Dziennik Ustaw - rok 2012 poz. 241

Na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368) zarządza się, co następuje:

1) kategorie statków zwolnionych z obowiązku wyposażenia w urządzenia Systemu Identyfikacji i Śledzenia Dalekiego Zasięgu (LRIT);

2) warunki przekazywania danych z urządzeń systemu LRIT do Centrum Danych LRIT.

1) obszar morza A1 – obszar morza, o którym mowa w Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonej w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319, z 1986 r. Nr 35, poz. 177 oraz z 2005 r. Nr 120, poz. 1016) wraz z Protokołem z 1978 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320 i 321), i z Protokołem z 1988 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 11 listopada 1988 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 191, poz. 1173), zwanej dalej „Konwencją SOLAS”;

2) Europejskie Centrum Danych LRIT – Centrum Danych LRIT utworzone dla potrzeb państw członkowskich Unii Europejskiej, Królestwa Norwegii i Islandii;

3) Koordynator SafeSeaNet – Krajowego Koordynatora Narodowego Systemu Monitorowania Ruchu Statków i Przekazywania Informacji, o którym mowa w art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim.

1) statki inne niż pasażerskie, o pojemności brutto poniżej 300;

2) statki, które odbywają podróże wyłącznie w obszarze morza A1 i są wyposażone w urządzenie Systemu Automatycznej Identyfikacji (AIS).

1) spełnianie przez statkowe urządzenie systemu LRIT wymagań prawidła 19-1 rozdziału V Konwencji SOLAS;

2) przeprowadzenie testu zgodności statkowego urządzenia systemu LRIT z wymaganiami IMO przez uznanego przez właściwego dyrektora urzędu morskiego dostawcę usług aplikacyjnych LRIT;

3) posiadanie sprawozdania z przeprowadzonego testu zgodności statkowego urządzenia systemu LRIT z wymaganiami IMO wystawionego w imieniu Rządu Rzeczypospolitej Polskiej przez uznanego dostawcę usług aplikacyjnych LRIT;

4) niezwłoczne przekazanie przez uznanego dostawcę usług aplikacyjnych LRIT kopii sprawozdania, o którym mowa w pkt 3, dyrektorowi urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku;

5) niezwłoczne przekazanie przez dyrektora urzędu morskiego otrzymanej kopii sprawozdania, o którym mowa w pkt 3, za pośrednictwem Koordynatora SafeSeaNet, do Europejskiego Centrum Danych LRIT.

2. Uznanym dostawcą usług aplikacyjnych LRIT jest podmiot gospodarczy, posiadający uznanie dyrektora urzędu morskiego, świadczący usługi w zakresie inspekcji i konserwacji urządzeń radiokomunikacyjnych instalowanych na statkach morskich o polskiej przynależności, wymaganych rozdziałem IV Konwencji SOLAS, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 17 ust. 7 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim.

1) numer identyfikacyjny statkowego urządzenia systemu LRIT;

2) pozycję statku;

3) datę i czas określenia pozycji statku.

2. Statki przechodzące naprawy i remonty stoczniowe lub czasowo wyłączone z eksploatacji, mogą ograniczyć częstotliwość przekazywania do Centrum Danych LRIT informacji, o których mowa w ust. 1, do jednego raportu na 24 godziny lub czasowo zawiesić przekazywanie raportów.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, kapitan statku o polskiej przynależności niezwłocznie:

1) występuje z wnioskiem o ograniczenie częstotliwości lub czasowe zawieszenie przekazywania raportu, o którym mowa w ust. 1, do dyrektora urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku,

2) informuje właściwe władze państwa-strony Konwencji SOLAS, na którego wodach statek się znajduje, oraz

3) dokonuje odpowiedniego zapisu w dzienniku pokładowym z podaniem przyczyny i czasu, w którym częstotliwość przekazywania raportu, o którym mowa w ust. 1, będzie ograniczona lub przekazywanie raportu zostanie czasowo zawieszone.

4. Dyrektor urzędu morskiego, po sprawdzeniu, czy statek spełnia warunki, o których mowa w ust. 2, wydaje zgodę na ograniczenie częstotliwości lub czasowe zawieszenie przekazywania raportów przekazywanych przez statek oraz niezwłocznie informuje o tym fakcie, za pośrednictwem Koordynatora SafeSeaNet, Europejskie Centrum Danych LRIT.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, kapitan statku o obcej przynależności za pośrednictwem służby VTS informuje o ograniczeniu częstotliwości lub czasowym zawieszeniu przekazywania raportu, o którym mowa w ust. 1, dyrektora urzędu morskiego właściwego ze względu na położenie portu, w którym statek się znajduje.

1) informuje o tym fakcie dyrektora urzędu morskiego właściwego dla nowego portu macierzystego statku, podając w szczególności:

a) nazwę statku,

b) numer IMO,

c) sygnał rozpoznawczy,

d) numer identyfikacyjny MMSI,

e) datę wpisu statku do polskiego rejestru okrętowego,

f) nazwę poprzedniego rejestru;

2) zgłasza się do uznanego dostawcy usług aplikacyjnych LRIT w celu zapewnienia spełnienia warunków, o których mowa w § 4 ust. 1.

2. W przypadku zmiany przez statek przynależności z polskiej na obcą dotychczasowy armator statku niezwłocznie informuje o tym fakcie dyrektora urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku, przekazując informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i b, oraz o dacie wykreślenia statku z polskiego rejestru okrętowego.

3. Dyrektor urzędu morskiego po otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, niezwłocznie przekazuje je, za pośrednictwem Koordynatora SafeSeaNet, do Europejskiego Centrum Danych LRIT.

4. Dyrektor urzędu morskiego, za pośrednictwem Koordynatora SafeSeaNet, niezwłocznie informuje Europejskie Centrum Danych LRIT o wszelkich zmianach dotyczących informacji przekazywanych zgodnie z ust. 1 i 2.

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej: S. Nowak

¹⁾ Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej kieruje działem administracji rządowej – gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (Dz. U. Nr 248, poz. 1494).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia dokonują w zakresie swojej regulacji wdrożenia postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/17/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2002/59/WE ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków (Dz. U. UE L 131 z 28.05.2009, str. 101).

³⁾ Wymagania zawarte w rezolucji MSC.263(84) z dnia 16 maja 2008 r. w sprawie skorygowanych standardów technicznych i wymagań funkcjonalnych dotyczących identyfikacji i śledzenia dalekiego zasięgu (Dz. Urz. MI z 2010 r. Nr 4, poz. 13).

⁴⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 21 października 2010 r. w sprawie wyposażania statków w System Identyfikacji i Śledzenia Dalekiego Zasięgu (Dz. U. Nr 207, poz. 1368), które zgodnie z art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.