REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 87 poz. 564

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ

z dnia 30 kwietnia 2010 r.

w sprawie programu szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych oraz sposobu rejestracji przeprowadzanych szczepień ochronnych

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 67b ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:

§ 1.
Rozporządzenie określa program szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych oraz sposób rejestracji przeprowadzanych szczepień ochronnych.
§ 2.
Ustala się program szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych, stanowiący załącznik do rozporządzenia.
§ 3.
1. Świadczeniodawca wykonujący szczepienia ochronne żołnierzy zawodowych przesyła informację o wykonaniu szczepienia ochronnego do jednostki organizacyjnej właściwej do spraw reagowania epidemiologicznego w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej wyznaczonej przez Szefa Inspektoratu Wojskowej Służby Zdrowia, w terminie siedmiu dni od dnia jego wykonania.

2. W informacji, o której mowa w ust. 1, zamieszcza się dane:

1) imię, nazwisko i PESEL szczepionego żołnierza zawodowego;

2) datę urodzenia żołnierza zawodowego;

3) nazwę choroby, przeciw której wykonywane jest szczepienie;

4) nazwę szczepionki;

5) numer serii szczepionki;

6) informację o rozpoczętym cyklu szczepienia ochronnego, z terminem podania kolejnych dawek szczepionki.

§ 4.
1. Tworzy się Centralny Rejestr Szczepień Żołnierzy Zawodowych, zwany dalej „rejestrem”.

2. W rejestrze gromadzi się dane o szczepieniach ochronnych żołnierzy zawodowych objęte informacją o wykonaniu szczepienia ochronnego, o której mowa w § 3.

3. Dane, o których mowa w ust. 2, gromadzi się dla określenia osiągniętego poziomu immunizacji w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Rejestr prowadzi komendant jednostki organizacyjnej właściwej do spraw reagowania epidemiologicznego w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej wyznaczonej przez Szefa Inspektoratu Wojskowej Służby Zdrowia.

§ 5.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Obrony Narodowej: B. Klich

 

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 206, poz. 1288 i Nr 208, poz. 1308, z 2009 r. Nr 26, poz. 157, Nr 79, poz. 669, Nr 161, poz. 1278 i Nr 219, poz. 1706 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 143.

Załącznik 1. [PROGRAM SZCZEPIEŃ OCHRONNYCH DLA ŻOŁNIERZY ZAWODOWYCH]

Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony
Narodowej z dnia 30 kwietnia 2010 r. (poz. 564)

PROGRAM SZCZEPIEŃ OCHRONNYCH DLA ŻOŁNIERZY ZAWODOWYCH

Program szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych składa się z:

I. Kalendarza szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych narażonych na określone czynniki chorobotwórcze oraz wykonywanych z przyczyn epidemiologicznych,

II. Informacji uzupełniających.


1. KALENDARZ SZCZEPIEŃ OCHRONNYCH

Rodzaj szczepienia

Żołnierze zawodowi podlegający szczepieniom

Uwagi

Przeciw TĘŻCOWI:

– ze wskazań indywidualnych, żołnierze zawodowi narażeni na zakażenie tężcem

– szczepienia w ramach profilaktyki poekspozycyjnej należy prowadzić szczepionką monowalentną lub szczepionką skojarzoną tężcowo-błoniczą (T lub Td),

– podskórnie,

1) szczepionką monowalentną tężcową;

 

2) szczepionką skojarzoną tężcowo-błoniczą
(T Iub Td);

 

3) szczepionką skojarzoną durowo-tężcową
(Ty lub TyT)

 

– szczegółowe wytyczne dla szczepień przeciw tężcowi u zranionych żołnierzy zawodowych zawiera część II:

 

 

 

 

Informacje uzupełniające

 

– żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową w ciągłym kontakcie z glebą,

– dawka przypominająca nie powinna być podana wcześniej niż po upływie 3 lat od ostatniej wakcynacji szczepionką Td

 

– żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową przy usuwaniu odpadów lub nieczystości ciekłych oraz przy konserwacji urządzeń służących temu celowi,

 

– żołnierze zawodowi powyżej 19. roku życia (szczepieni podstawowo, tzn. objęci szczepieniem obowiązkowym dzieci i młodzieży), pojedyncze dawki przypominające co 10 lat,

 

 

– żołnierze zawodowi powyżej 19. roku życia, nieszczepieni w przeszłości – szczepienie podstawowe,

 

 

– w zależności od sytuacji epidemiologicznej

 

 

Rodzaj szczepienia

Żołnierze zawodowi podlegający szczepieniom

Uwagi

 

– ze wskazań indywidualnych, żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową w styczności z chorymi na błonicę,

– dawka przypominająca nie powinna być podana wcześniej niż po upływie 3 lat od ostatniej wakcynacji szczepionką Td

Przeciw BŁONICY:

– podskórnie,

1) szczepionką monowalentną błoniczą(d);

– żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową wymagającą kontaktu z osobami przybywającymi z obszarów epidemicznego występowania błonicy lub związaną z wyjazdem na te obszary,

 

2) szczepionką skojarzoną tężcowo-błoniczą (Td)

 

– żołnierze zawodowi powyżej 19. roku życia szczepieni podstawowo, tzn. objęci szczepieniem obowiązkowym dzieci i młodzieży (pojedyncze dawki przypominające co 10 lat),

 

 

– w zależności od sytuacji epidemiologicznej

 

 

– ze wskazań indywidualnych, żołnierze zawodowi narażeni na zakażenie durem brzusznym,

 

Przeciw DUROWI BRZUSZNEMU:

– podskórnie,

– żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową przy usuwaniu odpadów lub nieczystości ciekłych oraz przy konserwacji urządzeń służących temu celowi,

 

1) szczepionką monowalentną durową (Ty);

2) szczepionką skojarzoną durowo-tężcową (TyT)

 

– w zależności od sytuacji epidemiologicznej,

 

 

– żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową w zakresie czynności związanych z diagnostyką duru brzusznego

 

 

– ze wskazań indywidualnych, żołnierze zawodowi podejrzani o zakażenie wirusem wścieklizny,

– szczepienia w ramach profilaktyki poekspozycyjnej (szczegółowe wytyczne zawiera część II: Informacje uzupełniające),

Przeciw WŚCIEKLIŹNIE

– domięśniowo lub podskórnie

– żołnierze zawodowi wyjeżdżający do rejonów endemicznego występowania zachorowań na wściekliznę

– szczepienia według wskazań producenta,

 

 

– szczepienie podstawowe wg schematu:

 

 

0, po 1 tyg., po 1 miesiącu, po 12 miesiącach

 

Rodzaj szczepienia

Żołnierze zawodowi podlegający szczepieniom

Uwagi

 

– żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową na stanowiskach służbowych w korpusie osobowym medycznym narażeni na zakażenie HBV,

– szczepienia podstawowe według schematu:

Przeciw WIRUSOWEMU ZAPALENIU WĄTROBY

0, 1, 6 miesięcy,

TYPU B

– nie należy szczepić żołnierzy zawodowych uprzednio zaszczepionych podstawowo przeciw WZW typu B w ramach szczepień obowiązkowych dzieci i młodzieży,

– domięśniowo

 

– inni żołnierze zawodowi narażeni w sposób szczególny na zakażenie, pełniący zawodową służbę wojskową na stanowiskach służbowych związanych z możliwością uszkodzenia ciągłości tkanek

– szczepień przypominających nie przewiduje się

 

– żołnierze zawodowi wyjeżdżający do krajów o wysokiej i pośredniej endemiczności zachorowań na WZW typu A,

– dawkowanie i cykl szczepień według zaleceń producenta

Przeciw WIRUSOWEMU ZAPALENIU WĄTROBY

TYPU A

 

– domięśniowo

– żołnierze zawodowi zatrudnieni przy produkcji i dystrybucji żywności,

 

 

– żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową przy usuwaniu odpadów komunalnych i przy konserwacji urządzeń wodno-kanalizacyjnych

 

 

– żołnierze zawodowi przebywający długotrwale w kompleksach leśnych, na obszarach endemicznego występowania zachorowań na kleszczowe zapalenie mózgu,

– szczepienia według wskazań producenta,

Przeciw KLESZCZOWEMU ZAPALENIU MÓZGU

–szczepienia podstawowe wg schematu 0, 2, 12 miesięcy

 

– żołnierze zawodowi kierowani w rejony endemicznego występowania zachorowań na kleszczowe zapalenie mózgu

 

 

– żołnierze zawodowi wyjeżdżający do krajów o wysokiej i pośredniej endemiczności zachorowań na japońskie zapalenie mózgu

– szczepienia według wskazań producenta

Przeciw JAPOŃSKIEMU ZAPALENIU MÓZGU

 

 

– szczepienie w zależności od wskazań epidemiologicznych,

– szczepienia według wskazań producenta szczepionką skoniugowaną, jedną dawką szczepionki

Przeciw zakażeniom wywoływanym przez

DWOINKĘ ZAPALENIA OPON MÓZGOWO-RDZENIOWYCH GRUPY C

– żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową w styczności z chorymi lub nosicielami dwoinki zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych,

 

 

 

– żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową na stanowiskach służbowych w korpusie osobowym medycznym

 

 

Rodzaj szczepienia

Żołnierze zawodowi podlegający szczepieniom

Uwagi

Przeciw zakażeniom wywoływanym przez DWOINKĘ ZAPALENIA OPON MÓZGOWO-RDZENIOWYCH GRUPY A, C, Y, W 135

– żołnierze zawodowi wyjeżdżający do rejonów endemicznego występowania zachorowań na inwazyjną chorobę meningokokowątypu A, C, Y, W 135

– szczepienia według wskazań producenta, jedną dawką szczepionki

Przeciw ODRZE, ŚWINCE I RÓŻYCZCE

– szczepienia w zależności od wskazań epidemiologicznych,

– podawane w wywiadzie przebycie zachorowań na odrę, świnkę lub różyczkę nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia, szczepionkę należy wówczas podać po 2 miesiącach od wyzdrowienia,

 

– żołnierze zawodowi dotychczas nieszczepieni przeciw śwince, odrze i różyczce w ramach szczepień obowiązkowych,

 

– żołnierze zawodowi szczepieni wcześniej przeciw odrze lub różyczce szczepionkami monowalentnymi,

– szczepienia jedną dawką szczepionki skojarzonej,

 

– nie należy szczepić kobiet w okresie ciąży ani takich, które w ciągu następnych trzech miesięcy planują zajść w ciążę

 

– traktujemy jako szczepienie przypominające

 

– szczepienia ze wskazań epidemiologicznych,

– według zaleceń producenta

Przeciw OSPIE WIETRZNEJ

– żołnierze zawodowi, którzy nie chorowali na ospę wietrzną

 

Przeciw POLIOMYELITIS

– żołnierze zawodowi wyjeżdżający do rejonów endemicznego występowania zachorowań na Poliomyelitis

– szczepienie przypominające szczepionką inaktywowaną IPV, poliwalentną – jednorazowo

Przeciw GRYPIE SEZONOWEJ

– wszyscy żołnierze zawodowi

– szczepienia według wskazań producenta, stosownie do zaleceń WHO,

 

 

– szczepionki ważne są tylko 1 rok (sezonowe), ze względu na coroczne zmiany składu, według zaleceń WHO

Przeciw GRYPIE PANDEMICZNEJ

– wszyscy żołnierze zawodowi

– szczepienia według wskazań producenta

 

– żołnierze zawodowi wyjeżdżający do rejonów endemicznego występowania zachorowań na żółtą gorączkę

– szczepienia według wskazań producenta,

Przeciw ŻÓŁTEJ GORĄCZCE

– nie należy szczepić osób uczulonych na białko kurze

Przeciw WIRUSOWI BRODAWCZAKA LUDZKIEGO (HPV)
Szczepionka czteroważna HPV

– żołnierze zawodowi – kobiety, które wcześniej nie były szczepione lub nie otrzymały pełnej serii dawek

– szczepienia według zaleceń producenta, szczepienia domięśniowe podstawowe wg schematu: 0, 2, 6 miesięcy

Przeciw WĄGLIKOWI, CHOLERZE, OSPIE PRAWDZIWEJ

– żołnierze zawodowi

– szczepienia według wskazań producenta,

 

– decyzję o rozpoczęciu szczepienia podejmuje Minister Obrony Narodowej na wniosek Szefa Inspektoratu Wojskowej Służby Zdrowia

 

Uwagi:

Szczepionki stosowane w realizacji kalendarza szczepień muszą spełniać wszelkie kryteria przewidziane dla produktu leczniczego dopuszczonego do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy je stosować zgodnie z zaleceniami producenta.


II. INFORMACJE UZUPEŁNIAJĄCE

Program szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych realizuje się w korelacji z realizowanym wcześniej obowiązkowym programem szczepień ochronnych dzieci i młodzieży w Polsce.

A. SZCZEPIENIA PRZECIW WŚCIEKLIŹNIE (POEKSPOZYCYJNE)

Wytyczne dotyczące swoistego zapobiegania wściekliźnie u osób mających kontakt ze zwierzęciem chorym lub podejrzanym o zachorowanie na wściekliznę (przedstawiono również zasady immunoprofilaktyki czynno-biernej).

Rodzaj kontaktu ze zwierzęciem

Stan zdrowia zwierzęcia

Zapobieganie

w chwili narażenia

podczas obserwacji weterynaryjnej; 15-dniowa obserwacja weterynaryjna może być stosowana wyłącznie w odniesieniu do zwierząt takich jak pies i kot

Brak ran lub kontakt pośredni

nie wymaga

Oślinienie zdrowej skóry

nie wymaga

 

zwierzę zdrowe

objawy wścieklizny

rozpoczęcie podawania szczepionki z chwilą zaobserwowania objawów wścieklizny u zwierzęcia

Oślinienie uszkodzonej skóry, lekkie pogryzienia i zadrapania

zwierzę podejrzane o wściekliznę

zwierzę zdrowe (niepotwierdzone objawy)

natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki – przerwać, gdy zwierzę zdrowe

 

zwierzę wściekłe, dzikie, nieznane, niebadane

natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki

Głębokie pogryzienia, zadrapania, oślinienie błon śluzowych

zwierzę zdrowe

objawy wścieklizny

natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki + swoistej immunoglobuliny (lub surowicy)

zwierzę podejrzane o wściekliznę

zwierzę zdrowe (niepotwierdzone objawy)

natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki + swoistej immunoglobuliny (lub surowicy) – można przerwać, gdy zwierzę zdrowe

zwierzę wściekłe, dzikie, nieznane, niebadane

natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki + swoistej immunoalobuliny (lub surowicy)

 

Swoiste zapobieganie czynne:

Rozpoczęcie szczepienia według skróconego (tj. poekspozycyjnego) schematu szczepień zgodnie z zaleceniami producenta szczepionki – schemat podawania kolejnych dawek w 0, 3, 7, 14, 30 dobie.

Swoiste zapobieganie czynno-bierne:

jak wyżej + jednocześnie z pierwszą dawką szczepionki podaje się swoistą immunoglobulinę ludzką – 20 j.m. / kg m.c. Immunoglobulinę można podać do 7. dnia od czasu podania 1. dawki szczepionki.

Kwalifikacje do szczepienia przeciwko wściekliźnie przeprowadza specjalistyczna poradnia chorób zakaźnych.

UWAGA:

Rozpoczęcie postępowania poekspozycyjnego można odłożyć do czasu potwierdzenia wścieklizny u zwierzęcia, jeżeli zwierzę, które naraziło człowieka, nie wykazywało objawów choroby podczas ekspozycji i jest możliwa jego 15-dniowa obserwacja weterynaryjna – dotyczy tylko psów i kotów (decyduje rozmiar i lokalizacja obrażeń po pokąsaniu – ocena lekarza).

Jeśli narażona została osoba uprzednio szczepiona przeciw wściekliźnie, podaje się tylko dwie dawki przypominające szczepionki wg schematu szczepienia: w 0, 3 dobie. Nie należy wówczas podawać swoistej immunoglobuliny (lub surowicy).

B. SZCZEPIENIA PRZECIW TĘŻCOWI U OSÓB ZRANIONYCH

1. Wytyczne dotyczące swoistego zapobiegania tężcowi u osób zranionych

Historia szczepień pacjenta

Ryzyko wystąpienia tężca

niskie

wysokie

nieszczepieni

szczepionka Td lub T, następnie kontynuować kolejne dawki

szczepionka Td lub T

+

lub

szczepienia podstawowego wg schematu: 0, 1, 6 miesiąc

antytoksyna (LIT – swoista immunoglobulina 250/500 j.m. lub KAT – surowica przeciwtężcowa 3000 j.m.)

niekompletnie szczepieni

 

lub

 

następnie kontynuować kolejne dawki szczepienia podstawowego wg schematu: 0, 1, 6 miesiąc

historia szczepień niepewna

 

szczepienie podstawowe lub przypominające

szczepionka Td lub T

szczepionka Td lub T

– 1 dawka przypominająca

– 1 dawka przypominająca

– ostatnia dawka więcej niż 10 lat temu

 

+

 

antytoksyna (LIT – swoista immunoglobulina 250/500 j.m. lub KAT – surowica przeciwtężcowa 3000 j.m.)

szczepienie podstawowe lub przypominające

szczepionka Td lub T

szczepionka Td lub T

– 1 dawka przypominająca

– 1 dawka przypominająca

– ostatnia dawka 5–10 lat temu

 

 

szczepienie podstawowe lub przypominające

nie wymaga

nie wymaga

– ostatnia dawka mniej niż 5 lat temu

 

Ew. gdy szczególnie wysokie

ryzyko –

rozważyć

1 dawkę przypominającą

 

C. SZCZEPIENIA PRZECIW GRUŹLICY

1. W Siłach Zbrojnych RP przyjęto, że uodpornienie przeciw gruźlicy realizuje się przez krajowy program szczepień wieku dziecięcego.

2. Szczepienie przeciwko gruźlicy (obowiązkowe) wykonuje się jednorazowo szczepionką BCG u noworodków. Odstąpiono od oceny wielkości blizny poszczepiennej oraz od obowiązkowej rewakcynacji.

D. SZCZEPIENIA PRZECIW ZAKAŻENIOM WYWOŁANYM PRZEZ HAEMOPHILUS INFLUENZAE TYPU B

1. Szczepienie nie dotyczy osób objętych przedmiotowym komunikatem*.

2. Szczepienie przeciwko zakażeniom wywoływanym przez Haemophilus influenzae typu b wykonuje się obowiązkowo wśród osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie (dzieci w pierwszym lub drugim roku życia z rodzin wielodzietnych lub domów dziecka).

E. SZCZEPIENIA PRZECIW ZAKAŻENIOM WYWOŁYWANYM PRZEZ STREPTOCOCCUS PNEUMONIAE

1. Szczepienie nie dotyczy osób objętych przedmiotowym komunikatem*.

2. Szczepienie przeciwko zakażeniom wywołanym przez Streptococcus pneumoniae wykonuje się u dzieci od drugiego miesiąca życia do 5 lat w określonych grupach ryzyka (zaburzenia odporności). Osoby dorosłe szczepi się powyżej 65. roku życia lub z grupy podwyższonego ryzyka (choroby przewlekłe).

F. ORGANIZACJA SZCZEPIEŃ

1. Szczepienia przeprowadza się na zasadach ogólnych, zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. Nr 234, poz. 1570, z późn. zm.)

2. W czasie zaistnienia zagrożeń organizacja szczepień może być określona przez właściwego miejscowo Wojskowego Inspektora Sanitarnego, odpowiednio do aktualnej sytuacji, po uzyskaniu akceptacji Głównego Inspektora Sanitarnego WP.

 

 

* Jako komunikat należy rozumieć część I Programu szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych, tj. Kalendarz szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych narażonych na określone czynniki chorobotwórcze oraz wykonywanych z przyczyn epidemiologicznych.

Metryka
  • Data ogłoszenia: 2010-05-21
  • Data wejścia w życie: 2010-06-05
  • Data obowiązywania: 2010-06-05
  • Dokument traci ważność: 2014-02-27
Brak dokumentów zmieniających.
Brak zmienianych dokumentów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA