Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 1665

Na podstawie art. 13f ust. 3 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. z 2015 r. poz. 434 i 881) zarządza się, co następuje:

1) 3,50% m/m;

2) 0,50% m/m od dnia 1 stycznia 2020 r.

2. Zawartość siarki w paliwie żeglugowym używanym w granicach obszarów kontroli emisji tlenków siarki (SO_x) określonych w załączniku VI do Konwencji MARPOL na statku o polskiej przynależności nie może przekraczać 0,10% m/m.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do paliw żeglugowych używanych na statku o polskiej przynależności stosującym zatwierdzone metody redukcji emisji dwutlenku siarki.

4. Do dnia 1 stycznia 2020 r. zawartość siarki w paliwie żeglugowym używanym w strefach kontroli zanieczyszczeń znajdujących się poza granicami obszarów kontroli emisji tlenków siarki (SO_x) określonych w załączniku VI do Konwencji MARPOL na statku pasażerskim o polskiej przynależności wykonującym regularne rejsy do lub z portów państw członkowskich Unii Europejskiej nie może przekraczać 1,50% m/m.

5. W przypadku stosowania zatwierdzonych metod redukcji emisji dwutlenku siarki nie jest dozwolone używanie na statku o polskiej przynależności paliw żeglugowych o zawartości siarki przekraczającej 3,5% m/m, chyba że stosowane zatwierdzone metody redukcji emisji dwutlenku siarki działają w systemach zamkniętych.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do paliw żeglugowych używanych na statku przebywającym w polskich obszarach morskich stosującym zatwierdzone metody redukcji emisji dwutlenku siarki.

3. W przypadku stosowania zatwierdzonych metod redukcji emisji dwutlenku siarki nie jest dozwolone używanie na statku przebywającym w polskich obszarach morskich paliw żeglugowych o zawartości siarki przekraczającej 3,5% m/m, chyba że stosowane zatwierdzone metody redukcji emisji dwutlenku siarki działają w systemach zamkniętych.

2. Zawartość siarki w oleju napędowym żeglugowym (Marine Gas Oil – MGO) oznaczającym paliwo żeglugowe, którego lepkość i gęstość mieszczą się w zakresach lepkości oraz gęstości zdefiniowanych dla klas DMX, DMA i DMZ w tabeli I PN-ISO 8217 „Przetwory naftowe – Paliwa (klasa F) – Specyfikacje paliw żeglugowych”, używanym lub wprowadzanym do obrotu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej nie może przekraczać 0,10% m/m.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do paliw żeglugowych używanych na statku, który:

1) zgodnie z opublikowanym rozkładem rejsów cumuje w porcie krócej niż dwie godziny;

2) podczas cumowania w porcie:

a) wyłącza wszystkie silniki i pobiera energię elektryczną z nabrzeża,

b) stosuje dla wszystkich pracujących silników zatwierdzone metody redukcji emisji dwutlenku siarki.

2. Zawartość siarki w paliwie żeglugowym na statkach, o których mowa w ust. 1, oznacza się na podstawie próbek paliwa pobranych w sposób określony w Decyzji Wykonawczej Komisji (UE) 2015/253 z dnia 16 lutego 2015 r. ustanawiającej zasady dotyczące pobierania próbek i sprawozdawczości na podstawie dyrektywy Rady 1999/32/WE w zakresie zawartości siarki w paliwach żeglugowych (Dz. Urz. UE L 41 z 17.02.2015, str. 55).

Minister Infrastruktury i Rozwoju: M. Wasiak

¹⁾ Minister Infrastruktury i Rozwoju kieruje działem administracji rządowej - gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury i Rozwoju (Dz. U. poz. 1257).

²⁾ Przepisy niniejszego rozporządzenia dokonują w zakresie swojej regulacji wdrożenia postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/33/UE z dnia 21 listopada 2012 r. zmieniającej dyrektywę Rady 1999/32/WE w zakresie zawartości siarki w paliwach żeglugowych (Dz. Urz. UE L 327 z 27.11.2012, str. 1).