Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 343

1. Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 197, poz. 1172 i Nr 232, poz. 1378) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 18 czerwca 2013 r. w sprawie homologacji typu ciągników rolniczych i przyczep oraz typu ich przedmiotów wyposażenia lub części (Dz. U. poz. 704), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych rozporządzeniem Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie homologacji typu ciągników rolniczych i przyczep oraz typu ich przedmiotów wyposażenia lub części (Dz. U. poz. 1700).

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity rozporządzenia nie obejmuje § 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie homologacji typu ciągników rolniczych i przyczep oraz typu ich przedmiotów wyposażenia lub części (Dz. U. poz. 1700), który stanowi:

„§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2014 r.”.

Minister Infrastruktury i Rozwoju: M. Wasiak

¹⁾ Minister Infrastruktury i Rozwoju kieruje działem administracji rządowej – transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury i Rozwoju (Dz. U. poz. 1257).

Załącznik do obwieszczenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju
z dnia 6 lutego 2015 r. (poz. 343)

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA TRANSPORTU, BUDOWNICTWA I GOSPODARKI MORSKIEJ¹⁾

z dnia 18 czerwca 2013 r.

w sprawie homologacji typu ciągników rolniczych i przyczep oraz typu ich przedmiotów wyposażenia lub części²⁾

Na podstawie art. 70zm ust. 1 pkt 1–10 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa dla ciągników rolniczych i przyczep oraz typu ich przedmiotów wyposażenia lub części:

1) zakres wymagań technicznych obowiązujących w procedurach homologacji typu oraz szczegółowy sposób przeprowadzania tych procedur;

2) wymagania alternatywne dotyczące przedmiotów wyposażenia lub części, stosowane w procedurze homologacji pojazdów produkowanych w małych seriach;

3) limity pojazdów kwalifikowanych do małej serii;

4) szczegółowe czynności organów w procedurach homologacji typu;

5) istotne cechy różnicujące kategorię, typ, wariant lub wersję pojazdu;

6) warunki i sposób wyboru pojazdów, przedmiotów wyposażenia lub części, o których mowa w art. 70z ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, zwanej dalej „ustawą”;

7) zakres i sposób przeprowadzania:

a) badań homologacyjnych,

b) kontroli zgodności produkcji;

8) wzory dokumentów związanych z homologacją typu oraz szczegółowe wymagania dla dokumentów, o których mowa w art. 70h ust. 5 i art. 70z ust. 2 ustawy, w zależności od procedury homologacji typu;

9) wzór i opis znaku homologacji typu przedmiotu wyposażenia lub części;

10) terminy ważności świadectw zgodności WE lub świadectw zgodności.

§ 2. 1. Zakres wymagań technicznych obowiązujących w procedurach homologacji typu:

1) WE pojazdu w odniesieniu do pojazdów kategorii T₁, T₂, T₃, T_4.3 – określa tabela 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia;

2) pojazdu w odniesieniu do pojazdów kategorii T_4.1, T_4.2, T_4.3, T₅, R, C – określają tabele 2 i 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia;

3) WE przedmiotu wyposażenia lub części oraz typu EKG ONZ – określają odpowiednio przepisy stanowiące podstawę do wydania świadectwa homologacji typu WE przedmiotu wyposażenia lub części oraz świadectwa homologacji typu EKG ONZ.

2. Wymagania równoważne w ramach procedury homologacji typu WE pojazdu oraz typu pojazdu określają tabele 4–6 załącznika nr 1 do rozporządzenia.

3. Wymagania alternatywne dotyczące przedmiotów wyposażenia lub części, stosowane w procedurze homologacji pojazdów kategorii T i C produkowanych w małych seriach, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 3. Limity pojazdów kwalifikowanych do małej serii stosowane w procedurze homologacji typu WE pojazdu oraz typu pojazdu określa część A załącznika V do dyrektywy 2003/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie homologacji typu ciągników rolniczych lub leśnych, ich przyczep i wymiennych holowanych maszyn, łącznie z ich układami, częściami i oddzielnymi zespołami technicznymi oraz uchylającej dyrektywę 74/150/EWG (Dz. Urz. WE L 171 z 09.07.2003, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 31, str. 311), zwanej dalej „dyrektywą”.

§ 4. 1. W przypadku wniosku producenta o wydanie albo zmianę świadectwa homologacji typu, o którym mowa w art. 70h ust. 3 ustawy, Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego⁴⁾ sprawdza:

1) kompletność złożonych dokumentów, zgodnie z wykazem wymaganych dokumentów określonym w art. 70h ust. 5 ustawy;

2) zgodność informacji zawartych we wniosku o wydanie albo zmianę świadectwa homologacji typu z załączonymi do niego dokumentami, pod kątem prawidłowego określenia danych dotyczących marki i typu pojazdu albo typu przedmiotu wyposażenia lub części;

3) czy wniosek o wydanie albo zmianę świadectwa homologacji typu został podpisany przez producenta;

4) prawidłowość przygotowania dokumentu informacyjnego pod kątem zastosowania odpowiedniego wzoru wymaganego w zależności od rodzaju procedury homologacji typu WE pojazdu albo homologacji typu pojazdu;

5) czy dokumenty potwierdzające przeprowadzenie badań homologacyjnych typu pojazdu albo typu przedmiotu wyposażenia lub części, objętego wnioskiem, zostały wydane:

a) przez jednostkę uprawnioną do ich przeprowadzenia, zgodnie z zakresem udzielonego uprawnienia, o którym mowa w art. 70y ust. 2 ustawy,

b) przez kierownika jednostki uprawnionej albo osobę przez niego upoważnioną,

c) zgodnie z przepisami § 6 ust. 5–9.

2. Przy wydawaniu, zmianie, odmowie wydania albo cofnięciu świadectwa homologacji typu Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego⁴⁾ stosuje:

1) wzór świadectwa homologacji typu WE pojazdu określony w rozdziale C załącznika II do dyrektywy;

2) wzory świadectw homologacji typu EKG ONZ określone w regulaminach wskazanych w tabeli 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia.

3. Świadectwo homologacji typu WE pojazdu, świadectwo homologacji typu pojazdu oraz świadectwo homologacji typu WE przedmiotu wyposażenia lub części powinno mieć numer nadany w sposób określony w dodatku 1 rozdziału C załącznika II do dyrektywy, z zastrzeżeniem ust. 4.

4. W przypadku świadectw homologacji typu pojazdu w sekcji 1 numeru tego świadectwa należy wpisać duże litery „PL” oraz pominąć w tym numerze sekcję 2 i 3; nie dotyczy świadectw homologacji typu pojazdu w odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach.

5. W przypadku zmian w pakiecie informacyjnym do świadectwa homologacji typu WE pojazdu albo świadectwa homologacji typu pojazdu przy nadawaniu numeru tego świadectwa po numerze zmiany, który nie ulega zmianie, Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego⁴⁾ dodaje następujące oznaczenie, w zależności od liczby udzielonych do tej pory zmian:

1) „Revision 1, 2, 3 ...” albo skrót „Rev. 1, 2, 3, ....” – w przypadku świadectw homologacji typu WE pojazdu,

2) „Rewizja 1, 2, 3 ...” albo skrót „Rew. 1, 2, 3 ...” – w przypadku świadectw homologacji typu pojazdu

– z zastrzeżeniem ust. 6.

6. W przypadku gdy w ramach procedury homologacji typu WE pojazdu albo procedury homologacji typu pojazdu, poza zmianami, o których mowa w ust. 5:

1) były wymagane dalsze kontrole lub badania,

2) uległy zmianie dane albo informacje zawarte w świadectwie homologacji typu WE albo świadectwie homologacji typu pojazdu, z wyjątkiem załączników,

3) weszły w życie nowe wymagania obowiązujące dla typu pojazdu podlegającego procedurze homologacji

– przy wydaniu zmiany do świadectwa homologacji typu WE pojazdu albo świadectwa homologacji typu pojazdu w sekcji 4 numeru tego świadectwa Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego⁴⁾ określa numer zmiany zgodny z liczbą kolejnych udzielonych już zmian.

7. Świadectwo homologacji typu EKG ONZ powinno mieć numer nadany w sposób określony w regulaminach wskazanych w tabelach 2, 3 i 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia.

8. Wykaz świadectw homologacji typu WE przedmiotu wyposażenia lub części oraz wykaz świadectw homologacji typu EKG ONZ, o których mowa w art. 70v ust. 1 pkt 1 lit. b oraz pkt 2 ustawy, Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego⁴⁾ sporządza w języku angielskim, według wzoru określonego w załączniku VI do dyrektywy. Jeżeli wykaz dotyczy świadectw homologacji typu EKG ONZ, należy to zaznaczyć w tym wykazie.

§ 5. Istotne cechy różnicujące kategorię, typ, wariant lub wersję pojazdu określa rozdział A część B załącznika II do dyrektywy.

§ 6. 1. Jednostka uprawniona przeprowadza badania homologacyjne typu WE pojazdu albo typu pojazdu w zakresie i w sposób, które w zależności od stopnia kompletacji pojazdu określa:

1) w przypadku homologacji typu WE pojazdu oraz typu pojazdu – część A załącznika nr 3 do rozporządzenia;

2) w przypadku homologacji typu WE pojazdu oraz typu pojazdu, w odniesieniu do kolejnego etapu kompletacji pojazdu – część B załącznika nr 3 do rozporządzenia.

2. Zakres i sposób przeprowadzania badań homologacyjnych typu w procedurze homologacji pojazdów produkowanych w małych seriach, w odniesieniu do których zastosowano wymagania alternatywne, określa część C załącznika nr 3 do rozporządzenia.

3. Zakres i sposób przeprowadzania badań homologacyjnych typu WE przedmiotu wyposażenia lub części i badań homologacyjnych typu EKG ONZ oraz warunki i sposób wyboru przedmiotów wyposażenia lub części, o których mowa w art. 70z ust. 5 ustawy, określają akty prawne wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

4. Warunki i sposób wyboru pojazdów, o których mowa w art. 70z ust. 5 ustawy, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

5. Po przeprowadzonym badaniu homologacyjnym typu WE pojazdu albo typu pojazdu protokół wraz ze sprawozdaniem zawierającym wyniki tego badania, o którym mowa w art. 70z ust. 6 pkt 1 ustawy, wydany przez kierownika jednostki uprawnionej albo osobę przez niego upoważnioną, jednostka uprawniona sporządza w języku polskim, a w przypadku badań homologacyjnych typu WE pojazdu dodatkowo w języku angielskim.

6. Wzór wyników badań, o których mowa w ust. 5, w zakresie poziomu głośności oraz emisji spalin określa część II rozdziału C załącznika II do dyrektywy.

7. W przypadku procedury jednostopniowej, o której mowa w art. 70a pkt 2 lit. b ustawy, protokół wraz ze sprawozdaniem zawierającym wyniki tego badania, o którym mowa w art. 70z ust. 6 pkt 1 ustawy, powinien zawierać wykaz aktów prawnych wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia oraz zostać sporządzony zgodnie ze wzorem określonym w części I rozdziału C załącznika II do dyrektywy.

8. Po przeprowadzonym badaniu homologacyjnym typu przedmiotu wyposażenia lub części, sprawozdanie z badań, o którym mowa w art. 70z ust. 6 pkt 2 ustawy, wydane przez kierownika jednostki uprawnionej albo osobę przez niego upoważnioną, jednostka uprawniona sporządza w języku polskim i w języku angielskim.

9. Dokumenty, o których mowa w ust. 5 i 8, jednostka uprawniona sporządza co najmniej w trzech egzemplarzach, z czego:

1) jeden egzemplarz – jest przechowywany w dokumentacji prowadzonej przez jednostkę uprawnioną;

2) dwa egzemplarze – wydaje producentowi.

§ 7. 1. Zakres i sposób przeprowadzania przez Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego⁴⁾ kontroli zgodności produkcji, o której mowa w art. 70w ust. 1 ustawy, określa załącznik nr 5 do rozporządzenia oraz załącznik IV do dyrektywy.

2. W przypadku kontroli zgodności produkcji przeprowadzonej przez jednostkę uprawnioną do wykonywania badań homologacyjnych, upoważnioną przez Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego⁴⁾ zgodnie z art. 70w ust. 4 ustawy do przeprowadzania takiej kontroli, załącznik nr 5 do rozporządzenia oraz załącznik IV do dyrektywy stosuje się odpowiednio.

§ 8. 1. Pakiet informacyjny dołączany do wniosku, o którym mowa w art. 70h ust. 5 pkt 1 ustawy, powinien zawierać:

1) w przypadku jednostopniowej procedury homologacji typu WE pojazdu albo typu pojazdu:

a) folder informacyjny składający się z:

– dokumentu informacyjnego sporządzonego według wzoru A oraz części II wzoru B załącznika I do dyrektywy, w związku z aktami prawnymi wymienionymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia,

– danych i informacji o pojeździe niezbędnych do rejestracji i ewidencji pojazdu,

– informacji i instrukcji określających warunki lub ograniczenia związane z użytkowaniem pojazdu, w tym jego przedmiotu wyposażenia lub części, mające wpływ na bezpieczeństwo w ruchu drogowym lub ochronę środowiska, o ile takie warunki lub ograniczenia występują w typie pojazdu objętym wnioskiem,

b) protokół z badania homologacyjnego wraz ze sprawozdaniem wydany przez jednostkę uprawioną;

2) w przypadku procedury homologacji typu WE przedmiotu wyposażenia lub części albo procedury homologacji typu EKG ONZ:

a) folder informacyjny sporządzony zgodnie z aktami prawnymi wymienionymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w tym zawierający informacje i instrukcje, określające warunki lub ograniczenia związane z użytkowaniem przedmiotu wyposażenia lub części, mające wpływ na bezpieczeństwo w ruchu drogowym lub ochronę środowiska, o ile takie warunki lub ograniczenia występują w typie przedmiotu wyposażenia lub części objętym wnioskiem,

b) sprawozdanie zawierające wyniki badania homologacyjnego typu przedmiotu wyposażenia lub części objętego wnioskiem, wydane przez jednostkę uprawnioną.

2. W przypadku kolejnego etapu kompletacji pojazdu do wniosku, o którym mowa w art. 70h ust. 3 oraz art. 70z ust. 1 ustawy, dołącza się:

1) w pierwszym etapie kompletacji – folder informacyjny, o którym mowa w art. 70h ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy, zgodny ze stanem kompletacji pojazdu podstawowego;

2) w kolejnych etapach kompletacji:

a) folder informacyjny, o którym mowa w art. 70h ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy, odpowiadający aktualnemu etapowi kompletacji,

b) świadectwa homologacji typu WE pojazdu albo świadectwa homologacji typu pojazdu dla pojazdu niekompletnego;

3) informacje dotyczące:

a) zmian lub uzupełnień wprowadzonych przez producenta do pojazdu niekompletnego,

b) zapewnienia zgodności z wytycznymi konstrukcyjnymi określonymi przez producenta pojazdu homologowanego we wcześniejszych etapach, potwierdzone przez tego producenta.

3. W przypadku zmiany świadectwa homologacji typu WE pojazdu, świadectwa homologacji typu pojazdu oraz świadectwa homologacji typu EKG ONZ pakiet informacyjny dołączany do wniosku o wydanie lub zmianę świadectwa homologacji typu, o którym mowa w art. 70h ust. 3 ustawy, powinien zawierać wyraźne zaznaczenie wprowadzonych do niego zmian poprzez pogrubienie czcionki.

§ 9. 1. Wzór świadectwa zgodności WE oraz świadectwa zgodności określa załącznik III do dyrektywy, przy czym w przypadku świadectwa zgodności należy pominąć oznaczenie „WE” w jego nazwie.

2. W przypadku świadectwa zgodności WE albo świadectwa zgodności, dla pojazdu niekompletnego albo skompletowanego, producent wypełnia tylko te punkty na stronie drugiej tego świadectwa, które zostały dodane lub zmienione na bieżącym etapie procedury homologacji typu.

3. Świadectwo zgodności WE albo świadectwo zgodności powinny być wystawione na papierze z zabezpieczeniem w postaci kolorowej grafiki lub znaku wodnego, odpowiadającym znakowi identyfikującemu producenta.

4. Świadectwo zgodności wystawione na podstawie świadectwa homologacji typu pojazdu, o którym mowa w art. 70i ust. 4 ustawy, powinno:

1) zawierać w tytule oznaczenie „pojazdy kompletne/skompletowane objęte świadectwem homologacji typu pojazdu, wydanym na podstawie art. 70i ust. 4 ustawy – Prawo o ruchu drogowym”;

2) określać termin, na jaki zostało wydane to świadectwo homologacji typu pojazdu.

5. Świadectwo zgodności wystawione na podstawie świadectwa homologacji typu pojazdu, które zostało uznane przez Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego⁴⁾ w drodze decyzji administracyjnej, zgodnie z art. 70j ust. 1 oraz art. 70k ust. 1 ustawy, powinno zawierać na pierwszej stronie informację o uznaniu tego świadectwa przez Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego⁴⁾ wraz z numerem decyzji i datą jej wydania.

6. Wtórnik dokumentów, o których mowa w ust. 1, powinien zawierać na ich pierwszej stronie nazwę o treści:

1) „wtórnik” – w przypadku wtórników sporządzonych w języku polskim;

2) „duplicate”– w przypadku wtórników sporządzonych w języku angielskim.

7. Wzór, opis znaku homologacji i sposób znakowania typu przedmiotu wyposażenia lub części określają akty prawne wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

§ 10. 1. Wzór wniosku o wydanie lub zmianę świadectwa homologacji typu, o którym mowa w art. 70h ust. 3 ustawy, określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.

2. Wzór oświadczenia, o którym mowa w art. 70h ust. 5 pkt 4 ustawy, określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.

3. Wzór oświadczenia, o którym mowa w art. 70h ust. 5 pkt 5 ustawy, określa załącznik nr 8 do rozporządzenia.

4. Wzór wykazu, o którym mowa w art. 70h ust. 5 pkt 6 ustawy, określa załącznik nr 9 do rozporządzenia.

5. Wzór oświadczenia, o którym mowa w art. 70s ust. 1 pkt 2 ustawy, określa załącznik nr 10 do rozporządzenia.

§ 11. Terminy ważności świadectw zgodności WE lub świadectw zgodności określa załącznik nr 11 do rozporządzenia.

§ 12. Wykaz regulaminów EKG ONZ obowiązujących w procedurze homologacji typu EKG ONZ, które nie są stosowane w procedurze homologacji typu WE pojazdu lub typu pojazdu, określa załącznik nr 12 do rozporządzenia.

§ 13. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 22 czerwca 2013 r.⁵⁾

Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu,
Budownictwa i Gospodarki Morskiej
z dnia 18 czerwca 2013 r.

Załącznik nr 1

ZAKRES WYMAGAŃ TECHNICZNYCH OBOWIĄZUJĄCYCH W PROCEDURACH HOMOLOGACJI TYPU

Tabela 1

Zakres wymagań technicznych obowiązujących w procedurze homologacji typu WE pojazdu w odniesieniu do pojazdów kategorii T₁, T₂, T₃, T_4.3

1) Wymagania obowiązujące w homologacji typu WE pojazdu stosuje się w odniesieniu do:

1) nowych typów pojazdów od dnia 29 września 2013 r.;

2) każdego nowego pojazdu, który ma świadectwo homologacji typu pojazdu od dnia 29 września 2016 r.

2) Do czasu przyjęcia dyrektywy w sprawie opon brak oddzielnej dyrektywy w tym zakresie nie stoi na przeszkodzie udzieleniu pełnej homologacji typu pojazdu.

3) Minimalna liczba punktów mocowania wymagana w odniesieniu do ciągników kategorii T₁, T₂, T₃, ustanowiona w dodatku 1 załącznika I do dyrektywy Rady 76/115/EWG z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do punktów mocowania pasów bezpieczeństwa w pojazdach silnikowych (Dz. Urz. WE L 24 z 30.01.1976, str. 6, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 3, str. 52)⁶⁾ dla miejsc środkowych z przodu pojazdu kategorii N₃ wynosi dwa. Badania obciążenia ustanowione w pkt 5.4.3 i 5.4.4 załącznika I do tej dyrektywy⁶⁾ w odniesieniu do pojazdów kategorii N3 stosuje się do wymienionych kategorii ciągników.

Tabela 2

Zakres wymagań technicznych obowiązujących w procedurze homologacji typu pojazdu w odniesieniu do pojazdów kategorii T_4.1, T_4.2, T_4.3

¹⁾ Wymagania obowiązujące w homologacji typu pojazdu stosuje się w odniesieniu do:

1) nowych typów pojazdów do dnia 28 września 2013 r.;

2) każdego nowego pojazdu, który ma świadectwo homologacji typu pojazdu do dnia 28 września 2016 r.

²⁾ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. z 2015 r. poz. 305).

Tabela 3⁷⁾

Zakres wymagań technicznych obowiązujących w procedurze homologacji typu pojazdu w odniesieniu do pojazdów kategorii T₅, C, R

¹⁾ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia.

Tabela 4

W poniższej tabeli, w miejsce odpowiednich oddzielnych dyrektyw odnoszących się do ciągników rolniczych, mogą być stosowane oddzielne dyrektywy odnoszące się do pojazdów samochodowych, w ostatniej wersji obowiązującej w dniu homologacji typu WE pojazdu.

Tabela 5

Poniższe regulaminy EKG ONZ uznane w ich ostatniej wersji przez Wspólnotę jako umawiającą się stronę Porozumienia dotyczącego przyjęcia jednolitych wymagań technicznych dla pojazdów kołowych, wyposażenia i części, które mogą być stosowane w tych pojazdach, oraz wzajemnego uznawania homologacji udzielonych na podstawie tych wymagań, sporządzonego w Genewie dnia 20 marca 1958 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 104, poz. 1135 i 1136) w dniu homologacji typu WE pojazdu, zgodnie z odpowiednią oddzielną dyrektywą, mogą być stosowane zamiast odpowiednich oddzielnych dyrektyw odnoszących się do ciągników rolniczych oraz dyrektyw odnoszących się do pojazdów samochodowych.

¹⁾ Tylko w odniesieniu do urządzeń określonych w odpowiedniej dyrektywie.

²⁾ Z wyjątkiem przednich szyb wykonanych ze szkła.

³⁾ Tylko w odniesieniu do etapów określonych w odpowiedniej dyrektywie.

Tabela 6

Zgodność ze znormalizowanymi kodami OECD

Biuletyny badań (kompletne), które zgadzają się z podanymi poniżej kodami OECD, można stosować zamiast sprawozdań z badań sporządzanych zgodnie z odpowiednimi oddzielnymi dyrektywami.

¹⁾ Sprawozdania z badań powinny być zgodne z decyzją Rady OECD C(2008) 128 z dnia 16 października 2008 r. w sprawie znormalizowanych kodów OECD w odniesieniu do urzędowych badań ciągników rolniczych i leśnych. Równoważność sprawozdań z badań może być uznana dla zamocowań pasa bezpieczeństwa dopiero po poddaniu ich badaniom.

Załącznik nr 2

WYMAGANIA ALTERNATYWNE DOTYCZĄCE PRZEDMIOTÓW WYPOSAŻENIA LUB CZĘŚCI, STOSOWANE W PROCEDURZE HOMOLOGACJI POJAZDÓW KATEGORII T I C PRODUKOWANYCH W MAŁYCH SERIACH

Załącznik nr 3

CZĘŚĆ A

ZAKRES I SPOSÓB PRZEPROWADZANIA BADAŃ HOMOLOGACYJNYCH W PRZYPADKU HOMOLOGACJI TYPU WE POJAZDU ORAZ HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU

W przypadku wniosku o przeprowadzenie badań homologacyjnych, o którym mowa w art. 70z ust. 1 ustawy, w odniesieniu do typu pojazdu należy:

1) sprawdzić, czy wszystkie świadectwa homologacji typu wydane na podstawie aktów prawnych określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, które są wymagane dla typu pojazdu podlegającego badaniu, obejmują ten typ pojazdu i spełniają wymagania techniczne obowiązujące w procedurze homologacji typu;

2) sprawdzić, czy specyfikacje pojazdu i dane zawarte w części I dokumentu informacyjnego pojazdu znajdują się w pakiecie informacyjnym i świadectwach homologacji typu w odniesieniu do aktów prawnych określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, które są wymagane dla typu pojazdu podlegającego badaniu;

3) w przypadku braku niektórych pozycji części I dokumentu informacyjnego w pakiecie informacyjnym aktów prawnych określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, które są wymagane dla typu pojazdu podlegającego badaniu, potwierdzić lub zwrócić się do właściwej jednostki uprawnionej o potwierdzenie, że specyfikacja i konstrukcja techniczna danego przedmiotu wyposażenia lub części są zgodne z danymi szczegółowymi zawartymi w folderze informacyjnym;

4) porównać dane i informacje zawarte w folderze informacyjnym przedstawionym przez producenta, w szczególności w dokumencie informacyjnym, z zakresem wymagań obowiązującym w procedurze homologacji typu;

5) sprawdzić, czy typ pojazdu podlegający badaniom homologacyjnym jest zgodny z dokumentem informacyjnym;

6) na pojeździe/pojazdach wytypowanym/wytypowanych do przeprowadzenia badań homologacyjnych przeprowadzić odpowiednie sprawdzenia i kontrole lub zwrócić się do właściwej jednostki uprawnionej o przeprowadzenie odpowiednich sprawdzeń i kontroli, w zakresie montażu przedmiotów wyposażenia lub części, takich jak: silnik, skrzynia biegów, układ kierowniczy, układ hamulcowy, zawieszenie przednie oraz tylne, w celu zweryfikowania, czy pojazd/pojazdy został wyprodukowany/zostały wyprodukowane zgodnie z odpowiednimi danymi zawartymi w pakiecie informacyjnym, w odniesieniu do odpowiednich świadectw homologacji typu przedstawionych przez producenta.

CZĘŚĆ B

ZAKRES I SPOSÓB PRZEPROWADZANIA BADAŃ HOMOLOGACYJNYCH W PRZYPADKU HOMOLOGACJI TYPU WE POJAZDU ORAZ HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU, W ODNIESIENIU DO KOLEJNEGO ETAPU KOMPLETACJI POJAZDU

W przypadku wniosku o przeprowadzenie badań homologacyjnych, o którym mowa w art. 70z ust. 1 ustawy, w odniesieniu do typu pojazdu produkowanego zgodnie z procedurą, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, należy:

1) zorganizować przeprowadzenie odpowiednich badań i kontroli wymaganych zgodnie z każdą z odpowiednich oddzielnych dyrektyw;

2) sprawdzić, czy pojazd jest zgodny z danymi szczegółowymi zawartymi w folderze informacyjnym pojazdu oraz czy spełnia wymagania techniczne każdej z odpowiednich oddzielnych dyrektyw;

3) przeprowadzić odpowiednie kontrole instalacji w odniesieniu do oddzielnych zespołów technicznych lub, w odpowiednich przypadkach, zorganizować przeprowadzenie tych kontroli.

CZĘŚĆ C

ZAKRES I SPOSÓB PRZEPROWADZANIA BADAŃ HOMOLOGACYJNYCH TYPU W PROCEDURZE HOMOLOGACJI POJAZDÓW PRODUKOWANYCH W MAŁYCH SERIACH, W ODNIESIENIU DO KTÓRYCH ZASTOSOWANO WYMAGANIA ALTERNATYWNE

W przypadku wniosku o przeprowadzenie badań homologacyjnych, o którym mowa w art. 70z ust. 1 ustawy, w odniesieniu do typu pojazdu, w którym zastosowano wymagania alternatywne określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia, należy:

1) porównać dane i informacje zawarte w folderze informacyjnym przedstawionym przez producenta, w szczególności w dokumencie informacyjnym, z zakresem wymagań zawartym w dokumencie potwierdzającym spełnienie wymagań alternatywnych;

2) sprawdzić, czy typ pojazdu podlegający badaniom homologacyjnym jest zgodny z dokumentem informacyjnym;

3) na pojeździe/pojazdach wybranym/wybranych do przeprowadzenia badań homologacyjnych przeprowadzić odpowiednie sprawdzenie lub kontrole lub zwrócić się do właściwej jednostki uprawnionej o przeprowadzenie odpowiednich sprawdzeń i kontroli, w zakresie montażu przedmiotów wyposażenia lub części, takich jak: silnik, skrzynia biegów, układ kierowniczy, układ hamulcowy, zawieszenie przednie oraz tylne;

4) zweryfikować, czy przedstawione świadectwa homologacji typu oraz dokumenty dotyczące wymagań alternatywnych potwierdzają spełnienie przez typ pojazdu objęty badaniami wszystkich wymagań technicznych obowiązujących w procedurze homologacji typu;

5) zweryfikować wymagania alternatywne dotyczące danego przedmiotu wyposażenia lub części, które zostały potwierdzone w dokumentach przedstawionych przez producenta, pod kątem ich równoważności z wymaganiami obowiązującymi w procedurze homologacji typu w tym zakresie, ze szczególnym zwróceniem uwagi na zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa odnośnie do konstrukcji i wyposażenia pojazdu oraz spełnienie przez ten pojazd wymagań ochrony środowiska;

6) zasięgnąć opinii jednostki uprawnionej właściwej do przeprowadzania badań homologacyjnych typu w odniesieniu do przedmiotu wyposażenia lub części, których dotyczą wymagania alternatywne, pod kątem dokonania oceny, czy wymagania alternatywne zastosowane w stosunku do tego przedmiotu wyposażenia lub tej części odpowiadają swoim poziomem technicznym wymaganiom określonym w przepisach homologacyjnych;

7) na pojeździe/pojazdach wytypowanym/wytypowanych do przeprowadzenia badań homologacyjnych przeprowadzić sprawdzenie przedmiotu wyposażenia lub części pojazdu, którego dotyczą wymagania alternatywne, lub zwrócić się do jednostki uprawnionej, o której mowa w pkt 6, o przeprowadzenie takiego sprawdzenia, w celu zweryfikowania, czy:

a) dany przedmiot wyposażenia lub część odpowiadają wymaganiom alternatywnym,

b) pojazd/pojazdy jest/są wykonany/wykonane zgodnie z odpowiednimi danymi zawartymi w przedstawionym pakiecie informacyjnym;

8) w przypadku specjalistycznych informacji zawartych w dokumentach potwierdzających spełnienie wymagań alternatywnych przeprowadzić stosowne analizy, obliczenia, testy, symulacje komputerowe, potwierdzające spełnienie tych wymagań, lub wystąpić do producenta o ich przeprowadzenie.

Załącznik nr 4

WARUNKI I SPOSÓB WYBORU POJAZDÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 70Z UST. 5 USTAWY

1. Liczba pojazdów poddanych badaniu powinna być taka, aby możliwe było właściwe sprawdzenie wszelkich homologowanych kombinacji pod względem następujących zagadnień:

2. Jednostka uprawniona, mając na względzie zakres parametrów technicznych określonych w dokumentacji przedłożonej przez producenta, określa liczbę pojazdów, przedmiotów wyposażenia lub części, która jest niezbędna, aby w toku badań homologacyjnych zweryfikować parametry graniczne w obrębie typu objętego procedurą badań homologacyjnych.

3. Jednostka uprawniona, określając liczbę pojazdów, przedmiotów wyposażenia lub części, bierze pod uwagę minimalne i maksymalne parametry techniczne w zakresie masy, wymiarów i nacisków oraz kompletacji w zakresie przedmiotów wyposażenia i części, takich jak: kategoria pojazdu, rodzaj nadwozia, silniki, skrzynie biegów, osie napędowe, osie kierowane, wyposażenie dodatkowe.

Załącznik nr 5⁹⁾

ZAKRES I SPOSÓB PRZEPROWADZANIA KONTROLI ZGODNOŚCI PRODUKCJI

1. Kontrola zgodności produkcji, o której mowa w art. 70w ust. 1 ustawy, zwana dalej „kontrolą”, przeprowadzana przez Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego, zwanego dalej „Dyrektorem TDT”, składa się z dwóch etapów:

1) oceny wstępnej;

2) weryfikacji przedsięwzięć i metod zapewniających zgodność produkcji pojazdów, przedmiotów wyposażenia lub części, zwanych dalej „wyrobami”, z typem objętym świadectwem homologacji.

2. W ramach oceny wstępnej Dyrektor TDT sprawdza istnienie u producenta systemu zarządzania jakością.

2.1. Przy określaniu zakresu oceny wstępnej Dyrektor TDT uwzględnia:

1) dokumentację producenta potwierdzającą zgodność ze zharmonizowaną normą ISO 9001 lub z równoważną zharmonizowaną normą, która spełnia ogólne wymagania oceny wstępnej;

2) dokumentację producenta pojazdu w zakresie przeprowadzonej przez niego oceny systemu zarządzania jakością u producenta przedmiotów wyposażenia lub części, zgodnie z co najmniej jedną specyfikacją przemysłową, spełniającą wymagania normy, o której mowa w ppkt 1.

2.2. Przy uwzględnianiu przez Dyrektora TDT, na potrzeby oceny wstępnej, dokumentacji przedstawionej przez producenta według normy, o której mowa w pkt 2.1 ppkt 1, w toku kontroli Dyrektor TDT ustala z producentem sposób informowania o wszelkich zmianach zakresu i terminów ważności tej dokumentacji.

2.3. Ocena wstępna w odniesieniu do typu pojazdu nie wymaga przeprowadzenia ponownej oceny wstępnej, przeprowadzonej na potrzeby wydania świadectwa homologacji typu przedmiotu wyposażenia lub części, montowanych w tym typie pojazdu. W takim przypadku zakres oceny wstępnej powinien obejmować zakłady produkcyjne producenta pojazdu i działania związane z montażem całego pojazdu, które nie były objęte zakresem ocen wstępnych przeprowadzonych przed wydaniem świadectw homologacji typu dla przedmiotów wyposażenia lub części tego typu pojazdu.

3. W ramach weryfikacji wprowadzonych przez producenta przedsięwzięć i metod zapewniających zgodność produkcji wyrobów z typem objętym świadectwem homologacji Dyrektor TDT:

1) sprawdza u producenta:

a) sposób funkcjonowania procesu produkcyjnego wyrobów, w szczególności:

- planowanie produkcji,

- prowadzenie i przechowywanie dokumentacji produkcyjnej,

- nadzorowanie poszczególnych etapów procesu produkcyjnego,

- przechowywanie i transport wyrobów gotowych,

b) sposób działania systemu dostawy wyrobów, w szczególności:

- istnienie systemu oceny dostawców,

- magazynowanie i kontrolę dostaw,

- stosowanie oznaczeń wyrobów na potrzeby skutecznej i terminowej dostawy,

- procedury reklamacji wyrobów,

c) istnienie systemu badań i kontroli wewnętrznych produkowanych wyrobów, w szczególności zapewnienie:

- właściwego sposobu, zakresu i ilości badań i kontroli wewnętrznych, które są wymagane do przeprowadzenia zgodnie z aktami prawnymi określonymi w załączniku nr 2 do rozporządzenia; w przypadku producenta pojazdu kontrole wewnętrzne dotyczą sprawdzenia zgodności kompletacji pojazdu z danymi zawartymi w świadectwie homologacji typu,

- dostępu do wyposażenia badawczo-rozwojowego i kontrolnego, w tym sposób identyfikacji i sprawdzania tego wyposażenia,

- dokumentowania i udostępniania wyników badań i kontroli wewnętrznych wyrobów, między innymi przez plany kontroli,

- prowadzenia analizy wyników badań i kontroli wewnętrznych pod kątem sprawdzania i zapewnienia przez producenta zachowania na takim samym poziomie produkcji wyrobów, z jednoczesnym uwzględnianiem postępu w obszarze technicznym i produkcji przemysłowej,

- skutecznego procesu eliminowania niezgodności stwierdzonych w wyniku badań i kontroli wewnętrznych,

- skutecznego procesu eliminowania i wycofywania z produkcji wyrobów wadliwych, w tym stosowania oznaczeń takich wyrobów;

2) ustala z producentem okres przechowywania wyników badań i kontroli wewnętrznych wyrobów przeprowadzanych przez tego producenta.

4. W przypadku kontroli, o której mowa w art. 70w ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy, i stwierdzonych przez Dyrektora TDT w toku tej kontroli niezgodności Dyrektor TDT może dokonywać sprawdzenia utrzymywania przez producenta systemu zarządzania jakością oraz przedsięwzięć i metod zapewniających zgodność produkcji wyrobów z typem objętym świadectwem homologacji.

5. Dyrektor TDT uzgadnia termin kontroli z podmiotem podlegającym kontroli, zwanym dalej „kontrolowanym”.

5.1. Dyrektor TDT, nie później niż w terminie 14 dni przed terminem przystąpienia do czynności kontrolnych, powiadamia kontrolowanego w szczególności o:

1) zakresie kontroli;

2) przewidywanym czasie trwania kontroli.

6. Kontrole przeprowadza się w obecności przedstawiciela kontrolowanego.

7. Po przeprowadzeniu kontroli Dyrektor TDT sporządza protokół, który zawiera:

1) nazwę i siedzibę kontrolowanego;

2) datę przeprowadzenia kontroli;

3) wykaz przedstawicieli kontrolowanego, zawierający ich dane osobowe: imię, nazwisko oraz zajmowane stanowisko;

4) zakres kontroli;

5) wykaz skontrolowanych dokumentów/procedur/procesów produkcyjnych/obiektów/pomieszczeń/wyposażenia;

6) opis spostrzeżeń;

7) stwierdzone niezgodności;

8) proponowane przez kontrolowanego działania zapobiegawcze/korygujące;

9) termin wdrożenia działań zapobiegawczych/korygujących oraz ich sprawdzenia;

10) załączniki z podaniem nazwy każdego z nich, zawierające pisemne oświadczenia, wyjaśnienia, obliczenia i inne dokumenty przekazane przez kontrolowanego;

11) datę i miejsce sporządzenia protokołu z kontroli, podpisy osób uczestniczących w kontroli.

8. Protokół sporządza się w trzech egzemplarzach, z czego:

1) jeden egzemplarz jest przeznaczony dla kontrolowanego;

2) jeden egzemplarz jest przeznaczony dla Dyrektora TDT;

3) jeden egzemplarz jest przeznaczony dla jednostki uprawnionej w ramach prowadzonej przez nią dokumentacji homologacyjnej.

Załącznik nr 6

WZÓR – WNIOSEK O WYDANIE LUB ZMIANĘ ŚWIADECTWA HOMOLOGACJI TYPU

Załącznik nr 7

WZÓR – OŚWIADCZENIE

Załącznik nr 8

WZÓR – OŚWIADCZENIE

Załącznik nr 9

WZÓR – WYKAZ OSÓB UPOWAŻNIONYCH DO PODPISYWANIA ŚWIADECTW ZGODNOŚCI WE, ŚWIADECTW ZGODNOŚCI, OŚWIADCZEŃ O DANYCH I INFORMACJACH O POJEŹDZIE NIEZBĘDNYCH DO REJESTRACJI I EWIDENCJI POJAZDÓW

Załącznik nr 10¹⁰⁾

WZÓR – OŚWIADCZENIE O DANYCH I INFORMACJACH O POJEŹDZIE NIEZBĘDNYCH DO REJESTRACJI I EWIDENCJI POJAZDÓW

Załącznik nr 11

TERMINY WAŻNOŚCI ŚWIADECTW ZGODNOŚCI WE LUB ŚWIADECTW ZGODNOŚCI

Załącznik nr 12

WYKAZ REGULAMINÓW EKG ONZ OBOWIĄZUJĄCYCH W PROCEDURZE HOMOLOGACJI TYPU EKG ONZ, KTÓRE NIE SĄ STOSOWANE W PROCEDURZE HOMOLOGACJI TYPU WE POJAZDU LUB TYPU POJAZDU

¹⁾ Obecnie działem administracji rządowej – transport kieruje Minister Infrastruktury i Rozwoju, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury i Rozwoju (Dz. U. poz. 1257).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2003/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie homologacji typu ciągników rolniczych lub leśnych, ich przyczep i wymiennych holowanych maszyn, łącznie z ich układami, częściami i oddzielnymi zespołami technicznymi oraz uchylającej dyrektywę 74/150/EWG (Dz. Urz. WE L 171 z 09.07.2003, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 31, str. 311).

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1448, z 2013 r. poz. 700, 991, 1446 i 1611, z 2014 r. poz. 312, 486, 529, 768, 822 i 970 oraz z 2015 r. poz. 211.

⁴⁾ Ze zmianą wprowadzoną przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 30 grudnia 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie homologacji typu ciągników rolniczych i przyczep oraz typu ich przedmiotów wyposażenia lub części (Dz. U. poz. 1700), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 2014 r.

⁵⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 24 października 2005 r. sprawie homologacji typu ciągników rolniczych i przyczep (Dz. U. Nr 237, poz. 2009, z 2006 r. Nr 42, poz. 291, z 2010 r. Nr 237, poz. 1576 oraz z 2011 r. Nr 115, poz. 667), które zgodnie z art. 1 pkt 6 w związku z art. 13 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1448 oraz z 2013 r. poz. 700) utraciło moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

⁶⁾ Utraciła moc z dniem 1 listopada 2014 r. na podstawie art. 19 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 661/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wymagań technicznych w zakresie homologacji typu pojazdów silnikowych dotyczących ich bezpieczeństwa ogólnego, ich przyczep oraz przeznaczonych dla nich układów, części i oddzielnych zespołów technicznych (tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz. Urz. UE L 200 z 31.07.2009, str. 1); odesłania do uchylonej dyrektywy odczytuje się jako odesłania do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 661/2009.

⁷⁾ Tabela w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4.

⁸⁾ Utraciła moc ze skutkiem od dnia 9 listopada 2006 r. na podstawie art. 10 dyrektywy 2005/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 września 2005 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do działań, które należy podjąć przeciwko emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych przez silniki wysokoprężne stosowane w pojazdach oraz emisji zanieczyszczeń gazowych z silników o zapłonie iskrowym zasilanych gazem ziemnym lub gazem płynnym stosowanych w pojazdach (tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz. Urz. UE L 275 z 20.10.2005, str. 1, z późn. zm.). Dyrektywa 2005/55/WE utraciła moc z dniem 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 17 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 595/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. dotyczącego homologacji typu pojazdów silnikowych i silników w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (Euro VI) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i obsługi technicznej pojazdów, zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 715/2007 i dyrektywę 2007/46/WE oraz uchylającego dyrektywy 80/1269/EWG, 2005/55/WE i 2005/78/WE (tekst mający znaczenie dla EOG); odesłania do uchylonej dyrektywy odczytuje się jako odesłania do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 595/2009.

⁹⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4.

¹⁰⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4.