Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 45 poz. 270

Na podstawie art. 114 ust. 3 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997, z późn. zm,²⁾) zarządza się, co następuje:

1) warunki przyznawania nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg;

2) tryb postępowania w tych sprawach.

2. Funkcjonariuszowi, który pełni służbę przez część roku kalendarzowego, nagrodę roczną przyznaje się proporcjonalnie do okresu służby pełnionej w roku kalendarzowym, za który przysługuje nagroda.

3. Funkcjonariuszowi, który na skutek wypadku pozostającego w związku ze służbą lub choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby uzyskał ostateczne orzeczenie komisji lekarskiej o trwałej niezdolności do służby albo poniósł śmierć, nagroda roczna za ostatni rok służby przysługuje w wysokości określonej w ust. 1 bez względu na okres służby pełnionej w tym roku.

1) korzystał z urlopu bezpłatnego lub wychowawczego;

2) nie zachował prawa do uposażenia za okresy niewykonywania obowiązków służbowych, o których mowa w art. 130 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej;

3) był tymczasowo aresztowany albo zawieszony w czynnościach służbowych, chyba że postępowanie karne lub dyscyplinarne będące przyczyną aresztowania lub zawieszenia zostało umorzone prawomocnym orzeczeniem bądź funkcjonariusz został uniewinniony na podstawie prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu w postępowaniu dyscyplinarnym.

2. Umorzenie postępowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy warunkowego umorzenia postępowania karnego lub postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe, a także umorzenia postępowania karnego z powodu przedawnienia lub amnestii.

1) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe inne niż umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

2) naruszył dyscyplinę służbową lub zasady etyki zawodowej, jeżeli za czyn ten prawomocnym orzeczeniem wymierzono mu karę dyscyplinarną nie surowszą niż nagana z ostrzeżeniem;

3) nie wywiązywał się z obowiązków służbowych, co zostało stwierdzone w opinii służbowej.

1) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

2) wymierzenia funkcjonariuszowi za czyn, o którym mowa w § 5 pkt 2, kary dyscyplinarnej:

a) wydalenia ze służby,

b) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby,

c) obniżenia stopnia,

d) wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe,

e) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku;

3) zwolnienia funkcjonariusza ze służby z powodu:

a) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe inne niż wymienione w pkt 1,

b) popełnienia czynu o znamionach przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, jeżeli popełnienie czynu jest oczywiste i uniemożliwia pozostawanie w służbie,

c) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy,

d) nieprzydatności do służby stwierdzonej w opinii służbowej w okresie odbywania służby przygotowawczej.

1) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda roczna została wypłacona – następuje za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją;

2) funkcjonariuszowi wydano opinię służbową, od której nie złożył odwołania, lub ostateczną opinię służbową, w rozumieniu przepisów o okresowym opiniowaniu funkcjonariuszy Straży Granicznej.

2. Funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby należną nagrodę roczną wypłaca się w ostatnim dniu służby.

3. Funkcjonariuszowi, o którym mowa w ust. 2, wobec którego toczy się postępowanie karne lub dyscyplinarne, nagrodę roczną wypłaca się po zakończeniu tego postępowania, z uwzględnieniem § 6.

4. W przypadku śmierci albo zaginięcia funkcjonariusza pozostających w związku ze służbą nagrodę roczną wypłaca się niezwłocznie na podstawie skróconego aktu zgonu albo ostatecznej decyzji o stwierdzeniu zaginięcia funkcjonariusza.

2. Nagrodę uznaniową przyznaje się na pisemny wniosek bezpośredniego przełożonego.

3. Zapomogę przyznaje się na pisemny uzasadniony wniosek funkcjonariusza, związku zawodowego funkcjonariuszy lub bezpośredniego przełożonego funkcjonariusza wskazujący na istotne pogorszenie warunków materialnych.

2. Komendant Główny Straży Granicznej przyznaje nagrody roczne i uznaniowe oraz zapomogi kierownikowi komórki organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej, komendantowi oddziału Straży Granicznej, komendantowi ośrodka szkolenia Straży Granicznej oraz ich zastępcom. Komendant Główny Straży Granicznej może przyznawać nagrody roczne i uznaniowe oraz zapomogi wszystkim funkcjonariuszom, z zastrzeżeniem ust. 1.

3. Kierownik komórki organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej, komendant oddziału Straży Granicznej, komendant ośrodka szkolenia Straży Granicznej przyznają nagrody roczne i uznaniowe oraz zapomogi odpowiednio funkcjonariuszowi pełniącemu służbę w komórce organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej, oddziale Straży Granicznej i ośrodku szkolenia Straży Granicznej.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Miller

¹⁾ Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej – sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 216, poz. 1604).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 170, poz. 1218, z 2007 r. Nr 57, poz. 390 i Nr 82, poz. 558, z 2008 r. Nr 86, poz. 521, Nr 195, poz. 1199, Nr 216, poz. 1367 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 22, poz. 120, Nr 85, poz. 716, Nr 98, poz. 817, Nr 157, poz. 1241, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540.