Dziennik Ustaw - rok 2017 poz. 427

Na podstawie art. 140 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 88, 244 i 379) zarządza się, co następuje:

1) rodzaje broni palnej przysługującej Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, Zastępcy Szefa Krajowej Administracji Skarbowej oraz funkcjonariuszom Służby Celno-Skarbowej, zwanym dalej „osobami uprawnionymi”;

2) kryteria i tryb przydziału broni palnej, normy uzbrojenia oraz sposób jej magazynowania, przechowywania i zapewniania właściwego stanu technicznego;

3) normy wyposażenia niezbędnego do wykonywania czynności służbowych, zasady jego przyznawania i użytkowania;

4) warunki przyznawania środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2, 5, 7, 9 i 11, pkt 12 lit. a, pkt 13, 17 i 18, pkt 19 z wyłączeniem materiałów wybuchowych i pkt 20 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. poz. 628, z późn. zm.²⁾).

1) bojowa:

a) pistolet,

b) rewolwer,

c) strzelba,

d) pistolet maszynowy,

e) karabin,

f) karabinek,

g) karabin maszynowy;

2) alarmowa i sygnałowa;

3) do miotania pocisków treningowych.

2. Normę uzbrojenia stanowi broń palna bojowa wraz z przeznaczoną do niej amunicją.

3. Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej oraz Zastępcy Szefa Krajowej Administracji Skarbowej może być przydzielona broń palna, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i b.

4. Broń palna wskazana w ust. 1 pkt 1 lit. c–g oraz pkt 2 i 3 może być przydzielona tylko funkcjonariuszowi, któremu została przydzielona broń palna określona w ust. 1 pkt 1 lit. a i b.

1) uzyskał pozytywny wynik badania psychologicznego, o którym mowa w art. 177 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej, zwanej dalej „ustawą”;

2) odbył szkolenia w zakresie:

a) budowy i działania broni palnej,

b) zasad użycia lub wykorzystania broni palnej,

c) zasad noszenia broni palnej oraz jej przechowywania,

d) przypadków uzasadniających użycie lub wykorzystanie broni palnej,

e) postępowania w przypadku użycia lub wykorzystania broni palnej

– udokumentowane zaświadczeniem o ich pozytywnym ukończeniu.

2. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się również do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej i Zastępcy Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.

3. Osobie uprawnionej może być przydzielony tylko taki rodzaj broni palnej, jaki był objęty szkoleniem.

1) ministra właściwego do spraw finansów publicznych – w przypadku Szefa Krajowej Administracji Skarbowej;

2) Szefa Krajowej Administracji Skarbowej – w przypadku Zastępcy Szefa Krajowej Administracji Skarbowej albo funkcjonariusza pełniącego służbę w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych;

3) dyrektora izby administracji skarbowej – w przypadku funkcjonariusza pełniącego służbę w podległych jednostkach organizacyjnych.

2. W uzasadnionych przypadkach, po uzyskaniu pisemnej zgody osoby, która dokonała przydziału broni palnej, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a i b, może być ona przechowywana wraz z amunicją w:

1) miejscu zamieszkania osoby uprawnionej, w sejfie lub skrytce z co najmniej jednym zamkiem atestowanym, przystosowanych do przechowywania broni palnej i trwale przymocowanych do ściany lub posadzki lokalu mieszkalnego;

2) pomieszczeniu służbowym, w przydzielonej osobie uprawnionej do indywidualnego użytku szafie metalowej lub sejfie, spełniających wymagania do przechowywania broni palnej.

1) broń palną przechowuje się w sposób uniemożliwiający dostęp do niej osób nieuprawnionych;

2) przed udaniem się na urlop, leczenie, wyjazd lub w innych okolicznościach powodujących brak nadzoru nad bronią palną osoba uprawniona zdaje broń wraz z amunicją do magazynu broni.

2. Organ Krajowej Administracji Skarbowej po uzgodnieniu, w formie porozumienia, z jednostkami organizacyjnymi podległymi ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych lub przez niego nadzorowanymi albo z innym organem może korzystać z magazynu broni prowadzonego przez te jednostki albo organ.

1) być zorganizowany w sposób umożliwiający dostęp wyłącznie osobom upoważnionym;

2) znajdować się w budynku murowanym, będącym pod całodobową uzbrojoną ochroną lub wyposażonym w urządzenia sygnalizacyjne (alarmowe) połączone z uzbrojoną formacją, w której pełniony jest całodobowy dyżur;

3) posiadać drzwi wyposażone w co najmniej dwa zamki, w tym jeden atestowany, lub drzwi metalowe antywłamaniowe atestowane;

4) w przypadku pomieszczenia wyposażonego w okna, posiadać co najmniej jedno z następujących zabezpieczeń: krata, siatka, żaluzja antywłamaniowa lub szyby o podwyższonej odporności na przebicie i rozbicie.

2. Amunicję przechowuje się w pudełkach lub pojemnikach, ułożoną w sposób uniemożliwiający przypadkowe uderzenie w spłonkę naboju.

2. Broń palna podlega okresowym przeglądom stanu technicznego przewidzianym przez producenta. W przypadku stwierdzenia uszkodzenia broni palnej jej naprawa i dokonywanie przeróbek mogą być przeprowadzone wyłącznie przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje zawodowe.

2. Wyposażenie, o którym mowa w ust. 1, jest przyznawane na polecenie kierownika komórki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę.

3. Wyposażenie, o którym mowa w ust. 1, powinno być użytkowane zgodnie z przeznaczeniem.

2. Środki higieny osobistej przyznaje się funkcjonariuszowi wykonującemu zadania służbowe powodujące intensywne brudzenie lub gdy charakter wykonywanych zadań ze względów higieniczno-sanitarnych wymaga ich przydzielenia.

3. Do przyznawania środków ochrony indywidualnej stosuje się przepisy działu dziesiątego rozdziału IX ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, 2138 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 60).

2. Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej oraz Zastępcy Szefa Krajowej Administracji Skarbowej mogą zostać przyznane środki przymusu bezpośredniego określone w art. 12 ust. 1 pkt 2 i 7, pkt 12 lit. a i pkt 13 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej.

1) przypadków uzasadniających użycie lub wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego,

2) sposobu użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego,

3) zasad postępowania po użyciu lub wykorzystaniu środków przymusu bezpośredniego

– udokumentowane zaświadczeniem o jego pozytywnym ukończeniu.

1) uzyskał pozytywny wynik badań psychologicznego i psychofizjologicznego, o których mowa w art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1799 i 1948) lub w art. 42i ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 720, 1165 i 2261);

2) odbył szkolenia lub przeszkolenia dla funkcjonariuszy celnych albo pracowników wyodrębnionych komórek organizacyjnych kontroli skarbowej, zgodnie z dotychczasowymi przepisami, w zakresie:

a) budowy i działania, zasad noszenia i przechowywania, użycia lub wykorzystania oraz postępowania w przypadku użycia lub wykorzystania broni palnej,

b) przepisów dotyczących użycia i zasad bezpiecznego obchodzenia się z bronią palną oraz praktycznego posługiwania się bronią palną

– udokumentowane zaświadczeniem o ich pozytywnym ukończeniu.

2. Środki przymusu bezpośredniego mogą być przyznane funkcjonariuszowi, który przed dniem 1 marca 2017 r. odbył szkolenia dla funkcjonariuszy celnych albo pracowników wyodrębnionych komórek organizacyjnych kontroli skarbowej, zgodnie z dotychczasowymi przepisami, w zakresie:

1) sposobu użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego,

2) zasad postępowania po użyciu lub wykorzystaniu środków przymusu bezpośredniego

– udokumentowane zaświadczeniem o ich pozytywnym ukończeniu.

Minister Rozwoju i Finansów: wz. W. Janczyk

¹⁾ Minister Rozwoju i Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 września 2016 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju i Finansów (Dz. U. poz. 1595).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1165, z 2014 r. poz. 24 i 1199 oraz z 2016 r. poz. 904, 1948 i 2149.

³⁾ Zakres spraw regulowany niniejszym rozporządzeniem był poprzednio uregulowany:

1) rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 12 lipca 2013 r. w sprawie przydziału broni palnej oraz jej magazynowania, przechowywania i zapewniania właściwego stanu technicznego (Dz. U. poz. 868), które w zakresie dotyczącym broni palnej traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 256 pkt 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 379);

2) rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 12 lipca 2013 r. w sprawie warunków przyznawania funkcjonariuszom celnym środków przymusu bezpośredniego (Dz. U. poz. 867), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 256 pkt 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej;

3) rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 27 maja 2004 r. w sprawie broni służbowej i umundurowania pracowników kontroli skarbowej (Dz. U. poz. 1454), które w zakresie dotyczącym broni służbowej i wyposażenia niezbędnego do wykonywania czynności służbowych traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 256 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów
z dnia 24 lutego 2017 r. (poz. 427)

NORMY WYPOSAŻENIA NIEZBĘDNEGO DO WYKONYWANIA CZYNNOŚCI SŁUŻBOWYCH PRZEZ FUNKCJONARIUSZA SŁUŻBY CELNO-SKARBOWEJ

1. Środki ochrony indywidualnej i wyposażenie taktyczne

2. Sprzęt specjalistyczny

3. Sprzęt sportowy

4. Środki higieny osobistej

Uwaga: symbol dz. oznacza „do zużycia”.