Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 142 poz. 1014

Na podstawie art. 14 ust. 10 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 104, poz. 708) zarządza się, co następuje:

1) wydawania osobom poleceń określonego zachowania się,

2) legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości,

3) zatrzymywania osób w trybie i w przypadkach określonych w przepisach ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.¹⁾),

4) przeszukania osób i pomieszczeń w trybie i w przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego,

5) dokonywania kontroli osobistej, przeglądania zawartości bagaży oraz zatrzymywania pojazdów i innych środków transportu oraz sprawdzania ładunku w środkach transportu lądowego, powietrznego i wodnego, w przypadku istnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub przestępstwa skarbowego,

6) obserwowania i rejestrowania przy użyciu środków technicznych obrazu zdarzeń w miejscach publicznych oraz dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom

– przez funkcjonariusza Centralnego Biura Antykorupcyjnego, zwanego dalej „funkcjonariuszem”, podczas wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych i dochodzeniowo-śledczych.

1) okazać legitymację służbową w taki sposób, aby osoba, wobec której podejmowane są czynności, miała możliwość odczytać numer legitymacji służbowej i nazwę organu, który ją wydał, oraz nazwisko funkcjonariusza;

2) na żądanie osoby, umożliwić odnotowanie danych, o których mowa w pkt 1;

3) podać przyczynę oraz podstawę prawną podjęcia czynności.

2. Po zakończeniu wykonywania czynności, o których mowa w § 1 pkt 1–5, funkcjonariusz informuje osobę, wobec której czynność podjęto, o prawie złożenia zażalenia do sądu lub prokuratora właściwego ze względu na miejsce przeprowadzenia czynności na sposób jej przeprowadzenia. Wzmiankę o pouczeniu osoby, wobec której czynność podjęto, funkcjonariusz zamieszcza w notatce służbowej lub protokole czynności.

1) członka personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz osoby zrównanej z nim na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie jest obywatelem polskim;

2) osoby korzystającej z immunitetu dyplomatycznego lub konsularnego na mocy ustaw, umów międzynarodowych albo powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy działań podjętych przez funkcjonariusza w ramach obrony koniecznej lub stanu wyższej konieczności.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, powiadamia się niezwłocznie właściwe przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny, za pośrednictwem urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zagranicznych.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy zatrzymania na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa oraz działań funkcjonariusza podjętych w ramach obrony koniecznej lub stanu wyższej konieczności.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, funkcjonariusz powiadamia niezwłocznie, drogą służbową, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego.

1) sprawnego i zgodnego z przepisami ustawy wykonania czynności, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2–5 ustawy;

2) uniknięcia bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa osób lub mienia.

1) czas i miejsce przeprowadzenia czynności;

2) cel i opis czynności;

3) informację o pouczeniu, o którym mowa w § 2 ust. 2.

2. O wydaniu osobie polecenia określonego zachowania się, o którym mowa w § 6 pkt 2, funkcjonariusz sporządza notatkę służbową, która powinna zawierać w szczególności:

1) imię, nazwisko i stanowisko służbowe funkcjonariusza;

2) czas i miejsce przeprowadzenia czynności;

3) cel i opis przeprowadzenia czynności;

4) wzmiankę o pouczeniu, o którym mowa w § 2 ust. 2;

5) podpis funkcjonariusza.

1) ustalenia tożsamości osoby podejrzewanej o popełnienie takiego przestępstwa;

2) ustalenia tożsamości świadka przestępstwa;

3) wykonania polecenia wydanego przez sąd lub prokuratora;

4) poszukiwania osoby ukrywającej się przed organami ścigania albo wymiarem sprawiedliwości;

5) dokonania zatrzymania osoby;

6) dokonania przeszukania pomieszczenia lub osoby;

7) dokonania kontroli osobistej, przeglądania zawartości bagażu lub sprawdzania ładunku w środkach transportu lądowego, powietrznego lub wodnego.

1) dowodu osobistego;

2) paszportu;

3) zagranicznego dokumentu tożsamości;

4) innego niebudzącego wątpliwości dokumentu zawierającego fotografię i oznaczonego numerem lub serią;

5) oświadczenia innej osoby, której tożsamość można ustalić na podstawie dokumentów, o których mowa w pkt 1–4.

1) imię, nazwisko i stanowisko służbowe funkcjonariusza;

2) czas i miejsce przeprowadzenia czynności;

3) imię, nazwisko, datę urodzenia i miejsce zamieszkania osoby legitymowanej;

4) cechy dokumentu, na podstawie którego stwierdzono tożsamość osoby legitymowanej;

5) przyczynę legitymowania;

6) wzmiankę o pouczeniu, o którym mowa w § 2 ust. 2;

7) podpis funkcjonariusza.

1) sprawdzić, czy posiada przy sobie broń lub inne niebezpieczne przedmioty mogące służyć do popełnienia przestępstwa albo przedmioty mogące stanowić dowody rzeczowe lub podlegające przepadkowi;

2) odebrać broń i przedmioty, o których mowa w pkt 1;

3) poinformować o zatrzymaniu i jego przyczynach oraz uprzedzić ją o obowiązku zastosowania się do wydawanych poleceń, a także o możliwości użycia wobec niej środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej, w przypadku niepodporządkowania się wydanym poleceniom lub próby ucieczki;

4) doprowadzić do jednostki organizacyjnej CBA lub jednostki Policji.

2. W przypadku uzasadnionym okolicznościami, funkcjonariusz jest obowiązany przekazać osobę zatrzymaną do zakładu opieki zdrowotnej w celu przeprowadzenia badań lekarskich, w szczególności w przypadku:

1) o którym mowa w ust. 1;

2) gdy zachodzi uzasadniona obawa, że osoba zatrzymana znajduje się w stanie zagrażającym jej życiu lub zdrowiu;

3) żądania przez osobę zatrzymaną niezwłocznego zbadania przez lekarza;

4) oświadczenia osoby zatrzymanej, że cierpi ona na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia, którego przerwanie zagrażałoby jej życiu lub zdrowiu;

5) jeżeli z posiadanych informacji lub okoliczności zatrzymania wynika, że osoba zatrzymana może być chora na chorobę zakaźną;

6) zatrzymania kobiety ciężarnej.

1) poucza osobę zatrzymaną, ustnie lub pisemnie, o prawie:

a) wniesienia w terminie 7 dni zażalenia na zatrzymanie do sądu rejonowego właściwego dla miejsca zatrzymania lub prowadzenia postępowania,

b) żądania powiadomienia osoby najbliższej lub innej wskazanej przez zatrzymanego osoby, pracodawcy lub szkoły o zatrzymaniu,

c) skontaktowania się z adwokatem;

2) wysłuchuje osobę zatrzymaną na okoliczność zatrzymania;

3) sporządza protokół zatrzymania osoby;

4) wręcza osobie zatrzymanej, za potwierdzeniem, kopię protokołu, o którym mowa w pkt 3;

5) w razie potrzeby, podejmuje czynności mające na celu realizację uprawnień osoby zatrzymanej, o których mowa w pkt 1;

6) powiadamia właściwego prokuratora o zatrzymaniu osoby.

1) imię, nazwisko i stanowisko służbowe funkcjonariusza;

2) imię i nazwisko osoby zatrzymanej, a w razie niemożności ustalenia tożsamości - jej rysopis oraz miejsce zamieszkania;

3) dzień, godzinę i minutę oraz miejsce zatrzymania;

4) informację, o jakie przestępstwo podejrzewa się osobę zatrzymaną;

5) złożone przez osobę zatrzymaną oświadczenia i wnioski;

6) wzmiankę o pouczeniu osoby zatrzymanej o przysługujących jej prawach, o których mowa w § 2 ust. 2 i § 16 pkt 1;

7) podpis funkcjonariusza.

1) ustała przyczyna zatrzymania;

2) otrzymał polecenie sądu lub prokuratora;

3) w ciągu 48 godzin od chwili zatrzymania nie przekazano osoby zatrzymanej do dyspozycji sądu wraz z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania;

4) otrzymał zaświadczenie lekarskie, z którego wynika istnienie przeciwwskazań medycznych do zatrzymania.

2. Funkcjonariusz jest obowiązany zwolnić osobę zatrzymaną również w przypadku, gdy otrzymał informację, że w ciągu 24 godzin od przekazania osoby zatrzymanej do dyspozycji sądu nie doręczono jej postanowienia o zastosowaniu tymczasowego aresztowania.

2. Jeżeli funkcjonariusz dokonał przeszukania na podstawie nakazu kierownika właściwej jednostki organizacyjnej CBA lub legitymacji służbowej, zwraca się niezwłocznie do sądu lub prokuratora o zatwierdzenie przeszukania.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, funkcjonariusz doręcza osobie, u której dokonano przeszukania, na jej żądanie, w terminie 7 dni od dnia dokonania przeszukania, postanowienie sądu lub prokuratora w przedmiocie zatwierdzenia tej czynności.

1) okazać osobie, u której ma nastąpić przeszukanie, w sposób określony w § 2 ust. 1 pkt 1, postanowienie sądu albo prokuratora, nakaz kierownika jednostki organizacyjnej CBA lub legitymację służbową;

2) poinformować osobę, u której ma nastąpić przeszukanie, o celu czynności i wezwać ją do wydania poszukiwanych przedmiotów oraz poinformować ją o przysługujących jej prawach;

3) wylegitymować osoby znajdujące się w pomieszczeniu, w sposób określony w rozdziale 3 rozporządzenia;

4) w przypadku, o którym mowa w § 23 ust. 2, poinformować osobę, u której ma nastąpić przeszukanie, że otrzyma, na swoje żądanie, postanowienie sądu lub prokuratora w przedmiocie zatwierdzenia przeszukania.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz dokonuje przeszukania wobec osoby tej samej płci w miejscu niedostępnym w czasie wykonywania czynności dla osób postronnych. Jeżeli dokonanie przeszukania przez funkcjonariusza tej samej płci co osoba poddawana przeszukaniu nie jest możliwe, a czynność musi być przeprowadzona niezwłocznie, przeszukania może dokonać funkcjonariusz płci odmiennej, ze szczególnym uwzględnieniem przepisu art. 14 ust. 6 ustawy.

3. Funkcjonariusz dokonuje przeszukania pomieszczenia zamieszkanego, innego pomieszczenia lub miejsca, w obecności osoby, u której ma nastąpić przeszukanie, a gdy osoba ta nie może być obecna z powodu jej zatrzymania albo niedającego się odłożyć udziału w innych czynnościach procesowych, funkcjonariusz jest obowiązany przybrać do udziału w przeszukaniu przynajmniej jednego dorosłego domownika lub sąsiada.

2. Użycie siły fizycznej, środków technicznych i chemicznych w przypadku, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz poprzedza ostrzeżeniem o ich zastosowaniu oraz zabezpiecza pomieszczenie, w którym ma nastąpić przeszukanie, przed ucieczką znajdujących się w nim osób, a także przed zniszczeniem dowodów rzeczowych.

3. Decyzję o użyciu siły fizycznej, środków technicznych i chemicznych podejmuje kierownik jednostki organizacyjnej CBA. W przypadkach niecierpiących zwłoki, decyzję podejmuje funkcjonariusz kierujący przeszukaniem.

4. W razie potrzeby, funkcjonariusz jest obowiązany poinformować służby ratownicze o użytych podczas wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, środkach technicznych i chemicznych.

1) imię, nazwisko i stanowisko służbowe funkcjonariusza oraz dane innych osób uczestniczących w przeszukaniu;

2) oznaczenie sprawy, z którą przeszukanie ma związek;

3) miejsce przeszukania;

4) dokładną godzinę rozpoczęcia i zakończenia czynności;

5) przebieg czynności oraz oświadczenia i wnioski jej uczestników;

6) wydane w toku przeszukania zarządzenia lub polecenia sądu lub prokuratora;

7) dokładną listę zatrzymanych rzeczy i, w miarę potrzeby, ich opis;

8) wskazanie postanowienia sądu lub prokuratora, a jeżeli postanowienie nie zostało uprzednio wydane, wzmiankę o poinformowaniu osoby, u której dokonano przeszukania, że otrzyma, na swoje żądanie, postanowienie sądu lub prokuratora w przedmiocie zatwierdzenia czynności;

9) w miarę potrzeby, stwierdzenie innych okoliczności dotyczących przebiegu przeszukania;

10) wzmiankę o pouczeniu, o którym mowa w § 2 ust. 2;

11) podpis funkcjonariusza.

2. [2] W przypadku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepis § 25 ust. 2.

3. [3] Osoba poddana kontroli osobistej może przybrać do tej czynności osobę przez siebie wskazaną. Funkcjonariusz jest obowiązany dopuścić osobę przybraną do udziału w czynności, chyba że jej obecność mogłaby utrudnić lub uniemożliwić przeprowadzenie czynności.

4. Funkcjonariusz dokonujący kontroli osobistej sporządza z przebiegu tej czynności protokół.

2. W przypadku braku możliwości zapewnienia natychmiastowej obecności osób, o których mowa w ust. 1, funkcjonariusz może przeglądać zawartość bagażu lub dokonać sprawdzenia ładunku bez ich obecności, gdy z posiadanych informacji wynika, że zwłoka może spowodować zagrożenie dla życia, zdrowia ludzkiego lub mienia lub gdy istnieje uzasadniona obawa zniszczenia bądź utracenia rzeczy mogących stanowić dowód w sprawie lub które podlegają zajęciu w postępowaniu karnym.

3. Funkcjonariusz dokonujący przeglądania zawartości bagaży lub sprawdzania ładunku sporządza z przebiegu tej czynności protokół.

2. Od obowiązków, o których mowa w ust. 1, funkcjonariusz może odstąpić, w przypadku wykonywania czynności określonych w art. 19 ust. 1 ustawy.

3. W przypadku gdy ujawnione w wyniku czynności, o których mowa w ust. 1, rzeczy stwarzają bezpośrednie niebezpieczeństwo dla życia, zdrowia ludzkiego lub mienia, funkcjonariusz jest obowiązany, w granicach dostępnych środków, podjąć działania zmierzające do usunięcia niebezpieczeństwa.

4. Funkcjonariusz, zatrzymując rzeczy ujawnione w wyniku dokonania czynności, o której mowa w ust. 1, jest obowiązany przekazać niezwłocznie właściwemu prokuratorowi oryginał protokołu z przeprowadzonej czynności wraz z pokwitowaniem zatrzymanych rzeczy.

1) imię, nazwisko i stanowisko służbowe funkcjonariusza oraz dane osób uczestniczących w czynności;

2) oznaczenie sprawy, z którą czynność ma związek;

3) miejsce dokonania czynności;

4) dokładną godzinę rozpoczęcia i zakończenia czynności;

5) przebieg czynności oraz oświadczenia i wnioski jej uczestników;

6) wydane w toku czynności zarządzenia;

7) dokładną listę zatrzymanych rzeczy i, w miarę potrzeby, ich opis;

8) sposób zabezpieczenia zatrzymanych rzeczy;

9) w miarę potrzeby, stwierdzenie innych okoliczności dotyczących przebiegu czynności;

10) wzmiankę o pouczeniu, o którym mowa w § 2 ust. 2;

11) podpis funkcjonariusza.

2. Obserwowanie i rejestrowanie zdarzeń, o których mowa w ust. 1, przez funkcjonariusza zarządza Szef CBA lub upoważniony przez niego funkcjonariusz, określając cel, czas i miejsce wykonania czynności.

3. Czynność, o której mowa w ust. 2, powinna być przeprowadzona przy użyciu środków technicznych zapewniających niejawne działanie funkcjonariusza.

1) nazwę jednostki organizacyjnej CBA realizującej czynność;

2) czas i miejsce przeprowadzenia czynności;

3) cel i opis przeprowadzonej czynności;

4) rodzaj użytych środków technicznych;

5) podpis funkcjonariusza nadzorującego realizację czynności.

Prezes Rady Ministrów: J. Kaczyński

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479 oraz z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 141, poz. 1009 i 1013.