Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 1107

1. Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 197, poz. 1172 i Nr 232, poz. 1378 oraz z 2015 r. poz. 1045) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie szczegółowego przeznaczenia, warunków i trybu udzielania pomocy publicznej na wspieranie inwestycji w produkty turystyczne o znaczeniu ponadregionalnym w zakresie regionalnej pomocy inwestycyjnej oraz pomocy de minimis w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007–2013 (Dz. U. Nr 107, poz. 893), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych rozporządzeniem Ministra Sportu i Turystyki z dnia 16 grudnia 2013 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie szczegółowego przeznaczenia, warunków i trybu udzielania pomocy publicznej na wspieranie inwestycji w produkty turystyczne o znaczeniu ponadregionalnym w zakresie regionalnej pomocy inwestycyjnej oraz pomocy de minimis w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007–2013 (Dz. U. poz. 1632).

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity rozporządzenia nie obejmuje § 2 rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki z dnia 16 grudnia 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego przeznaczenia, warunków i trybu udzielania pomocy publicznej na wspieranie inwestycji w produkty turystyczne o znaczeniu ponadregionalnym w zakresie regionalnej pomocy inwestycyjnej oraz pomocy de minimis w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007–2013 (Dz. U. poz. 1632), który stanowi:

„§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 2013 r.”.

Minister Sportu i Turystyki: A. Korol

Załącznik do obwieszczenia Ministra Sportu i Turystyki
z dnia 9 lipca 2015 r. (poz. 1107)

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPORTU I TURYSTYKI¹⁾

z dnia 30 czerwca 2009 r.

w sprawie szczegółowego przeznaczenia, warunków i trybu udzielania pomocy publicznej na wspieranie inwestycji w produkty turystyczne o znaczeniu ponadregionalnym w zakresie regionalnej pomocy inwestycyjnej oraz pomocy de minimis w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007–2013

Na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2014 r. poz. 1649 oraz z 2015 r. poz. 349) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie określa szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania pomocy publicznej na wspieranie inwestycji w produkty turystyczne o znaczeniu ponadregionalnym w zakresie regionalnej pomocy inwestycyjnej oraz pomocy de minimis w ramach Działania 6.4 „Inwestycje w produkty turystyczne o znaczeniu ponadregionalnym” Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007–2013, zwanej dalej „pomocą”.

§ 2. Przez użyte w rozporządzeniu określenia należy rozumieć:

1) atrakcja turystyczna – każdy z walorów turystycznych występujących w stanie naturalnym lub przystosowanym do użytkowania przez turystów, który może stanowić przedmiot zainteresowania turystów;

2) duży projekt inwestycyjny – inwestycję w środki trwałe, której koszty kwalifikowane przekraczają 50 000 000 euro, według obliczeń na podstawie średniego kursu wymiany walut Narodowego Banku Polskiego, obowiązującego w dniu przyznania pomocy;

3) duże przedsiębiorstwo – przedsiębiorstwo, które nie spełnia kryteriów mikroprzedsiębiorstwa, małego lub średniego przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3, z późn. zm.)²⁾, zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie wyłączeń blokowych”;

4) inwestycja – inwestycję w środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, związaną z tworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, jak również z dywersyfikacją produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego w istniejącym przedsiębiorstwie; za inwestycję nie uznaje się inwestycji prowadzącej jedynie do odtworzenia zdolności produkcyjnych;

5) małe i średnie przedsiębiorstwo – przedsiębiorstwo spełniające kryteria, o których mowa w załączniku I do rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych²⁾;

6) obrót produktem rolnym – obrót w rozumieniu art. 2 pkt 24 rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych²⁾;

7) produkt turystyczny – pakiet materialnych i niematerialnych składników, umożliwiających realizację celu wyjazdu turystycznego i pozwalający nabywcy na spełnianie różnych potrzeb i celów determinujących decyzję o tym wyjeździe; pakiet ten stanowią naturalne i stworzone przez człowieka dobra turystyczne, towary i usługi umożliwiające przybycie, pobyt i korzystanie z walorów turystycznych oraz atrakcyjne spędzanie czasu;

8) produkt turystyczny o znaczeniu ponadregionalnym – produkt turystyczny zlokalizowany na terenie co najmniej dwóch regionów lub produkt turystyczny posiadający potencjał do przyciągnięcia turystów z sąsiednich regionów, z całego kraju lub z zagranicy;

9) przedsiębiorca – małe, średnie albo duże przedsiębiorstwo;

10) przetwarzanie produktu rolnego – przetwarzanie w rozumieniu art. 2 pkt 23 rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych²⁾.

§ 3. 1. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy:

1) przyznawanej na działalność bezpośrednio związaną z ilością wywożonych produktów, z tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub z innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;

2) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy.

2. Pomoc nie może być udzielona i wypłacona przedsiębiorcy:

1) obowiązanemu do zwrotu pomocy w związku z decyzją Komisji Europejskiej, uznającą pomoc za niezgodną z prawem oraz wspólnym rynkiem;

2) będącemu małym lub średnim przedsiębiorstwem, spełniającym kryteria zagrożonego przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 1 ust. 7 rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych²⁾;

3) innemu niż małe lub średnie przedsiębiorstwo, spełniającemu kryteria podmiotu w trudnej sytuacji ekonomicznej lub znajdującemu się w okresie restrukturyzacji przeprowadzanej z wykorzystaniem pomocy publicznej, określone w pkt 9–11 komunikatu Komisji – Wytyczne wspólnotowe dotyczące pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2).

3. Przez wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą rozumie się wydatki określone w rozporządzeniu, bezpośrednio związane z projektem i niezbędne do jego realizacji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług, z wyjątkiem gdy zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podmiotom, o których mowa w § 5 ust. 2, nie przysługuje prawo do jego zwrotu lub odliczenia od należnego podatku od towarów i usług.

§ 4. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy:

1) w sektorach rybołówstwa i akwakultury objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 22, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198)³⁾;

2) związanej z produkcją podstawową produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 22 rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych²⁾;

3) związanej z przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych w następujących przypadkach:

a) kiedy wysokość pomocy jest ustalana na podstawie ceny lub ilości takich produktów nabytych od producentów surowców lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorstwa objęte pomocą, lub

b) kiedy przyznanie pomocy zależy od przekazania jej w części lub w całości producentom surowców;

4) w sektorze górnictwa węgla w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 1407/2002 z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie pomocy państwa dla przemysłu węglowego (Dz. Urz. WE L 205 z 02.08.2002, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 170)⁴⁾;

5) w sektorze hutnictwa żelaza i stali;

6) w sektorze budownictwa okrętowego;

7) w sektorze włókien syntetycznych.

§ 5. 1. Pomoc jest udzielana w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego przeznaczonego na pokrycie części wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą.

2. Pomoc jest udzielana na podstawie umowy o udzielenie pomocy zawartej pomiędzy podmiotem udzielającym pomocy a beneficjentem realizującym projekt indywidualny, o którym mowa w art. 28 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.

3. Otrzymanie pomocy nie narusza możliwości otrzymania przez beneficjenta pomocy państwa dozwolonej przez Komisję Europejską lub objętej rozporządzeniem w sprawie wyłączeń blokowych²⁾, w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowanych, pod warunkiem że łączna wartość pomocy nie przekracza dopuszczalnego poziomu pomocy przewidzianego w danym wyłączeniu blokowym bądź w indywidualnej decyzji Komisji Europejskiej.

4. Pomoc może być udzielona na realizację projektu mającego na celu:

1) inwestycje w produkty turystyczne o znaczeniu ponadregionalnym, w szczególności inwestycje realizowane w formule partnerstwa kilku podmiotów;

2) inwestycje w obiekty stanowiące wyjątkowe atrakcje turystyczne znajdujące się na liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego prowadzonej przez Organizację Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) lub uznane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej za pomniki historii lub wpisane do rejestru zabytków, wraz z zagospodarowaniem otoczenia niezbędnego dla funkcjonowania produktu turystycznego oraz inwestycjami w obiekty wykorzystywane dla celów kulturalnych.

5. Pomoc udzielana na podstawie rozporządzenia będzie pomocą, do której mają zastosowanie przepisy rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych²⁾.

Rozdział 2

Regionalna Pomoc Inwestycyjna

§ 6. 1. Pomoc w ramach Działania 6.4 „Inwestycje w produkty turystyczne o znaczeniu ponadregionalnym” w zakresie inwestycji stanowi pomoc publiczną i jest udzielana zgodnie z warunkami określonymi w rozdziale 1 w art. 13 oraz w rozdziale 3 rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych²⁾.

2. Pomoc może być udzielona przedsiębiorcy, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) dokonuje inwestycji;

2) zobowiąże się do utrzymania inwestycji w województwie, w którym została zrealizowana, a w przypadku realizacji projektu na obszarze miasta stołecznego Warszawy – w tym mieście, przez okres co najmniej 5 lat, a w przypadku małego lub średniego przedsiębiorcy – co najmniej 3 lat od dnia zakończenia realizacji projektu, przy czym nie jest niezgodna z warunkiem utrzymania inwestycji wymiana przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym, pod warunkiem że działalność gospodarcza zostanie utrzymana w danym regionie przez minimalny wymagany okres;

3) zobowiąże się do zapewnienia finansowania inwestycji w części nieobjętej pomocą, przy czym co najmniej 25% wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą zostanie pokryte ze środków własnych przedsiębiorcy pochodzących z innych źródeł niż pomoc publiczna lub wsparcie ze środków publicznych.

3. Wymóg utrzymania trwałości projektu nie wpływa na możliwość wprowadzenia w projekcie uzasadnionych ekonomicznie modyfikacji w zakresie świadczonych usług i ich głównych odbiorców, pod warunkiem że nie stanowią one zasadniczych modyfikacji, o których mowa w art. 57 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 25, z późn. zm.)⁵⁾.

4. Pomoc nie może być udzielana na inwestycje w infrastrukturę noclegową i gastronomiczną.

5. Projekty mogą być realizowane w formule partnerstwa. Partnerzy są upoważnieni do ponoszenia wydatków kwalifikowanych na podstawie umowy zawartej z beneficjentem.

§ 7. 1. Regionalna pomoc inwestycyjna polega na dofinansowaniu części poniesionych przez beneficjenta wydatków kwalifikowanych.

2. Do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą zalicza się wydatki na pokrycie kosztów:

1) nabycia prawa własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej albo prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, do wysokości nieprzekraczającej 10% całkowitych kosztów kwalifikowanych projektu, pod warunkiem że:

a) grunt jest niezbędny do realizacji projektu,

b) przedsiębiorca przedstawi opinię rzeczoznawcy majątkowego potwierdzającą, że cena nabycia nie przekracza wartości rynkowej gruntu, określonej na dzień nabycia,

c) w okresie 7 lat poprzedzających datę zakupu grunt nie został nabyty z wykorzystaniem pomocy de minimis lub krajowych środków pomocy publicznej lub pochodzącej z funduszy Unii Europejskiej;

2) nabycia prawa własności nieruchomości gruntowej zabudowanej albo prawa własności nieruchomości gruntowej wraz z budynkami lub ich częściami stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności albo prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej wraz z budynkami, ich częściami lub innymi urządzeniami stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności, do wysokości nieprzekraczającej 25% kosztów kwalifikowanych projektu, pod warunkiem że:

a) nieruchomość jest niezbędna do realizacji projektu,

b) przedsiębiorca przedstawi opinię rzeczoznawcy majątkowego, potwierdzającą że cena nabycia nie przekracza wartości rynkowej nieruchomości, określonej na dzień nabycia,

c) przedsiębiorca przedstawi opinię rzeczoznawcy budowlanego potwierdzającą, że nieruchomość może być używana w określonym celu, zgodnym z celami projektu objętego wsparciem, lub określającą zakres niezbędnych zmian lub ulepszeń,

d) w okresie 7 lat poprzedzających datę zakupu nieruchomość nie została nabyta z wykorzystaniem pomocy de minimis lub krajowych środków pomocy publicznej lub pochodzącej z funduszy Unii Europejskiej,

e) nieruchomość będzie używana wyłącznie zgodnie z celami projektu objętego wsparciem;

3) nabycia, wymiany ze względu na postęp technologiczny oraz instalacji środków trwałych, w szczególności maszyn, urządzeń, sprzętu technicznego i wyposażenia obiektów, pod warunkiem że są one niezbędne do realizacji projektu;

4) dostosowania terenów, obiektów wraz z ich otoczeniem i pomieszczeń do świadczenia usług związanych z projektem, w tym kosztów przygotowania terenu pod inwestycję – wyburzeń, rozbiórek, rekultywacji, wraz z pracami geodezyjnymi i archeologicznymi, kosztów prac budowlanych, z wyjątkiem prac remontowych, a także kosztów prac konserwatorskich, wraz z pracami wykończeniowymi;

5) budowy i rozbudowy niezbędnej infrastruktury technicznej, w szczególności sieci wodnej, kanalizacyjnej, transportowej, energetycznej, gazowej, deszczowej, telekomunikacyjnej i sieci specjalistycznych;

6) nabycia wartości niematerialnych i prawnych w formie patentów, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, jeżeli wartości niematerialne i prawne spełniają łącznie następujące warunki:

a) będą wykorzystane przez przedsiębiorcę otrzymującego pomoc regionalną wyłącznie w przedsiębiorstwie, na rzecz którego przedsiębiorca otrzymuje pomoc,

b) będą podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami o rachunkowości,

c) będą nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych, przy czym kupujący nie sprawuje kontroli nad sprzedającym w rozumieniu art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz. Urz. UE L 24 z 29.01.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 3, str. 40) ani odwrotnie,

d) będą stanowić aktywa beneficjenta pomocy przez co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorstw – przez co najmniej 3 lata od dnia zakończenia realizacji projektu;

7) wykonania robót związanych z utrzymaniem dróg wodnych, w tym kosztów pogłębienia i oczyszczenia szlaków wodnych, pod warunkiem że są one niezbędne do realizacji projektu;

8) budowy i rozbudowy infrastruktury poprawiającej dostępność obiektów i atrakcji turystycznych, w tym ułatwień dla osób niepełnosprawnych;

9) budowy i rozbudowy infrastruktury towarzyszącej obiektom turystycznym, w tym obiektów małej architektury;

10) nadzoru w imieniu inwestora w zakresie prawidłowości realizacji procesu inwestycyjnego, w tym nadzoru konserwatorskiego i archeologicznego oraz nadzoru nad wykonywaniem robót przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje zawodowe;

11) spłaty przez beneficjenta rat wartości początkowej gruntów, budynków i budowli, należnych z tytułu umowy leasingu do wysokości ich wartości początkowej z dnia zawarcia umowy leasingu, poniesione do dnia zakończenia realizacji projektu, pod warunkiem że umowa leasingu będzie zawarta na okres co najmniej 5 lat, a w przypadku małych lub średnich przedsiębiorstw – co najmniej 3 lat od przewidywanego terminu zakończenia realizacji projektu;

12) spłaty rat wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych należnych z tytułu umowy leasingu, pod warunkiem że spełniają łącznie warunki, o których mowa w pkt 6 lit. b–d, oraz środków trwałych w rozumieniu przepisów o rachunkowości, innych niż określone w pkt 11, należnych z tytułu umowy leasingu prowadzącej do przeniesienia własności tych środków lub wartości na beneficjenta, z wyłączeniem leasingu zwrotnego.

3. W przypadku beneficjentów innych niż małe i średnie przedsiębiorstwa nabywane aktywa muszą być nowe.

4. W przypadku małych i średnich przedsiębiorstw wydatki na nabycie wartości niematerialnych i prawnych są kwalifikowane w całości, natomiast w przypadku pozostałych przedsiębiorstw wydatki na nabycie wartości niematerialnych i prawnych uwzględnia się w wydatkach kwalifikujących się do objęcia pomocą w wysokości nieprzekraczającej 50% wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w ust. 2.

5. W przypadku beneficjenta prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu drogowego i lotniczego do wydatków kwalifikowanych nie zalicza się wydatków na zakup środków transportu i urządzeń transportowych.

6. Cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami o rachunkowości.

7. Wszystkie wydatki kwalifikowane pomniejsza się o podatek od towarów i usług, jeżeli zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług beneficjentowi przysługuje prawo do jego zwrotu lub odliczenia.

§ 8. 1. Prace związane z realizacją inwestycji w przypadku małych i średnich przedsiębiorstw mogą się rozpocząć po dniu zawarcia umowy dotyczącej przygotowania projektu.

2. Za kwalifikowane uznaje się wydatki związane z realizacją inwestycji poniesione po dniu zawarcia umowy dotyczącej przygotowania projektu, z wyłączeniem wydatków opisanych w § 7 ust. 2 pkt 1 i 2, w przypadku których kwalifikowalność rozpoczyna się z dniem 1 października 2007 r.

3. W przypadku dużego przedsiębiorstwa oprócz spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 1, dodatkowo musi ono wykazać spełnienie co najmniej jednego z kryteriów, o których mowa w art. 8 ust. 3 rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych²⁾.

4. Przez rozpoczęcie prac związanych z realizacją inwestycji należy rozumieć podjęcie pierwszego prawnie wiążącego zobowiązania mającego na celu wykonanie prac budowlanych lub zamówienie ruchomych środków trwałych, z wyłączeniem wydatków wchodzących w zakres pomocy de minimis.

§ 9. 1. Intensywność pomocy na inwestycje w części dotyczącej wydatków, o których mowa w § 7 ust. 2, nie może przekroczyć:

1) 50% – na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego;

2) 40% – na obszarach należących do województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego, a w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. – na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;

3)⁶⁾ 30% – na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia określonego w art. 44 ust. 3 zdanie drugie rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych²⁾ – na obszarze należącym do województwa mazowieckiego.

2. Intensywność wsparcia udzielanego małym lub średnim przedsiębiorstwom, z wyłączeniem przedsiębiorstw prowadzących działalność w sektorze transportu, podwyższa się o 20 punktów procentowych w przypadku małego przedsiębiorstwa oraz o 10 punktów procentowych w przypadku średniego przedsiębiorstwa.

3. Pomoc podlega sumowaniu z każdą inną pomocą udzieloną w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikowanych w ramach realizacji tego samego projektu, w tym z pomocą de minimis oraz z pomocą ze środków publicznych uzyskaną na utworzenie nowych miejsc pracy związanych z projektem bez względu na jej formę i źródło pochodzenia, w tym ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej. Łączna wartość pomocy nie może przekroczyć maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego przeznaczenia pomocy w przepisach Unii Europejskiej.

4. Podmiot udzielający pomocy informuje beneficjenta o numerze referencyjnym programu pomocowego.

§ 10. 1. Notyfikacji Komisji Europejskiej podlega pomoc dotycząca dużych projektów inwestycyjnych, w przypadku których całkowita wartość zamierzonej pomocy ze wszystkich źródeł przekracza 75% maksymalnej kwoty pomocy, jaką można przeznaczyć na inwestycje o kosztach kwalifikujących się do objęcia pomocą w wysokości 100 000 000 euro, przy zastosowaniu intensywności pomocy określonej w § 9 ust. 1.

2. Maksymalną wartość regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej na realizację dużego projektu inwestycyjnego oblicza się zgodnie z następującym wzorem:

I = R × (50 000 000 euro + 0,5 × B + 0,34 × C),

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

I – maksymalną wartość pomocy dla dużego projektu inwestycyjnego,

R – intensywność pomocy, o której mowa w § 9 ust. 1 – w zależności od obszaru, na którym ma być zlokalizowana inwestycja,

B – wielkość kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą powyżej równowartości 50 000 000 euro – nieprzekraczającą równowartości 100 000 000 euro,

C – wielkość kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą przekraczającą równowartość 100 000 000 euro.

Rozdział 3

Pomoc de minimis

§ 11. 1. Pomoc de minimis jest udzielana zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str. 5)⁷⁾.

2. Pomoc de minimis nie może być udzielona przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą w zakresie towarowego transportu drogowego na nabycie pojazdów przeznaczonych do takiego transportu.

3. Pomoc de minimis może być przeznaczona na refundację wydatków kwalifikowanych, poniesionych po dniu 1 stycznia 2007 r., związanych z prowadzeniem prac dotyczących:

1) opracowań wchodzących w skład studium wykonalności, oceny oddziaływania na środowisko;

2) przeprowadzania prac studialnych, badań, w tym również geologicznych, archeologicznych, analiz technicznych, a także ekspertyz, w tym również konserwatorskich i archeologicznych;

3) prac projektantów, architektów, rzeczoznawców majątkowych, rzeczoznawców budowlanych, w tym przygotowanie opinii, kosztorysów inwestorskich, koncepcji architektonicznej, dokumentacji budowlanej, dokumentacji wykonawczej, programu funkcjonalno-użytkowego, opracowania map lub szkiców lokalnych sytuujących projekt;

4) oznakowania szlaków turystycznych, w tym kosztów wytyczenia szlaku, projektów organizacji ruchu wraz z niezbędnymi uzgodnieniami, zakupu materiałów oraz wykonania znakowania, opracowania, wydania i dystrybucji materiałów promocyjnych o szlaku;

5) usług w zakresie audytu zewnętrznego w przypadku projektów, w których całkowita wartość dofinansowania przekracza 2 000 000 złotych, o ile przeprowadzenie audytu jest wymagane przez instytucję zarządzającą, obsługi prawnej, opłat administracyjnych, pod warunkiem że są one niezbędne do przygotowania projektu;

6) podatku VAT, który nie może zostać odzyskany przez beneficjenta, w oparciu o przepisy o podatku od towarów i usług;

7) wynagrodzenia wraz z pozapłacowymi kosztami pracy, w tym składkami na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, osób zaangażowanych w przygotowanie i realizację projektu;

8) kosztów delegacji krajowych osób zaangażowanych w realizację projektu;

9) kosztów prowadzenia rachunku bankowego związanego z projektem, wydatków na obsługę instrumentów zabezpieczających realizację umowy o udzielenie pomocy;

10) przeprowadzenia procedury zamówienia publicznego, w tym przygotowania dokumentacji przetargowej oraz publikacji ogłoszeń o zamówieniu publicznym;

11) prowadzenia działań informacyjno-promocyjnych związanych z projektem i z rezultatami projektu, w tym kampanii promocyjnych dotyczących produktów turystycznych będących przedmiotem projektu;

12) kosztów przeprowadzenia badań lub analiz potwierdzających zapotrzebowanie na konkretny produkt turystyczny będący przedmiotem projektu, w tym również adekwatności zaplanowanych działań do potrzeb grupy docelowej;

13) kosztów przeprowadzenia badań efektywności projektu, w tym efektywności działań promocyjnych, jeżeli są rozliczane zgodnie z przepisami o rachunkowości.

4. Pomoc de minimis nie może zostać udzielona beneficjentowi, który w okresie bieżącego roku kalendarzowego oraz w okresie poprzedzających go dwóch lat kalendarzowych otrzymał pomoc de minimis z różnych źródeł i w różnych formach, której wartość brutto łącznie z pomocą de minimis, o którą się ubiega, przekraczałaby równowartość w złotych kwoty 200 000 euro, a w przypadku beneficjenta prowadzącego działalność w sektorze transportu drogowego – równowartość w złotych kwoty 100 000 euro, obliczonych według średniego kursu wymiany walut Narodowego Banku Polskiego w dniu udzielenia pomocy.

5. Wyznacznikiem, czy przedsiębiorca działa w sektorze transportu, jest zamieszczenie działalności prowadzonej przez przedsiębiorcę na liście kodów Polskiej Klasyfikacji Działalności.

6. Łączna wartość pomocy de minimis, jaką uzyskał beneficjent, jest oceniana na podstawie kopii zaświadczeń o uzyskanej pomocy de minimis, które beneficjent jest obowiązany przedłożyć podmiotowi udzielającemu pomocy.

7. Beneficjent jest obowiązany do złożenia oświadczenia o otrzymaniu pomocy de minimis od dnia złożenia wniosku o dofinansowanie lub przedłożenie kopii zaświadczeń, jeżeli beneficjent w tym okresie otrzymał pomoc de minimis z innych źródeł.

8. Po podpisaniu z beneficjentem umowy o udzielenie pomocy podmiot udzielający pomocy jest obowiązany do wystawienia zaświadczenia o udzielonej pomocy de minimis, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404, z późn. zm.⁸⁾).

9. Pomoc de minimis udzielana przedsiębiorcy w odniesieniu do tych samych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą podlega sumowaniu z każdą inną pomocą, w tym pomocą de minimis, bez względu na jej formę i źródło pochodzenia i nie może przekroczyć maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego przeznaczenia pomocy w przepisach Unii Europejskiej.

Rozdział 4

Tryb udzielania pomocy

§ 12. 1. Przedsiębiorca zawiera z podmiotem udzielającym pomocy umowę dotyczącą przygotowania projektu, w której zobowiązuje się do złożenia wniosku o dofinansowanie projektu w określonym terminie.

2. Przedsiębiorca składa wniosek o dofinansowanie projektu do podmiotu udzielającego pomocy, w terminie, o którym mowa w ust. 1.

3. Wniosek o dofinansowanie projektu jest oceniany w oparciu o obowiązujące kryteria dla Działania 6.4 „Inwestycje w produkty turystyczne o znaczeniu ponadregionalnym” Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007–2013, zatwierdzone przez Komitet Monitorujący Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka, 2007–2013.

4. Podmiot udzielający pomocy zawiera umowę o udzielenie pomocy z przedsiębiorcą, którego projekt spełni kryteria, o których mowa w ust. 3.

Rozdział 5

Przepisy końcowe

§ 13.⁹⁾ 1. Regionalna pomoc inwestycyjna może być udzielana do dnia określonego w art. 44 ust. 3 zdanie drugie rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych²⁾.

2. Pomoc de minimis może być udzielana do dnia 30 czerwca 2014 r.

§ 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia¹⁰⁾.

¹⁾ Minister Sportu i Turystyki kieruje działem administracji rządowej – turystyka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Sportu i Turystyki (Dz. U. poz. 1263).

²⁾ Uchylone z dniem 1 lipca 2014 r. na podstawie art. 57 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1).

³⁾ Utraciło moc na podstawie art. 46 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (Dz. Urz. L 354 z 28.12.2013, str. 1), które weszło w życie z dniem 29 grudnia 2013 r.; rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r. z wyjątkiem rozdziału IV i art. 45, które stosuje się od dnia 13 grudnia 2014 r. Art. 4 uchylonego rozporządzenia obowiązywał do dnia 12 grudnia 2014 r.; odesłanie do uchylonego rozporządzenia odczytuje się jako odesłanie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku IV do tego rozporządzenia.

⁴⁾ Rozporządzenie było stosowane do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z art. 14 ust. 3 wymienionego rozporządzenia.

⁵⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 25, z późn. zm.) zostało uchylone z dniem 1 stycznia 2014 r. na podstawie art. 153 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 320).

⁶⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki z dnia 16 grudnia 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego przeznaczenia, warunków i trybu udzielania pomocy publicznej na wspieranie inwestycji w produkty turystyczne o znaczeniu ponadregionalnym w zakresie regionalnej pomocy inwestycyjnej oraz pomocy de minimis w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, 2007–2013 (Dz. U. poz. 1632), które weszło w życie z dniem 31 grudnia 2013 r.

⁷⁾ Rozporządzenie było stosowane do dnia 31 grudnia 2013 r., zgodnie z art. 6 wymienionego rozporządzenia.

⁸⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 93, poz. 585, z 2010 r. Nr 18, poz. 99 oraz z 2011 r. Nr 233, poz. 1381.

⁹⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 6.

¹⁰⁾ Rozporządzenie zostało ogłoszone w dniu 7 lipca 2009 r.