Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 117 poz. 791

Na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 i Nr 169, poz. 1420 oraz z 2006 r. Nr 45, poz. 319 i Nr 104, poz. 708) zarządza się, co następuje:

1) państwowym jednostkom budżetowym i ich gospodarstwom pomocniczym,

2) państwowym zakładom budżetowym,

3) państwowym funduszom celowym,

4) jednostkom samorządu terytorialnego z tytułu realizacji zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami

– od osób fizycznych, osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej – zwanych dalej „dłużnikami”.

1) dłużnik – osoba fizyczna – zmarł, nie pozostawiając żadnego majątku lub pozostawił ruchomości niepodlegające egzekucji na podstawie odrębnych przepisów albo pozostawił przedmioty codziennego użytku domowego, których łączna wartość nie przekracza kwoty stanowiącej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w roku poprzedzającym umorzenie, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” do celów naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych;

2) dłużnik – osoba prawna – został wykreślony z właściwego rejestru osób prawnych przy jednoczesnym braku majątku, z którego można by egzekwować należność, a odpowiedzialność z tytułu należności nie przechodzi z mocy prawa na osoby trzecie;

3) sąd oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnika lub umorzył postępowanie upadłościowe z przyczyn, o których mowa w art. 13 oraz art. 361 pkt 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535, z późn. zm.²⁾);

4) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów dochodzenia i egzekucji tej należności lub postępowanie egzekucyjne okazało się nieskuteczne.

2. Umarzanie należności o charakterze cywilnoprawnym, w przypadku gdy oprócz dłużnika głównego są zobowiązane inne osoby, może nastąpić tylko wtedy, gdy warunki umorzenia zachodzą wobec wszystkich zobowiązanych.

1) kierownik państwowej jednostki budżetowej – w odniesieniu do należności przypadających jednostkom, o których mowa w § 1 pkt 1, z tym że w odniesieniu do należności Skarbu Państwa o charakterze cywilnoprawnym, wynikających ze stosunków prawnych, w zakresie których właściwy jest minister właściwy do spraw Skarbu Państwa – uprawniony jest ten minister;

2) kierownik państwowego zakładu budżetowego – w odniesieniu do należności przypadających jednostce, o której mowa w § 1 pkt 2;

3) zarząd jednostki samorządu terytorialnego, w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych – w odniesieniu do należności związanych z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami.

2. Jeżeli wartość należności głównej jest wyższa niż kwota, o której mowa w ust. 1, oraz w odniesieniu do należności przypadającej państwowym funduszom celowym bez względu na jej wysokość, do umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłat należności jest uprawniony dysponent części budżetowej, w rozumieniu art. 103 ust. 1 i 4 ustawy o finansach publicznych.

1) w odniesieniu do należności o charakterze administracyjno-prawnym – na podstawie decyzji uprawnionego organu;

2) w odniesieniu do należności o charakterze cywilnoprawnym – na podstawie przepisów prawa cywilnego w formie pisemnej.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są sporządzane według stanu na dzień 31 grudnia roku kalendarzowego, w terminie do dnia 15 lutego następnego roku, i przekazywane przez:

1) kierowników jednostek, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2 – właściwym dysponentom części budżetowej;

2) dysponentów funduszy, o których mowa w § 1 pkt 3 – ministrom nadzorującym państwowe fundusze celowe;

3) zarządy jednostek samorządu terytorialnego – właściwym wojewodom.

3. Dysponenci części budżetowych, wojewodowie oraz ministrowie nadzorujący państwowe fundusze celowe sporządzają zbiorcze informacje i przekazują je ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych w terminie do dnia 15 marca następnego roku.

Prezes Rady Ministrów: K. Marcinkiewicz

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 85, poz. 727, Nr 86, poz. 732 i Nr 143, poz. 1199 oraz z 2006 r. Nr 66, poz. 470 i Nr 104, poz. 708.

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 217, poz. 2125, z 2004 r. Nr 91, poz. 870 i 871, Nr 96, poz. 959, Nr 121, poz. 1264, Nr 146, poz. 1546, Nr 173, poz. 1808 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 94, poz. 785, Nr 183, poz. 1538 i Nr 184, poz. 1539 oraz z 2006 r. Nr 47, poz. 347.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłat należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 6, poz. 54).

Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 29 czerwca 2006 r. (poz. 791)