REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2007 nr 121 poz. 840

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 110a ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2006 r. Nr 129, poz. 902, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1) sposób ustalania terenów zagrożonych ruchami masowymi ziemi oraz terenów, na których występują te ruchy;

2) metody, zakres i częstotliwość prowadzenia obserwacji terenów zagrożonych ruchami masowymi ziemi oraz terenów, na których występują te ruchy;

3) informacje, jakie powinien zawierać rejestr terenów zagrożonych ruchami masowymi ziemi oraz terenów, na których występują te ruchy, zwany dalej „rejestrem”;

4) sposób prowadzenia, formę i układ rejestru.

§ 2.

1. Tereny zagrożone ruchami masowymi ziemi oraz tereny, na których występują te ruchy, ustala się na podstawie:

1) wywiadu i analizy dostępnych w tym zakresie materiałów archiwalnych;

2) analizy dostępnych materiałów kartograficznych;

3) analizy dostępnych dokumentacji geologicznych;

4) analizy dostępnych zdjęć lotniczych, map satelitarnych i ortofotomap (materiałów teledetekcyjnych);

5) wizji w terenie;

6) badań geologiczno-inżynierskich, hydrogeologicznych, geotechnicznych i geofizycznych.

2. Jeżeli na podstawie sposobów, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5, nie ma możliwości ustalenia terenów zagrożonych ruchami masowymi ziemi oraz terenów, na których występują te ruchy, przeprowadza się badania, o których mowa w ust. 1 pkt 6.

3. Informacje o terenach, które w wyniku analizy materiałów archiwalnych i przeprowadzonych badań zostaną wskazane jako tereny, na których występują ruchy masowe ziemi, oraz informacje o terenach zagrożonych tymi ruchami wprowadza się do rejestru.

§ 3.

1. Dla terenów, na których wystąpiły ruchy masowe ziemi, oraz dla terenów zagrożonych ruchami masowymi ziemi mogącymi spowodować albo powodującymi bezpośrednie zagrożenie dla życia ludzi, infrastruktury technicznej lub komunikacyjnej prowadzi się obserwacje, zwane dalej „monitoringiem”.

2. Dla prowadzenia monitoringu określa się liczbę i rodzaj punktów obserwacyjnych, na podstawie ustaleń, o których mowa w § 2 ust. 1.

3. Dla terenów zagrożonych ruchami masowymi ziemi oraz dla terenów, na których wystąpiły te ruchy, prowadzi się monitoring polegający na pomiarach powierzchniowego ruchu mas ziemnych w celu określenia prędkości i charakteru tego przemieszczania przy zastosowaniu w szczególności metod geodezyjnych.

4. W przypadku gdy monitoring, o którym mowa w ust. 3, jest niewystarczający dla określenia szybkości i zasięgu przemieszczania mas ziemnych, prowadzi się monitoring polegający na pomiarach wgłębnego ruchu mas ziemnych w celu rozpoznania liczby, rodzaju i głębokości położenia powierzchni poślizgu.

5. Monitoring, o którym mowa w ust. 1, prowadzi się co najmniej dwa razy w roku (w okresach: marzec – kwiecień oraz wrzesień–październik) oraz każdorazowo po wystąpieniu ekstremalnych zjawisk przyrodniczych, które mogą spowodować ruchy masowe ziemi.

6. Wyniki monitoringu wprowadza się do rejestru.

§ 4.

1. Rejestr jest prowadzony w formie elektronicznej bazy danych, w powszechnie dostępnym formacie, która powinna zawierać:

1) dane graficzne w formie map terenów, na których występują ruchy masowe ziemi, oraz terenów zagrożonych możliwością wystąpienia ruchów masowych ziemi;

2) karty rejestracyjne:

a) terenu zagrożonego ruchami masowymi ziemi,

b) osuwiska.

2. Wzór karty rejestracyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2:

1) lit. a, jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

2) lit. b, jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

§ 5.

1. Dane graficzne, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1, są gromadzone w formie mapy terenów zagrożonych występowaniem ruchów masowych ziemi sporządzonej w systemie informacji przestrzennej (GIS), wykonanej na podkładzie topograficznym w skali 1:10 000, na której są zaznaczone:

1) tereny, na których występują ruchy masowe ziemi;

2) tereny, na których wystąpiły ruchy masowe ziemi i są znane na podstawie badań geologicznych lub z przekazów historycznych;

3) tereny zagrożone wystąpieniem ruchów masowych ziemi wynikających z budowy geologicznej.

2. W celu wykonania map terenów zagrożonych występowaniem ruchów masowych ziemi przeprowadza się badania geologiczne oraz uwzględnia się dostępne opracowania, w szczególności kartograficzne.

3. W przypadku wystąpienia ruchów masowych ziemi na terenach dotychczas zagrożonych tymi ruchami sporządza się kartę rejestracyjną osuwiska.

§ 6.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Środowiska: J. Szyszko

¹⁾ Minister Środowiska kieruje działem administracji rządowej – środowisko, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska (Dz. U. Nr 131, poz. 922 oraz z 2007 r. Nr 38, poz. 246).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 169, poz. 1199, Nr 170, poz. 1217 i Nr 249, poz. 1832 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 124, Nr 75, poz. 493 i Nr 88, poz. 587.

Załącznik 1. [WZÓR KARTY REJESTRACYJNEJ TERENU ZAGROŻONEGO RUCHAMI MASOWYMI ZIEMI]

Załączniki do rozporządzenia Ministra Środowiska
z dnia 20 czerwca 2007 r. (poz. 840)

Załącznik nr 1

WZÓR KARTY REJESTRACYJNEJ TERENU ZAGROŻONEGO RUCHAMI MASOWYMI ZIEMI

infoRgrafika