Dziennik Ustaw - rok 2013 poz. 1182

1. Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 197, poz. 1172 i Nr 232, poz. 1378) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie wyznaczenia dróg celnych oraz sposobu poruszania się i przemieszczania towarów po tych drogach (Dz. U. Nr 94, poz. 912), z uwzględnieniem zmiany wprowadzonej rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 16 maja 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wyznaczenia dróg celnych oraz sposobu poruszania się i przemieszczania towarów po tych drogach (Dz. U. poz. 582).

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity rozporządzenia nie obejmuje § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 maja 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wyznaczenia dróg celnych oraz sposobu poruszania się i przemieszczania towarów po tych drogach (Dz. U. poz. 582), który stanowi:

„§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.”.

Minister Finansów: wz. J. Cichoń

Załącznik do obwieszczenia Ministra Finansów
z dnia 13 sierpnia 2013 r. (poz. 1182)

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW¹⁾

z dnia 26 kwietnia 2004 r.

w sprawie wyznaczenia dróg celnych oraz sposobu poruszania się i przemieszczania towarów po tych drogach

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2013 r. poz. 727 i 1149) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1. Wyznacza się kolejowe drogi celne prowadzące odcinkami linii kolejowych od otwartych kolejowych przejść granicznych do najbliżej położonych urzędów celnych w miejscowościach:

1) Bartoszyce;

2) Braniewo;

3) (uchylony);²⁾

4) Dorohusk;

5) Hrebenne;

6) Hrubieszów;

7) Korsze;

8) Kowalewo;

9) Krościenko;

10) Kuźnica Białostocka;

11) Małaszewicze;

12) Medyka-Żurawica;

13) Przemyśl;

14) Siemianówka;

15) Terespol;

16) Werchrata.

2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, ze względu na potrzeby gospodarcze, dyrektor izby celnej może wyznaczyć dodatkowo inne kolejowe drogi celne.

§ 2. Wyznacza się morskie drogi celne prowadzące trasą przepływu od miejsca przekroczenia morskiej granicy państwowej do najbliżej położonych urzędów celnych albo innych miejsc wyznaczonych lub uznanych przez organy celne w miejscowościach:

1) Darłowo;

2) Dziwnów;

3) Elbląg;

4) Frombork;

5) Gdańsk;

6) Gdańsk-Górki Zachodnie;

7) Gdynia;

8) Hel;

9) Jastarnia;

10) Jarosławiec;

11) Krynica Morska;

12) Kołobrzeg;

13) Łeba;

14) Mrzeżyno;

15) Nowe Warpno;

16) Police;

17) Rowy;

18) Stepnica;

19) Szczecin;

20) Świnoujście;

21) Trzebież;

22) Ustka;

23) Władysławowo.

§ 3. Wyznacza się powietrzne drogi celne prowadzące od miejsca przekroczenia powietrznej granicy państwowej drogami lotniczymi wyznaczonymi przez przepisy odrębne do najbliżej położonych urzędów celnych w miejscowościach:

1) Bydgoszcz;

2) Gdańsk-Rębiechowo;

3) Katowice-Pyrzowice;

4) Kielce-Masłowa;

5) Kraków-Balice;

6) Łódź-Lublinek;

7) Poznań-Ławica;

8) Rzeszów-Jasionka;

9) Szczecin-Goleniów;

10) Warszawa-Okęcie;

11) Wrocław-Strachowice.

§ 4. Drogi powietrzne wyznaczone przez przepisy odrębne, prowadzące bez międzylądowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do i z dodatkowych lotniczych przejść granicznych ustalonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, stają się, z chwilą przekroczenia granicy państwowej przez statek powietrzny, drogami celnymi w rozumieniu art. 38 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992), ostatnio zmienionego aktem dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 236 z 23.09.2003).

§ 5. Drogi celne dla towarów przewożonych transportem drogowym wyznaczają organy celne na podstawie art. 38 ust. 1 rozporządzenia, o którym mowa w § 4.

§ 6. 1. Środki transportu poruszające się drogą celną nie mogą, bez zgody organu celnego, zmieniać trasy przejazdu ani zatrzymywać się, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Jeżeli na skutek nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie może zostać wykonany, osoba zobowiązana do jego wykonania lub inna osoba działająca w jej imieniu powinna bezzwłocznie poinformować organ celny o tej sytuacji.

§ 7. Przeładunek towarów przemieszczanych po drogach celnych może nastąpić wyłącznie za zgodą organu celnego i w obecności funkcjonariusza celnego.

§ 8. Organ celny może nałożyć na towary przemieszczane drogą celną zamknięcia celne, zarządzić ich konwojowanie lub strzeżenie, a także podjąć inne działania uniemożliwiające usunięcie towarów spod dozoru celnego i zapewniające przedstawienie towaru w nienaruszonym stanie.

§ 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 maja 2004 r.³⁾

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 248, poz. 1481).

²⁾ Przez § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 maja 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wyznaczenia dróg celnych oraz sposobu poruszania się i przemieszczania towarów po tych drogach (Dz. U. poz. 582), które weszło w życie z dniem 8 czerwca 2012 r.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 września 1999 r. w sprawie wyznaczenia dróg celnych oraz określenia zasad poruszania się i przemieszczania towarów po tych drogach (Dz. U. Nr 77, poz. 870), które utraciło moc z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622).