Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 251 poz. 1859

Na podstawie art. 110b ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe warunki i tryb przyznawania policjantom nagród rocznych i motywacyjnych oraz zapomóg;

2) sposób tworzenia funduszu nagród motywacyjnych oraz zapomóg dla policjantów.

1) korzystania z urlopu bezpłatnego lub wychowawczego;

2) przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, za które policjant nie zachował prawa do uposażenia, wymienionych w art. 126 ust. 1–3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji;

3) zawieszenia w czynnościach służbowych albo tymczasowego aresztowania.

2. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli prawomocnym orzeczeniem postępowanie karne w sprawie o przestępstwo, przestępstwo skarbowe lub dyscyplinarne, w sprawie o czyn pozostający w związku z aresztowaniem lub zawieszeniem w czynnościach służbowych zostało umorzone bądź policjant został uniewinniony na podstawie prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu w postępowaniu dyscyplinarnym.

3. Umorzenie postępowania, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy warunkowego umorzenia postępowania karnego lub w sprawie o przestępstwo skarbowe, a także umorzenia tego postępowania z powodu przedawnienia lub amnestii.

2. Przy obniżaniu nagrody rocznej uwzględnia się całokształt okoliczności sprawy, w szczególności charakter popełnionego przestępstwa, przestępstwa skarbowego lub przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki policjanta w służbie.

3. Od decyzji przełożonego o przyznaniu, obniżeniu lub odmowie przyznania nagrody rocznej policjantowi służy odwołanie do wyższego przełożonego.

2. W razie śmierci lub zaginięcia policjanta należną mu nagrodę roczną wypłaca się małżonkowi, a w dalszej kolejności dzieciom oraz rodzicom uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

3. W przypadku pełnienia przez policjanta w roku kalendarzowym służby w różnych jednostkach organizacyjnych Policji nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w jednostce, która była w danym roku ostatnim miejscem pełnienia jego służby.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych przyznaje nagrody roczne zastępcom Komendanta Głównego Policji.

3. Komendant Główny Policji przyznaje nagrody roczne komendantom wojewódzkim Policji (Komendantowi Stołecznemu Policji), komendantom szkół policyjnych i ich zastępcom oraz Komendantowi-Rektorowi i Zastępcy Komendanta-Prorektorowi Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie.

1) wzorowym wykonywaniu zadań służbowych lub

2) męstwie i inicjatywie wykazywanych w służbie, lub

3) trudnych warunkach pełnienia służby.

2. Nagrody motywacyjne przyznają przełożeni właściwi w sprawach mianowania policjantów na stanowiska służbowe, przenoszenia oraz zwalniania z tych stanowisk.

3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych przyznaje nagrody motywacyjne zastępcom Komendanta Głównego Policji.

4. Komendant Główny Policji przyznaje nagrody motywacyjne komendantom wojewódzkim Policji (Komendantowi Stołecznemu Policji), komendantom szkół policyjnych i ich zastępcom oraz Komendantowi-Rektorowi i Zastępcy Komendanta-Prorektorowi Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie.

5. Dyrektorzy komórek organizacyjnych Komendy Głównej Policji przyznają nagrody motywacyjne policjantom pełniącym służbę w Komendzie Głównej Policji.

6. Przełożeni, o których mowa w ust. 2–5, mogą upoważnić kierowników podległych im jednostek lub komórek organizacyjnych do przyznawania nagród motywacyjnych.

7. Komendant Główny Policji oraz komendanci wojewódzcy Policji (Komendant Stołeczny Policji) mogą przyznawać nagrody motywacyjne wszystkim policjantom, z wyłączeniem swoich zastępców, każdy na terenie swojego działania.

8. Wypłata lub wręczenie nagrody motywacyjnej może nastąpić w uroczystej formie.

2. Zapomogi przyznają przełożeni właściwi w sprawach mianowania policjantów na stanowiska służbowe, przenoszenia oraz zwalniania z tych stanowisk.

3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych przyznaje zapomogi zastępcom Komendanta Głównego Policji.

4. Komendant Główny Policji przyznaje zapomogi komendantom wojewódzkim Policji (Komendantowi Stołecznemu Policji), komendantom szkół policyjnych i ich zastępcom oraz Komendantowi-Rektorowi i Zastępcy Komendanta-Prorektorowi Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie.

5. Dyrektorzy komórek organizacyjnych Komendy Głównej Policji przyznają zapomogi policjantom pełniącym służbę w Komendzie Głównej Policji.

6. Przełożeni, o których mowa w ust. 2–5, mogą upoważnić kierowników podległych im jednostek lub komórek organizacyjnych do przyznawania zapomóg.

7. Komendant Główny Policji oraz komendanci wojewódzcy Policji (Komendant Stołeczny Policji) mogą przyznawać zapomogi wszystkim policjantom, z wyłączeniem swoich zastępców, każdy na terenie swojego działania.

1) Komendzie Głównej Policji;

2) komendach wojewódzkich (Stołecznej) Policji;

3) Wyższej Szkole Policji w Szczytnie i szkołach policyjnych.

2. Wysokość funduszu, o którym mowa w ust. 1, wynosi 2,25 % planowanych na dany rok kalendarzowy środków na uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, w tym środki do wysokości wynikającej z iloczynu stawki stanowiącej 0,1 % przeciętnego uposażenia policjantów i łącznej liczby etatów Policji, pozostające w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych, z przeznaczeniem na nagrody motywacyjne i zapomogi dla policjantów.

3. W ramach funduszu utworzonego w jednostkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wyodrębnia się środki do dyspozycji właściwych miejscowo komendantów powiatowych (miejskich, rejonowych) Policji, z przeznaczeniem na nagrody motywacyjne i zapomogi dla policjantów pełniących służbę w podległych im jednostkach. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

1) w Komendzie Głównej Policji – o kwotę wynikającą z iloczynu stawki stanowiącej 1,2 % przeciętnego uposażenia policjantów i łącznej liczby etatów Policji;

2) w komendzie wojewódzkiej (Stołecznej) Policji – o kwotę wynikającą z iloczynu stawki stanowiącej 5% przeciętnego uposażenia policjantów i liczby etatów policjantów, których przełożonym na terenie swojego działania jest komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji.

2. Środki wyodrębnione w trybie określonym w § 11 ust. 3 mogą być podwyższane, na warunkach określonych w ust. 1, przez właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego (Stołecznego) Policji.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. M. Surmacz

¹⁾ Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej – sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 131, poz. 919).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 19, poz. 185, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 731, Nr 113, poz. 984, Nr 115, poz. 996, Nr 176, poz. 1457 i Nr 200, poz. 1688, z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 113, poz. 1070, Nr 130, poz. 1188 i 1190, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1609, Nr 192, poz. 1873 i Nr 210, poz. 2036, z 2004 r. Nr 171, poz. 1800, Nr 179, poz. 1842, Nr 210, poz. 2135, Nr 273, poz. 2703 i Nr 277, poz. 2742, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 164, poz. 1365, Nr 169, poz. 1411 i Nr 250, poz. 2116 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 144, poz. 1043 i Nr 158, poz. 1122.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie poprzedzone było rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie warunków przyznawania policjantom nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg (Dz. U. Nr 86, poz. 789 oraz z 2004 r. Nr 185, poz. 1916) oraz rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 stycznia 2003 r. w sprawie wysokości funduszu na nagrody roczne i uznaniowe oraz zapomogi dla policjantów (Dz. U. Nr 35, poz. 305), które to rozporządzenia tracą moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.