Dziennik Ustaw - rok 2013 poz. 211

Na podstawie art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

1. Przepisów rozporządzenia, z wyjątkiem § 2 ust. 2 pkt 5, § 7 ust. 1, § 9, § 10, § 27 i § 28 pkt 2, nie stosuje się do sposobu oznakowania pojazdów kolejowych:

1) poruszających się wyłącznie po bocznicy kolejowej;

2) o szerokości toru mniejszej niż 1435 mm;

3) zabytkowych używanych jako nieruchomy eksponat;

4) pojazdów specjalnych poruszających się wyłącznie po torze zamkniętym lub transportowanych na innych pojazdach;

5) poruszających się wyłącznie po sieciach kolejowych, które są funkcjonalnie wyodrębnione z systemu kolei i przeznaczone tylko na potrzeby pasażerskich przewozów lokalnych oraz miejskich lub podmiejskich;

6) poruszających się wyłącznie po infrastrukturze kolejowej należącej do zarządców prywatnej infrastruktury kolejowej, na ich użytek w ramach własnej działalności w zakresie transportu towarów;

7) poruszających się wyłącznie po infrastrukturze kolejowej przewidzianej wyłącznie do użytku lokalnego, turystycznego lub historycznego;

8) historycznych nieporuszających się po sieci kolejowej.

2. Przepisów rozporządzenia, z wyjątkiem informacji umieszczanych na tablicach kierunkowych, o których mowa w ust. 17 i 18 załącznika nr 5 do rozporządzenia, nie stosuje się do sposobu oznakowania pojazdów metra.

3. Dla pojazdów kolejowych, o których mowa w ust. 1, eksploatujący te pojazdy, zwany dalej „eksploatującym”, zamiast identyfikatora określonego w § 12–14 stosuje własny sposób identyfikacji pojazdu kolejowego.

1. Rejestr pojazdów kolejowych w zależności od przeznaczenia pojazdu powinien spełniać wymagania określone:

1) w decyzji Komisji 2011/314/UE z dnia 12 maja 2011 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności w zakresie podsystemu „Ruch kolejowy” transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych (Dz. Urz. UE L 144 z 31.05.2011, str. 1, z późn. zm.);

2) w Regulaminie dla międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych (RID), stanowiącym załącznik C do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzonej w Bernie dnia 9 maja 1980 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 100, poz. 674 i 675, z 2009 r. Nr 167, poz. 1318 oraz z 2011 r. Nr 137, poz. 804 i 805), wraz ze zmianami obowiązującymi od dnia wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, ogłoszonymi we właściwy sposób;

3) we właściwych krajowych specyfikacjach technicznych i dokumentach normalizacyjnych, o których mowa w art. 25t ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, zwanej dalej „ustawą”.

2. Oznakowanie pojazdów kolejowych, w zależności od przeznaczenia pojazdu powinno spełniać wymagania określone:

1) w decyzji Komisji 2011/314/UE z dnia 12 maja 2011 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności w zakresie podsystemu „Ruch kolejowy” transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych;

2) w decyzji Komisji 2006/861/WE z dnia 28 lipca 2006 r. dotyczącej technicznej specyfikacji dla interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu „tabor kolejowy – wagony towarowe” transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych (Dz. Urz. UE L 344 z 08.12.2006, str. 1, z późn. zm.);

3) w decyzji Komisji 2011/291/UE z dnia 26 kwietnia 2011 r. w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu „Tabor – lokomotywy i tabor pasażerski” w transeuropejskim systemie kolei konwencjonalnych (Dz. Urz. UE L 139 z 26.05.2011, str. 1, z późn. zm.);

4) w decyzji Komisji 2008/164/WE z dnia 21 grudnia 2007 r. dotyczącej technicznej specyfikacji interoperacyjności w zakresie aspektu „Osoby o ograniczonej możliwości poruszania się” transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnej i transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości (Dz. Urz. UE L 64 z 07.03.2008, str. 72, z późn. zm.);

5) w Regulaminie dla międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych (RID), stanowiącym załącznik C do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzonej w Bernie dnia 9 maja 1980 r.;

6) we właściwych krajowych specyfikacjach technicznych i dokumentach normalizacyjnych, o których mowa w art. 25t ustawy.

1. Rejestr pojazdów kolejowych prowadzi dysponent lub eksploatujący w formie księgi, kartoteki lub w systemie teleinformatycznym.

2. Rejestr pojazdów kolejowych prowadzony w formie księgi lub kartoteki powinien być opatrzony pieczęcią adresową dysponenta lub eksploatującego albo nadrukiem odpowiadającym tej pieczęci oraz identyfikatorem literowym dysponenta (VKM).

3. Rejestr pojazdów kolejowych składa się z dwóch części:

1) część I – Ewidencja pojazdu kolejowego;

2) część II – Dane o eksploatacji pojazdu kolejowego.

4. Wzór rejestru pojazdów kolejowych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

1. Wpis pojazdu kolejowego do rejestru pojazdów kolejowych powinien nastąpić niezwłocznie po nabyciu pojazdu kolejowego lub uzyskaniu innego tytułu prawnego do pojazdu.

2. Wykreślenie pojazdu kolejowego z rejestru pojazdów kolejowych następuje:

1) niezwłocznie po wydaniu przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego, zwanego dalej „Prezesem UTK”, raportu z wycofania z eksploatacji pojazdu kolejowego na podstawie wniosku dysponenta;

2) niezwłocznie po zbyciu pojazdu lub po wygaśnięciu innego tytułu prawnego oraz po zgłoszeniu tego faktu Prezesowi UTK, zgodnie z art. 25ga ust. 3 ustawy.

3. Wykreślenie pojazdu kolejowego z rejestru pojazdów kolejowych przez eksploatującego następuje niezwłocznie po zbyciu pojazdu lub wygaśnięciu innego tytułu prawnego do pojazdu.

1. Pojazdy szynowo-drogowe, które poruszać się będą po drogach publicznych, powinny być zarejestrowane zgodnie z wymaganiami określonymi w rozdziale 2 działu III ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 i 1448) oraz wpisane do rejestru pojazdów kolejowych.

2. Pojazdy szynowo-drogowe, inne niż określone w ust. 1, podlegają wyłącznie wpisowi do rejestru pojazdów kolejowych.

Niezależnie od rejestru pojazdów kolejowych prowadzi się akta obejmujące dokumenty stanowiące podstawę wpisu do tego rejestru.

1. Oznakowanie pojazdów kolejowych w zakresie nieuregulowanym w przepisach określonych w § 2 wykonuje się zgodnie z normami wymienionymi w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2. Na czynnych zabytkowych pojazdach kolejowych należy zachować oznakowanie oryginalne, pochodzące z okresu ich eksploatacji. Oznakowanie czynnego zabytkowego pojazdu kolejowego identyfikatorem pojazdu kolejowego powinno być wykonane tak, aby było czytelne i nie kolidowało z oznakowaniem oryginalnym.

1. Sposób oznakowania pojazdów kolejowych określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Wzory oznakowania pojazdów kolejowych oraz sposób jego rozmieszczenia określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

1. Na pojazdach kolejowych dysponent lub eksploatujący może umieszczać dodatkowe napisy i informacje.

2. Dodatkowe napisy i informacje, o których mowa w ust. 1, nie mogą być umieszczane w miejscach oznakowania pojazdów kolejowych i na tablicach zewnętrznych i wewnętrznych.

Na każdy pojazd kolejowy oraz na wózki stosowane w komunikacji przestawczej należy nanieść datę wykonania ostatnich prac utrzymaniowych poziomu 4 lub 5 (dzień, miesiąc, rok), o których mowa w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 października 2005 r. w sprawie ogólnych warunków technicznych eksploatacji pojazdów kolejowych (Dz. U. Nr 212, poz. 1771 oraz z 2007 r. Nr 212, poz. 1567).

Jeżeli pojazd kolejowy przystosowany jest do jazdy po torze o szerokości 1435 mm i po torze o innej szerokości, przy czym dalsza jazda może odbywać się po zmianie wózków, to:

1) na ramach wózków należy nanieść identyfikator pojazdu kolejowego, z którym w chwili nabycia stanowiły zakupiony komplet, zaś po europejskim numerze pojazdu kolejowego należy dodać małe litery alfabetu dla każdego kompletu wózków (a, b – dla pierwszego kompletu; c, d – dla następnego), zgodnie z ust. 1 i 2 załącznika nr 3 oraz rys. 1 i rys. 3 załącznika nr 4 do rozporządzenia;

2) w przypadku gdy wózki powinny być umieszczone w określonym miejscu pod pojazdem kolejowym, na pudle pojazdu i na ramach wózków należy umieścić dodatkowe oznakowanie jednoznacznie identyfikujące usytuowanie wózków pod pojazdem.

Na identyfikator pojazdu kolejowego składają się:

1) identyfikator literowy państwa rejestracji pojazdu kolejowego;

2) identyfikator literowy dysponenta (VKM);

3) europejski numer pojazdu (EVN);

4) oznaczenie literowe charakterystyki technicznej pojazdu, z zastrzeżeniem § 16 ust. 4;

5) literowe oznaczenie zdolności pojazdu do interoperacyjności.

1. Identyfikator literowy państwa rejestracji pojazdu kolejowego, w którym dysponent uzyskał certyfikat bezpieczeństwa, autoryzację bezpieczeństwa lub świadectwo bezpieczeństwa, podkreśla się.

2. Identyfikatory literowe państw rejestracji pojazdu kolejowego określa tablica 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia.

Na identyfikator literowy dysponenta (VKM) składa się uzgodniony z Prezesem UTK zestaw dużych liter, stanowiących znak rozpoznawczy dysponenta w liczbie nie mniejszej niż dwa i nie większej niż pięć znaków, wpisywany po kresce za identyfikatorem literowym państwa rejestracji pojazdu kolejowego.

1. Na europejski numer pojazdu (EVN) składają się odpowiednio uszeregowane i umiejscowione cyfry i znaki, które określają:

1) rodzaj taboru (1 cyfra);

2) zdolność pojazdu do interoperacyjności (1 i 2 cyfra);

3) państwo rejestracji pojazdu kolejowego (3 i 4 cyfra);

4) charakterystykę techniczną pojazdu (cyfry 5–7 w przypadku pojazdów trakcyjnych, cyfry 5–8 dla pozostałych rodzajów taboru);

5) numer seryjny (cyfry 8–11 w przypadku pojazdów trakcyjnych, cyfry 9–11 dla pozostałych rodzajów taboru);

6) cyfrę kontrolną (12 cyfra).

2. Cyfra kontrolna, o której mowa w ust. 1 pkt 6, służy do szybkiej kontroli zapisu europejskiego numeru pojazdu (EVN).

3. Sposób tworzenia europejskiego numeru pojazdów (EVN) określają ust. 1–5 załącznika nr 3 do rozporządzenia.

4. Znaczenie poszczególnych cyfr i grup cyfr europejskiego numeru pojazdu (EVN) określa tablica 1 załącznika nr 3, a identyfikatory cyfrowe państwa rejestracji pojazdu kolejowego tablica 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia.

1. Na oznaczenie literowe charakterystyki technicznej pojazdu kolejowego składają się:

1) w wagonach pasażerskich:

a) oznaczenie serii wagonu w postaci liter dużych i małych określających rodzaj i przeznaczenie wagonu pasażerskiego,

b) oznaczenie liczby przedziałów w wagonie pasażerskim w postaci indeksu górnego, umiejscowionego bezpośrednio po ostatniej literze oznaczenia literowego serii wagonu pasażerskiego; oznaczenie powinno być umieszczone na każdym wagonie pasażerskim, z wyjątkiem wagonów: restauracyjnych, pocztowych, bagażowych, bagażowo-pocztowych, specjalnego znaczenia (służbowych, socjalnych, salonowych, konferencyjnych, dyskotekowych, barowych, kinowych, wideo i do przewozu chorych) oraz wagonów do przewozu samochodów,

c) oznaczenie indeksu wagonu w postaci liter małych określających szczegółowe cechy konstrukcyjne i eksploatacyjne wagonu pasażerskiego;

2) w wagonach towarowych⁴⁾:

a) oznaczenie serii wagonu w postaci liter dużych określających kategorię wagonu towarowego,

b) oznaczenie indeksu wagonu w postaci liter małych, określających szczegółowe cechy konstrukcyjne i eksploatacyjne wagonu towarowego.

2. Kolejność małych liter indeksu wagonu pasażerskiego i towarowego występuje w porządku alfabetycznym.

3. Mała litera „c” indeksu wagonu pasażerskiego z miejscami siedzącymi zamienianymi na miejsca do leżenia lub wagonu z miejscami do leżenia wchodzi w skład literowego oznaczenia serii wagonu.

4. W kolejowych pojazdach trakcyjnych i kolejowych pojazdach specjalnych oznaczenie literowe charakterystyki technicznej pojazdu nie występuje.

5. Wykaz oznaczeń literowych charakterystyki technicznej wagonów pasażerskich do stosowania na wagonach komunikacji międzynarodowej i komunikacji wewnętrznej zawiera tablica 14 załącznika nr 3 do rozporządzenia.

6. Sposób zależności kodowania oznaczeń serii wagonu pasażerskiego z oznaczeniem cyfrowym parametrów technicznych wagonów (cyfra 5 i 6 numeru EVN) zawiera tablica 15 załącznika nr 3 do rozporządzenia.

Wagony towarowe zgodne ze wszystkimi TSI obowiązującymi w chwili oddania do eksploatacji, które otrzymały zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji zgodnie z art. 23b ust. 2 i 3 ustawy oraz posiadają zezwolenie ważne we wszystkich państwach członkowskich zgodnie z art. 23c ustawy, powinny być oznakowane literowym oznaczeniem zdolności do interoperacyjności „TEN”, a ich pierwsze cyfry europejskiego numeru pojazdu (EVN) powinny odpowiadać kodom od 0 do 3, określonym w tablicy 12 załącznika nr 3 do rozporządzenia.

1. Pojazdy kolejowe, które nie są dopuszczone do eksploatacji we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej, powinny posiadać oznaczenie wskazujące państwa członkowskie, w których zostały dopuszczone do eksploatacji.

2. Wzór oznakowania pojazdów, o których mowa w ust. 1, zawiera tablica 16 załącznika nr 3 do rozporządzenia oraz rys. 4, 7 i 8c załącznika nr 4 do rozporządzenia.

1. Napisy występujące w identyfikatorze pojazdu kolejowego wykonuje się w następujący sposób:

1) pismem prostym, jednoelementowym, bezszeryfowym;

2) z minimalną wysokością znaków 80 mm;

3) górna krawędź znaków tworzących identyfikator nie może być położona wyżej niż 2000 mm nad główką szyny.

2. W przypadku wózka stosowanego w komunikacji przestawczej wysokość pisma należy dobrać tak, aby oznakowanie zmieściło się na ramie i nie kolidowało z innym oznakowaniem, jakie powinno znajdować się na wózku, wykonanym zgodnie z § 11.

1. Informacje o przeznaczeniu i sposobie korzystania z urządzeń stanowiących wyposażenie pojazdów kolejowych przedstawia się za pomocą piktogramów.

2. Jeżeli sposób korzystania z urządzenia opisano tekstem, to napisy powinny być wykonane:

1) w wagonach pasażerskich kursujących w komunikacji:

a) wewnętrznej – w językach polskim, angielskim i niemieckim,

b) międzynarodowej – w językach polskim, angielskim, niemieckim, francuskim i rosyjskim;

2) w wagonach towarowych kursujących w komunikacji:

a) wewnętrznej – w języku polskim,

b) międzynarodowej – w językach polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim.

3. W połączeniach transgranicznych dopuszcza się stosowanie napisów w języku polskim i angielskim oraz państwa sąsiedniego na podstawie ustaleń między przewoźnikami lub między przewoźnikiem a zarządem kolei zagranicznej lub zagranicznym zarządcą infrastruktury udostępniającym trasę pociągu.

1. Informacje o przeznaczeniu i sposobie korzystania z urządzeń stanowiących wyposażenie pojazdów trakcyjnych przedstawia się w postaci zwięzłych opisów lub za pomocą piktogramów.

2. Jeżeli pojazd trakcyjny kursuje w komunikacji międzynarodowej i następuje wymiana drużyn trakcyjnych, a sposób korzystania z urządzenia opisano tekstem, to napisy powinny być wykonane w języku polskim oraz państwa, przez które przemieszcza się pojazd trakcyjny.

Dopuszcza się kodowanie identyfikatora pojazdu kolejowego w taki sposób, aby możliwe było jego odczytywanie za pomocą odpowiednich urządzeń automatycznych. Urządzenia automatyczne służące do odczytu identyfikatora pojazdu kolejowego nie mogą powodować zakłóceń w pracy urządzeń sterowania ruchem kolejowym, urządzeń łączności oraz zakłócać pracy urządzeń sterujących w pojazdach kolejowych.

1. Oznakowanie pociągu pasażerskiego, zwanego dalej „pociągiem”, wykonuje się poprzez umieszczenie wewnętrznych i zewnętrznych tablic informacyjnych kierunkowych i numerowych.

2. Tablice kierunkowe służą do informowania podróżnych o:

1) rodzaju i numerze pociągu;

2) nazwie pociągu – o ile ona występuje;

3) trasie jazdy, w tym stacji początkowej, stacjach pośrednich i przystankach oraz o stacji końcowej biegu pociągu.

3. Tablice numerowe wewnętrzne i zewnętrzne służą do określenia kolejności wagonu w składzie pociągu lub numeru kursu wagonu w pociągu międzynarodowym.

4. Oznakowanie pociągów, wzory tablic kierunkowych i numerowych oraz ich rozmieszczenie określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

1. Napisy na wewnętrznych i zewnętrznych tablicach informacyjnych kierunkowych i numerowych wykonuje się, stosując alfabet łaciński i pismo jednoelementowe, bezszeryfowe.

2. Jeżeli trasa pociągu przebiega przez państwa, które używają innych rodzajów pisma, w szczególności cyrylicy lub greki, to dysponent uzgadnia z zarządem kolejowym lub zarządcą infrastruktury takiego państwa albo z przewoźnikiem zagranicznym, w jakim języku, w którym stosowany jest alfabet łaciński, należy wykonać napisy na tablicach kierunkowych.

3. Na tablicach kierunkowych wewnętrznych i zewnętrznych nie należy umieszczać:

1) ozdobników i rysunków,

2) napisów wykonanych pismem ozdobnym

– z wyjątkiem kursów specjalnych lub okazjonalnych.

1. Tablice kierunkowe i numerowe, wykonywane metodami malarskimi albo poligraficznymi, powinny mieć napisy w kolorze czarnym umieszczone na białym tle, z wyjątkiem określonych w ust. 2–7 załącznika nr 5 do rozporządzenia:

1) numeru i rodzaju pociągu,

2) nazwy pociągu, o ile jest ona stosowana,

3) nazwy stacji początkowej i końcowej,

4) nazwy stacji pośrednich

– które mogą być wykonane kolorem czerwonym.

2. Tablice kierunkowe i numerowe elektroniczne powinny mieć czarne lub ciemnogranatowe tło, zaś elementy tworzące litery i cyfry powinny mieć barwę silnie kontrastową bez względu na rodzaj i siłę oświetlenia zewnętrznego lub jego brak.

1. Tablice kierunkowe zewnętrzne umieszcza się:

1) na ścianie bocznej wagonu w taborze:

a) nowym lub modernizowanym – w świetliku w pobliżu każdego wejścia do wagonu,

b) eksploatowanym – przy jednym z wejść po każdej stronie wagonu,

c) ze stałą obsługą – co najmniej przy wejściu do wagonu znajdującym się w pobliżu przedziału konduktorskiego;

2) na ścianie czołowej pojazdu prowadzącego pociąg, z wyłączeniem pociągów realizujących międzywojewódzkie lub międzynarodowe przewozy pasażerskie oraz z zastrzeżeniem ust. 5.

2. Tablice kierunkowe wewnętrzne umieszcza się we wszystkich przedsionkach wagonów w pociągu. Wymaganie to nie jest obowiązkowe dla pociągów kursujących w komunikacji miejskiej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13 i Nr 228, poz. 1368).

3. Tablic kierunkowych nie wolno zastępować innymi tablicami. Informacje o zmianie przeznaczenia wagonu zamieszcza się na dodatkowych tablicach, umieszczonych wewnątrz wagonu.

4. Wagony w pociągach, w których nie mogą przebywać podróżni, powinny być oznakowane na zewnątrz tablicami zawierającymi taką informację.

5. Pociągi zestawione z zespołów trakcyjnych, wagonów silnikowych lub z lokomotywy i składu wagonów, jeżdżące w systemie ciągnij – pchaj (push-pull), powinny posiadać tablice kierunkowe zewnętrzne umieszczone na ścianie czołowej pojazdu prowadzącego pociąg, z wyłączeniem pociągów zestawionych z zespołów trakcyjnych dużych prędkości.

1. Na pojeździe kolejowym oraz na jego wózkach powinna znajdować się tabliczka znamionowa producenta pojazdu kolejowego lub wózka.

2. W przypadku gdy pojazd kolejowy lub jego wózki zostały zmodernizowane w takim zakresie, że zmianie uległy pierwotne cechy techniczno-eksploatacyjne, albo nie można zidentyfikować producenta, to dysponent lub eksploatujący umieszcza tabliczkę znamionową zastępczą, chyba że została umieszczona tabliczka znamionowa zakładu wykonującego modernizację.

3. Tabliczka znamionowa producenta lub tabliczka znamionowa zastępcza powinny zawierać następujące informacje:

1) znak firmowy producenta, zakładu wykonującego modernizację, dysponenta albo eksploatującego;

2) typ pojazdu kolejowego lub wózka;

3) numer fabryczny nadany przez producenta, zakład wykonujący modernizację albo dysponenta;

4) rok produkcji lub modernizacji pojazdu kolejowego lub wózka albo rok ustalenia danych, o których mowa w pkt 2 lub 3.

Wewnątrz pojazdu kolejowego powinny znajdować się tabliczki pozwalające na pełną identyfikację pojazdu kolejowego umieszczone:

1) w wagonach pasażerskich w przedsionku:

a) po jednej tabliczce z każdego końca wagonu zawierającej pełny identyfikator pojazdu kolejowego,

b) nad drzwiami przejścia międzywagonowego, określające producenta wagonu, a jeżeli wagon nie posiada przejścia międzywagonowego, to nad lub obok identyfikatora pojazdu kolejowego albo na ścianie czołowej w przedsionku;

2) w pojazdach trakcyjnych i specjalnych w każdej kabinie sterowniczej:

a) po jednej tabliczce z identyfikatorem pojazdu kolejowego,

b) nad stanowiskami, z których odbywa się kierowanie pojazdem, określające dopuszczalną prędkość eksploatacyjną, według wzoru określonego na rys. 9 załącznika nr 4 do rozporządzenia,

c) po jednej tabliczce znamionowej.

Dotychczasowe oznakowanie pojazdów kolejowych identyfikatorem pojazdu kolejowego należy dostosować do wymagań niniejszego rozporządzenia w terminie do dnia:

1) 31 grudnia 2013 r. w przypadku identyfikatora literowego państwa rejestracji pojazdu kolejowego oraz identyfikatora literowego dysponenta (VKM);

2) 31 grudnia 2016 r. w przypadku:

a) europejskiego numeru pojazdu (EVN) kolejowych pojazdów trakcyjnych i specjalnych,

b) europejskiego numeru pojazdu (EVN), literowego oznaczenia charakterystyki technicznej oraz literowego oznaczenia zdolności do interoperacyjności w zakresie wagonów towarowych oznaczonych dotychczas innym numerem niż europejski numer pojazdu (EVN).

Dotychczasowe wielkości cyfr 5 do 11 numeru inwentarzowego pojazdów trakcyjnych naniesione na ściany boczne oraz dotychczasowe miejsce umieszczenia identyfikatora literowego państwa rejestracji pojazdu kolejowego i identyfikatora literowego dysponenta (VKM) na pudle wagonu pasażerskiego można stosować do czasu najbliższej naprawy poziomu 5.

Rejestr pojazdów kolejowych, o którym mowa w § 4 ust. 1 rozporządzenia uchylonego w § 32, należy dostosować do wymagań niniejszego rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2014 r.

Traci moc rozporządzenie Ministra Transportu z dnia 31 maja 2006 r. w sprawie rejestru i oznakowania pojazdów kolejowych (Dz. U. Nr 105, poz. 713, z 2009 r. Nr 105, poz. 872 oraz z 2012 r. poz. 1063).

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej: S. Nowak

¹⁾ Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (Dz. U. Nr 248, poz. 1494 oraz z 2012 r. poz. 1396).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 6 września 2012 r. pod numerem 2012/0522/PL zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597), które wdraża dyrektywę 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998, str. 37, z późn. zm.; Dz. Urz. Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 337).

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238 i Nr 191, poz. 1374, z 2008 r. Nr 59, poz. 359, Nr 144, poz. 902, Nr 206, poz. 1289 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 1, poz. 3, Nr 18, poz. 97, Nr 19, poz. 100, Nr 98, poz. 817, Nr 115, poz. 966, Nr 157, poz. 1241 i Nr 214, poz. 1658, z 2011 r. Nr 5, poz. 13, Nr 102, poz. 586, Nr 106, poz. 622, Nr 187, poz. 1113, Nr 205, poz. 1209, Nr 227, poz. 1367, Nr 230, poz. 1372 i Nr 233, poz. 1381 oraz z 2012 r. poz. 460 i 951.

⁴⁾ Wykaz oznaczeń literowych charakterystyki technicznej wagonów towarowych i przyporządkowanych im kodów cyfrowych (cyfry 5–8 numeru EVN) publikowany jest pod nazwą „Annex P.9” na stronie internetowej Europejskiej Agencji Kolejowej (www.era.europa.eu) w pierwszą środę każdego miesiąca.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
z dnia 3 stycznia 2013 r. (poz. 211)

Załącznik nr 1

Wzór nr 1

WZÓR REJESTRU POJAZDÓW KOLEJOWYCH PROWADZONEGO PRZEZ DYSPONENTA

Wzór strony tytułowej

Wzór strony 1

Wzór nr 2

WZÓR REJESTRU POJAZDÓW KOLEJOWYCH PROWADZONEGO PRZEZ EKSPLOATUJĄCEGO

Wzór strony tytułowej

Wzór strony 1

Wzór strony 2

Objaśnienia

Strona tytułowa

1. Strona tytułowa przeznaczona jest dla rejestru prowadzonego w formie księgi.

2. Księga rejestru powinna być przeszyta i opieczętowana, wraz z podaniem ilości kart.

3. Księga może zawierać dane o pojazdach kolejowych, wpisywane w miarę nabywania taboru, albo może być prowadzona dla poszczególnych rodzajów pojazdów kolejowych.

4. Jeżeli rejestr jest prowadzony dla poszczególnych rodzajów pojazdów kolejowych, to poniżej tytułu należy podać rodzaj taboru, którego ona dotyczy (na przykład: lokomotywy elektryczne, wagony towarowe – cysterny).

5. Na stronie tytułowej należy podać, od jakiego numeru wpisu księga rozpoczyna się i na jakim numerze się zakończyła.

6. Sposób numerowania wpisów oraz ksiąg określa podmiot prowadzący rejestr.

7. Jako minimalny format rejestru prowadzonego w formie księgi lub kartoteki należy przyjąć format A4.

Część I – Ewidencja pojazdu kolejowego

8. W części I rejestru pojazdów kolejowych prowadzonego w formie księgi, w miejscu przewidzianym dla pieczęci adresowej, stronę 1 należy opatrzyć pieczęcią adresową z podaniem pełnej nazwy prowadzącego rejestr lub nadrukiem odpowiadającym tej pieczęci. Ponadto na stronie 1 prowadzonej według wzoru nr 1 poniżej pieczęci należy podać identyfikator literowy dysponenta (VKM). Po otwarciu księgi strona 1 powinna znajdować się na lewej karcie księgi.

9. W części I rejestru pojazdów kolejowych prowadzonego w formie kartoteki należy stronę 1 opatrzyć pieczęcią adresową z podaniem pełnej nazwy prowadzącego rejestr lub nadrukiem odpowiadającym tej pieczęci. Ponadto na stronie 1 rejestru prowadzonego według wzoru nr 1 poniżej pieczęci należy podać identyfikator literowy dysponenta (VKM).

10. Wydruk z części I rejestru pojazdów kolejowych prowadzonego w systemie teleinformatycznym powinien być zgodny ze wzorem określonym w niniejszym załączniku.

11. Dla jednego pojazdu kolejowego wpisywanego do części I rejestru pojazdów kolejowych przeznacza się jeden numer wpisu.

12. W części I rejestru pojazdów kolejowych prowadzonego według wzoru nr 1, w rubrykach: „numer EVN” i „oznaczenie literowe charakterystyki technicznej pojazdu” w pierwszym wierszu należy odpowiednio wpisać numer EVN i oznaczenie literowe charakterystyki technicznej pojazdu kolejowego (na przykład: 61 51 85-71 002-2 BR⁷mnouz). Wpis ten nie wymaga opatrzenia datą, imieniem i nazwiskiem oraz podpisem dokonującego wpisu. Kolejne wpisy wynikające ze zmian numeru EVN lub oznaczenia literowego charakterystyki technicznej pojazdu kolejowego należy opatrzyć datą, imieniem i nazwiskiem oraz podpisem dokonującego wpisu.

W części I rejestru pojazdów kolejowych prowadzonego według wzoru nr 2 w rubryce „numer pojazdu określony przez eksploatującego” należy wpisać numer pojazdu stosowany przez eksploatującego.

13. W przypadku odkupienia eksploatowanego pojazdu kolejowego, którego rejestr prowadzi dysponent, w rubrykach „numer EVN” i „oznaczenie literowe charakterystyki technicznej pojazdu” wpisuje się dotychczasowy numer EVN i dotychczasowe oznaczenie literowe charakterystyki technicznej pojazdu kolejowego. W wierszu po prawej stronie należy przekreślić rubryki dotyczące daty, imienia i nazwiska oraz podpisu dokonującego wpisu.

14. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w rubryce „Rodzaj pojazdu kolejowego” należy podać opis zgodny z uzyskanym zezwoleniem na dopuszczenie do eksploatacji podsystemu – pojazdu kolejowego albo uzyskanym świadectwem dopuszczenia do eksploatacji typu pojazdu kolejowego (na przykład: lokomotywa elektryczna pasażerska, wagon bagażowy, wagon towarowy kryty).

15. W części I rejestru pojazdów kolejowych prowadzonego przez dysponenta wg wzoru nr 1, w rubrykach: „Zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji albo świadectwo dopuszczenia do eksploatacji typu pojazdu kolejowego”, „Raport z rejestracji pojazdów kolejowych”, „Raport z wprowadzenia zmian w krajowym rejestrze pojazdów kolejowych”, „Raport z wycofania z eksploatacji pojazdów kolejowych” należy wpisać datę wystawienia i numer odpowiedniego dokumentu.

W części I rejestru pojazdów kolejowych prowadzonego przez eksploatującego wg wzoru nr 2, w rubryce „Świadectwo dopuszczenia do eksploatacji typu pojazdu kolejowego” należy wpisać datę wydania i numer odpowiedniego dokumentu.

16. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w rubryce „nazwa producenta” należy wpisać pełne dane (nazwa, adres) producenta pojazdu kolejowego.

17. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w rubryce „nazwa modernizującego” należy wpisać pełne dane (nazwa, adres) wykonawcy modernizacji pojazdu kolejowego.

18. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w rubryce „rok budowy pojazdu kolejowego” należy podać rok wyprodukowania tego pojazdu.

19. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w rubryce „rok modernizacji pojazdu kolejowego” należy podać rok modernizacji tego pojazdu.

20. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w rubryce „numer fabryczny producenta” należy podać numer fabryczny pojazdu kolejowego, jaki nadał producent.

21. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w rubryce „numer fabryczny modernizującego” należy podać numer fabryczny pojazdu kolejowego, jaki nadał modernizujący.

22. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w rubryce „typ fabryczny producenta” należy wpisać oznaczenie typu pojazdu kolejowego.

23. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w rubryce „typ fabryczny modernizującego” należy wpisać oznaczenie typu pojazdu kolejowego, jaki nadał dokonujący modernizacji, albo oznaczenie typu, jakie nadał dysponent lub eksploatujący po wykonaniu modernizacji lub odtworzeniu tabliczki znamionowej.

24. W przypadku modernizacji pojazdu kolejowego, gdy nieznane są dane oryginalne określone w ust. 16, 18, 20 i 22 objaśnień, wpis w części I rejestrów pojazdów kolejowych uzupełnia się o dane określone w ust. 17, 19, 21 i 23 objaśnień.

25. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w rubryce „tytuł prawny do dysponowania pojazdem kolejowym” należy wpisać dane dotyczące zawartej umowy (np.: kupna – sprzedaży, leasingu, dzierżawy). W zapisie należy podać datę i numer umowy, nazwę osoby prawnej lub fizycznej, z którą zawarto umowę, oraz krótkie określenie tytułu prawnego do pojazdu kolejowego (np.: własność firmy, leasing, dzierżawa, najem, użyczenie).

26. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w rubryce „data wprowadzenia pojazdu do eksploatacji” należy podać dzień, w którym pojazd kolejowy został wprowadzony do eksploatacji.

27. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w rubryce „nazwa jednostki organizacyjnej, do której pojazd kolejowy został przydzielony na stałe”, w pierwszym wierszu podawana jest nazwa jednostki, do której przydzielono pojazd kolejowy (np.: Wagonownia Kraków Płaszów, Lokomotywownia Karsznice, Zakład Taboru Gdynia Cisowa). Wpis ten nie wymaga opatrzenia go datą, imieniem i nazwiskiem oraz podpisem dokonującego pierwszego wpisu. Kolejne wpisy wynikające ze zmian przydziału pojazdu kolejowego należy opatrzyć datą, imieniem i nazwiskiem oraz podpisem dokonującego wpisu.

28. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w rubryce „pojazd kolejowy wpisano do rejestru pojazdów kolejowych” należy podać datę, imię i nazwisko oraz podpis osoby dokonującej wpisu pojazdu kolejowego do rejestru pojazdów kolejowych. Wpisanie tych danych jest równoznaczne z potwierdzeniem wpisów dokonanych w rubrykach, o których mowa w ust. 12 i 27 objaśnień.

29. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w rubryce „pojazd kolejowy skreślono z rejestru” należy podać datę, imię i nazwisko oraz podpis osoby dokonującej skreślenia pojazdu kolejowego z rejestru, a ponadto tabelę z wpisami należy przekreślić ukośną linią od rubryki „numer EVN” lub „numer pojazdu określony przez eksploatującego” do rubryki „pojazd kolejowy wpisano do rejestru”. Poniżej tego wpisu należy podać przyczynę skreślenia pojazdu z rejestru (np.: wypadek, zbycie).

30. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w rubryce „Uwagi” można dokonywać innych istotnych wpisów dotyczących pojazdu kolejowego, w szczególności np. nazwę podmiotu odpowiedzialnego za utrzymanie (ECM).

31. W części I rejestrów pojazdów kolejowych, w przypadku zapełnienia wierszy w rubrykach „numer EVN” lub „pojazd kolejowy wpisano do rejestru” w ewidencji pojazdu kolejowego należy sporządzić nową ewidencję, nadając jej ten sam numer.

32. Jeżeli rejestry są prowadzone w formie księgi, w częściach I tych rejestrów wyrazów „Rejestr pojazdów kolejowych prowadzony przez dysponenta” lub „Rejestr pojazdów kolejowych prowadzony przez eksploatującego” na poszczególnych stronach nie umieszcza się. W przypadku rejestrów prowadzonych w formie kartoteki oraz w systemie teleinformatycznym, wyrazy „Rejestr pojazdów kolejowych prowadzony przez dysponenta” lub „Rejestr pojazdów kolejowych prowadzony przez eksploatującego” umieszcza się na każdej stronie.

33. Jeżeli rejestry są prowadzone w systemie teleinformatycznym, to na wydruku powinny znaleźć się dane określone w ust. 12, 13 oraz 27–29 objaśnień, dotyczące osoby dokonującej wpisu, wraz z podpisem odręcznym.

34. Jeżeli rejestry są prowadzone w systemie teleinformatycznym umożliwiającym opatrzenie podpisem elektronicznym, to wszelkie wpisy należy opatrzyć danymi określonymi w ust. 12, 13 oraz 27–29 objaśnień, dotyczącymi osoby dokonującej wpisu, z tym że podpis odręczny zostaje zastąpiony podpisem elektronicznym.

Część II – Dane o eksploatacji pojazdu kolejowego

35. Jeżeli dane o eksploatacji pojazdu kolejowego, zwane dalej „danymi”, są prowadzone w formie księgi, to po otwarciu księgi strona 2 powinna znajdować się na prawej karcie księgi.

36. Jeżeli dane są prowadzone w formie kartoteki, to strona 2 powinna znajdować się na odwrotnej stronie karty w stosunku do strony 1.

37. Jeżeli dane są prowadzone w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 33 lub 34, to powinny zostać spełnione wymagania określone w tych ustępach.

38. W rubrykach „Graniczny czas eksploatacji do dnia: .......................... r.” i „Przebieg graniczny: .......................... km” umieszczonych nad tabelą należy wpisać obydwa parametry.

39. Resurs pracy pojazdu określony za pomocą czasu wyrażonego w latach wpisuje się w następujący sposób: w kolumnie 4 na podstawie wpisu ze strony 1 w rubryce „data wprowadzenia pojazdu do eksploatacji” należy określić datę, do której pojazd kolejowy może znajdować się w eksploatacji, którą wpisuje się nad kreską rubryki, a termin ważności świadectwa wpisuje się pod kreską.

40. Resurs pracy pojazdu kolejowego określony za pomocą przebiegu wyrażonego w kilometrach wpisuje się w następujący sposób: w kolumnie 5 w górnej części rubryki należy podać dotychczasowy łączny przebieg pojazdu kolejowego, a ważność świadectwa sprawności technicznej pojazdu kolejowego wyrażoną przebiegiem, wpisuje się pod kreską.

41. W kolumnie 6 wpisuje się numer rejestratora przebiegu nad kreską rubryki, zaś pod kreską podaje się stan początkowy rejestratora zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2005 r. w sprawie świadectw sprawności technicznej pojazdów kolejowych (Dz. U. Nr 37, poz. 330).

42. Jeżeli wystąpi uszkodzenie rejestratora przebiegu i nastąpi jego wymiana, to w kolumnie 10 należy odnotować uszkodzenie rejestratora i podać dotychczasowy przebieg. W rubryce poniżej bez wpisywania liczby porządkowej należy przenieść dane z kolumn 4 i 5, zaś w kolumnie 6 podać stan początkowy nowego rejestratora, a w kolumnie 10 wpisać należy brakujący przebieg, po osiągnięciu którego pojazd zostanie skierowany do naprawy okresowej.

43. Imię i nazwisko dokonującego wpisu powinno być wpisane w kolumnie 8 literami drukowanymi.

44. Jeżeli świadectwo sprawności technicznej pojazdu kolejowego uległo unieważnieniu, to wszystkie wpisy w rubryce dotyczącej świadectwa przekreśla się pojedynczą linią ciągłą, a w kolumnie 10 wpisuje się wyraz UNIEWAŻNIONO oraz opatruje datą, imieniem i nazwiskiem oraz podpisem osoby dokonującej wpisu.

Załącznik nr 2

WYKAZ NORM OKREŚLAJĄCYCH SPOSOBY OZNAKOWANIA POJAZDÓW KOLEJOWYCH

I. Wykaz Polskich Norm określających sposoby oznakowania pojazdów kolejowych

 

II. Wykaz norm UIC¹⁾ (Union Internationale des Chemins de Fer – Międzynarodowy Związek Kolei):

 

III. Wykaz norm OSŻD²⁾ (Оргнизация Сотрудничества Железных Дорог – Organizacja Współpracy Kolei):

 

Podane normy obowiązują wraz z poprawkami, uzupełnieniami lub aktualizacjami.

¹⁾ Wykaz norm UIC publikowany jest pod nazwą „Kolejowe Publikacje Techniczne” na stronie internetowej UIC (http://www.uic.org/etf/codex/codex-recherche.php).

²⁾ Wykaz norm OSŻD publikowany jest pod nazwą „Publikacje” na stronie internetowej OSŻD (http://osjd.org/doco/public/osjd?STRUCTURE ID=5122)

Załącznik nr 3

SPOSÓB OZNAKOWANIA POJAZDÓW KOLEJOWYCH

1. Sposób tworzenia europejskiego numeru pojazdu kolejowego (EVN) wagonów pasażerskich przedstawia poniższy przykład:

– dla wózków:

gdzie znaki grup 3, 4 i 5 są podkreślone łącznie z dywizem (krótką kreską) i spacjami, a poszczególne grupy cyfr oznaczają:

1) grupa 1, cyfry 1 i 2 – rodzaj taboru (cyfra 1) oraz wymagania wynikające z interoperacyjności określonej przepisami TSI, COTIF/RIC, PPW (cyfra 1 i 2) zgodnie z kodami interoperacyjności podanymi:

a) dla cyfry 1 – w tablicy 1 – rodzaje taboru kolejowego.

b) dla cyfry 1 i 2 – w tablicy 9 – kody interoperacyjności wagonów pasażerskich;

2) grupa 2, cyfry 3 i 4 – identyfikator cyfrowy państwa rejestracji pojazdu kolejowego zgodnie z kodami podanymi w tablicy 2;

3) grupa 3, cyfry 5 i 6 – rodzaj wagonu pasażerskiego (cyfra 5) i parametry techniczne wagonu (cyfra 5 i 6) zgodnie z kodami parametrów technicznych wagonów pasażerskich podanymi w tablicy 10;

4) grupa 4, cyfry 7 i 8 – parametry ogólne wagonu, tj. dopuszczalna prędkość eksploatacyjna wagonu (cyfra 7) oraz wielkość i rodzaj wysokiego napięcia służącego do zasilania wagonu (cyfra 8) zgodnie z kodami parametrów ogólnych wagonów pasażerskich podanymi w tablicy 11;

5) grupa 5 – numer seryjny pojazdu kolejowego (od numeru 001 do 999);

6) grupa 6 – cyfra kontrolna.

2. Sposób tworzenia europejskiego numeru pojazdu kolejowego (EVN) wagonów towarowych przedstawia poniższy przykład:

– dla wózków:

gdzie poszczególne grupy cyfr oznaczają:

1) grupa 1, cyfry 1 i 2 – rodzaj taboru (cyfra 1) oraz wymagania wynikające z interoperacyjności określonej przepisami TSI, COTIF/RIV, PPW (cyfra 1 i 2) zgodnie z kodami interoperacyjności podanymi:

a) dla cyfry 1 – w tablicy 1 – rodzaje taboru kolejowego,

b) dla cyfry 1 i 2 – w tablicy 12 – kody interoperacyjności wagonów towarowych;

2) grupa 2, cyfry 3 i 4 – identyfikator cyfrowy państwa rejestracji pojazdu kolejowego zgodnie z kodami podanymi w tablicy 2;

3) grupa 3, cyfry 5, 6, 7 i 8 – kategorię wagonu towarowego (cyfra 5) i parametry techniczno-eksploatacyjne wagonu towarowego danej kategorii wagonu (cyfry 6, 7 i 8) zgodnie z kodami podanymi:

a) dla cyfry 5 – w tablicy 13 – wykaz kategorii wagonów towarowych,

b) dla cyfry 5, 6, 7 i 8 – w Załączniku P.9 OPE TSI, o którym mowa w § 16 ust. 1 pkt 2 – standardowe oznaczenia numeryczne wagonów towarowych (cyfry 5 do 8);

4) grupa 4, cyfry 9, 10 i 11 – numer seryjny pojazdu kolejowego (od numeru 001 do 999);

5) grupa 5 – cyfra kontrolna.

3. Sposób tworzenia europejskiego numeru pojazdu kolejowego (EVN) pojazdów trakcyjnych przedstawia poniższy przykład:

gdzie poszczególne grupy cyfr oznaczają:

1) grupa 1, cyfry 1 i 2 – rodzaj taboru (cyfra 1) oraz rodzaj pojazdu trakcyjnego lub specjalnego (cyfra 2) zgodne z kodami podanymi:

a) dla cyfry 1 – w tablicy 1 – tylko cyfra kodu 9, która oznacza kolejowy pojazd trakcyjny lub specjalny.

b) dla cyfry 2 – w tablicy 3 – rodzaj pojazdu trakcyjnego lub specjalnego;

2) grupa 2, cyfry 3 i 4 – identyfikator cyfrowy państwa rejestracji pojazdu kolejowego, podany w tablicy 2;

3) grupa 3, cyfra 5 – przeznaczenie pojazdu trakcyjnego lub specjalnego zgodnie z klasyfikacją podaną w tablicy 4;

4) grupa 4, cyfry 6 i 7 – ważniejsze cechy techniczno-eksploatacyjne pojazdu trakcyjnego zgodnie z kodami podanymi:

a) dla cyfry 6 – rodzaj zasilania lub przekładni pojazdu trakcyjnego podane w tablicy 5.

b) dla cyfry 7 – moc ciągła pojazdu trakcyjnego podane w tablicy 6;

5) grupa 5, cyfry 8, 9, 10 i 11 – numer seryjny pojazdu kolejowego (od numeru 0001 do 9999);

6) grupa 6 – cyfra kontrolna.

4. Sposób tworzenia europejskiego numeru pojazdu kolejowego (EVN) pojazdów specjalnych przedstawia poniższy przykład:

gdzie poszczególne grupy cyfr oznaczają:

1) grupa 1, cyfry 1 i 2 – rodzaj taboru (cyfra 1) oraz rodzaj pojazdu trakcyjnego lub specjalnego (cyfra 2) zgodne z kodami podanymi:

a) dla cyfry 1 – w tablicy 1 – tylko cyfra kodu 9, która oznacza kolejowy pojazd trakcyjny lub specjalny.

b) dla cyfry 2 – w tablicy 3 – tylko cyfra kodu 9, która oznacza pojazd serwisowy;

2) grupa 2, cyfry 3 i 4 – identyfikator cyfrowy państwa rejestracji pojazdu kolejowego, podany w tablicy 2;

3) grupa 3, cyfra 5 – tylko cyfra 9, która oznacza przeznaczenie pojazdu – pojazd specjalny zgodnie z klasyfikacją podaną w tablicy 4;

4) grupa 4, cyfry 6, 7 i 8 – ważniejsze cechy techniczne i eksploatacyjne podane:

a) dla cyfry 6 w tablicy 7,

b) dla cyfr 7 i 8 w tablicy 8;

5) grupa 5, cyfry 9, 10 i 11 – numer seryjny pojazdu kolejowego (od numeru 000 do 999);

6) grupa 6 – cyfra kontrolna.

5. Cyfrę kontrolną określa się w następujący sposób:

1) cyfry w parzystej pozycji numeru inwentarzowego mnoży się przez 1 (dla cyfr 1 do 11);

2) cyfry w nieparzystej pozycji numeru inwentarzowego mnoży się przez 2 (dla cyfr 1 do 11);

3) oblicza się sumę cyfr iloczynów we wszystkich pozycjach parzystych i nieparzystych;

4) w obliczonej sumie istotną jest pozycja jednostek;

5) cyfrę samokontroli stanowi różnica liczby 10 i cyfry znajdującej się w pozycji jednostek sumy cyfr poszczególnych iloczynów.

Jeżeli w pozycji jednostek wystąpi 0, to cyfrą samokontroli jest 0.

Przykład:

 

Tablica 1

Znaczenie poszczególnych cyfr i grup cyfr numeru EVN

Każdy pojazd kolejowy otrzymuje 12-cyfrowy europejski numer pojazdu (EVN) o następującym układzie:

 

Tablica 2

Wykaz identyfikatorów literowych i cyfrowych państw rejestracji pojazdu kolejowego

 

Tablica 3

Kodowanie cyfry 2 numeru EVN pojazdów trakcyjnych i specjalnych ze względu na rodzaj pojazdu

 

Tablica 4

Kodowanie cyfry 5 numeru EVN pojazdów trakcyjnych i specjalnych ze względu na przeznaczenie pojazdu

 

Tablica 5

Kodowanie cyfry 6 numeru EVN pojazdów trakcyjnych ze względu na rodzaj zasilania lub rodzaj przekładni

 

Tablica 6

Kodowanie cyfry 7 numeru EVN pojazdów trakcyjnych ze względu na moc ciągłą pojazdu

 

Tablica 7

Kodowanie cyfry 6 numeru EVN kolejowych pojazdów specjalnych.

Dopuszczalna prędkość dla kolejowych pojazdów specjalnych według normy EN 14033-1¹⁾ i pojazdów szynowo-drogowych (dwudrogowych)

 

Tablica 8

Kodowanie cyfr 7 i 8 numeru EVN kolejowych pojazdów specjalnych.

Typ i podtyp kolejowego pojazdu specjalnego

 

Tablica 9

Kody interoperacyjności wagonów pasażerskich (cyfra 1 i 2 numeru EVN)

Uwaga:

Warunki podane w nawiasach kwadratowych mają charakter przejściowy i zostaną usunięte wraz z przyszłymi zmianami w systemie RIC.

 

Tablica 10

Kodowanie parametrów technicznych wagonów pasażerskich (cyfry 5-6 numeru EVN)

 

Tablica 11

Kodowanie parametrów ogólnych wagonów pasażerskich (cyfry 7–8 numeru EVN)

 

Tablica 12

Kody interoperacyjności wagonów towarowych (cyfra 1 i 2 numeru EVN)

 

Tablica 13

Wykaz kategorii wagonów towarowych wraz z przyporządkowanymi im oznaczeniami literowymi serii wagonu oraz kodem cyfrowym kategorii wagonu (cyfra 5 numeru EVN)

 

Tablica 14

Oznaczenia literowe serii i indeksu wagonów pasażerskich przyjęte do stosowania w komunikacji międzynarodowej i w komunikacji wewnętrznej

 

Tablica 15

Sposób zależności kodowania oznaczeń serii wagonu z oznaczeniem cyfrowym parametrów technicznych wagonu (5 i 6 cyfra numeru EVN)

Tablica 16

Literowe oznaczenia zdolności do interoperacyjności pojazdów kolejowych

1. „TEN” – pojazd spełniający następujące warunki:

– jest zgodny ze wszystkimi TSI, które obowiązują w chwili oddawania do eksploatacji, i otrzymał zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji, zgodnie z art. 22b ust. 2 i 3 ustawy,

– posiada zezwolenie ważne we wszystkich państwach członkowskich, zgodnie z art. 23c ustawy.

2. „PPW” – pojazd zgodny z porozumieniem PPW lub PGW (w obrębie państw-stron Organizacji Współpracy Kolei (OSŻD).

Uwagi:

a) Pojazdy oznaczone TEN odpowiadają kodom od 0 do 3 pierwszej cyfry numeru pojazdu określonym w tablicy 12.

b) Pojazdy, które nie są dopuszczone do eksploatacji we wszystkich państwach członkowskich, muszą posiadać oznaczenie wskazujące państwa członkowskie, w których zostały dopuszczone do eksploatacji. Wykaz dopuszczających państw członkowskich powinien być oznaczony zgodnie z jednym z przedstawionych poniżej rysunków, gdzie D oznacza państwo członkowskie, które przyznało pierwsze zezwolenie (w przytoczonym przykładzie są to Niemcy), natomiast F oznacza drugie dopuszczające państwo członkowskie (w przytoczonym przykładzie jest to Francja). Państwa członkowskie są skodyfikowane zgodnie z tablicą 2. Przepis ten może dotyczyć zarówno pojazdów zgodnych z TSI, jak i pojazdów niezgodnych. Przedmiotowe pojazdy odpowiadają kodom 4 lub 8 pierwszej cyfry numeru pojazdu określonego w tablicy 12.

Poniżej przedstawiono sposób oznaczenia na pojazdach kolejowych państw członkowskich, w których pojazd został dopuszczony do eksploatacji.

Załącznik nr 4

WZORY OZNAKOWANIA POJAZDÓW KOLEJOWYCH
ORAZ SPOSÓB JEGO ROZMIESZCZENIA

a)

b)

c)

Rys. 1. Wzory identyfikatora pojazdu kolejowego dla wagonów pasażerskich zgodnych z TSI lub COTIF (1. Identyfikator literowy państwa rejestracji pojazdu kolejowego wraz z identyfikatorem literowym dysponenta umieszcza się przed dwunastocyfrowym numerem pojazdu; 2. Europejski numer pojazdu (EVN); 3. Oznaczenie literowe charakterystyki technicznej wagonu) nanoszonego:

a) na pudło wagonu;

b) na ramę ostojnicy wagonu;

c) na ramę wózka wagonu.

Rys. 2. Przykład wykonania na ostojnicy wagonu pasażerskiego spełniającego wymagania przepisów RIC tabliczki informującej o dopuszczalnej prędkości eksploatacyjnej, napięciu zasilania energią elektryczną składu pociągu i dopuszczalnym obciążeniu prądowym urządzeń zasilających.

a)

b)

c)

Rys. 3. Wzory identyfikatora pojazdu kolejowego dla wagonów pasażerskich niezgodnych z TSI lub COTIF (1. Identyfikator literowy państwa rejestracji pojazdu kolejowego wraz z identyfikatorem literowym dysponenta umieszcza się przed dwunastocyfrowym numerem pojazdu; 2. Europejski numer pojazdu (EVN); 3. Oznaczenie literowe charakterystyki technicznej wagonu) nanoszonego:

a) na pudło wagonu;

b) na ramę ostojnicy wagonu;

c) na ramę wózka wagonu.

Rys. 4. Przykład wykonania na ostojnicy wagonu pasażerskiego niezgodnego z TSI lub COTIF tabliczki informującej o państwach członkowskich, w których wagon uzyskał dopuszczenie do eksploatacji.

– w komunikacji międzynarodowej (zgodnej z TSI)

1. → 31 TEN

2. → 51 PL – PKPC

3. → 069 1 121 – 9

4. → Tanoos

– w komunikacji wewnętrznej

1. → 48

2. → 51 PL – PKPC

3. → 069 1 121 – 0

4. → Tanoos

Rys. 5. Wzór identyfikatora pojazdu kolejowego nanoszonego na pudło wagonu towarowego lub specjalną tablicę.

1. Kod interoperacyjności wagonu towarowego.

2. Identyfikator cyfrowy i identyfikator literowy państwa rejestracji pojazdu kolejowego oraz identyfikator literowy dysponenta.

3. Kod cyfrowy kategorii wagonu towarowego i parametrów techniczno-eksploatacyjnych wagonu oraz jego numer seryjny.

4. Oznaczenie literowe charakterystyki technicznej wagonu.

a)

– w komunikacji międzynarodowej

– w komunikacji wewnętrznej

b)

Rys. 6. Wzór identyfikatora pojazdu kolejowego (1. Kod interoperacyjności wagonu towarowego; 2. Identyfikator cyfrowy i identyfikator literowy państwa rejestracji pojazdu kolejowego oraz identyfikator literowy dysponenta; 3. Kod cyfrowy kategorii wagonu towarowego i parametrów techniczno-eksploatacyjnych wagonu oraz jego numer seryjny wraz z oznaczeniem literowym charakterystyki technicznej wagonu) nanoszonego:

a) na ostojnicy wagonu towarowego;

b) na ramę wózka wagonu.

Rys. 7. Przykład wykonania na ostojnicy wagonu towarowego niezgodnego z TSI lub COTIF tabliczki informującej o państwach członkowskich, w których wagon uzyskał dopuszczenie do eksploatacji.

a) nr 1 na rysunku

b) nr 2 na rysunku

c) nr 2 na rysunku (poza tabliczką, o której mowa w lit. b)

d) nr 3 na rysunku

Rys. 8. Wzór rozmieszczenia oznakowania na kolejowym pojeździe trakcyjnym lub specjalnym. 1. Miejsce na ścianie bocznej (pudle) kolejowego pojazdu trakcyjnego lub specjalnego na umieszczenie identyfikatora pojazdu kolejowego. 2. Miejsce na umieszczenie tabliczki informującej o państwach członkowskich, w których pojazd trakcyjny lub specjalny uzyskał dopuszczenie do eksploatacji, oraz tabliczki informującej o dopuszczalnej prędkości eksploatacyjnej umieszczanej na kolejowych pojazdach trakcyjnych i specjalnych; 3. Miejsce na ścianie czołowej kolejowego pojazdu trakcyjnego i specjalnego na umieszczenie skróconego numeru EVN.

a) przykład wykonania identyfikatora kolejowego pojazdu trakcyjnego i specjalnego umieszczonego na ścianie bocznej;

b) przykład wykonania tabliczki informującej o dopuszczalnej prędkości eksploatacyjnej umieszczanej na kolejowych pojazdach trakcyjnych i specjalnych;

c) przykład wykonania na kolejowym pojeździe trakcyjnym lub specjalnym tabliczki informującej o państwach członkowskich, w których pojazd trakcyjny lub specjalny uzyskał dopuszczenie do eksploatacji;

d) przykład wykonania tabliczki ze skróconym numerem EVN, umieszczanej na ścianie czołowej pojazdu trakcyjnego lub specjalnego.

Rys. 9. Wzór wykonania tabliczki określającej dopuszczalną prędkość eksploatacyjną pojazdu trakcyjnego lub specjalnego oraz pojazdu metra, umieszczanej nad stanowiskiem maszynisty.