REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2010 nr 98 poz. 630

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI1)

z dnia 19 maja 2010 r.

w sprawie niektórych wymagań weterynaryjnych, jakie powinny być spełnione przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego w rzeźniach o małej zdolności produkcyjnej2)

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2006 r. Nr 17, poz. 127, z późn. zm.3)) zarządza się, co następuje:

§ 1.
1. Rozporządzenie określa niektóre wymagania weterynaryjne dotyczące konstrukcji, rozplanowania i wyposażenia, jakie powinny być spełnione przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego w rzeźniach o małej zdolności produkcyjnej, w których rocznie poddaje się ubojowi nie więcej niż:

1) 1 000 jednostek przeliczeniowych zwierząt gospodarskich kopytnych lub kopytnych zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych, przy maksymalnej liczbie 20 jednostek przeliczeniowych zwierząt w tygodniu;

2) 150 000 sztuk drobiu;

3) 100 sztuk ptaków bezgrzebieniowych.

2. Jednostka przeliczeniowa, o której mowa w ust. 1 pkt 1, oznacza:

1) sztukę bydła powyżej 3. miesiąca życia albo konia – stanowiącą 1 jednostkę przeliczeniową;

2) sztukę bydła do 3. miesiąca życia albo kopytnego zwierzęcia dzikiego utrzymywanego w warunkach fermowych – stanowiącą 0,5 jednostki przeliczeniowej;

3) świnię:

a) powyżej 100 kilogramów żywej wagi – stanowiącą 0,20 jednostki przeliczeniowej,

b) od 15 do 100 kilogramów żywej wagi – stanowiącą 0,15 jednostki przeliczeniowej,

c) poniżej 15 kilogramów żywej wagi – stanowiącą 0,05 jednostki przeliczeniowej;

4) owcę albo kozę powyżej 15 kilogramów żywej wagi – stanowiącą 0,10 jednostki przeliczeniowej;

5) owcę albo kozę do 15 kilogramów żywej wagi – stanowiącą 0,05 jednostki przeliczeniowej.

3. Powiatowy lekarz weterynarii, na wniosek podmiotu prowadzącego rzeźnię, o której mowa w ust. 1 pkt 1, może wyrazić zgodę na przekroczenie w danym tygodniu limitu zwierząt poddawanych ubojowi, pod warunkiem zachowania rocznego limitu zwierząt poddawanych ubojowi.

§ 2.
Podmiot prowadzący rzeźnię, o której mowa w § 1 ust. 1, zapewnia, że:

1) rzeźnia spełnia wymogi określone w rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. 55, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 14), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 853/2004”, w załączniku III w sekcji I w rozdziale II w ust. 6 albo w sekcji II w rozdziale II w ust. 6 albo

2) zwierzęta są transportowane do rzeźni bezpośrednio z gospodarstwa, w którym były utrzymywane, oraz że środek transportu i urządzenia do transportu są czyszczone, myte i odkażane;

3) rzeźnia spełnia wymogi określone w rozporządzeniu nr 853/2004 w załączniku III w sekcji I w rozdziale II w ust. 5 albo w sekcji II w rozdziale II w ust. 5 dotyczące wyposażenia w urządzenia do przechowywania mięsa zatrzymanego albo

4) zostały opracowane i wdrożone procedury dotyczące postępowania z zatrzymanym mięsem, gwarantujące zwłaszcza, że zatrzymane mięso nie zostanie pomylone z pozostałym mięsem znajdującym się w chłodni, w szczególności przez odpowiednie oznakowanie takiego mięsa, oraz że zatrzymane mięso:

a) nie pochodzi od zwierząt podejrzanych o zakażenie jedną z chorób zakaźnych zwierząt podlegającą obowiązkowi zwalczania, zgodnie z przepisami o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt,

b) jest przechowywane w chłodni przeznaczonej do przechowywania produktów pochodzenia zwierzęcego w sposób zapobiegający stykaniu się tego mięsa z pozostałym mięsem przechowywanym w chłodni,

c) nie opuści chłodni do czasu podjęcia przez urzędowego lekarza weterynarii ostatecznej decyzji w sprawie tego mięsa.

§ 3.
Podmiot prowadzący rzeźnię, o której mowa w § 1 ust. 1, która jest połączona z zakładem rozbioru, w którym produkuje się nie więcej niż 5 ton mięsa bez kości w tygodniu lub równoważną ilość mięsa z kością, oprócz wymagań określonych w § 2 zapewnia, że:

1) są spełnione wymogi określone w rozporządzeniu nr 853/2004 w załączniku III w sekcji I w rozdziale III w ust. 3 albo w sekcji II w rozdziale III w ust. 1 w lit. c albo

2) rozbiór odbywa się po zakończeniu uboju oraz po odpowiednim oczyszczeniu i odkażeniu pomieszczenia, w którym odbywał się ubój, oraz że przy rozbiorze są spełnione wymogi określone w rozporządzeniu nr 853/2004 w załączniku III w sekcji I w rozdziale V albo w sekcji II w rozdziale V.

§ 4.
Podmiot prowadzący rzeźnię, o której mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 lub 3, oprócz wymagań określonych w § 2 zapewnia, że:

1) rzeźnia spełnia wymogi określone w rozporządzeniu nr 853/2004 w załączniku III w sekcji I w rozdziale II w ust. 1 w lit. aa albo

2) zwierzęta bezpośrednio po przetransportowaniu do rzeźni są poddawane ubojowi, przy czym zwierzęta są transportowane na odległość nieprzekraczającą 50 km;

3) rzeźnia spełnia wymogi określone w rozporządzeniu nr 853/2004 w załączniku III w sekcji I w rozdziale II w ust. 1 w lit. a dotyczące oddzielnego systemu odprowadzania ścieków dla zwierząt chorych lub podejrzanych o chorobę zakaźną zwierząt albo

4) organizacja uboju oraz system odprowadzania ścieków w rzeźni wyklucza możliwość zakażenia zdrowych zwierząt oczekujących na ubój lub wyklucza zanieczyszczenie mięsa, w przypadku gdy w rzeźni przebywają zwierzęta chore lub podejrzane o chorobę zakaźną zwierząt;

5) czyszczenie, mycie i odkażanie urządzeń wykorzystywanych do uboju zwierząt odbywa się pod nadzorem urzędowym – w przypadku, o którym mowa w rozporządzeniu nr 853/2004 w załączniku III w sekcji I w rozdziale IV w ust. 20, albo

6) czyszczenie i odkażanie urządzeń wykorzystywanych do uboju zwierząt chorych lub podejrzanych o chorobę zakaźną zwierząt jest wykonywane zgodnie z procedurą zatwierdzoną przez powiatowego lekarza weterynarii oraz że urządzenia wykorzystywane do uboju zwierząt, w przypadku gdy wcześniej był przeprowadzany ubój zwierząt chorych lub podejrzanych o chorobę zakaźną zwierząt, są przed wznowieniem uboju kontrolowane przez urzędowego lekarza weterynarii.

§ 5.
Mięso pozyskane w rzeźniach o małej zdolności produkcyjnej, spełniających co najmniej jedno z wymagań, o których mowa w § 2 pkt 2 i 4, § 3 pkt 2 oraz § 4 pkt 2, 4 i 6, może być wprowadzane na rynek wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
§ 6.
1. Mięso pozyskane w rzeźniach określonych w § 1 ust. 1 pkt 1, spełniających co najmniej jedno z wymagań, o których mowa w § 2 pkt 2 i 4, § 3 pkt 2 oraz § 4 pkt 2, 4 i 6, znakuje się znakiem weterynaryjnym okrągłym o średnicy 6 cm, zawierającym w:

1) górnej części – litery PL;

2) środku – weterynaryjny numer identyfikacyjny;

3) dolnej części – litery IW.

2. Do znakowania, o którym mowa w ust. 1, przepisy rozporządzenia (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. 206, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 75) załącznik I sekcja I rozdział III ust. 1, 2, 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

§ 7.
1. Mięso pozyskane w rzeźniach określonych w § 1 ust. 1 pkt 2, spełniających co najmniej jedno z wymagań, o których mowa w § 2 pkt 2 i 4 oraz § 3 pkt 2, oraz w rzeźniach określonych w § 1 ust. 1 pkt 3, spełniających co najmniej jedno z wymagań, o których mowa w § 2 pkt 2 i 4, § 3 pkt 2 oraz § 4 pkt 2, 4 i 6, zaopatruje się w znak identyfikacyjny okrągły, zawierający w:

1) górnej części – litery PL;

2) środku – weterynaryjny numer identyfikacyjny;

3) dolnej części – litery IW.

2. Do znakowania, o którym mowa w ust. 1, przepisy rozporządzenia nr 853/2004 załącznik II sekcja I ust. 1, 2, 5, 9–11, 13 i 14 stosuje się odpowiednio.

§ 8.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: w z. K. Plocke

 

 

1) Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 216, poz. 1599).

2) Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 15 października 2009 r. pod numerem 2009/0553/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597), które wdraża postanowienia dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998, str. 37, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 337, z późn. zm.).

3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 171, poz. 1225, z 2007 r. Nr 64, poz. 429, z 2008 r. Nr 145, poz. 916 i Nr 214, poz. 1346 oraz z 2010 r. Nr 47, poz. 278 i Nr 81, poz. 528.

Metryka

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA