Dziennik Ustaw - rok 2013 poz. 701

Na podstawie art. 70zm ust. 1 pkt 1, 3–6, 7 lit. b, 8 i 9 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 i 1448 oraz z 2013 r. poz. 700) zarządza się, co następuje:

1) zakres wymagań technicznych obowiązujących w procedurach homologacji typu oraz szczegółowy sposób przeprowadzania tych procedur;

2) limit pojazdów kwalifikowanych do małej serii;

3) szczegółowe czynności organów w procedurach homologacji typu;

4) istotne cechy różnicujące kategorię, typ, wariant lub wersję pojazdu;

5) warunki i sposób wyboru pojazdów, przedmiotów wyposażenia lub części, o których mowa w art. 70z ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym;

6) zakres i sposób przeprowadzania kontroli zgodności produkcji;

7) wzory dokumentów związanych z homologacją typu oraz szczegółowe wymagania dla dokumentów, o których mowa w art. 70h ust. 5 i art. 70z ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, w zależności od procedury homologacji typu;

8) wzór i opis znaku homologacji typu przedmiotu wyposażenia lub części.

1) ustawa – ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym;

2) dyrektywa – dyrektywę 2002/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 marca 2002 r. w sprawie homologacji typu dwu- lub trzykołowych pojazdów mechanicznych i uchylającą dyrektywę Rady 92/61/EWG (Dz. Urz. WE L 124 z 09.05.2002, str. 1, z późn. zm.).

2. Ilekroć w przywołanych poniżej załącznikach do dyrektywy jest mowa o:

1) karcie informacyjnej – należy przez to rozumieć dokument informacyjny;

2) pojeździe o mieszanym napędzie – należy przez to rozumieć pojazd o dwóch różnych systemach napędu, na przykład systemie elektrycznym i systemie cieplnym.

2. W przypadku wniosku producenta o wydanie albo zmianę świadectwa homologacji typu, o którym mowa w art. 70h ust. 3 ustawy, minister właściwy do spraw transportu sprawdza:

1) kompletność złożonych dokumentów, zgodnie z wykazem wymaganych dokumentów określonym w art. 70h ust. 5 ustawy;

2) zgodność informacji zawartych we wniosku o wydanie albo zmianę świadectwa homologacji typu z załączonymi do niego dokumentami pod kątem prawidłowego określenia danych dotyczących marki i typu pojazdu albo typu przedmiotu wyposażenia lub części;

3) czy wniosek o wydanie albo zmianę świadectwa homologacji typu został podpisany przez producenta albo osobę upoważnioną do występowania w imieniu producenta;

4) prawidłowość przygotowania dokumentu informacyjnego pod kątem zastosowania odpowiedniego wzoru wymaganego w zależności od rodzaju homologacji typu WE pojazdu albo homologacji typu pojazdów produkowanych w małych seriach;

5) czy dokumenty potwierdzające przeprowadzenie badań homologacyjnych typu pojazdów produkowanych w małych seriach albo typu przedmiotu wyposażenia lub części, objętego wnioskiem, zostały wydane przez:

a) jednostkę uprawnioną do ich wydania, zgodnie z zakresem udzielonego uprawnienia, o którym mowa w art. 70y ust. 2 ustawy,

b) kierownika jednostki uprawnionej albo osobę przez niego upoważnioną.

3. Przy wydawaniu, zmianie, odmowie wydania albo cofnięciu świadectwa homologacji typu minister właściwy do spraw transportu stosuje:

1) wzór świadectwa homologacji typu WE pojazdu zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III do dyrektywy;

2) wzory świadectw homologacji typu WE przedmiotu wyposażenia lub części określone w dyrektywach wskazanych w części 2 załącznika II do dyrektywy;

3) wzory świadectw homologacji typu EKG ONZ określone w regulaminach stanowiących podstawę wydania świadectwa homologacji typu EKG ONZ.

4. Wzór świadectwa homologacji typu WE pojazdu stosuje się także w odniesieniu do świadectwa homologacji typu pojazdu, wydawanego dla pojazdów produkowanych w małych seriach, przy czym nazwę dokumentu określa się jako świadectwo homologacji typu pojazdu.

5. Świadectwo homologacji typu WE pojazdu powinno posiadać numer określony zgodnie z częścią A załącznika V do dyrektywy.

6. W przypadku świadectwa homologacji typu pojazdu, dla pojazdów produkowanych w małych seriach, w sekcji 1 numeru świadectwa, o którym mowa w ust. 5, należy wpisać duże litery „PL” oraz pominąć w tym numerze sekcję 2 i 3.

7. Świadectwo homologacji typu EKG ONZ powinno posiadać numer nadany w sposób określony w regulaminach stanowiących podstawę wydania świadectwa homologacji typu EKG ONZ.

8. W przypadku zmian w pakiecie informacyjnym do świadectwa homologacji typu WE albo świadectwa typu pojazdów produkowanych w małych seriach, przy nadawaniu numeru tego świadectwa, po numerze zmiany, który nie ulega zmianie, minister właściwy do spraw transportu dodaje następujące oznaczenie, w zależności od liczby udzielonych do tej pory zmian:

1) „Revision 1, 2, 3 ...” albo skrót „Rev. 1, 2, 3, ....” – w przypadku świadectw homologacji typu WE,

2) „Rewizja 1, 2, 3 ...” albo skrót „Rew. 1, 2, 3 ...” – w przypadku świadectw homologacji typu pojazdów produkowanych w małych seriach

– z zastrzeżeniem ust. 9.

9. W przypadku gdy w ramach procedury homologacji typu WE albo procedury homologacji typu pojazdu dla pojazdów produkowanych w małych seriach poza zmianami, o których mowa w ust. 8:

1) były wymagane dalsze kontrole lub badania,

2) uległy zmianie dane albo informacje zawarte w świadectwie homologacji typu WE albo świadectwie homologacji typu pojazdów produkowanych w małych seriach, z wyjątkiem załączników,

3) weszły w życie nowe wymagania obowiązujące dla typu pojazdu podlegającego procedurze homologacji

– przy wydaniu zmiany do świadectwa homologacji typu WE albo świadectwa homologacji typu pojazdów produkowanych w małych seriach, w sekcji 4 numeru tego świadectwa minister właściwy do spraw transportu określa numer zmiany, zgodny z liczbą kolejnych udzielonych już zmian.

2. Wzór wyników badań, o których mowa w ust. 1, w zakresie poziomu głośności oraz emisji spalin określa załącznik VII do dyrektywy.

3. Po przeprowadzonym badaniu homologacyjnym typu przedmiotu wyposażenia lub części sprawozdanie z badań, o którym mowa w art. 70z ust. 6 pkt 2 ustawy, wydane przez kierownika jednostki uprawnionej albo osobę przez niego upoważnioną, jednostka uprawniona sporządza w języku polskim i w języku angielskim.

4. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 3, jednostka uprawniona sporządza w trzech egzemplarzach, z czego:

1) jeden egzemplarz – jest przechowywany w dokumentacji prowadzonej przez jednostkę uprawnioną;

2) dwa egzemplarze – wydaje producentowi.

5. Warunki i sposób wyboru pojazdów, przedmiotów wyposażenia lub części, o których mowa w art. 70z ust. 5 ustawy, są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2. W przypadku kontroli zgodności produkcji przeprowadzonej przez jednostkę uprawnioną do wykonywania badań homologacyjnych, upoważnioną przez ministra właściwego do spraw transportu zgodnie z art. 70w ust. 4 ustawy do przeprowadzania takiej kontroli, załącznik nr 3 do rozporządzenia oraz załącznik VI do dyrektywy stosuje się odpowiednio.

1) w przypadku jednostopniowej procedury homologacji typu WE pojazdu albo typu pojazdu dla pojazdów produkowanych w małej serii:

a) folder informacyjny składający się z:

– dokumentu informacyjnego sporządzonego według wzoru określonego w załączniku II do dyrektywy,

– danych i informacji o pojeździe niezbędnych do rejestracji i ewidencji pojazdu,

– informacji i instrukcji, określających warunki lub ograniczenia związane z użytkowaniem pojazdu, w tym jego przedmiotu wyposażenia lub części, mające wpływ na bezpieczeństwo w ruchu drogowym lub ochronę środowiska, o ile takie warunki lub ograniczenia występują w typie pojazdu objętym wnioskiem,

b) protokół z badania homologacyjnego wraz ze sprawozdaniem wydany przez jednostkę uprawnioną;

2) w przypadku procedury homologacji typu WE przedmiotu wyposażenia lub części albo typu EKG ONZ:

a) folder informacyjny sporządzony zgodnie z aktami prawnymi wymienionymi w części 2 załącznika II do dyrektywy oraz w regulaminach stanowiących podstawę wydania świadectwa homologacji typu EKG ONZ, w tym zawierający informacje i instrukcje, określające warunki lub ograniczenia związane z użytkowaniem przedmiotu wyposażenia lub części, mające wpływ na bezpieczeństwo w ruchu drogowym lub ochronę środowiska, o ile takie warunki lub ograniczenia występują w typie przedmiotu wyposażenia lub części objętym wnioskiem,

b) sprawozdanie zawierające wyniki badania homologacyjnego typu przedmiotu wyposażenia lub części, objętego wnioskiem, wydane przez jednostkę uprawnioną.

2. W przypadku zmiany świadectwa homologacji typu WE, świadectwa homologacji typu pojazdu dla pojazdów produkowanych w małych seriach oraz świadectwa homologacji typu EKG ONZ, pakiet informacyjny dołączany do wniosku, o którym mowa w art. 70h ust. 5 ustawy, powinien zawierać wyraźne zaznaczenie wprowadzonych do niego zmian przez pogrubienie czcionki.

2. Świadectwa zgodności WE albo świadectwa zgodności powinny być wystawione na papierze z zabezpieczeniem w postaci kolorowej grafiki lub znaku wodnego, odpowiadającym znakowi identyfikującemu producenta.

3. Świadectwo zgodności wystawione na podstawie świadectwa homologacji typu pojazdu, które zostało uznane przez ministra właściwego do spraw transportu w drodze decyzji administracyjnej, zgodnie z art. 70j ust. 1 oraz art. 70k ust. 1 ustawy, powinno zawierać na pierwszej stronie informację o uznaniu tego świadectwa przez ministra właściwego do spraw transportu, wraz z podaniem numeru decyzji i daty jej wydania.

4. Wtórnik dokumentów, o których mowa w ust. 3, powinien zawierać na pierwszej stronie nazwę o treści:

1) „wtórnik” – w przypadku dokumentów sporządzonych w języku polskim;

2) „duplicate” – w przypadku dokumentów sporządzonych w języku angielskim.

5. Wzory i opisy znaków homologacji typu:

1) WE przedmiotu wyposażenia lub części – określają akty prawne wymienione w części 2 załącznika II do dyrektywy;

2) EKG ONZ – określają regulaminy stanowiące podstawę wydania świadectwa homologacji typu EKG ONZ.

2. Wzór oświadczenia, o którym mowa w art. 70h ust. 5 pkt 4 ustawy, jest określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia.

3. Wzór oświadczenia, o którym mowa w art. 70h ust. 5 pkt 5 ustawy, jest określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia.

4. Wzór wykazu, o którym mowa w art. 70h ust. 5 pkt 6 ustawy, jest określony w załączniku nr 7 do rozporządzenia.

5. Wzór oświadczenia, o którym mowa w art. 70s ust. 1 pkt 2 ustawy, jest określony w załączniku nr 8 do rozporządzenia.

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej: S. Nowak

¹⁾ Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (Dz. U. Nr 248, poz. 1494 oraz z 2012 r. poz. 1396).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2002/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 marca 2002 r. w sprawie homologacji typu dwu- lub trzykołowych pojazdów mechanicznych i uchylającej dyrektywę Rady 92/61/EWG (Dz. Urz. WE L 124 z 09.05.2002, str. 1, z późn. zm.).

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2005 r. w sprawie homologacji typu pojazdów samochodowych mających dwa lub trzy koła, niektórych pojazdów samochodowych mających cztery koła oraz motorowerów (Dz. U. Nr 162, poz. 1360 oraz z 2006 r. Nr 205, poz. 1513), które zgodnie z art. 1 pkt 6 w związku z art. 13 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1448 oraz z 2013 r. poz. 700) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
z dnia 17 czerwca 2013 r. (poz. 701)

Załącznik nr 1

ISTOTNE CECHY RÓŻNICUJĄCE KATEGORIĘ, TYP, WARIANT LUB WERSJĘ POJAZDU

1. Typ pojazdu oznacza pojazdy, które:

1) należą do jednej kategorii;

2) są produkowane przez tego samego producenta;

3) mają to samo podwozie, ramę, ramę pomocniczą, płytę podłogową lub inną strukturę, do której przymocowane są główne części składowe;

4) mają źródło napędu działające na tej samej zasadzie (spalanie wewnętrzne, elektryczne, mieszane itd.);

5) mają takie samo oznaczenie typu nadane przez producenta.

Typ pojazdu może obejmować warianty i wersje.

2. Wariant oznacza pojazd lub grupę pojazdów należących do tego samego typu, które mają:

1) ten sam kształt nadwozia (podstawowe dane techniczne);

2) różnice masy w stanie gotowym do jazdy między najmniejszą i największą wartością nieprzekraczającą 20% wartości najmniejszej;

3) różnice w maksymalnej dopuszczalnej masie między największą i najmniejszą wartością nieprzekraczającą 20% wartości najmniejszej;

4) silnik o takim samym cyklu pracy (dwusuw lub czterosuw, zapłon iskrowy lub zapłon samoczynny);

5) różnicę w pojemności skokowej silnika (w przypadku silnika ze spalaniem wewnętrznym) między najniższą i najwyższą wartością nieprzekraczającą 30% wartości najniższej;

6) taką samą liczbę i takie samo usytuowanie cylindrów;

7) różnicę w mocy silnika między najniższą i najwyższą wartością nieprzekraczającą 30% wartości najniższej;

8) tę samą zasadę działania (w przypadku silników elektrycznych);

9) taki sam rodzaj skrzyni biegów (ręczna, automatyczna itp.).

3. Wersja oznacza pojazd tego samego typu i wariantu, który może zawierać dowolne wyposażenie, części składowe lub układy wymienione w dokumencie informacyjnym, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku nr 2 do dyrektywy pod warunkiem, że jest tylko:

1) jedna wartość podawana dla:

a) masy w stanie gotowym do jazdy,

b) maksymalnej masy całkowitej,

c) mocy silnika,

d) pojemności skokowej silnika oraz

2) jeden zestaw wyników badań podanych zgodnie ze wzorem określonym w załączniku VII do dyrektywy.

Załącznik nr 2

WARUNKI I SPOSÓB WYBORU POJAZDÓW, PRZEDMIOTÓW WYPOSAŻENIA LUB CZĘŚCI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 70Z UST. 5 USTAWY

1. Warunki i sposób wyboru pojazdów poddanych badaniu powinny być tak dobrane, aby możliwe było właściwe sprawdzenie wszelkich kombinacji podlegających homologacji pod względem kryteriów takich, jak:

1) silnik,

2) skrzynia biegów,

3) osie napędzane (liczba, położenie, współpraca),

4) osie kierowane (liczba i położenie),

5) osie hamowane (liczba),

6) konstrukcja zabezpieczająca przed przewróceniem.

2. Warunki i sposób wyboru przedmiotów wyposażenia lub części określają akty prawne określone w części 2 załącznika II do dyrektywy.

Załącznik nr 3

ZAKRES I SPOSÓB PRZEPROWADZANIA KONTROLI ZGODNOŚCI PRODUKCJI

1. Kontrola zgodności produkcji, o której mowa w art. 70w ust. 1 ustawy, zwana dalej „kontrolą”, przeprowadzana przez ministra właściwego do spraw transportu, zwanego dalej „ministrem”, składa się z dwóch etapów:

1) oceny wstępnej,

2) weryfikacji przedsięwzięć i metod zapewniających zgodność produkcji pojazdów, przedmiotów wyposażenia lub części, zwanych dalej wyrobami, z typem objętym świadectwem homologacji.

2. W ramach oceny wstępnej minister sprawdza, czy producent ma system zarządzania jakością.

2.1. Przy określaniu zakresu oceny wstępnej minister uwzględnia:

a) dokumentację producenta potwierdzającą zgodność ze zharmonizowaną normą ISO 9001 lub z równoważną zharmonizowaną normą, która spełnia ogólne wymagania oceny wstępnej,

b) dokumentację producenta pojazdu w zakresie przeprowadzonej przez niego oceny systemu zarządzania jakością u producenta przedmiotów wyposażenia lub części, zgodnie co najmniej z jedną specyfikacją przemysłową, spełniającą wymagania normy, o której mowa w lit. a.

2.2. Przy uwzględnianiu przez ministra na potrzeby oceny wstępnej, dokumentacji przedstawionej przez producenta według normy, o której mowa w pkt 2.1. lit. a, w toku kontroli minister ustala z producentem sposób informowania o wszelkich zmianach zakresu i terminów ważności tej dokumentacji.

2.3. Ocena wstępna w odniesieniu do typu pojazdu nie wymaga przeprowadzenia ponownej oceny wstępnej, przeprowadzonej na potrzeby wydania świadectwa homologacji typu przedmiotu wyposażenia lub części, montowanego w tym typie pojazdu. W takim przypadku zakres oceny wstępnej powinien obejmować zakłady produkcyjne producenta pojazdu i działania związane z montażem całego pojazdu, które nie były objęte zakresem ocen wstępnych przeprowadzonych przed wydaniem świadectw homologacji typu dla przedmiotów wyposażenia lub części tego typu pojazdu.

3. W ramach weryfikacji wprowadzonych przez producenta przedsięwzięć i metod zapewniających zgodność produkcji wyrobów z typem objętym świadectwem homologacji minister:

1) sprawdza u producenta:

a) sposób funkcjonowania procesu produkcyjnego wyrobów, w szczególności:

– planowanie produkcji,

– prowadzenie i przechowywanie dokumentacji produkcyjnej,

– nadzorowanie poszczególnych etapów procesu produkcyjnego,

– przechowywanie i transport wyrobów gotowych,

b) sposób działania systemu dostawy wyrobów, w szczególności:

– istnienie systemu oceny dostawców,

– magazynowanie i kontrolę dostaw,

– stosowanie oznaczeń wyrobów na potrzeby skutecznej i terminowej dostawy,

– procedury reklamacji wyrobów,

c) istnienie systemu badań i kontroli wewnętrznych produkowanych wyrobów, w szczególności zapewnienie:

– właściwego sposobu, zakresu i ilości badań i kontroli wewnętrznych, które są wymagane do przeprowadzenia zgodnie z aktami prawnymi określonymi w załączniku I do dyrektywy; w przypadku producenta pojazdu, kontrole wewnętrzne dotyczą sprawdzenia zgodności kompletacji pojazdu z danymi zawartymi w świadectwie homologacji typu,

– dostępu do wyposażenia badawczo-rozwojowego i kontrolnego, w tym sposób identyfikacji i sprawdzania tego wyposażenia,

– dokumentowania i udostępniania wyników badań i kontroli wewnętrznych wyrobów, między innymi poprzez plany kontroli,

– prowadzenia analizy wyników badań i kontroli wewnętrznych pod kątem sprawdzania i zapewnienia przez producenta zachowania na takim samym poziomie produkcji wyrobów, z jednoczesnym uwzględnianiem postępu w obszarze technicznym i produkcji przemysłowej,

– skutecznego procesu eliminowania niezgodności stwierdzonych w wyniku badań i kontroli wewnętrznych,

– skutecznego procesu eliminowania i wycofywania z produkcji wyrobów wadliwych, w tym stosowania oznaczeń takich wyrobów.

2) ustala z producentem okres przechowywania wyników badań i kontroli wewnętrznych wyrobów przeprowadzanych przez tego producenta.

4. W przypadku kontroli, o której mowa w art. 70w ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy, i niezgodności stwierdzonych przez ministra w toku tej kontroli, minister może dokonywać sprawdzenia utrzymywania przez producenta systemu zarządzania jakością oraz przedsięwzięć i metod zapewniających zgodność produkcji wyrobów, z typem objętym świadectwem homologacji.

5. Minister uzgadnia termin kontroli z podmiotem podlegającym kontroli, zwanym dalej „kontrolowanym”.

5.1. Minister, nie później niż w terminie 14 dni przed terminem przystąpienia do czynności kontrolnych, powiadamia kontrolowanego w szczególności o:

a) zakresie kontroli;

b) przewidywanym czasie trwania kontroli;

6. Kontrole przeprowadza się w obecności przedstawiciela kontrolowanego.

7. Po przeprowadzeniu kontroli, minister sporządza protokół, który zawiera:

1) nazwę i siedzibę kontrolowanego;

2) datę przeprowadzenia kontroli;

3) wykaz przedstawicieli kontrolowanego, zawierający ich dane osobowe: imię, nazwisko oraz zajmowane stanowisko;

4) zakres kontroli;

5) wykaz skontrolowanych dokumentów/procedur/procesów produkcyjnych/obiektów/pomieszczeń/wyposażenia;

6) opis spostrzeżeń;

7) stwierdzone niezgodności;

8) proponowane przez kontrolowanego działania zapobiegawcze/korygujące;

9) termin wdrożenia działań zapobiegawczych/korygujących oraz ich sprawdzenia;

10) załączniki z podaniem nazwy każdego z nich, zawierające pisemne oświadczenia, wyjaśnienia, obliczenia i inne dokumenty przekazane przez kontrolowanego;

11) datę i miejsce sporządzenia protokołu z kontroli, podpisy osób uczestniczących w kontroli.

8. Protokół sporządza się w trzech egzemplarzach, z czego:

1) jeden egzemplarz jest przeznaczony dla kontrolowanego;

2) jeden egzemplarz jest przeznaczony dla ministra;

3) jeden egzemplarz jest przeznaczony dla jednostki uprawnionej w ramach prowadzonej przez nią dokumentacji homologacyjnej.

Załącznik nr 4

WZÓR – WNIOSEK O WYDANIE LUB ZMIANĘ ŚWIADECTWA HOMOLOGACJI TYPU

Załącznik nr 5

WZÓR

Załącznik nr 6

WZÓR

Załącznik nr 7

WZÓR – WYKAZ OSÓB UPOWAŻNIONYCH DO PODPISYWANIA

Załącznik nr 8

WZÓR – OŚWIADCZENIE O DANYCH I INFORMACJACH O POJEŹDZIE NIEZBĘDNYCH DO REJESTRACJI I EWIDENCJI POJAZDÓW

Załącznik nr 9

WYKAZ REGULAMINÓW EKG ONZ OBOWIĄZUJĄCYCH W PROCEDURZE HOMOLOGACJI TYPU EKG ONZ, KTÓRE NIE SĄ STOSOWANE W PROCEDURZE HOMOLOGACJI TYPU WE POJAZDU LUB TYPU POJAZDU DLA POJAZDÓW PRODUKOWANYCH W MAŁYCH SERIACH