Dziennik Ustaw - rok 2013 poz. 497

Na podstawie art. 101 ust. 7 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368 oraz z 2012 r. poz. 1068) zarządza się, co następuje:

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do organu uprawnionego.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, producent kontenerów załącza dokumentację techniczną, w trzech egzemplarzach, w celu jej zatwierdzenia przez organ uprawniony.

4. Dokumentacja techniczna powinna zawierać dane, o których mowa w prawidle 5 rozdziału II załącznika I do Międzynarodowej konwencji o bezpiecznych kontenerach, w tym:

1) specyfikację kontenera wraz z opisem jego konstrukcji, podaniem jego parametrów, stosowanych materiałów, przyjętych metod wykonania i spawania oraz określeniem technologii montażu, wykończenia i malowania;

2) rysunki zestawieniowe, rysunki przekrojów węzłów i pojedynczych połączeń poszczególnych elementów z podaniem zastosowanych materiałów oraz rysunki przedstawiające oznakowanie kontenera;

3) program prób z podaniem wartości obciążeń wewnętrznych i zewnętrznych oraz metod ich przyłożenia, spełniający wymagania zawarte w przepisach międzynarodowych i wymaganiach technicznych.

5. W przypadku wniosku o uznanie zaprojektowanego typu konstrukcji kontenera izotermicznego oprócz dokumentacji technicznej, o której mowa w ust. 4, dołącza się:

1) opis techniczny urządzenia chłodniczego, schematy i rysunki urządzenia chłodniczego lub ogrzewczego z podaniem charakterystyk cieplnych, mechanicznych i innych dotyczących działania urządzenia chłodniczego lub ogrzewczego;

2) specyfikację urządzenia elektrycznego z podaniem charakterystyk urządzeń zabezpieczających i kontrolnych, rysunki złączy wtykowych, schematy ideowe i montażowe;

3) specyfikację, schematy i rysunki źródła energii elektrycznej wraz z jego napędem;

4) specyfikację izolacji cieplnej;

5) obliczenia techniczno-cieplne;

6) program i metodykę prób techniczno-cieplnych z podaniem wartości, jakie powinny być osiągnięte;

7) program prób prototypu i produkowanych seryjnie urządzeń chłodniczych lub ogrzewczych.

6. W przypadku wniosku o uznanie zaprojektowanego typu konstrukcji kontenera zbiornikowego oprócz dokumentacji technicznej, o której mowa w ust. 4, dołącza się:

1) specyfikację i rysunki konstrukcyjne zbiornika lub zbiorników wraz z przekrojami, w których należy podać dane niezbędne do przeprowadzenia obliczeń sprawdzających dla elementów konstrukcyjnych, w szczególności informacje o wymiarach, materiałach, złączach spawanych, elementach mocujących;

2) specyfikację wraz z rysunkami armatury oraz urządzeń sterowania i kontroli, z podaniem zastosowanych materiałów;

3) specyfikację materiałów izolacyjnych, jeżeli zostały zastosowane, oraz rysunki ich mocowania;

4) opis techniczny i rysunki konstrukcyjne urządzeń utrzymujących ciśnienie oraz urządzeń chłodniczych lub ogrzewających ładunek, jeżeli kontener jest w nie wyposażony;

5) obliczenia wytrzymałości zbiornika lub zbiorników i szkieletu kontenera, wykonane metodą uznaną przez organ uprawniony;

6) program prób kontenera;

7) wykaz ładunków, jakie mogą być przewożone w kontenerze;

8) dokumenty potwierdzające, że materiały, z jakich wykonano części i zespoły kontenera stykające się z ładunkiem, nie wchodzą z nim w reakcje chemiczne;

9) świadectwo zatwierdzenia typu kontenera-cysterny, wystawione przez Transportowy Dozór Techniczny, w przypadku gdy kontener zbiornikowy używany jest do przewozu towarów niebezpiecznych w transporcie drogowym, kolejowym lub w żegludze śródlądowej.

7. W przypadku wniosku o uznanie zaprojektowanego typu konstrukcji kontenera płytowego i kontenera o podstawie płytowej oprócz dokumentacji technicznej, o której mowa w ust. 4, dołącza się:

1) rysunki urządzeń ustalających konstrukcji czołowych lub słupków narożnych kontenera;

2) rysunki urządzeń do formowania pakietu.

8. W ramach uznawania zaprojektowanego typu konstrukcji organ uprawniony zatwierdza dokumentację techniczną.

9. Prototyp poddaje się próbom w obecności przedstawiciela organu uprawnionego zgodnie z zatwierdzonym programem prób opracowanym zgodnie z załącznikiem II do Międzynarodowej konwencji o bezpiecznych kontenerach.

10. Przedstawiciel organu uprawnionego sporządza protokół z prób prototypu.

11. W przypadku pozytywnego wyniku prób organ uprawniony wydaje świadectwo uznania kontenera, zwane dalej „świadectwem uznania”, będące pisemnym potwierdzeniem, że typ kontenera spełnia wymagania techniczne Międzynarodowej konwencji o bezpiecznych kontenerach.

12. Świadectwo uznania uprawnia do zamocowania na każdym seryjnym kontenerze wykonanym zgodnie z typem konstrukcji tabliczki uznania kontenera, zwanej dalej „tabliczką KBK”.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, właściciel kontenera pojedynczego składa do organu uprawnionego.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:

1) dane dotyczące wnioskodawcy;

2) dane dotyczące producenta kontenera pojedynczego;

3) typ;

4) rodzaj;

5) przeznaczenie;

6) numer fabryczny kontenera.

4. Organ uprawniony przeprowadza oględziny i próby kontenera pojedynczego.

5. Do trybu postępowania w sprawie uznania, prób, świadectwa uznania i tabliczki KBK kontenera pojedynczego stosuje się odpowiednio przepisy § 3 ust. 9–12.

2. Organ uprawniony może poddać próbom uznany kontener, o którym mowa w ust. 1, w celu sprawdzenia, czy spełnia on wymagania określone w Międzynarodowej konwencji o bezpiecznych kontenerach. Przepisy § 3 ust. 9–12 stosuje się odpowiednio.

2. Na wniosek właściciela, dzierżawcy lub najemcy uznanego kontenera przeprowadza się przeglądy:

1) okresowe – zgodnie z określonym albo zatwierdzonym przez właściwy organ uprawniony programem przeglądów okresowych w następujących okresach:

a) pierwszy przegląd okresowy – w okresie nieprzekraczającym 5 lat, licząc od daty produkcji kontenera, a dla kontenerów zbiornikowych – w okresie nieprzekraczającym 30 miesięcy, z wyjątkiem prób hydraulicznych zbiorników i armatury kontenerów, które przeprowadza się w okresie nieprzekraczającym 5 lat,

b) kolejny przegląd okresowy – dla wszystkich rodzajów kontenerów w okresie nieprzekraczającym 30 miesięcy od daty ostatniego przeglądu, z wyjątkiem prób hydraulicznych zbiorników i armatury kontenerów, które przeprowadza się co 5 lat, albo

2) ciągłe – zgodnie z zatwierdzonym przez właściwy organ uprawniony programem przeglądów ciągłych, przy czym rozróżnia się:

a) przeglądy pełne – przeprowadzane:

– po naprawie uznanego kontenera w dużym zakresie,

– po odnowieniu uznanego kontenera,

– przed przekazaniem go w dzierżawę albo najem,

– po odbiorze z dzierżawy albo najmu

– w okresach nieprzekraczających 30 miesięcy od daty ostatniego przeglądu,

b) przeglądy rutynowe – przeprowadzane w celu wykrycia uszkodzeń, które mogą wymagać napraw w czasie bieżącej eksploatacji kontenerów.

3. Przeglądy przeprowadzane zgodnie z programami przeglądów, o których mowa w ust. 1, mogą być przeprowadzane przez organ uprawniony albo właściciela, albo dzierżawcę, albo najemcę kontenera zgodnie z prawidłem 2 rozdziału I załącznika I do Międzynarodowej konwencji o bezpiecznych kontenerach, z zastrzeżeniem ust. 6 i 7.

4. Właściciel, dzierżawca, najemca kontenera lub właściwy organ uprawniony prowadzi ewidencję przeglądów okresowych lub ciągłych zawierającą dane zgodne z Międzynarodową konwencją o bezpiecznych kontenerach, dotyczące, w szczególności: typu, rodzaju i numeru identyfikacyjnego kontenera, rodzaju przeglądu, wyniku przeglądu, daty i miejsca przeprowadzenia przeglądu, informacji dotyczących osoby przeprowadzającej przegląd.

5. Organ uprawniony weryfikuje określone albo zatwierdzone programy przeglądów okresowych i zatwierdzone programy przeglądów ciągłych i prowadzi audyt określonych albo zatwierdzonych programów przeglądów okresowych i zatwierdzonych programów przeglądów ciągłych zgodnie z wymaganiami prawidła 2 ust. 4 i 5 rozdziału I załącznika I do Międzynarodowej konwencji o bezpiecznych kontenerach.

6. Przeglądy kontenerów zbiornikowych przeprowadzane są wyłącznie przez właściwy organ uprawniony.

7. Niezależnie od rodzaju przeglądu zawory bezpieczeństwa w kontenerach zbiornikowych właściwy organ uprawniony poddaje próbom, oględzinom i kontroli w odstępach czasu nie dłuższych niż 30 miesięcy.

1) oględziny polegające na sprawdzeniu, co najmniej z zewnątrz, stanu technicznego wszystkich powierzchni kontenerów, a gdy kontener nie jest załadowany – również jego wnętrza; możliwy jest demontaż elementów kontenera, jeżeli okaże się to konieczne;

2) sprawdzenie zachowania prawidłowego kształtu lub prawidłowych wymiarów kontenera, w przypadku gdy istnieje podejrzenie ich zmiany;

3) przeprowadzenie próby szczelności na wpływy atmosferyczne, w przypadku gdy istnieje podejrzenie jej utraty;

4) sprawdzenie działania zamknięć drzwi i otworów oraz innych urządzeń, w szczególności naroży zaczepowych;

5) sprawdzenie oznakowania kontenera;

6) sprawdzenie stanu izolacji termicznej i kanałów powietrznych mających wpływ na wytrzymałość i szczelność, jeżeli istnieje podejrzenie obniżenia własności izolacyjnych lub utraty wytrzymałości – w przypadku kontenerów izotermicznych;

7) sprawdzenie ogólnego stanu technicznego zbiornika, z zewnątrz i od wewnątrz, jego wytrzymałości i szczelności, stanu technicznego i działania instalacji załadowczo-wyładowczej, stanu i terminu ważności urządzeń zabezpieczających, ważności prób hydraulicznych oraz działania przyrządów pomiarowo-kontrolnych, jeżeli są zainstalowane – w przypadku kontenerów zbiornikowych.

2. Zamiast wybijać datę na tabliczce można oznaczyć datę kolejnego przeglądu okresowego za pomocą naklejki, na której powinny znajdować się, wyrażone cyframi lub cyframi i słownie, miesiąc i rok przeprowadzenia kolejnego przeglądu okresowego. Naklejki powinny być umieszczone na tabliczce KBK albo możliwie blisko niej.

3. Kolor napisów na naklejkach oznaczający lata poszczególnych przeglądów okresowych określa się zgodnie z Międzynarodową konwencją o bezpiecznych kontenerach.

1) litery ACEP – oznaczające program ciągły;

2) skrót nazwy kraju, w którym zatwierdzono program przeglądu;

3) rok zatwierdzenia programu przeglądu;

4) numer zatwierdzonego programu przeglądu.

2. W przypadku stwierdzenia wady kontenera, w szczególności:

1) przebicia powłok kontenera,

2) uszkodzenia i deformacji konstrukcji ramy kontenera,

3) jakichkolwiek zmian wymiarów zewnętrznych kontenera,

4) uszkodzenia naroży zaczepowych kontenera,

5) uszkodzenia drzwi i zamknięć kontenera uniemożliwiającego zamknięcie kontenera,

6) uszkodzenia miejsc zakładania plomb na kontener

– właściwy organ uprawniony zabrania jego użycia, o czym informuje właściciela albo dzierżawcę, albo najemcę kontenera.

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej: S. Nowak

¹⁾ Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej kieruje działem administracji rządowej – gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (Dz. U. Nr 248, poz. 1494 oraz z 2012 r. poz. 1396).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 6 sierpnia 2002 r. w sprawie zasad i trybu postępowania przy przeprowadzaniu przeglądów, prób i uznawaniu kontenerów oraz organów uprawnionych do dokonywania tych czynności oraz do kontroli stanu kontenerów (Dz. U. Nr 169, poz. 1388), które na podstawie art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368 oraz z 2012 r. poz. 1068) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.