Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 138

1. Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 197, poz. 1172 i Nr 232, poz. 1378) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz. U. Nr 97, poz. 967), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych:

1) rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 30 marca 2005 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz. U. Nr 60, poz. 521);

2) rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz. U. Nr 144, poz. 1005);

3) rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 9 stycznia 2009 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz. U. Nr 8, poz. 41);

4) rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 października 2013 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz. U. poz. 1475).

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity rozporządzenia nie obejmuje:

1) § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 marca 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz. U. Nr 60, poz. 521), który stanowi:

„§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.”;

2) § 2 i § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz. U. Nr 144, poz. 1005), które stanowią:

„§ 2. Decyzje o wyznaczeniu oraz uznaniu miejsca wydane na podstawie dotychczasowych przepisów pozostają w mocy do upływu okresu ważności, na który zostały wydane, o ile nie zachodzą przesłanki, o których mowa w § 12 albo 13 rozporządzenia wymienionego w § 1 w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem.

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.”;

3) § 2–4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 stycznia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz. U. Nr 8, poz. 41), które stanowią:

„§ 2. Do miejsc uznanych, w których zakres dokonywanych czynności został określony zgodnie z § 6 rozporządzenia, o którym mowa w § 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się przepisy dotychczasowe.

§ 3. Do postępowań wszczętych i niezakończonych stosuje się przepisy rozporządzenia, o którym mowa w § 1, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem.

§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.”;

4) § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 października 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz. U. poz. 1475), który stanowi:

„§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.”.

Minister Finansów: M. Szczurek

Załącznik do obwieszczenia Ministra Finansów
z dnia 29 grudnia 2014 r. (poz. 138)

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW¹⁾

z dnia 26 kwietnia 2004 r.

w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego

Na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2013 r. poz. 727, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) wymogi, jakie ma spełniać miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny;

2) warunki i tryb postępowania przy wyznaczaniu lub uznawaniu oraz znoszeniu przez organ celny tych miejsc;

3) okres, na jaki mogą zostać przez organ celny uznane lub wyznaczone te miejsca;

4) przypadki, w których czynności przewidziane przepisami prawa celnego mogą być dokonywane w tych miejscach;

5) rodzaj towarów, którym może zostać nadane przeznaczenie celne w tych miejscach.

§ 2.³⁾ 1. Organ celny może z urzędu wyznaczyć miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, zwane dalej „miejscem wyznaczonym”.

2. Organ celny, na wniosek osoby zainteresowanej, może uznać miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, zwane dalej „miejscem uznanym”.

§ 2a.⁴⁾ 1. Organ celny może uznać miejsce, w którym wykonywane będą czynności związane z wywozem, przywozem i tranzytem towarów o znaczeniu strategicznym, na wniosek:

1) jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej;

2) osób fizycznych lub prawnych realizujących umowy rządowe na dostawy uzbrojenia i sprzętu wojskowego;

3)⁵⁾ przedsiębiorców posiadających świadectwo, o którym mowa w art. 14a ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 253 z 11.10.1993, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 6, str. 3, z późn. zm.), zwanego dalej „Rozporządzeniem Wykonawczym”.

2. Zakres czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, które mogą być wykonywane w miejscu uznanym, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, ogranicza się tylko do czynności związanych z realizacją umów rządowych na dostawy uzbrojenia i sprzętu wojskowego.

3.⁶⁾ W miejscu uznanym, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, może zostać nadane przeznaczenie celne:

1) towarom niebezpiecznym;

2) towarom, których przewóz wymaga użycia transportu ponadgabarytowego;

3) towarom wymagającym specjalnego opakowania, które w wyniku przeprowadzenia rewizji zostałoby bezpowrotnie uszkodzone.

4.⁶⁾ Czynności przewidziane przepisami prawa celnego mogą być wykonane w miejscu uznanym, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, wyłącznie w swoim imieniu i na swoją rzecz lub na rzecz przedsiębiorców posiadających świadectwo, o którym mowa w art. 14a ust. 1 lit. b lub c Rozporządzenia Wykonawczego.

§ 3. 1. Miejsce wyznaczone lub uznane powinno spełniać warunki gwarantujące, w szczególności, zapewnienie nienaruszalności i tożsamości znajdujących się w nim towarów.

2. Miejsce wyznaczone lub uznane powinno spełniać warunki techniczne, zapewniające możliwość wykonywania kontroli celnej oraz innych czynności, przewidzianych przepisami prawa celnego.

3.⁷⁾ Miejsce wyznaczone lub uznane powinno być odpowiednio oznaczone tablicą informacyjną oraz oddzielone od pozostałej części terenu w sposób zapewniający identyfikację miejsca przedstawienia towaru.

4.⁷⁾ Organ celny może odstąpić od żądania spełnienia warunków określonych w ust. 2 lub 3, w szczególności gdy miejsce wyznaczone lub uznane sąsiaduje z obszarem morskiego przejścia granicznego, jest wykorzystywane w transporcie kolejowym, znajduje się na terenie stałego lotniczego przejścia granicznego albo gdy wyznaczenie lub uznanie miejsca następuje w celu jednorazowego dokonania czynności przewidzianych przepisami prawa celnego.

§ 4. Zakres czynności, przewidzianych przepisami prawa celnego, dokonywanych w miejscu wyznaczonym lub uznanym, nie może przekraczać zakresu czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, które w zależności od rodzajów towarów lub procedur celnych, na podstawie przepisów rozporządzenia wydanego na podstawie art. 17 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne lub na podstawie przepisów odrębnych, mogą być dokonywane w urzędzie celnym sprawującym bezpośredni nadzór nad miejscem wyznaczonym lub uznanym, z zastrzeżeniem § 6.

§ 5. 1. Miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, może zostać wyznaczone lub uznane zgodnie z art. 38 ust. 1 lit. a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307, z późn. zm.), ostatnio zmienionego aktem dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 236 z 23.09.2003, str. 33, z późn. zm.), zwanego dalej „Wspólnotowym Kodeksem Celnym”, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli wyznaczenie lub uznanie miejsca uzasadnione jest, w szczególności:

1) umową międzynarodową;

2) ważnym interesem państwowym;

3) ważnymi względami służbowymi;

4) brakiem technicznych możliwości dostarczenia towaru do urzędu celnego;

5) właściwościami towaru;

6) sprawowanym dozorem i kontrolą celną, w szczególności gdy czynności z nimi związane, ze względów technicznych, nie mogą odbywać się w urzędzie celnym lub są znacznie utrudnione;

7)⁸⁾ ważnym interesem osoby ubiegającej się o uznanie miejsca.

2.⁹⁾ Miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, może zostać uznane także:

1)¹⁰⁾ w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej w miejscu, zgodnie z art. 253 ust. 3 Rozporządzenia Wykonawczego;

2) w pojedynczym pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej w miejscu, o którym mowa w art. 1 pkt 13 tiret drugie Rozporządzenia Wykonawczego;

3)¹¹⁾ w pozwoleniu na uproszczenie przy obejmowaniu towarów procedurą tranzytu wspólnotowego/wspólnego lub przy zamykaniu procedury tranzytu wspólnotowego/wspólnego, zgodnie z art. 398 i art. 406 Rozporządzenia Wykonawczego;

4)¹¹⁾ w pozwoleniu na uproszczenie przy obejmowaniu towarów procedurą tranzytu TIR lub przy zamykaniu procedury tranzytu TIR, na podstawie art. 19 i art. 49 Konwencji celnej dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR (Konwencja TIR) z dnia 14 listopada 1975 r. (Dz. Urz. UE L 165 z 26.06.2009, str. 3, z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 454a Rozporządzenia Wykonawczego.

3.¹²⁾ Miejsca uznane w pozwoleniach określonych w ust. 2 pkt 3 i 4 są uznawane przez organ celny jako miejsca uznane, w których towary niewspólnotowe uprzednio objęte procedurą tranzytu zamkniętą w tym miejscu, mogą zostać przedstawione organom celnym, w celu objęcia procedurą celną lub czasowym składowaniem.

§ 6.¹³⁾ Przepisów § 4, § 9 ust. 1 i 2 oraz § 12 nie stosuje się w przypadku miejsc, o których mowa w § 5 ust. 2.

§ 7. 1.¹⁴⁾ Osoba ubiegająca się o uznanie miejsca składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na lokalizację miejsca, w którym towarom będzie nadawane przeznaczenie celne.

2. Wniosek o uznanie miejsca powinien zawierać, w szczególności:

1) imię i nazwisko lub nazwę oraz miejsce zamieszkania lub adres siedziby wnioskodawcy;

2) (uchylony);¹⁵⁾

2a)¹⁶⁾ numer Wspólnotowego Systemu Rejestracji i Identyfikacji Podmiotów Gospodarczych (EORI);

3) (uchylony);¹⁷⁾

4) adres miejsca, o uznanie którego wnosi wnioskodawca;

5) wskazanie czynności, przewidzianych przepisami prawa celnego, które będą dokonywane w miejscu uznanym;

6) wskazanie przeznaczeń celnych, jakie będą nadawane towarom w miejscu uznanym.

3.¹⁸⁾ Do wniosku o uznanie miejsca należy dołączyć:

1) (uchylony);¹⁹⁾

2) opis miejsca, jego plan sytuacyjny oraz opis warunków, które mają zapewnić nienaruszalność i tożsamość towarów;

3) określenie wyposażenia i sprzętu technicznego, niezbędnego do wykonywania czynności wynikających z przepisów prawa celnego;

4) dane lub dokumenty uzasadniające uznanie miejsca.

4.²⁰⁾ W przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 2, do wniosku o udzielenie pozwolenia należy dołączyć opis miejsca oraz jego plan sytuacyjny.

5.²⁰⁾ Dokumenty, o których mowa w ust. 3 i 4, powinny zawierać dane aktualne w dniu złożenia wniosku o uznanie miejsca.

6.²⁰⁾ Dokumentów, o których mowa w ust. 3 i 4, nie dołącza się do wniosku o uznanie miejsca, jeżeli zostały one wcześniej złożone organowi celnemu, do którego składany jest wniosek, a dane w nich zawarte są nadal aktualne. W takim wypadku wnioskodawca jest obowiązany do wskazania sprawy, przy której złożono te dokumenty.

6a.²¹⁾ Jeżeli wnioskodawca składa jednocześnie, do tego samego organu, więcej niż jeden wniosek o uznanie miejsca, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, dokumenty, o których mowa w ust. 3 i 4, należy dołączyć tylko do jednego z wniosków.

7.²²⁾ Do wniosku o uznanie miejsca, w którym czynności przewidziane przepisami prawa celnego mają być dokonane jednorazowo, nie dołącza się dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 3, oraz planu sytuacyjnego i opisu warunków, o którym mowa w ust. 3 pkt 2. Wnioskodawca powinien złożyć dodatkowo pisemne oświadczenie o spełnieniu warunków określonych w § 3 ust. 1.

7a.²³⁾ Do wniosku o uznanie miejsca nie dołącza się dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 4, w przypadku gdy wnioskodawca posiada świadectwo, o którym mowa w art. 14a ust. 1 Rozporządzenia Wykonawczego.

8. (uchylony).²⁴⁾

§ 8. (uchylony).²⁵⁾

§ 9.²⁶⁾ 1. W decyzji o uznaniu miejsca organ celny określa, w szczególności:

1) towary, które nie mogą być obejmowane procedurą celną w tym miejscu, poprzez podanie działów Wspólnej Taryfy Celnej, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.), ostatnio zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1549/2006 z dnia 17 października 2006 r. zmieniającym załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 301 z 31.10.2006, str. 1)²⁷⁾;

2) rodzaje przeznaczeń celnych, które mogą być nadawane w tym miejscu;

3) zakres czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, które będą dokonywane w tym miejscu, oraz szczegółowy tryb i warunki ich wykonywania;

4) numer identyfikacyjny miejsca uznanego;

5) urząd celny sprawujący bezpośredni nadzór nad miejscem uznanym.

2. Decyzję o uznaniu miejsca wydaje się na okres nie dłuższy niż 2 lata.

3. Na wniosek osoby zainteresowanej, złożony przed upływem terminu ważności decyzji o uznaniu miejsca, ważność decyzji może być przedłużana na dalsze, nie dłuższe niż dwuletnie, okresy. Do wniosku o przedłużenie ważności decyzji nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 7 ust. 3, jeżeli dane w nich zawarte są aktualne.

3a.²⁸⁾ W przypadku, o którym mowa w art. 14b ust. 4 Rozporządzenia Wykonawczego, organ celny może uznać miejsce w celu jednorazowego dokonania czynności, o których mowa w tym przepisie.

4. Uznanie miejsca w celu jednorazowego dokonania czynności przewidzianych przepisami prawa celnego nie wymaga formy decyzji administracyjnej.

§ 9a.²⁹⁾ 1. Wyznaczenie miejsca przez organ celny następuje poprzez podanie pisemnej informacji o wyznaczeniu miejsca do publicznej wiadomości. Informacja ta podlega publikacji na stronie internetowej urzędu obsługującego organ celny oraz wywieszeniu jej w siedzibie tego organu. Wyznaczenie miejsca nie wymaga wydania decyzji administracyjnej. Przepis § 9 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

2. Wyznaczenie miejsca powinno zostać poprzedzone pisemnymi uzgodnieniami z podmiotem posiadającym tytuł prawny do tego miejsca, w kwestii możliwości jego wyznaczenia do wykonywania czynności przewidzianych przepisami prawa celnego.

3. Wyznaczenie miejsca może nastąpić na czas oznaczony albo nieoznaczony.

4. (uchylony).³⁰⁾

§ 10. 1.³¹⁾ Organ celny prowadzi wykaz miejsc wyznaczonych lub uznanych, nadając im numery identyfikacyjne, składające się z następujących części:

1) PL – symbol kraju;

2) 6 cyfr – kod izby celnej;

3) 2 litery – określenie statusu miejsca, gdzie „MW” oznacza miejsce wyznaczone, a „MU” oznacza miejsce uznane;

4) 4 cyfry – wyróżnik cyfrowy miejsca wyznaczonego lub uznanego znajdującego się na terenie właściwości miejscowej izby celnej.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do miejsc wyznaczonych lub uznanych w celu jednorazowego dokonania czynności przewidzianych przepisami prawa celnego.

§ 11. 1.³²⁾ Osoba, na wniosek której organ celny uznał miejsce, jest obowiązana do niezwłocznego poinformowania tego organu o zmianie danych zawartych we wniosku lub dołączonych do niego dokumentach.

2. W wypadku niewywiązania się z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, przepis § 12 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 12.³³⁾ 1. Organ celny wydaje decyzję o zniesieniu miejsca uznanego, jeżeli:

1) wystąpi o to osoba, na wniosek której wydano decyzję o uznaniu miejsca;

2) miejsce uznane przestało spełniać warunki, o których mowa w § 3 ust. 1 lub 2;

3) ogłoszono likwidację bądź upadłość osoby, o której mowa w pkt 1;

4) osoba kierująca działalnością gospodarczą wnioskodawcy została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, obrotowi gospodarczemu lub za przestępstwo skarbowe.

2. Organ celny może wydać decyzję o zniesieniu miejsca uznanego, jeżeli:

1) osoba, na wniosek której wydano decyzję o uznaniu miejsca, w sposób istotny naruszyła przepisy prawa związane z przywozem lub wywozem towarów;

2) zapewnienie właściwego dozoru i kontroli celnej w miejscu uznanym wymaga stosowania przez organy celne środków i nakładów niewspółmiernych do zakresu prowadzonej działalności;

3) uznanie miejsca przestało być uzasadnione okolicznościami, o których mowa w § 5 ust. 1;

4) osoba, na wniosek której wydano decyzję o uznaniu miejsca, zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej.

§ 13.³³⁾ 1. Organ celny znosi miejsce wyznaczone, jeżeli miejsce to przestało spełniać warunki, o których mowa w § 3 ust. 1 lub 2.

2. Organ celny może znieść miejsce wyznaczone, jeżeli:

1) zapewnienie właściwego dozoru i kontroli celnej w miejscu wyznaczonym wymaga stosowania przez organy celne środków i nakładów niewspółmiernych do zakresu prowadzonej działalności;

2) wyznaczenie miejsca przestało być uzasadnione okolicznościami, o których mowa w § 5 ust. 1.

3. Zniesienie miejsca wyznaczonego następuje z zachowaniem formy, o której mowa w § 9a ust. 1.

§ 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia³⁴⁾.³⁵⁾

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. poz. 1256).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1149 oraz z 2014 r. poz. 768 i 1662.

³⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz. U. Nr 144, poz. 1005), które weszło w życie z dniem 24 sierpnia 2007 r.

⁴⁾ Dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 3.

⁵⁾ Dodany przez § 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 października 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz. U. poz. 1475), które weszło w życie z dniem 24 grudnia 2013 r.

⁶⁾ Dodany przez § 1 pkt 1 lit. b rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 5.

⁷⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 5.

⁸⁾ Dodany przez § 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 5.

⁹⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 stycznia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz. U. Nr 8, poz. 41), które weszło w życie z dniem 5 lutego 2009 r.

¹⁰⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b tiret pierwsze rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 5.

¹¹⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b tiret drugie rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 5.

¹²⁾ Dodany przez § 1 pkt 3 lit. c rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 5.

¹³⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 5.

¹⁴⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 3.

¹⁵⁾ Przez § 1 pkt 5 lit. a tiret pierwsze rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 5.

¹⁶⁾ Dodany przez § 1 pkt 5 lit. a tiret drugie rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 5.

¹⁷⁾ Przez § 1 pkt 5 lit. a tiret trzecie rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 5.

¹⁸⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 marca 2005 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz. U. Nr 60, poz. 521), które weszło w życie z dniem 29 kwietnia 2005 r.

¹⁹⁾ Przez § 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 5.

²⁰⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9.

²¹⁾ Dodany przez § 1 pkt 5 lit. c rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 3; w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9.

²²⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. c rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 5.

²³⁾ Dodany przez § 1 pkt 3 lit. b rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9; w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. c rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 5.

²⁴⁾ Przez § 1 pkt 5 lit. d rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 5.

²⁵⁾ Przez § 1 pkt 6 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 5.

²⁶⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 3.

²⁷⁾ Zgodnie z art. 12 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.), Komisja przyjmuje każdego roku rozporządzenie przedstawiające pełną wersję Nomenklatury Scalonej wraz ze stawkami celnymi zgodnie z art. 1 tego rozporządzenia jako wynik środków przyjętych przez Radę lub Komisję; rozporządzenie to jest publikowane nie później niż dnia 31 października w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich i stosuje się je od dnia 1 stycznia roku następnego.
Ostatnia zmiana załącznika nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 została wprowadzona rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1101/2014 z dnia 16 października 2014 r. zmieniającym załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 312 z 31.10.2014, str. 1).

²⁸⁾ Dodany przez § 1 pkt 4 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9.

²⁹⁾ Dodany przez § 1 pkt 7 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 3.

³⁰⁾ Przez § 1 pkt 5 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9.

³¹⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 3.

³²⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 9 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 3.

³³⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 10 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 3.

³⁴⁾ Rozporządzenie zostało ogłoszone w dniu 1 maja 2004 r.

³⁵⁾ Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia utraciło moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 września 2003 r. w sprawie miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego (Dz. U. Nr 176, poz. 1715).