby badanej, który powinien scharakteryzować osobę badaną, warunki środowiska pracy, w którym jest ona zatrudniona, oraz sposób wykonywania przez nią pracy.

6. Przedstawiciel pracodawcy nie może być obecny przy badaniu lekarskim i psychologicznym.

1) wyników badania ogólnego stanu zdrowia, o którym mowa w § 3 pkt 1;

2) wyników badań określonych w § 3 pkt 2–5, których wykonanie komisja uzna za niezbędne;

3) dokumentacji medycznej badania, o której mowa w § 16 ust. 2.

2. Badanie przez komisję lekarską w trybie odwoławczym wraz z orzeczeniem powinno być przeprowadzone w ciągu 14 dni od dnia złożenia odwołania od orzeczenia.

3. W skład komisji lekarskiej orzekającej w trybie odwoławczym nie może wchodzić lekarz, który wydał orzeczenie, od którego rozpatrywane jest odwołanie.

4. W sytuacji, o której mowa w § 10 ust. 1 pkt 2 i 5, uczestniczącym w pracach komisji nie może być psycholog, który wydał opinię psychologiczną o osobie badanej w ramach postępowania prowadzącego do wydania orzeczenia, od którego rozpatrywane jest odwołanie.

Minister Infrastruktury: K. Opawski

¹⁾ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 134, poz. 1429).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 170, poz. 1652 i Nr 203, poz. 1966 oraz z 2004 r. Nr 92, poz. 883, Nr 96, poz. 959, Nr 97, poz. 962 i Nr 173, poz. 1808.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 18 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków, jakim powinni odpowiadać funkcjonariusze straży ochrony kolei (Dz. U. Nr 74, poz. 837), które utraciło moc na podstawie art. 76 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 86, poz. 789, Nr 170, poz. 1652 i Nr 203, poz. 1966 oraz z 2004 r. Nr 92, poz. 883, Nr 96, poz. 959, Nr 97, poz. 962 i Nr 173, poz. 1808) z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 6 października 2004 r. (poz. 2332)

Załącznik nr 1

ZASADY BADANIA UKŁADU WZROKOWEGO ORAZ USTALANIA KATEGORII WZROKU

Załącznik nr 2

ZASADY BADANIA NARZĄDU SŁUCHU I RÓWNOWAGI ORAZ USTALANIA KATEGORII SŁUCHU

Załącznik nr 3

KATEGORIE WZROKU I KATEGORIE SŁUCHU WYMAGANE NA STANOWISKACH FUNKCJONARIUSZY STRAŻY OCHRONY KOLEI