Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 249 poz. 2502

Na podstawie art. 115 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206 i Nr 213, poz. 1802 oraz z 2003 r. Nr 228, poz. 2256) zarządza się, co następuje:

1) właściwość, szczegółowe uprawnienia oraz czynności prokuratorów wojskowych przy:

a) wnoszeniu do właściwego organu wojskowego sprzeciwu lub wystąpienia,

b) przeprowadzaniu kontroli problemowej lub kompleksowej przestrzegania prawa przez organy i przedstawicieli jednostek organizacyjnych wchodzących w skład sił zbrojnych lub podległych Ministrowi Obrony Narodowej, z wyłączeniem sądów wojskowych;

2) sposób i formę wnoszenia sprzeciwów i wystąpień;

3) sposób dokumentowania przeprowadzonej kontroli i jej wyników.

1) prokuratorze – rozumie się przez to prokuratora lub asesora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury;

2) kontroli – rozumie się przez to kontrolę problemową lub kompleksową przestrzegania prawa przez organy i przedstawicieli jednostek organizacyjnych wchodzących w skład sił zbrojnych lub podległych Ministrowi Obrony Narodowej, z wyłączeniem sądów wojskowych;

3) postępowaniu wyjaśniającym – rozumie się przez to wyjaśnienie sprawy, o którym mowa w art. 115 ust. 1 ustawy;

4) przedstawicielach jednostek organizacyjnych – rozumie się przez to przedstawicieli jednostek organizacyjnych wchodzących w skład sił zbrojnych lub podległych Ministrowi Obrony Narodowej;

5) aktach – rozumie się przez to akta dokumentowania kontroli i jej wyników.

2. Czynności określone w ust. 1 w stosunku do komórek organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej podejmuje prokurator wojskowej prokuratury okręgowej.

3. Naczelny Prokurator Wojskowy może zlecić wojskowej prokuraturze okręgowej podjęcie czynności wobec podmiotów określonych w ust. 1, nieobjętych terytorialnym zakresem jej działania, w tym także w stosunku do komórek organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej, jeśli przemawia za tym charakter sprawy.

4. Wojskowy prokurator okręgowy może zlecić podległej wojskowej prokuraturze garnizonowej podjęcie czynności w stosunku do podmiotów określonych w ust. 1, nieobjętych terytorialnym zakresem jej działania, jeśli przemawia za tym charakter sprawy. Nie dotyczy to spraw określonych w ust. 3.

5. Sprzeciw lub wystąpienie do właściwego organu wojskowego wnosi właściwy wojskowy prokurator garnizonowy lub wojskowy prokurator okręgowy, z tym że sprzeciw lub wystąpienie kierowane bezpośrednio do Ministra Obrony Narodowej wnosi wyłącznie Naczelny Prokurator Wojskowy.

1) swobodnego wstępu do obiektów i pomieszczeń zajmowanych przez organ lub przedstawiciela jednostki organizacyjnej oraz wglądu do wszelkich dokumentów i innych materiałów dowodowych związanych z ich działalnością, z wyłączeniem spraw operacyjnych i mobilizacyjnych;

2) korzystania z pomocy specjalistów z poszczególnych zagadnień wojskowych;

3) zabezpieczania materiałów dowodowych;

4) zasięgania informacji od innych organów lub przedstawicieli jednostek organizacyjnych.

1) wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury;

2) organu wojskowego;

3) kontrolowanego organu lub przedstawiciela jednostki organizacyjnej.

2. Podstawą wejścia prokuratora na teren siedziby i wykonywania czynności określonych w rozporządzeniu jest okazanie wpisu w legitymacji służbowej o zajmowaniu stanowiska prokuratora lub asesora.

2. Podstawą wszczęcia postępowania wyjaśniającego jest pisemne polecenie prokuratora przełożonego.

2. Prokurator nie przeprowadza postępowania wyjaśniającego, jeżeli okoliczności sprawy nie budzą wątpliwości, a także w sytuacji, gdy postępowanie co do tej samej sprawy zostało zakończone lub wcześniej wszczęte toczy się; w takim przypadku wpływające materiały włącza się odpowiednio do akt zakończonego lub aktualnie prowadzonego postępowania wyjaśniającego.

2. Każda osoba może złożyć prokuratorowi ustne lub pisemne oświadczenie dotyczące przedmiotu postępowania wyjaśniającego.

3. Prokurator nie może odmówić przyjęcia oświadczenia, jeżeli ma ono związek z przedmiotem postępowania wyjaśniającego.

2. Wnosząc sprzeciw, prokurator może w uzasadnionym przypadku złożyć wniosek o wstrzymanie wykonania zarządzenia, decyzji, orzeczenia, rozkazu lub innego rozstrzygnięcia, do czasu załatwienia sprzeciwu.

1) oznaczenie prokuratora wnoszącego sprzeciw i adresata sprzeciwu;

2) powołanie podstawy prawnej;

3) oznaczenie organu wojskowego, który wydał zarządzenie, decyzję, orzeczenie, rozkaz lub inne rozstrzygnięcie objęte sprzeciwem;

4) wskazanie naruszonych przepisów prawa;

5) wniosek o uchylenie, zmianę lub stwierdzenie nieważności zarządzenia, decyzji, orzeczenia, rozkazu lub innego rozstrzygnięcia objętego sprzeciwem albo o wznowienie postępowania, a w razie potrzeby także wniosek o wstrzymanie wykonania zarządzenia, decyzji, orzeczenia, rozkazu lub innego rozstrzygnięcia, do czasu załatwienia sprzeciwu;

6) uzasadnienie;

7) oznaczenie terminu, w jakim oczekuje się załatwienia sprzeciwu;

8) pouczenie adresata sprzeciwu o obowiązku niezwłocznego, pisemnego zawiadomienia prokuratora o sposobie jego załatwienia.

1) naruszenie prawa w zarządzeniu, decyzji, orzeczeniu, rozkazie lub innym rozstrzygnięciu nie daje podstaw do ich uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności albo wznowienia postępowania;

2) uchylenie, zmiana, stwierdzenie nieważności lub wznowienie postępowania w sprawie niezgodnego z prawem zarządzenia, decyzji, orzeczenia, rozkazu lub innego rozstrzygnięcia jest niedopuszczalne z mocy prawa albo gdy wniesienie sprzeciwu lub innego prawem przewidzianego środka byłoby bezprzedmiotowe;

3) naruszenie prawa nastąpiło wskutek zaniechania organu wojskowego;

4) zachodzi potrzeba:

a) zaniechania lub usunięcia skutków działania niezgodnego z prawem,

b) podjęcia przez nadrzędny organ wojskowy lub organ kontroli czynności zapobiegających naruszeniom prawa,

c) zwrócenia uwagi na okoliczności wpływające ujemnie na przestrzeganie prawa, w szczególności dyscypliny wojskowej i porządku wojskowego,

d) podjęcia czynności przywracających naruszoną dyscyplinę wojskową i porządek wojskowy lub zapobiegających ich naruszeniom.

2. W sytuacji, gdy prokurator uzna wniesienie wystąpienia do organu wojskowego za niewskazane albo wnioski zamieszczone w wystąpieniu nie mogą być załatwione przez określony organ wojskowy, kieruje wystąpienie do organu wojskowego nadrzędnego nad tym organem wojskowym.

1) wskazuje naruszone przepisy prawa albo okoliczności wpływające ujemnie na przestrzeganie prawa lub stan dyscypliny wojskowej i porządku wojskowego;

2) wskazuje osoby odpowiedzialne za stan niezgodny z prawem;

3) zamieszcza wnioski o sposobie usunięcia stanu niezgodnego z prawem i likwidacji jego skutków oraz o przedsięwzięciu odpowiednich działań profilaktycznych;

4) może wystąpić z wnioskiem o rozważenie celowości wszczęcia, przeciwko osobom określonym w pkt 2, postępowania przewidzianego w odpowiednich przepisach dyscyplinarnych;

5) oznacza termin, w jakim oczekuje na załatwienie wystąpienia;

6) poucza adresata wystąpienia o obowiązku niezwłocznego, pisemnego zawiadomienia prokuratora o sposobie jego załatwienia.

2. Prokurator nadrzędny nad prokuratorem, który wniósł sprzeciw lub wystąpienie, informuje organ wojskowy nadrzędny nad organem wojskowym, do którego wniesiono sprzeciw lub wystąpienie, o okolicznościach określonych w ust. 1, a w razie potrzeby wnosi sprzeciw lub wystąpienie do nadrzędnego organu wojskowego.

1) z inicjatywy Ministra Obrony Narodowej;

2) na polecenie prokuratora przełożonego lub nadrzędnego;

3) na podstawie planu pracy wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury.

1) organy lub przedstawicieli jednostek organizacyjnych poddawane kontroli;

2) zagadnienia podlegające zbadaniu;

3) okres objęty kontrolą;

4) wskazówki metodyczne, uwzględniające w szczególności problemy, na które należy zwrócić uwagę, oraz wskazanie dowodów niezbędnych do dokonania ustaleń i sposobu ich badania;

5) podział zadań między kontrolującymi prokuratorami wraz z terminem przeprowadzania poszczególnych czynności oraz inne wskazówki o charakterze techniczno-organizacyjnym;

6) akty normatywne oraz niezbędną literaturę fachową.

2. Plan kontroli podlega zatwierdzeniu przez prokuratora przełożonego.

2. Prokurator może żądać od kierownika kontrolowanego organu lub przedstawiciela jednostki organizacyjnej sporządzenia niezbędnych do kontroli odpisów, kserokopii lub wyciągów z dokumentów oraz zestawień i obliczeń opartych na dokumentach.

3. Zgodność odpisów, kserokopii i wyciągów oraz zestawień i obliczeń potwierdza kierownik kontrolowanego organu lub przedstawiciel jednostki organizacyjnej, w której one się znajdują.

1) oddanie na przechowanie, za pokwitowaniem, kierownikowi kontrolowanego organu lub przedstawicielowi jednostki organizacyjnej albo upoważnionemu przez wymienionych pracownikowi;

2) przechowanie w oddzielnym, zamkniętym pomieszczeniu w siedzibie kontrolowanego organu lub przedstawiciela jednostki organizacyjnej;

3) odebranie, za pokwitowaniem i umożliwieniem sporządzenia ich kopii, od kontrolowanego organu lub przedstawiciela jednostki organizacyjnej i przechowanie w siedzibie prokuratury.

2. Oględziny przeprowadza się w obecności kierownika kontrolowanego organu lub przedstawiciela jednostki organizacyjnej, a w razie jego nieobecności – pisemnie upoważnionego pracownika.

2. Prokurator nie może odmówić przyjęcia oświadczenia, jeżeli ma ono związek z przedmiotem kontroli.

1) materiały, o których mowa w § 4 pkt 3 i 4 oraz § 26 ust. 2;

2) uwierzytelnione odpisy, kserokopie lub wyciągi dokumentów zawartych w aktach odrębnych postępowań;

3) protokoły, opinie i notatki urzędowe;

4) zarządzenia, decyzje, orzeczenia, rozkazy lub inne rozstrzygnięcia organów lub przedstawicieli jednostek organizacyjnych albo odpisy, kserokopie lub wyciągi z tych dokumentów;

5) kopie sporządzonych sprzeciwów lub wystąpień.

2. Protokół kontroli zawiera opis stanu faktycznego stwierdzonego w toku kontroli, w tym ustalonych nieprawidłowości, z uwzględnieniem przyczyn ich powstania, zakresu i skutków oraz osób za nie odpowiedzialnych, a także wnioski wynikające z kontroli.

3. Protokół kontroli ponadto zawiera:

1) wskazanie podstawy prawnej przeprowadzenia kontroli;

2) oznaczenie prokuratora przeprowadzającego kontrolę;

3) nazwę kontrolowanego organu lub przedstawiciela jednostki organizacyjnej;

4) datę rozpoczęcia i zakończenia kontroli;

5) określenie przedmiotu kontroli i okresu objętego kontrolą;

6) wyszczególnienie załączników stanowiących część składową protokołu.

4. Jeżeli z wykonanej czynności kontrolnej nie został sporządzony protokół lub nie została ona utrwalona w inny sposób na piśmie, prokurator odnotowuje przeprowadzenie tej czynności w protokole kontroli.

2. Aktom nadaje się kolejny numer, składający się z oznaczenia literowego liczby określającej pozycję w księdze, zakończonej ukośną kreską, po której wpisuje się dwie ostatnie cyfry roku kalendarzowego, w którym wszczęto kontrolę.

3. Sposób prowadzenia księgi, o której mowa w ust. 1, określają przepisy o biurowości prokuratur wojskowych w sprawach karnych.

Minister Sprawiedliwości: A. Kalwas