Dziennik Ustaw - rok 2013 poz. 517

Na podstawie art. 40 ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o nasiennictwie (Dz. U. poz. 1512) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe terminy składania wniosków o dokonanie oceny polowej materiału siewnego poszczególnych grup lub gatunków roślin rolniczych i warzywnych;

2) liczbę rozmnożeń materiału siewnego dla poszczególnych grup lub gatunków roślin rolniczych i warzywnych, z uwzględnieniem opisu poszczególnych kategorii i stopni kwalifikacji materiału siewnego;

3) szczegółowe wymagania w zakresie wytwarzania materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych, z uwzględnieniem w szczególności:

a) terminów dokonywania i liczby ocen stanu plantacji nasiennej w odniesieniu do poszczególnych grup roślin i gatunków,

b) izolacji przestrzennej od innych upraw, czystości gatunkowej i odmianowej, zdrowotności, określenie przedplonu oraz zmianowania roślin na plantacjach nasiennych,

c) czasu prowadzenia plantacji wieloletnich roślin rolniczych,

d) sposobu oznaczania plantacji nasiennych;

4) szczegółowe wymagania w zakresie jakości materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych;

5) dopuszczalną wielkość partii materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych w obrocie;

6) sposób oznaczania partii materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych wytworzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

7) wykaz gatunków roślin rolniczych, których materiał siewny może być uznany za materiał siewny kategorii handlowy, oraz wymagania jakościowe dla tego materiału;

8) wzór upoważnienia udzielanego przez zachowującego odmianę osobie, która będzie prowadzić obrót materiałem siewnym, składającej wniosek o dokonanie oceny polowej materiału siewnego – w przypadku odmian chronionych wyłącznym prawem.

1) 15 marca:

a) dla gatunków roślin uprawnych jednorocznych ozimych,

b) dla gatunków roślin uprawnych wieloletnich;

2) 20 maja – dla ziemniaka;

3) 15 maja – dla gatunków roślin uprawnych jednorocznych innych niż wymienione w pkt 1 lit. a i pkt 2;

4) 31 sierpnia – dla gatunków roślin o dwuletnim cyklu rozmnażania.

1) organizmów kwarantannowych;

2) organizmów niekwarantannowych, które mogą mieć wpływ na jakość materiału siewnego.

2. Plantacje nasienne powinny być wolne od:

1) organizmów kwarantannowych;

2) gatunków roślin uprawnych innych niż gatunek uprawiany;

3) odmian tego samego gatunku innych niż odmiany uprawiane lub od roślin nietypowych dla tych odmian;

4) chwastów, w szczególności takich gatunków, których nasiona są trudne do oddzielenia od nasion odmiany uprawianej i które mogą mieć wpływ na wytwarzanie lub jakość wytwarzanego materiału siewnego;

5) organizmów niekwarantannowych, które mogą mieć wpływ na wytwarzanie lub jakość wytwarzanego materiału siewnego.

1) izolacji przestrzennej, która ma na celu oddzielenie plantacji nasiennej od źródeł obcego pyłku lub chorób i szkodników pochodzących ze zbiorowisk roślin uprawnych oraz dziko rosnących, mogących stanowić źródło obcego pyłku;

2) szczegółowych wymagań dotyczących wytwarzania materiału siewnego poszczególnych gatunków roślin uprawnych.

2. Jeżeli izolacja przestrzenna między plantacją nasienną, na której jest wytwarzany materiał siewny wyższego stopnia kwalifikacji, a plantacją nasienną, na której jest wytwarzany materiał siewny tego samego gatunku i tej samej odmiany niższego stopnia kwalifikacji, nie zostanie zachowana, materiał siewny pochodzący z plantacji nasiennej, na której jest wytwarzany materiał siewny wyższego stopnia kwalifikacji, uznaje się za materiał siewny w stopniu kwalifikacji nie wyższym niż materiał siewny wytwarzany na sąsiadującej plantacji nasiennej.

3. Izolacja przestrzenna od materiałów hodowlanych nie jest wymagana dla plantacji nasiennej.

4. Izolacja przestrzenna może być zmniejszona do 1/2 wymaganej odległości, jeżeli plantacja nasienna jest oddzielona od źródeł, o których mowa w ust. 1 pkt 1, lasem, wzgórzami lub wysokimi budynkami.

5. Plantacje nasienne gatunków roślin uprawnych tworzących zwarty łan, w szczególności rzepaku, facelii błękitnej, buraka lub konopii, zakłada się w sposób, który umożliwia przeprowadzenie oceny polowej zgodnie z metodą określoną w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 51 ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o nasiennictwie, z zachowaniem:

1) ścieżek technologicznych:

a) w odstępach co 10–20 m – dla rzepaku, facelii błękitnej i buraka uprawianego metodą bezwysadkową,

b) w odstępach co 6 lub 8 rzędów w przypadku wysadków sadzonych za pomocą sadzarek albo prostokątnych zagonów o powierzchni nie większej niż 100 m² w przypadku wysadków sadzonych ręcznie – dla buraka w drugim roku uprawy metodą tradycyjną (wysadkową);

2) nie mniej niż 35 cm szerokości międzyrzędzi – dla plantacji nasiennych konopii.

6. Plantacje nasienne wyki siewnej i wyki kosmatej mogą być zakładane z wsiewką innej rośliny (rośliną podporową), którą mogą stanowić rośliny zbożowe, z wyłączeniem kukurydzy, lub gorczyca sarepska. Rośliny podporowe nie mogą uniemożliwiać dokonania oceny polowej zgodnie z metodą, o której mowa w ust. 5, oraz sprawdzenia spełnienia szczegółowych wymagań dotyczących wytwarzania i jakości.

7. Przy zakładaniu plantacji nasiennych odmian mieszańcowych, obsianych mieszaniną składników rodzicielskich, w pobliżu ocenianej plantacji nasiennej zakłada się poletka o powierzchni nie mniejszej niż 10 m², obsiane poszczególnymi składnikami rodzicielskimi i służące do oceny tożsamości i czystości odmianowej tych składników.

2. Na plantacjach nasiennych powinna być prowadzona systematyczna selekcja negatywna, polegająca w szczególności na usuwaniu roślin nietypowych, obcych gatunków uprawnych oraz porażonych chorobami, mogących stanowić źródło porażenia dla roślin uprawianych.

2. Jeżeli po okresie, o którym mowa w ust. 1, stan plantacji nasiennej umożliwia otrzymanie materiału siewnego zgodnego ze szczegółowymi wymaganiami dotyczącymi wytwarzania i jakości, plantacja nasienna może być prowadzona w następnych sezonach wegetacyjnych, w których podlega wyłącznie urzędowej ocenie polowej.

1) nazwę gatunku;

2) nazwę wytwarzanej odmiany;

3) stopień kwalifikacji wysianego materiału siewnego;

4) powierzchnię plantacji nasiennej;

5) imię i nazwisko albo nazwę podmiotu, który złożył wniosek o dokonanie oceny polowej materiału siewnego.

1) podczas urzędowej oceny polowej stwierdzono, że plantacja nasienna jest wolna od roślin owsa głuchego (Avena fatua i Avena sterilis);

2) nie stwierdzono obecności nasion owsa głuchego (Avena fatua i Avena sterilis) w urzędowej próbie materiału siewnego, pochodzącego z tej plantacji nasiennej, o masie nie mniejszej niż:

a) 1 kg – dla roślin zbożowych,

b) 0,1 kg – dla roślin pastewnych, których nasiona są mniejsze od ziarniaków pszenicy.

2. Materiał siewny może być również uznany za spełniający specjalne warunki dotyczące zawartości nasion owsa głuchego (Avena fatua i Avena sterilis), jeżeli w urzędowym laboratorium nie stwierdzono obecności nasion Avena fatua lub Avena sterilis w pobranej z ocenianej partii materiału siewnego urzędowej próbie o masie nie mniejszej niż:

1) 3 kg – dla roślin zbożowych;

2) 0,5 kg – dla roślin pastewnych, których nasiona są równe lub większe od ziarniaków pszenicy;

3) 0,3 kg – dla roślin pastewnych, których nasiona są mniejsze od ziarniaków pszenicy.

3. Spełnianie specjalnych warunków dotyczących zawartości nasion owsa głuchego (Avena fatua i Avena sterilis) przez partię materiału siewnego roślin zbożowych lub roślin pastewnych jest potwierdzane zaświadczeniem wydawanym, na wniosek zainteresowanego podmiotu, przez urzędowe laboratorium.

2. Ocena laboratoryjna materiału siewnego obejmuje oznaczenie masy tysiąca nasion (MTN).

3. Masę tysiąca nasion (MTN), o której mowa w ust. 2, jako oznaczenie obowiązkowe stosuje się do roślin zbożowych, bobowatych grubonasiennych oraz rzepaku.

1) rolniczych są określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia;

2) warzywnych są określone w załączniku nr 6 do rozporządzenia.

1) dla materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych, z wyłączeniem sadzeniaków ziemniaka:

a) ostatniej cyfry roku utworzenia partii albo łączenia – jeżeli jest to partia utworzona przez połączenie kilku partii,

b) numeru w ewidencji prowadzącego obrót, po którym dopisuje się ukośnik,

c) literowego lub cyfrowego oznaczenia własnego prowadzącego obrót stanowiącego nie więcej niż pięć znaków;

2) dla sadzeniaków ziemniaka:

a) ostatniej cyfry roku zbioru,

b) numeru w ewidencji prowadzącego obrót, po którym dopisuje się ukośnik,

c) numeru świadectwa oceny weryfikacyjnej (bez dwucyfrowego symbolu województwa oraz roku oceny), po którym dopisuje się ukośnik,

d) litery alfabetu odpowiadającej kolejnej partii z danej plantacji nasiennej, po której dopisuje się myślnik,

e) dwucyfrowego symbolu województwa oraz dwucyfrowego symbolu powiatu, w których była położona plantacja nasienna, nadanych w sposób określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia, stosowania i udostępniania krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju oraz związanych z tym obowiązków organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 157, poz. 1031, z późn. zm.³⁾).

2. Jeżeli materiał siewny, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, został oceniony przez podmiot, który uzyskał akredytację wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa, na końcu oznaczenia partii, po ukośniku, dodaje się literę „A”.

3. Jeżeli prowadzący obrót prowadzi działalność w formie spółki cywilnej, numer, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b oraz pkt 2 lit. b, podaje ten wspólnik, który został do tego upoważniony na piśmie przez pozostałych wspólników.

4. Przed oznaczeniem, o którym mowa w ust. 1, umieszcza się symbol „PL”.

5. Numer partii utworzony w sposób, o którym mowa w ust. 1 i 2, zapisuje się jako ciąg znaków bez odstępów.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: S. Kalemba

¹⁾ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej – rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 248, poz. 1486).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia:

1) dyrektywy Rady 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (Dz. Urz. WE L 125 z 11.07.1966, str. 2298, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 1, str. 55, z późn. zm.);

2) dyrektywy Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin zbożowych (Dz. Urz. WE L 125 z 11.07.1966, str. 2309, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 1, str. 66, z późn. zm.);

3) dyrektywy Komisji 93/17/EWG z dnia 30 marca 1993 r. określającej wspólnotowe klasy elitarnych sadzeniaków ziemniaka, wraz z warunkami oraz oznaczeniami stosowanymi dla tych klas (Dz. Urz. WE L 106 z 30.04.1993, str. 7; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 14, str. 169);

4) dyrektywy Rady 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (Dz. Urz. WE L 193 z 20.07.2002, str. 12, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 36, str. 292, z późn. zm.);

5) dyrektywy Rady 2002/55/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw (Dz. Urz. WE L 193 z 20.07.2002, str. 33, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 36, str. 313, z późn. zm.);

6) dyrektywy Rady 2002/56/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu sadzeniakami ziemniaków (Dz. Urz. WE L 193 z 20.07.2002, str. 60, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 36, str. 340, z późn. zm.);

7) dyrektywy Rady 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (Dz. Urz. WE L 193 z 20.07.2002, str. 74, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 36, str. 354, z późn. zm.);

8) dyrektywy Komisji 2006/47/WE z dnia 23 maja 2006 r. ustanawiającej specjalne warunki dotyczące obecności Avena fatua w materiale siewnym roślin zbożowych (Dz. Urz. UE L 136 z 24.05.2006, str. 18);

9) dyrektywy Komisji 2006/55/WE z dnia 12 czerwca 2006 r. zmieniającej załącznik III do dyrektywy Rady 66/402/EWG w odniesieniu do maksymalnej wagi partii materiału siewnego (Dz. Urz. UE L 159 z 13.06.2006, str. 13);

10) dyrektywy Komisji 2007/72/WE z dnia 13 grudnia 2007 r. zmieniającej dyrektywę Rady 66/401/EWG w odniesieniu do włączenia gatunku Galega orientalis Lam. (Dz. Urz. UE L 329 z 14.12.2007, str. 37);

11) dyrektywy Komisji 2008/62/WE z dnia 20 czerwca 2008 r. przewidującej pewne odstępstwa w odniesieniu do rejestracji populacji miejscowych i odmian roślin rolniczych przystosowanych naturalnie do warunków lokalnych i regionalnych i zagrożonych erozją genetyczną oraz obrót materiałem siewnym i sadzeniakami ziemniaka tych populacji miejscowych i odmian (Dz. Urz. UE L 162 z 21.06.2008, str. 13, z późn. zm.);

12) dyrektywy Komisji 2008/124/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. ograniczającej obrót materiałem siewnym niektórych gatunków roślin pastewnych oraz oleistych i włóknistych do materiału siewnego, który został urzędowo zakwalifikowany jako „elitarny materiał siewny” lub „kwalifikowany materiał siewny” (Dz. Urz. UE L 340 z 19.12.2008, str. 73);

13) dyrektywy Komisji 2009/74/WE z dnia 26 czerwca 2009 r. zmieniającej dyrektywy Rady 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/55/WE i 2002/57/WE w odniesieniu do botanicznych nazw roślin, naukowych nazw innych organizmów oraz niektórych załączników do dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG i 2002/57/WE w związku z rozwojem wiedzy naukowej i technicznej (Dz. Urz. UE L 166 z 27.06.2009, str. 40);

14) dyrektywy Komisji 2009/145/WE z dnia 26 listopada 2009 r. przewidującej pewne odstępstwa w odniesieniu do zatwierdzania populacji miejscowych i odmian warzyw tradycyjnie uprawianych w poszczególnych miejscach i regionach i zagrożonych erozją genetyczną oraz odmian warzyw niemających wewnętrznej wartości dla plonów o przeznaczeniu handlowym, wyprodukowanych w celu uprawy w określonych warunkach, oraz wprowadzania do obrotu materiału siewnego tych populacji miejscowych i odmian (Dz. Urz. UE L 312 z 27.11.2009, str. 44);

15) dyrektywy wykonawczej Komisji 2012/37/UE z dnia 22 listopada 2012 r. zmieniającej niektóre załączniki do dyrektyw Rady 66/401/EWG i 66/402/EWG w odniesieniu do warunków, jakie muszą być spełnione przez materiał siewny Galega orientalis Lam., maksymalnej wagi partii materiału siewnego niektórych gatunków roślin pastewnych i wielkości próbki Sorghum spp. (Dz. Urz. UE L 325 z 23.11.2012, str. 13);

16) decyzji Komisji 2004/842/WE z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie przepisów wykonawczych, na mocy których Państwa Członkowskie mogą zezwolić na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego należącego do odmiany, dla której złożono wniosek o włączenie do krajowego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych lub katalogu odmian gatunków warzyw (Dz. Urz. UE L 362 z 09.12.2004, str. 21).

³⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 13, poz. 161, z 2001 r. Nr 12, poz. 100 i Nr 157, poz. 1840, z 2002 r. Nr 177, poz. 1459, z 2003 r. Nr 208, poz. 2022, z 2004 r. Nr 254, poz. 2535, z 2005 r. Nr 206, poz. 1706, z 2006 r. Nr 36, poz. 246 i Nr 214, poz. 1577, z 2007 r. Nr 192, poz. 1386, z 2008 r. Nr 215, poz. 1358, z 2009 r. Nr 202, poz. 1559, z 2010 r. Nr 257, poz. 1727 oraz z 2012 r. poz. 403 i 1389.

⁴⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone:

1) rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 listopada 2006 r. w sprawie sposobu oznaczania partii materiału siewnego (Dz. U. Nr 209, poz. 1546), które traci moc w zakresie § 1 ust. 1–3 i ust. 5,

2) rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 listopada 2006 r. w sprawie terminów składania wniosków o dokonanie oceny polowej materiału siewnego poszczególnych grup roślin lub gatunków (Dz. U. Nr 221, poz. 1623), które traci moc w zakresie § 1 pkt 1–5,

3) ozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 1 lutego 2007 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących wytwarzania i jakości materiału siewnego (Dz. U. Nr 29, poz. 189, Nr 110, poz. 764 i Nr 189, poz. 1358, z 2008 r. Nr 29, poz. 173 i Nr 183, poz. 1136, z 2009 r. Nr 130, poz. 1071 oraz z 2010 r. Nr 56, poz. 347 i Nr 183, poz. 1230), które traci moc w zakresie:

a) 1 pkt 1–4 – w zakresie roślin rolniczych i warzywnych,

b) 1 pkt 5,

c) 2 – w zakresie roślin rolniczych i warzywnych,

d) 3, § 4 ust. 1, 2, 4 i 5, § 5, § 6 ust. 1, § 7, § 8,

e) 9 – w zakresie roślin rolniczych i warzywnych,

f) 10–14,

g) 18–19a,

h) tabel 1 i 2 w załączniku nr 1 do rozporządzenia,

i) załączników nr 2–6 i 10 do rozporządzenia

– na podstawie art. 139 ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o nasiennictwie (Dz. U. poz. 1512) z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 18 kwietnia 2013 r. (poz. 517)

Załącznik nr 1

OPIS KATEGORII I STOPNI KWALIFIKACJI MATERIAŁU SIEWNEGO DLA POSZCZEGÓLNYCH GRUP ROŚLIN

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

Załącznik nr 2

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE WYTWARZANIA MATERIAŁU SIEWNEGO ROŚLIN ROLNICZYCH, Z WYŁĄCZENIEM SADZENIAKÓW ZIEMNIAKA, DLA POSZCZEGÓLNYCH GATUNKÓW LUB GRUP ROŚLIN

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

Załącznik nr 3

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE WYTWARZANIA I JAKOŚCI SADZENIAKÓW ZIEMNIAKA ORAZ DOPUSZCZALNA WIELKOŚĆ PARTII W OBROCIE

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

Załącznik nr 4

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE WYTWARZANIA MATERIAŁU SIEWNEGO ROŚLIN WARZYWNYCH

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

Załącznik nr 5

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE JAKOŚCI ORAZ DOPUSZCZALNA WIELKOŚĆ PARTII OBROCIE DLA MATERIAŁU SIEWNEGO ROŚLIN ROLNICZYCH

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

Załącznik nr 6

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE JAKOŚCI ORAZ DOPUSZCZALNA WIELKOŚĆ PARTII OBROCIE DLA MATERIAŁU SIEWNEGO ROŚLIN WARZYWNYCH

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

Załącznik nr 7

WZÓR – UPOWAŻNIENIE

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

Załącznik nr 8

WYKAZ GATUNKÓW ROŚLIN ROLNICZYCH, KTÓRYCH MATERIAŁ SIEWNY MOŻE BYĆ UZNANY A MATERIAŁ SIEWNY KATEGORII HANDLOWY

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj