REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2019 poz. 1285

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA1)

z dnia 19 czerwca 2019 r.

w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 31d ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1510, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:

§ 1. [Zakres regulacji]

Rozporządzenie określa:

1) wykaz oraz warunki realizacji świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień, zwanych dalej „świadczeniami gwarantowanymi”;

2) poziom finansowania przejazdu środkami transportu sanitarnego w przypadkach niewymienionych w art. 41 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zwanej dalej „ustawą”.

§ 2. [Definicje]

Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) instruktor terapii uzależnień – osobę, która posiada kwalifikacje instruktora terapii uzależnień, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2019 r. poz. 852) lub w przepisach wydanych na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2018 r. poz. 2137 i 2244 oraz z 2019 r. poz. 730);

2) lekarz specjalista – lekarza, który posiada specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w określonej dziedzinie medycyny;

3) lekarz w trakcie specjalizacji:

a) w przypadku świadczeń gwarantowanych realizowanych w warunkach stacjonarnych – lekarza, który rozpoczął specjalizację z psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2019 r. poz. 537, 577 i 730),

b) w przypadku świadczeń gwarantowanych realizowanych w warunkach ambulatoryjnych i dziennych – lekarza, który ukończył co najmniej pierwszy rok specjalizacji z psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty;

4) logopeda – osobę, która:

a) uzyskała tytuł specjalisty w dziedzinie neurologopedii lub surdologopedii lub

b) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. i ukończyła studia wyższe w zakresie logopedii obejmujące co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii i uzyskała tytuł licencjata lub magistra, lub

c) ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii obejmujące co najmniej 600 godzin kształcenia w zakresie logopedii, lub

d) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1998 r. i ukończyła studia wyższe na kierunku albo w specjalności logopedia obejmujące co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii i uzyskała tytuł licencjata lub magistra, lub

e) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1998 r. i ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii obejmujące co najmniej 600 godzin kształcenia w zakresie logopedii, lub

f) rozpoczęła przed dniem 31 grudnia 1998 r. i ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii;

5) osoba prowadząca psychoterapię – osobę, która spełnia łącznie następujące warunki:

a) posiada tytuł zawodowy lekarza lub tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa, lub magistra po ukończeniu studiów na kierunku psychologii, pedagogiki, resocjalizacji, socjologii albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. z 2019 r. poz. 1026),

b) ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzone metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii psychodynamicznej, poznawczo-behawioralnej lub systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin albo przed 2007 r. ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia,

c) posiada zaświadczenie poświadczające odbycie szkolenia wymienionego w lit. b, zakończonego egzaminem przeprowadzonym przez komisję zewnętrzną wobec podmiotu kształcącego, w skład której nie wchodzą przedstawiciele podmiotu kształcącego, w szczególności powołaną przez stowarzyszenia wydające certyfikaty psychoterapeuty, zwane dalej „certyfikatem psychoterapeuty”;

6) osoba prowadząca terapię zajęciową – osobę, która:

a) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. studia wyższe w zakresie terapii zajęciowej obejmujące co najmniej 2000 godzin kształcenia w grupie treści podstawowych i kierunkowych obejmujących wiedzę z zakresu teorii technik terapeutycznych i uzyskała co najmniej tytuł licencjata lub

b) ukończyła studia wyższe na kierunku lub w specjalności terapia zajęciowa obejmujące co najmniej 3000 godzin kształcenia, w tym 2000 godzin w grupie treści podstawowych i kierunkowych obejmujących wiedzę z zakresu teorii technik terapeutycznych, i uzyskała tytuł licencjata, lub

c) ukończyła szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy terapeuty zajęciowego lub dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe w zawodzie terapeuty zajęciowego, lub

d) ukończyła przed dniem wejścia w życie rozporządzenia szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy w zawodzie instruktor terapii zajęciowej, lub

e) ukończyła przed dniem 1 października 2011 r. studia wyższe w specjalności terapia zajęciowa obejmujące co najmniej 1665 godzin kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu terapeuty zajęciowego i uzyskała tytuł licencjata, lub

f) ma inne wykształcenie, jeżeli uzyskała pozytywną opinię kierownika ośrodka prowadzącego terapię zajęciową dla chorych psychicznie, po co najmniej rocznej praktyce w zakresie terapii zajęciowej w ośrodku prowadzącym terapię zajęciową dla chorych psychicznie;

7) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – osobę, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień, posiadającą status osoby uczestniczącej w programie szkoleniowym dla instruktora terapii uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem wydanym odpowiednio przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii;

8) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – osobę, która spełnia łącznie następujące warunki:

a) posiada tytuł zawodowy lekarza lub tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa, lub magistra po ukończeniu studiów na kierunku psychologii, pedagogiki, resocjalizacji, socjologii albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów,

b) posiada status osoby uczestniczącej co najmniej dwa lata w podyplomowym szkoleniu w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzonym metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii psychodynamicznej, poznawczo-behawioralnej lub systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin albo przed 2007 r. ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia,

c) posiada zaświadczenie wydane przez podmiot prowadzący kształcenie oraz pracująca pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat psychoterapeuty;

9) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – osobę, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu psychoterapii uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień oraz posiada status osoby uczestniczącej w programie szkoleniowym w zakresie specjalisty psychoterapii uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem wydanym odpowiednio przez Państwową Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii;

10) pedagog specjalny – osobę, która ukończyła studia wyższe w zakresie pedagogiki specjalnej i uzyskała tytuł licencjata lub magistra, lub osobę, która rozpoczęła przed dniem 1 października 2012 r. studia wyższe na kierunku pedagogika specjalna i uzyskała tytuł licencjata lub magistra;

11) pielęgniarka – pielęgniarkę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 576 i 577);

12) psycholog – psychologa w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów;

13) psycholog kliniczny – psychologa, który przed wejściem w życie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2002 r. w sprawie uzyskiwania tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia (Dz. U. poz. 1419 oraz z 2008 r. poz. 1312) ukończył specjalizację I stopnia w dziedzinie psychologii klinicznej;

14) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna – psychologa, który ukończył co najmniej pierwszy rok specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna;

15) specjalista psychologii klinicznej – psychologa, który uzyskał tytuł specjalisty w dziedzinie psychologii klinicznej w sposób określony w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2002 r. w sprawie uzyskiwania tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia albo zgodnie z § 35 tego rozporządzenia zachował tytuł specjalisty II stopnia z psychologii klinicznej;

16) specjalista psychoterapii uzależnień – osobę, która posiada kwalifikacje specjalisty terapii uzależnień, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, lub posiada kwalifikacje specjalisty psychoterapii uzależnień, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi;

17) świadczenia terapeutyczne – działania służące korekcie zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania oraz usuwaniu przyczyn i objawów tych zaburzeń, obejmujące w szczególności profilaktykę, diagnostykę, leczenie, pielęgnację i rehabilitację;

18) terapeuta środowiskowy – osobę, która posiada co najmniej wykształcenie średnie i ukończyła szkolenie z zakresu terapii środowiskowej określone w zatwierdzonym przez ministra właściwego do spraw zdrowia ramowym programie szkolenia z zakresu terapii środowiskowej, lub osobę, która posiada wiedzę i umiejętności w zakresie terapii środowiskowej osób z zaburzeniami psychicznymi potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez kierownika podmiotu leczniczego, w którym wykonuje obowiązki na stanowisku terapeuty środowiskowego;

19) turnus rehabilitacyjny – zorganizowany, trwający nie dłużej niż 14 dni, pobyt poza miejscem udzielania świadczeń gwarantowanych, obejmujący leczenie i intensywną rehabilitację osób z zaburzeniami psychicznymi i ze znacznym stopniem nieprzystosowania społecznego lub dla osób uzależnionych w ramach określonego programu terapeutycznego.

§ 3. [Realizowanie świadczeń gwarantowanych]

Świadczenia gwarantowane są realizowane w warunkach:

1) stacjonarnych:

a) psychiatrycznych,

b) leczenia uzależnień,

c) w izbie przyjęć;

2) dziennych:

a) psychiatrycznych,

b) leczenia uzależnień;

3) ambulatoryjnych:

a) psychiatrycznych i leczenia środowiskowego (domowego),

b) leczenia uzależnień.

§ 4. [Wykaz świadczeń gwarantowanych]

1. Wykaz świadczeń gwarantowanych, o których mowa w § 3 pkt 1 lit. a, oraz warunki ich realizacji określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Wykaz świadczeń gwarantowanych, o których mowa w § 3 pkt 1 lit. b, oraz warunki ich realizacji określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

3. Wykaz świadczeń gwarantowanych, o których mowa w § 3 pkt 1 lit. c, oraz warunki ich realizacji określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

4. Wykaz świadczeń gwarantowanych, o których mowa w § 3 pkt 2 lit. a, oraz warunki ich realizacji określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

5. Wykaz świadczeń gwarantowanych, o których mowa w § 3 pkt 2 lit. b, oraz warunki ich realizacji określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

6. Wykaz świadczeń gwarantowanych, o których mowa w § 3 pkt 3 lit. a, oraz warunki ich realizacji określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.

7. Wykaz świadczeń gwarantowanych, o których mowa w § 3 pkt 3 lit. b, oraz warunki ich realizacji określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.

§ 5. [Udzielanie świadczeń gwarantowanych]

Świadczenia gwarantowane są udzielane zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, z wykorzystaniem metod diagnostyczno-terapeutycznych innych niż stosowane w medycynie niekonwencjonalnej, ludowej lub orientalnej.

§ 6. [Zakres świadczeń gwarantowanych w § 3 pkt 1]

Świadczenia gwarantowane, o których mowa w § 3 pkt 1, obejmują:

1) świadczenia terapeutyczne;

2) programy terapeutyczne;

3) niezbędne badania diagnostyczne;

4) konsultacje specjalistyczne;

5) leki;

6) wyroby medyczne, w tym wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi;

7) wyżywienie, z zastrzeżeniem art. 18 ustawy;

8) działania edukacyjno-konsultacyjne dla rodzin.

§ 7. [Zakres świadczeń gwarantowanych w § 3 pkt 2]

Świadczenia gwarantowane, o których mowa w § 3 pkt 2, obejmują:

1) świadczenia terapeutyczne;

2) programy terapeutyczne;

3) niezbędne badania diagnostyczne;

4) leki;

5) wyżywienie;

6) działania edukacyjno-konsultacyjne dla rodzin.

§ 8. [Zakres świadczeń gwarantowanych w § 3 pkt 3]

Świadczenia gwarantowane, o których mowa w § 3 pkt 3, obejmują:

1) świadczenia terapeutyczne;

2) niezbędne badania diagnostyczne;

3) leki niezbędne w stanach nagłych;

4) działania edukacyjno-konsultacyjne dla rodzin.

§ 9. [Turnus rehabilitacyjny]

1. Dla osób z zaburzeniami psychicznymi i ze znacznym stopniem nieprzystosowania społecznego lub dla osób uzależnionych może być realizowany turnus rehabilitacyjny, nie częściej niż raz na 12 miesięcy, w ramach:

1) świadczeń psychiatrycznych dla dorosłych, rehabilitacji psychiatrycznej oraz leczenia zaburzeń nerwicowych u dorosłych oraz dzieci i młodzieży, realizowanych w warunkach stacjonarnych psychiatrycznych;

2) świadczeń rehabilitacyjnych dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych oraz świadczeń rehabilitacji dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych ze współistniejącymi zaburzeniami psychotycznymi, realizowanych w warunkach stacjonarnych leczenia uzależnień;

3) świadczeń gwarantowanych, realizowanych w warunkach dziennych psychiatrycznych;

4) świadczeń gwarantowanych terapii uzależnienia, realizowanych w warunkach dziennych leczenia uzależnień, terapii uzależnienia od alkoholu, terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych;

5) świadczeń gwarantowanych psychiatrycznych ambulatoryjnych dla dorosłych oraz dzieci i młodzieży, leczenia nerwic oraz świadczeń gwarantowanych dla osób z autyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju, realizowanych w warunkach ambulatoryjnych psychiatrycznych i leczenia środowiskowego (domowego);

6) świadczeń gwarantowanych terapii uzależnienia, realizowanych w warunkach ambulatoryjnych leczenia uzależnień, terapii uzależnienia od alkoholu, terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych, programu substytucyjnego.

2. Warunkiem realizacji turnusu rehabilitacyjnego jest przedstawienie przez świadczeniodawcę Narodowemu Funduszowi Zdrowia:

1) programu psychoterapeutycznego;

2) opinii właściwego państwowego inspektora sanitarnego o spełnieniu wymogów sanitarno-epidemiologicznych w pomieszczeniach, w których będą realizowane świadczenia w ramach turnusu rehabilitacyjnego;

3) wykazu osób uczestniczących;

4) terminu turnusu rehabilitacyjnego;

5) wykazu personelu realizującego świadczenia.

§ 10. [Opieka lekarska i pielęgniarska]

1. Świadczeniodawca udzielający świadczeń gwarantowanych, o których mowa w § 3 pkt 1:

1) lit. a, dla dorosłych lub dla dzieci i młodzieży,

2) lit. b, w zakresie leczenia alkoholowych zespołów abstynencyjnych (detoksykacji) albo leczenia zespołów abstynencyjnych po substancjach psychoaktywnych (detoksykacji)

– zapewnia całodobową opiekę lekarską i pielęgniarską we wszystkie dni tygodnia w szpitalach w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 2190 i 2219 oraz z 2019 r. poz. 492, 730 i 959).

2. Liczba i kwalifikacje pracowników niezbędnych dla zapewnienia opieki lekarskiej są ustalane przez świadczeniodawcę, z uwzględnieniem:

1) specyfiki intensywności opieki sprawowanej nad pacjentami, w tym z uwzględnieniem konieczności zapewnienia odpowiedniej opieki nad pacjentami, o których mowa w art. 23, art. 24 i art. 28 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1878 oraz z 2019 r. poz. 730);

2) liczby i bieżącego wykorzystania łóżek lub miejsc;

3) wielkości i warunków lokalowych komórek organizacyjnych.

§ 11. [Kompetencje świadczeniodawcy udzielającego świadczeń gwarantowanych]

Świadczeniodawca udzielający świadczeń gwarantowanych, o których mowa w § 3 pkt 3 lit. a, dostosowując realizację świadczeń gwarantowanych do potrzeb zdrowotnych świadczeniobiorców, może realizować:

1) świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dorosłych określone w lp. 1 załącznika nr 6 do rozporządzenia bez porady psychologicznej diagnostycznej lub bez porady psychologicznej, lub bez sesji psychoterapii indywidualnej, lub bez sesji psychoterapii rodzinnej, lub bez sesji psychoterapii grupowej lub

2) świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dzieci i młodzieży określone w lp. 2 załącznika nr 6 do rozporządzenia bez porady kompleksowo-konsultacyjnej dla osób z autyzmem dziecięcym lub bez programu terapeutyczno-rehabilitacyjnego dla osób z autyzmem dziecięcym, lub

3) leczenie środowiskowe (domowe) określone w lp. 8 załącznika nr 6 do rozporządzenia bez sesji psychoterapii indywidualnej lub bez sesji psychoterapii rodzinnej, lub bez sesji psychoterapii grupowej.

§ 12. [Finansowanie przejazdów środkami transportu sanitarnego]

Przejazd środkami transportu sanitarnego w przypadkach niewymienionych w art. 41 ust. 1 i 2 ustawy jest finansowany w 40% ze środków publicznych w przypadku:

1) chorób krwi i narządów krwiotwórczych,

2) chorób nowotworowych,

3) chorób oczu,

4) chorób przemiany materii,

5) chorób psychicznych i zaburzeń zachowania,

6) chorób skóry i tkanki podskórnej,

7) chorób układu krążenia,

8) chorób układu moczowo-płciowego,

9) chorób układu nerwowego,

10) chorób układu oddechowego,

11) chorób układu ruchu,

12) chorób układu trawiennego,

13) chorób układu wydzielania wewnętrznego,

14) chorób zakaźnych i pasożytniczych,

15) urazów i zatruć,

16) wad rozwojowych wrodzonych, zniekształceń i aberracji chromosomowych

– gdy ze zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego wynika, że świadczeniobiorca jest zdolny do samodzielnego poruszania się bez stałej pomocy innej osoby, ale wymaga przy korzystaniu ze środków transportu publicznego pomocy innej osoby lub środka transportu publicznego dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych.

§ 13. [Świadczenia udzielane przez personel pielęgniarski]

Świadczeniodawcy udzielający świadczeń w warunkach stacjonarnych psychiatrycznych, stacjonarnych leczenia uzależnień, dziennych psychiatrycznych, dziennych leczenia uzależnień są obowiązani w okresie do dnia 31 grudnia 2020 r. zapewnić:

1) równoważnik etatów pielęgniarek o odpowiednich kwalifikacjach w odniesieniu do świadczeń gwarantowanych określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, załączniku nr 2 do rozporządzenia w lp. 1–11 i 14 oraz w załączniku nr 4 do rozporządzenia;

2) personel pielęgniarski wraz z równoważnikiem etatów pielęgniarek o odpowiednich kwalifikacjach w odniesieniu do świadczeń gwarantowanych określonych w załączniku nr 5 do rozporządzenia.

§ 14. [Przepisy uchylone]

Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień (Dz. U. poz. 1386 i 1610).

§ 15. [Wejście w życie]

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Zdrowia: wz. J. Szczurek-Żelazko


1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. poz. 95).

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2018 r. poz. 1515, 1532, 1544, 1552, 1669, 1925, 2192 i 2429 oraz z 2019 r. poz. 60, 303, 399, 447, 730, 752 i 1078.

Załącznik 1. [WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH STACJONARNYCH PSYCHIATRYCZNYCH ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI]

Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia
z dnia 19 czerwca 2019 r. (poz. 1285)

Załącznik nr 1

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH STACJONARNYCH PSYCHIATRYCZNYCH ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI

Lp.

Nazwa i zakres świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Wskazanie do realizacji świadczenia gwarantowanego zgodnie z Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD – 10

1

2

3

4

1

Świadczenia psychiatryczne dla dorosłych obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, w szczególności psychotycznymi, powyżej 18 roku życia.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) psycholog albo osoba prowadzącą psychoterapię, lub osoba ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) osoba prowadzącą terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,5 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00-F99).

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

2

Świadczenia psychiatryczne dla dzieci i młodzieży obejmujące diagnostykę i leczenie dzieci i młodzieży objętych obowiązkiem szkolnym i obowiązkiem nauki oraz kształcących się w szkołach ponadpodstawowych do ich ukończenia.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu; w przypadku realizacji świadczenia w oddziale z liczbą łóżek mniejszą niż 32 łóżka* – równoważnik co najmniej części wymiaru etatu proporcjonalnie do liczby łóżek w oddziale;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu; w przypadku realizacji świadczenia w oddziale z liczbą łóżek mniejszą niż 16 łóżek* – równoważnik co najmniej części wymiaru etatu proporcjonalnie do liczby łóżek w oddziale;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 10 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 60 łóżek*;

5) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,5 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00-F99).

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

3

Świadczenia psychiatryczne dla chorych somatycznie obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, zwłaszcza psychotycznymi, powyżej 18 roku życia, u których jest konieczna jednoczesna diagnostyka i leczenie towarzyszących schorzeń somatycznych lub leczenie gruźlicy oraz innych towarzyszących chorób zakaźnych.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1/2 etatu przeliczeniowego – na 60 łóżek*;

5) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,6 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00-F99) z towarzyszącymi im chorobami somatycznymi oraz chorobami zakaźnymi (A15-A19).

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

4

Świadczenia psychiatryczne dla przewlekle chorych obejmujące leczenie chorych na przewlekłe lub oporne na terapię zaburzenia psychiczne, w szczególności psychotyczne.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,5 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub opieki długoterminowej lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub opieki długoterminowej, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub opieki długoterminowej, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub opieki długoterminowej.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00-F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29), z wyłączeniem ostrych i przemijających zaburzeń psychotycznych (F23); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39);

Upośledzenie umysłowe (F70-F79) o przewlekłym przebiegu leczenia.

5

Świadczenia psychogeriatryczne obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, w szczególności zaburzeniami procesów poznawczych, powyżej 60 roku życia. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się hospitalizację pacjentów w wieku poniżej 60 roku życia.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1/2 etatu przeliczeniowego – na 60 łóżek*;

5) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,6 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub geriatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub geriatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub geriatrycznego, lub w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub geriatrycznego.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00-F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39).

6

Świadczenia rehabilitacji psychiatrycznej obejmujące wczesną lub późną rehabilitację osób z zaburzeniami psychicznymi, w szczególności psychotycznymi, w wieku od 18 roku życia, leczonych z powodu utrwalonych zaburzeń funkcjonowania życiowego lub znacznego ryzyka powstania takich zaburzeń.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,5 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00-F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39);

Upośledzenie umysłowe (F70-F79);

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84);

Zaburzenie psychiczne, inaczej nieokreślone (F99).

7

Leczenie zaburzeń nerwicowych dla dorosłych obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami nerwicowymi, osobowości i zachowania.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*;

4) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,4 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40-F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50-F59);

Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60-F69).

8

Leczenie zaburzeń nerwicowych dla dzieci i młodzieży obejmujące diagnostykę i leczenie dzieci i młodzieży z zaburzeniami nerwicowymi, osobowości i zachowania.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej – równoważnik 1 etatu; w przypadku realizacji świadczenia w oddziale z liczbą łóżek mniejszą niż 32 łóżka* – równoważnik co najmniej części wymiaru etatu proporcjonalnie do liczby łóżek w oddziale;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

5) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,4 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego.

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40-F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50-F59), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych związanych z porodem (F53);

Specyficzne zaburzenia mowy i języka (F80);

Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych (F81);

Specyficzne zaburzenia rozwoju funkcji motorycznych (F82);

Mieszane specyficzne zaburzenia rozwojowe (F83);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90-F98).

9

Świadczenia psychiatrii sądowej w warunkach podstawowego zabezpieczenia obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, wobec których jest wykonywany środek zabezpieczający, o którym mowa art. 93a § 1 pkt 2, 3 i 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1600, z późn. zm.).

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek* lub osoby, o których mowa w pkt 1, 2, 4 – 7, posiadające uprawnienia psychologa;

4) osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,5 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego;

7) specjalista psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu, lub osoby o których mowa w pkt 1 – 6, posiadające uprawnienia specjalisty psychoterapii uzależnień.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00-F99).

10

Świadczenia psychiatrii sądowej w warunkach wzmocnionego zabezpieczenia obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, wobec których jest wykonywany środek zabezpieczający, o którym mowa w art. 93a § 1 pkt 2, 3 i 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, lub psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,5 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego;

7) specjalista psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu, lub osoby o których mowa w pkt. 1- 6, posiadające uprawnienia specjalisty psychoterapii uzależnień.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00-F99).

11

Świadczenia psychiatrii sądowej w warunkach wzmocnionego zabezpieczenia dla nieletnich obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, wobec których jest wykonywany środek leczniczy, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 82 § 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2018 r. poz. 969).

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, lub psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,5 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego;

7) specjalista psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu, lub osoby, o których mowa w pkt 1- 6, posiadające uprawnienia specjalisty psychoterapii uzależnień.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00-F99).

12

Świadczenia opiekuńczo-lecznicze psychiatryczne dla dorosłych obejmujące opiekę, pielęgnację i rehabilitację oraz leczenie chorych ze znacznymi i utrwalonymi zaburzeniami zachowania, którym nie można zapewnić opieki w innych warunkach.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 160 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki – w przypadku dorosłych – równoważnik 0,5 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub opieki długoterminowej lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub opieki długoterminowej, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub opieki długoterminowej, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub opieki długoterminowej.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00-F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39);

Upośledzenie umysłowe (F70-F79).

13

Świadczenia opiekuńczo-lecznicze psychiatryczne dla dzieci i młodzieży obejmujące opiekę, pielęgnację i rehabilitację oraz leczenie chorych ze znacznymi i utrwalonymi zaburzeniami zachowania, którym nie można zapewnić opieki w innych warunkach.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu; w przypadku realizacji świadczenia w oddziale z liczbą łóżek mniejszą niż 80 łóżek *– równoważnik co najmniej części wymiaru etatu proporcjonalnie do liczby łóżek w oddziale;

2) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 160 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 26 łóżek*;

5) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,5 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00-F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39);

Upośledzenie umysłowe (F70-F79);

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84) o przewlekłym przebiegu.

14

Świadczenia pielęgnacyjno-opiekuńcze psychiatryczne dla dorosłych obejmujące opiekę, pielęgnację i rehabilitację oraz leczenie chorych ze znacznymi i utrwalonymi zaburzeniami zachowania, którym nie można zapewnić opieki w innych warunkach.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 160 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki – w przypadku dorosłych – równoważnik 0,5 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub opieki długoterminowej lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub opieki długoterminowej, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub opieki długoterminowej, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub opieki długoterminowej.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00-F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39);

Upośledzenie umysłowe (F70-F79).

15

Świadczenia pielęgnacyjno-opiekuńcze psychiatryczne dla dzieci i młodzieży obejmujące opiekę, pielęgnację i rehabilitację oraz leczenie chorych ze znacznymi i utrwalonymi zaburzeniami zachowania, którym nie można zapewnić opieki w innych warunkach.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu; w przypadku realizacji świadczenia w oddziale z liczbą łóżek mniejszą niż 80 łóżek* – równoważnik co najmniej części wymiaru etatu proporcjonalnie do liczby łóżek w oddziale;

2) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 160 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 łóżek*;

5) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,5 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00-F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39);

Upośledzenie umysłowe (F70-F79);

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84).

16

Świadczenia dla osób z zaburzeniami psychicznymi udzielane w miejscu chronionego zakwaterowania, posiadającym 1-3 osobowe pokoje ze współdzieleniem części wyposażenia oraz pomieszczeń, w tym wspólnej kuchni i łazienki, w którym są prowadzone profilowane programy psychoterapeutyczne rehabilitacyjne w celu poprawy codziennego funkcjonowania oraz przywrócenia podstawowych umiejętności społecznych, dla świadczeniobiorców niewymagających leczenia szpitalnego (hostel), w którym są prowadzone profilowane programy psychoterapeutyczne rehabilitacyjne dla świadczeniobiorców niewymagających leczenia szpitalnego, lecz wymagających poprawy codziennego funkcjonowania oraz przywrócenia podstawowych umiejętności społecznych.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1/4 etatu przeliczeniowego, a w przypadku świadczeń udzielanych młodzieży – lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1/4 etatu przeliczeniowego;

2) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1/2 etatu przeliczeniowego;

3) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,3 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, a w przypadku świadczeń udzielanych młodzieży równoważnik co najmniej 0,3 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 2 etatów: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego.

2. Pozostałe warunki: w przypadku młodzieży – zapewnienie całodobowej opieki lekarskiej.

Inne zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu i chorobą somatyczną (F06);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39);

Upośledzenie umysłowe lekkie (F70);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90-F94);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43).

17

Świadczenia w opiece domowej lub rodzinnej jako długotrwały program rehabilitacyjny dla osób z przewlekłymi zaburzeniami psychicznymi, zwłaszcza psychotycznymi, oraz ze znacznym stopniem nieprzystosowania, polegający na ich umieszczeniu w warunkach domowych pod opieką wybranych rodzin i pod nadzorem szpitala.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) pielęgniarki – 4,5 etatu pielęgniarki na 30 pacjentów, w tym specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego stanowiący 50% ogółu zatrudnionych pielęgniarek w opiece domowej, lub specjalista psychologii klinicznej, lub psycholog kliniczny, lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna.

2. Pozostałe warunki: wizyta powinna odbywać się w miejscu pobytu pacjenta w terminie:

1) wizyta pielęgniarska lub psychologiczna – nie rzadziej niż 2 razy w tygodniu;

2) wizyta lekarska – nie rzadziej niż raz na 2 tygodnie.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00-F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39);

Upośledzenie umysłowe (F70-F79). 

18

Leczenie elektrowstrząsami chorych z zaburzeniami psychicznymi (EW) ze wskazań życiowych.

Świadczenie EW może być realizowane wyłącznie w ramach świadczeń:

świadczenia psychiatryczne dla dorosłych, świadczenia psychiatryczne dla dzieci i młodzieży, świadczenia psychiatryczne dla chorych somatycznie, świadczenia psychiatryczne dla przewlekle chorych, świadczenia psychogeriatryczne, świadczenia rehabilitacji psychiatrycznej, leczenie zaburzeń nerwicowych dla dorosłych oraz leczenie zaburzeń nerwicowych dla dzieci i młodzieży.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych;

2) lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii;

3) pielęgniarki, w tym co najmniej jedna z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w udzielaniu świadczeń realizowanych w warunkach stacjonarnych psychiatrycznych lub równoważnik co najmniej 0,5 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub anestezjologii i intensywnej terapii lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub anestezjologii i intensywnej terapii, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub anestezjologii i intensywnej terapii, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub anestezjologii i intensywnej terapii.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do wykonywania zabiegu EW;

2) sprzęt i wyroby medyczne:

a) aparat do EW,

b) kardiomonitor,

c) ssak elektryczny,

d) elektrody jednorazowe,

e) cewnik do górnych dróg oddechowych,

f) rurka ustno-gardłowa;

3) zapewnienie dostępu do:

a) podstawowych badań z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, obrazowej i elektrofizjologicznej,

b) konsultacji specjalistycznych (kardiologicznych, neurologicznych, internistycznych).

Ze wskazań życiowych u osób z rozpoznaniami:

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29).

 

Objaśnienia:

* maksymalnie do liczby łóżek lub miejsc wpisanych do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 105 ust. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 2190, z późn. zm.).

Załącznik 2. [WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH STACJONARNYCH LECZENIA UZALEŻNIEŃ ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI]

Załącznik nr 2

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH STACJONARNYCH LECZENIA UZALEŻNIEŃ ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI

Lp.

Nazwa i zakres świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Wskazanie do realizacji świadczenia gwarantowanego zgodnie z Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD – 10

1

2

3

4

1

Leczenie alkoholowych zespołów abstynencyjnych (detoksykacja) obejmujące diagnostykę i leczenie osób z alkoholowym zespołem abstynencyjnym oraz motywowanie do dalszej terapii uzależnienia.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub lekarz specjalista w dziedzinie neurologii, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,6 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 1 etat: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie możliwości przeprowadzenia specjalistycznych badań z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, w tym badań poziomu substancji psychoaktywnych, oraz badań z zakresu diagnostyki obrazowej i elektrofizjologicznej;

2) zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii lub lekarza specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii.

Ostre zatrucie spowodowane użyciem alkoholu (F10.0);

Alkoholowy zespół abstynencyjny (F10.3);

Alkoholowy zespół abstynencyjny z majaczeniem (F10.4);

Zespół abstynencyjny po lekach uspokajających i nasennych (F13.3);

Zespół abstynencyjny z majaczeniem po lekach uspokajających i nasennych (F13.4);

Zespół abstynencyjny w przypadku używania kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu lub leków uspokajających i nasennych (F19.3);

Zespół abstynencyjny z majaczeniem w przypadku używania kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu lub leków uspokajających i nasennych (F19.4).

2

Leczenie zespołów abstynencyjnych po substancjach psychoaktywnych (detoksykacja) obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zespołem abstynencyjnym po substancjach psychoaktywnych innych niż alkohol i towarzyszących chorób psychicznych, somatycznych oraz motywowanie do dalszej terapii uzależnienia.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub lekarz specjalista w dziedzinie neurologii, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,6 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 1 etat: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie możliwości przeprowadzenia specjalistycznych badań z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, w tym badań poziomu substancji psychoaktywnych, oraz badań z zakresu diagnostyki obrazowej i elektrofizjologicznej;

2) zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii lub lekarza specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii.

Ostre zatrucie spowodowane użyciem substancji psychoaktywnych (F11.0-19.0), z wyłączeniem ostrego zatrucia nikotyną (F17.0);

Zespół abstynencyjny po substancjach psychoaktywnych (F11.3-19.3), z wyłączeniem tytoniowego zespołu abstynencyjnego (F17.3);

Zespół abstynencyjny z majaczeniem po substancjach psychoaktywnych (F11.4-19.4), z wyłączeniem tytoniowego zespołu abstynencyjnego z majaczeniem (F17.4).

3

Leczenie uzależnień obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych oraz działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

1.Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 13 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień, lub osoba ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 łóżek*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,4 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych.

Zespół uzależnienia od alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku substancji psychoaktywnych lub używaniem innych substancji psychoaktywnych, (F10.2-F19.2), z wyłączeniem uzależnienia od tytoniu (F17.2);

Inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku substancji psychoaktywnych lub używaniem innych substancji psychoaktywnych, (F10.8-F19.8), z wyłączeniem zaburzeń wynikających z palenia tytoniu (F17.8);

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone, spowodowane używaniem alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku substancji psychoaktywnych lub używaniem innych substancji psychoaktywnych, (F10.9-F19.9), z wyłączeniem zaburzeń wynikających z palenia tytoniu (F17.9);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8).

4

Świadczenia terapii uzależnienia od alkoholu obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych oraz działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 13 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 łóżek*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,4 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu

kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych.

Zespół uzależnienia od alkoholu (F10.2);

Inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu (F10.8);

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone, spowodowane używaniem alkoholu (F10.9);

Zespół uzależnienia od leków uspokajających i nasennych (F13.2);

Zespół uzależnienia od kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.2);

Inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.8);

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone, spowodowane używaniem kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.9);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8).

5

Świadczenia terapii dla uzależnionych od alkoholu ze współistniejącymi innymi zaburzeniami psychicznymi (podwójna diagnoza) obejmujące diagnostykę, leczenie, wczesną rehabilitację i psychoedukację osób uzależnionych oraz działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 13 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 łóżek*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,4 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu lub kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F10, F19), ze współistniejącym rozpoznaniem:

Inne zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu i chorobą somatyczną (F06);

Zaburzenia osobowości spowodowane chorobą, uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu (F07);

Zaburzenia psychotyczne spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F10.5, F19.5);

Rezydualne i późno ujawniające się zaburzenia psychotyczne spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F10.7, F19.7);

Zaburzenia lękowe w postaci fobii (F40.x);

Zaburzenia depresyjne i lękowe mieszane (F41.2);

Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (F.42);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F.45);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50-F59);

Osobowość dyssocjalna (F60.2);

Osobowość chwiejna emocjonalnie (borderline) (F60.3);

Osobowość histrioniczna (F60.4);

Upośledzenie umysłowe łagodne (F70).

6

Krótkoterminowe świadczenia terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych innych niż alkohol oraz działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, posiadający udokumentowane co najmniej roczne doświadczenie kliniczne w terapii uzależnień lub specjalista psychoterapii uzależnień -równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,4 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (używanie szkodliwe F11.1-F19.1, zespół uzależnienia F11.2-19.2), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych paleniem tytoniu (F17.1-F17.2).

7

Świadczenia terapii dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych ze współistniejącymi innymi zaburzeniami psychicznymi, głównie psychotycznymi (podwójna diagnoza) obejmujące diagnostykę, leczenie, wczesną rehabilitację i psychoedukację osób uzależnionych oraz działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, posiadający udokumentowane co najmniej roczne doświadczenie kliniczne w terapii uzależnień, lub specjalista psychoterapii uzależnień -równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka;

3) specjalista psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka;

4) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,4 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (F10-19), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych paleniem tytoniu (F17), ze współistniejącym rozpoznaniem:

Inne zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcja mózgu i chorobą somatyczną (F06);

Zaburzenia osobowości spowodowane chorobą, uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu (F07);

Zaburzenia psychotyczne spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.5);

Rezydualne i późno ujawniające się zaburzenia psychotyczne spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.7);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29); Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39);

Zaburzenia lękowe w postaci fobii (F40.x);

Zaburzenia depresyjne i lękowe mieszane (F41.2);

Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (F.42);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F.45);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50-F59);

Osobowość paranoiczna (F60.0);

Osobowość schizoidalna (F60.1);

Osobowość dyssocjalna (F60.2),

Osobowość chwiejna emocjonalnie (borderline) (F60.3);

Osobowość histrioniczna (F60.4);

Upośledzenie umysłowe łagodne (F70);

Znaczne zmiany zachowania powodujące konieczność opieki lub leczenia w przebiegu upośledzenia umysłowego lekkiego (F70.1);

Upośledzenie umysłowe umiarkowane (F71);

Zespół Aspergera (F.84.5);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90-F98).

8

Świadczenia rehabilitacyjne dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych obejmujące długoterminową rehabilitację osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych (innych niż alkohol) oraz działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

W warunkach stacjonarnych istnieje możliwość realizowania świadczeń leczenia substytucyjnego.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, posiadający udokumentowane co najmniej roczne doświadczenie w zakresie terapii uzależnień od substancji psychoaktywnych, lub specjalista psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 36 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 72 łóżka*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 36 łóżek*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 36 łóżek*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,4 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych.

Zespół uzależnienia od substancji psychoaktywnych (F11.2-19.2), z wyłączeniem zespołu uzależnienia spowodowanego paleniem tytoniu (F17.2).

9

Świadczenia rehabilitacji dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych ze współistniejącymi innymi zaburzeniami psychicznymi, głównie psychotycznymi (podwójna diagnoza) obejmujące rehabilitację osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych z towarzyszącymi zaburzeniami psychicznymi z powodu znacznych i utrwalonych zaburzeń funkcjonowania oraz działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 łóżka*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 łóżek*;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,4 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (F10-19), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych paleniem tytoniu (F17), ze współistniejącym rozpoznaniem: Inne zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu i chorobą somatyczną (F06);

Zaburzenia osobowości spowodowane chorobą, uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu (F07);

Zaburzenia psychotyczne spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.5); Rezydualne i późno ujawniające się zaburzenia psychotyczne spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.7);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39);

Zaburzenia lękowe w postaci fobii (F40.x);

Zaburzenia depresyjne i lękowe mieszane (F41.2);

Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (F.42);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F.45);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50-F59);

Osobowość paranoiczna (F60.0);

Osobowość schizoidalna (F60.1);

Osobowość dyssocjalna (F60.2);

Osobowość chwiejna emocjonalnie (borderline) (F60.3);

Osobowość histrioniczna (F60.4);

Upośledzenie umysłowe łagodne (F70);

Znaczne zmiany zachowania powodujące konieczność opieki lub leczenia w przebiegu upośledzenia umysłowego lekkiego (F70.1);

Upośledzenie umysłowe umiarkowane (F71);

Zespół Aspergera (F.84.5);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90-F98).

10

Świadczenia odwykowe w warunkach wzmocnionego zabezpieczenia obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, wobec których jest wykonywany środek zabezpieczający, o którym mowa art. 93a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.

1.Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii

uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,5 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych.

Zespół uzależnienia spowodowany używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.2);

Zaburzenia psychotyczne, zespół amnestyczny, rezydualne i późno ujawniające się zaburzenia psychotyczne, inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania, zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.5-9).

Mogą być też inne rozpoznania z grupy zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00-F99).

11

Świadczenia odwykowe w warunkach wzmocnionego zabezpieczenia dla nieletnich obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, wobec których jest wykonywany środek leczniczy, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 82 § 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,5 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie pediatrii lub lekarza specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych.

Zespół uzależnienia spowodowany używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.2);

Zaburzenia psychotyczne, zespół amnestyczny, rezydualne i późno ujawniające się zaburzenia psychotyczne, inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania, zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.5-9).

Mogą być też inne rozpoznania z grupy zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00-F99).

12

Świadczenia dla uzależnionych od alkoholu udzielane w hostelu, jako pobyt w chronionych warunkach mieszkalnych, połączony z programem postrehabilitacyjnym opartym o terapię grupową.

Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek;

2) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek.

Zespół uzależnienia od alkoholu (F10.2);

Zespół uzależnienia od kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.2).

13

Świadczenia dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych udzielane w hostelu, jako pobyt w chronionych warunkach mieszkalnych, połączony z programem postrehabilitacyjnym opartym o terapię grupową.

Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek;

2) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek.

Zespół uzależnienia od substancji psychoaktywnych (F11.2-F19.2), z wyłączeniem zespołu uzależnienia spowodowanego paleniem tytoniu (F17.2).

14

Świadczenia rehabilitacyjne dla dzieci i młodzieży uzależnionych od substancji psychoaktywnych obejmujące długoterminową rehabilitację osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych (innych niż alkohol) oraz działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

W warunkach stacjonarnych istnieje możliwość realizowania świadczeń leczenia substytucyjnego.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży – posiadający udokumentowane co najmniej roczne doświadczenie w zakresie terapii uzależnień od substancji psychoaktywnych, lub specjalista psychoterapii uzależnień -równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 36 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 72 łóżka*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 36 łóżek*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 36 łóżek*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 0,4 etatu na łóżko, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie pediatrii chorób wewnętrznych.

Zespół uzależnienia od substancji psychoaktywnych (F11.2-19.2), z wyłączeniem zespołu uzależnienia spowodowanego paleniem tytoniu (F17.2).

 

Objaśnienia:

* maksymalnie do liczby łóżek lub miejsc wpisanych do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 105 ust. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Załącznik 3. [WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH STACJONARNYCH W IZBIE PRZYJĘĆ ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI]

Załącznik nr 3

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH STACJONARNYCH W IZBIE PRZYJĘĆ ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI

L.p.

Nazwa i zakres świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Wskazanie do realizacji świadczenia gwarantowanego zgodnie z Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD – 10

1

2

3

4

1

Świadczenia w izbie przyjęć udzielane całodobowo w trybie nagłym, w tym świadczenia diagnostyczno-terapeutyczne, niezakończone hospitalizacją w oddziale lub pobytem w ośrodku lub zakładzie. Świadczenia obejmują w razie potrzeby zabezpieczenie medyczne świadczeniobiorców oraz zapewnienie transportu, w razie konieczności kontynuacji leczenia specjalistycznego.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży;

2) pielęgniarka.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie podstawowej diagnostyki laboratoryjnej, obrazowej i elektrofizjologicznej;

2) zapewnienie konsultacji specjalistycznych.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00-F99);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

 

Załącznik 4. [WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH DZIENNYCH PSYCHIATRYCZNYCH ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI]

Załącznik nr 4

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH DZIENNYCH PSYCHIATRYCZNYCH ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI

Lp.

Nazwa i zakres świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Wskazanie do realizacji świadczenia gwarantowanego zgodnie z Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD – 10

1

2

3

4

1

Świadczenia dzienne psychiatryczne dla dorosłych obejmujące diagnostykę, leczenie i wczesną rehabilitację osób z zaburzeniami psychicznymi, w tym psychotycznymi, powyżej 18 roku życia.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 48 miejsc*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 48 miejsc*;

3) psycholog albo osoba prowadzącą psychoterapię, lub osoba ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 14 miejsc*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 24 miejsca*;

5) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 4,5 etatu, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii grupowej i terapii zajęciowej.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00-F99), z wyłączeniem: zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F10-F19) oraz upośledzenia umysłowego (F71-F79).

2

Świadczenia dzienne psychiatryczne rehabilitacyjne dla dorosłych obejmujące rehabilitację osób z zaburzeniami psychicznymi, w szczególności psychotycznymi, ze znacznymi, zagrażającymi lub utrwalonymi zaburzeniami funkcjonowania życiowego. W ramach pobytu są podejmowane działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób z zaburzeniami psychicznymi.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 48 miejsc*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 48 miejsc*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 14 miejsc*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 24 miejsca*;

5) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 4,5 etatu, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii grupowej i terapii zajęciowej.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00-F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39);

Upośledzenie umysłowe (F70-F79);

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84).

3

Świadczenia dzienne psychiatryczne rehabilitacyjne dla dzieci i młodzieży obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację dzieci i młodzieży do 18 roku życia z zaburzeniami psychicznymi, zwłaszcza psychotycznymi, ze znacznymi, zagrażającymi lub utrwalonymi zaburzeniami funkcjonowania życiowego. Wskazany jest podział oddziału dziennego psychiatrycznego rehabilitacyjnego dla dzieci i młodzieży na pododdział dla dzieci do 13 roku życia i pododdział młodzieżowy. W ramach pobytu są podejmowane działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób z zaburzeniami psychicznymi.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu; w przypadku realizacji świadczenia w oddziale z liczbą miejsc mniejszą niż 40 miejsc*– równoważnik co najmniej części wymiaru etatu proporcjonalnie do liczby miejsc w oddziale;

2) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 14 miejsc*;

3) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 miejsca*;

4) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 4,5 etatu, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii grupowej i terapii zajęciowej.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi(F00-F09), z wyłączeniem otępienia w chorobie Alzheimera;

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39);

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40-F48);

Zaburzenia odżywiania się (F50);

Upośledzenie umysłowe (F70-F79);

Zaburzenia rozwoju psychicznego (F80-F89);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90-F98).

4

Świadczenia dzienne rehabilitacyjne dla osób z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi, również ze współistniejącymi schorzeniami, w szczególności epilepsją, wadami wzroku, słuchu, upośledzeniem umysłowym, mózgowym porażeniem dziecięcym. W ramach pobytu są podejmowane działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób z zaburzeniami psychicznymi.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 60 miejsc* albo

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 120 miejsc* i lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 120 miejsc*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 miejsc*;

4) pedagog specjalny lub fizjoterapeuta, lub

5) logopeda – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 15 miejsc*;

6) psycholog lub pedagog specjalny, lub fizjoterapeuta, lub logopeda, lub terapeuta zajęciowy, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 miejsc*;

7) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 4,5 etatu, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

1) w przypadku udzielania świadczeń opieki zdrowotnej dzieciom i młodzieży w wieku przedszkolnym lub szkolnym, podlegającym obowiązkowi szkolnemu, przy oddziale działa przedszkole lub szkoła, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 1148 i 1078), zapewniające naukę w pełnym wymiarze przewidzianym dla uczniów znajdujących się na określonym etapie edukacji;

2) w przypadku osób niepodlegających obowiązkowi szkolnemu, przy oddziale działa placówka zapewniająca pacjentom rehabilitację społeczną lub zawodową, o której mowa w art. 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1172).

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84).

5

Świadczenia dzienne psychiatryczne geriatryczne obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób z zaburzeniami psychicznymi powyżej 60 roku życia.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 48 miejsc*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 24 miejsca*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 14 miejsc*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 24 miejsca*;

5) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 4,5 etatu, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub geriatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii grupowej i terapii zajęciowej.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00-F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39).

6

Świadczenia dzienne leczenia zaburzeń nerwicowych obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami nerwicowymi, zaburzeniami osobowości i zachowania dorosłych.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub specjalista psychologii klinicznej, lub psycholog kliniczny – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 24 miejsca*;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 8 miejsc*;

3) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 4,5 etatu, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii indywidualnej;

2) zapewnienie pomieszczenia do prowadzenia psychoterapii grupowej.

Zaburzenia nerwicowe związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40-F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50-F59); Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60-F69).

 

Objaśnienia:

* maksymalnie do liczby łóżek lub miejsc wpisanych do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 105 ust. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Załącznik 5. [WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH DZIENNYCH LECZENIA UZALEŻNIEŃ ORAZ WARUNKI REALIZACJI TYCH ŚWIADCZEŃ]

Załącznik nr 5

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH DZIENNYCH LECZENIA UZALEŻNIEŃ ORAZ WARUNKI REALIZACJI TYCH ŚWIADCZEŃ

Lp.

Nazwa i zakres świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Wskazanie do realizacji świadczenia gwarantowanego

zgodnie z Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i

Problemów Zdrowotnych ICD – 10

1

2

3

4

1

Świadczenia dzienne terapii uzależnienia od alkoholu obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych od alkoholu i współuzależnionych, a także osób ryzykownie pijących, działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 miejsc*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień, lub osoba ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 miejsca*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*, lub osoba, o której mowa w pkt 2, posiadająca uprawnienia psychologa;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 4,5 etatu, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii indywidualnej;

2) zapewnienie pomieszczenia do prowadzenia psychoterapii grupowej.

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Używanie szkodliwe alkoholu (F10.1);

Zespół uzależnienia od alkoholu (F10.2);

Używanie szkodliwe kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.1);

Zespół uzależnienia od kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu ( F19.2);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F63.8).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne nadużywaniem alkoholu (Z81.1);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60).

2

Świadczenia dzienne terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych i współuzależnionych, działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych. W ramach oddziału dziennego terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych może być realizowany program leczenia substytucyjnego.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 miejsc*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 miejsca*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*, lub osoba, o której mowa w pkt 2, posiadająca uprawnienia psychologa;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 4,5 etatu, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pediatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii indywidualnej;

2) zapewnienie pomieszczenia do prowadzenia psychoterapii grupowej.

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (używanie szkodliwe F11.1-F19.1, zespół uzależnienia (F11.2-19.2)), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych paleniem tytoniu (F17);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F63.8).

Wyżej wymienione rozpoznania ze współistniejącym

rozpoznaniem: inne zaburzenia psychiczne spowodowane

uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu i chorobą somatyczną (F06);

Zaburzenia osobowości spowodowane chorobą, uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu (F07);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50-F59);

Znaczne zmiany zachowania powodujące konieczność opieki lub leczenia w przebiegu upośledzenia umysłowego lekkiego (F70.1);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90-F98).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne nadużywaniem innych substancji

psychoaktywnych (Z81.3);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60).

3

Świadczenia dzienne leczenia uzależnień obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych i współuzależnionych, działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych. W ramach oddziału dziennego leczenia uzależnień może być realizowany program leczenia substytucyjnego.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 miejsc*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 miejsca*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca* lub osoba, o której mowa w pkt 2, posiadająca uprawnienia psychologa;

6) pielęgniarki – równoważnik co najmniej 4,5 etatu, w tym równoważnik co najmniej 1 etatu: pielęgniarka specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego lub pielęgniarka w trakcie specjalizacji w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka po kursie kwalifikacyjnym w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, lub pielęgniarka w trakcie kursu kwalifikacyjnego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii indywidualnej;

2) zapewnienie pomieszczenia do prowadzenia psychoterapii grupowej.

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Używanie szkodliwe substancji psychoaktywnych (F10.1-F19.1), z wyłączeniem używania tytoniu (F17.1); Zespół uzależnienia od alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używania kilku substancji psychoaktywnych lub używania innych substancji psychoaktywnych (F10.2-F19.2), z wyłączeniem uzależnienia od tytoniu (F17.2);

Inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku substancji psychoaktywnych lub używaniem innych substancji psychoaktywnych (F10.8-F19.8), z wyłączeniem zaburzeń wynikających z palenia tytoniu (F17.8);

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone, spowodowane używaniem alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku substancji psychoaktywnych lub używaniem innych substancji psychoaktywnych (F10.9-F19.9), z wyłączeniem zaburzeń wynikających z palenia tytoniu (F17.9);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F63.8).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne nadużywaniem alkoholu (Z81.1);

Obciążenia rodzinne nadużywaniem innych substancji psychoaktywnych (Z81.3);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60).

 

Objaśnienia:

* maksymalnie do liczby łóżek lub miejsc wpisanych do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 105 ust. 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Załącznik 6. [WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH AMBULATORYJNYCH PSYCHIATRYCZNYCH I LECZENIA ŚRODOWISKOWEGO (DOMOWEGO) ORAZ WARUNKI REALIZACJI TYCH ŚWIADCZEŃ]

Załącznik nr 6

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH AMBULATORYJNYCH PSYCHIATRYCZNYCH I LECZENIA ŚRODOWISKOWEGO (DOMOWEGO) ORAZ WARUNKI REALIZACJI TYCH ŚWIADCZEŃ

Lp.

Nazwa i zakres świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Wskazanie do realizacji świadczenia gwarantowanego zgodnie z Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD – 10

1

2

3

4

1

Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dorosłych – porady, wizyty domowe lub środowiskowe oraz sesje psychoterapii:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00-F99);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (dla porady lekarskiej diagnostycznej lub sesji psychoterapii rodzinnej, lub sesji wsparcia psychospołecznego) – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej);

Ogólne badanie psychiatryczne (Z04.6).

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przez lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

Personel:

1) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

Personel: psycholog.

6) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; sesja psychoterapii indywidualnej może być realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku, lub

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku, lub

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą, polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

1. Personel:

1) osoba prowadzącą psychoterapię lub

2) osoba ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

8) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 4 – 12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców i/lub ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

4) psycholog, lub

5) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, lub

6) osoba prowadząca psychoterapię, lub

7) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

10) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta lub porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

3) psycholog – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem.

2

Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dzieci i młodzieży – porady, wizyty domowe lub środowiskowe, sesje psychoterapii, programy.

 

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00-F99).

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy i obejmuje:

a) zebranie wywiadu (obejmuje również zebranie wywiadu od rodziców lub opiekunów),

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego (obejmuje również ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego z rodzicem lub opiekunem);

Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przez lekarza specjalistę w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia (obejmuje również ocenę postępów leczenia z rodzicem lub opiekunem),

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

4) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub

5) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

6) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia (obejmuje również ogólną ocenę przebiegu leczenia z rodzicem lub opiekunem),

b) ocenę stanu somatycznego, w szczególności przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

4) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub

5) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

6) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces

diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości (przy uwzględnieniu także wywiadu z rodzicem lub opiekunem),

b) ocenę procesów poznawczych (obejmuje również ocenę procesów poznawczych przy udziale rodzica lub opiekuna),

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

Personel:

1) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną (także z uwzględnieniem wywiadu z rodzicem lub opiekunem),

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel: psycholog.

6) porada kompleksowo – konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym: wstępne i kontrolne, specjalistyczne świadczenie dla osób z autyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju (F84), nieobjętych opieką w programie terapeutyczno-rehabilitacyjnym dla osób z autyzmem dziecięcym; poradą mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; świadczenie jest udzielane przez przynajmniej dwie osoby z zespołu specjalistów i obejmuje czynności takie jak:

a) zebranie wywiadu,

b) badanie stanu psychicznego i somatycznego,

c) badanie psychologiczne (w razie potrzeby z zastosowaniem specjalistycznych testów),

d) instruktaż i psychoedukację dla rodzin,

e) konsultacje dla osób sprawujących opiekę nad dziećmi w placówkach, prowadzące do ustalenia rozpoznania, diagnozy funkcjonalnej, zaleceń w formie indywidualnego programu terapeutyczno-rehabilitacyjnego i wydania zaświadczenia i opinii w formie pisemnej; porada kompleksowo – konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym jest realizowana tylko przez poradnie, które spełniają odpowiednie warunki lokalowe (pokój obserwacji);

1. Personel: zespół przeszkolony w zakresie diagnostyki i terapii autyzmu:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog;

3) pedagog specjalny;

4) logopeda.

2. Pozostałe warunki:

zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie pediatrii lub lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie pediatrii lub lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii dziecięcej – przeszkolonych w zakresie diagnostyki i terapii autyzmu.

7) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku, lub

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku, lub

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy z pacjentem polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech pacjenta bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

8) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia; sesja psychoterapii grupowej, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 4 – 12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

10) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców lub ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dziecięcej, lub

3) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

5) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

6) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

7) psycholog, lub

8) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, lub

9) osoba prowadząca psychoterapię, lub

10) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

11) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta, porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu pobytu świadczeniobiorcy;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

5) psycholog w zespole z pielęgniarką.

12) program terapeutyczno-rehabilitacyjny dla osób z autyzmem dziecięcym – zespół świadczeń udzielanych świadczeniobiorcom z rozpoznaniem autyzmu dziecięcego lub innych całościowych zaburzeń rozwoju (F84) i ich rodzinom w celu redukcji objawów psychopatologicznych, poprawy w funkcjonowaniu emocjonalnym, społecznym i poznawczym, poprawy w porozumiewaniu się werbalnym i niewerbalnym, usamodzielnienia i przygotowania do życia w wieku dorosłym; programem mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; program jest realizowany przez zespół specjalistów i obejmuje:

a) wizyty terapeutyczne, polegające na indywidualnej terapii psychologicznej,

b) terapię i poradnictwo psychologiczne dla rodzin,

c) terapię zaburzeń mowy oraz porozumiewania się,

d) psychoedukację rodziców,

e) grupowe zajęcia terapeutyczne (grupy 5-10 świadczeniobiorców, minimum 2 osoby personelu) – łącznie dla jednego świadczeniobiorcy do 360 godzin leczenia w ciągu roku; program może być realizowany w poradniach zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży jako świadczenie dodatkowe, wyraźnie wyodrębnione od innych świadczeń udzielanych w poradni oraz jako świadczenie podstawowe w poradniach dla osób z autyzmem dziecięcym.

1. Personel: zespół w składzie:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży;

2) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, lub psycholog;

3) pedagog specjalny;

4) logopeda;

5) fizjoterapeuta;

6) osoba prowadzącą terapię zajęciową.

2. Pozostałe warunki: czas trwania programu wynosi co najmniej 60 minut.

3

Leczenie nerwic – porady lub sesje psychoterapii:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40-F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50-F59); Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60-F69);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej).

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2) porada lekarska terapeutyczna - porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne.

Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

3) porada lekarska kontrolna - porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, w szczególności przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces

diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

Personel: specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny.

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

Personel: specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny.

 

6) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku, lub

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku, lub

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

 

7) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

 

8) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 4 – 12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców lub ich rodzin, lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

4) psycholog, lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

4

Świadczenia seksuologiczne i patologii współżycia – porady lub sesje psychoterapii:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40-F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50-F59);

Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60-F69).

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

Personel: lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie seksuologii.

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, w szczególności przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie seksuologii.

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces

diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

Personel:

1) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

Personel:

1) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej rocznym doświadczeniem w pracy klinicznej.

6) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku, lub

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku, lub

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

8) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 4-12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców lub ich rodzin, lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub

2) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie seksuologii, lub

3) psycholog, lub

4) osoba prowadząca psychoterapię, lub

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

5

Program terapii zaburzeń preferencji seksualnych – program leczenia zaburzeń preferencji seksualnych obejmujący poradnictwo i terapię osób, o których mowa w art. 93c pkt 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, realizowany poprzez:

1) wydawanie świadczeniobiorcy dawek leków stosowanych w celu obniżenia poziomu testosteronu oraz pomocniczo w terapii zaburzeń preferencji seksualnych, wyłącznie w uzasadnionych przypadkach, kiedy nie ma innej możliwości zapewnienia leczenia farmakologicznego;

2) okresowe badanie stanu somatycznego i psychicznego;

3) psychoterapię indywidualną (w wymiarze co najmniej 60 minut, od 1 sesji raz w tygodniu, przez 1 sesję co 2 tygodnie, do 1 sesji w miesiącu

– minimum 12 sesji w okresie roku);

4) psychoterapię grupową (realizowaną z grupą od 5 do 7 świadczeniobiorców, w wymiarze co najmniej 180 minut, od 5 sesji w tygodniu, przez 1 sesję w tygodniu, do 1 sesji w miesiącu – bez ograniczeń liczby sesji w ciągu roku); sesję prowadzą minimum 2 osoby personelu;

5) konsultacje specjalistyczne w zakresie seksuologii;

6) diagnostykę laboratoryjną obejmującą co najmniej: morfologię, OB, glukozę, wapń, fosfor, FSH, LH, PRL, testosteron, próby wątrobowe, gęstość mineralną kości, EKG;

7) kontrolę laboratoryjną: próby wątrobowe – co 3 miesiące; morfologia, glukoza, wapń, fosfor, poziomy hormonów – nie rzadziej niż 1 raz na 6 miesięcy; ocena gęstości mineralnej kości – nie rzadziej niż co 12 miesięcy (w przypadku ryzyka osteoporozy).

W ramach programu podejmowane są działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób z zaburzeniami preferencji seksualnych.

1. Personel: zespół w składzie:

1) lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii;

2) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej;

3) osoba prowadząca psychoterapię;

4) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty, lub specjalista psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki:

Zapewnienie leków stosowanych w programie terapii zaburzeń preferencji seksualnych (wyłącznie w uzasadnionych przypadkach, kiedy nie ma innej możliwości zapewnienia leczenia farmakologicznego).

Zaburzenia preferencji seksualnych (F65).

6

Świadczenia psychologiczne – porady lub sesje psychoterapii:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu: psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo.

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40-F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50-F59);

Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60-F69);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90-F98).

1) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces

diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

Personel:

1) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

Personel:

1) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej rocznym doświadczeniem w pracy klinicznej.

3) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji

w okresie pół roku, lub

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku, lub

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

4) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

5) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 4 – 12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

6) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców lub ich rodzin, lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

1. Personel:

1) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny lub

2) osoba prowadząca psychoterapię, lub

3) psycholog, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7

Świadczenia dla osób z autyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo.

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej).

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przez lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2) porada kompleksowo – konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym: wstępne i kontrolne, specjalistyczne świadczenie dla osób z autyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju (F84), nieobjętych opieką w programie terapeutyczno-rehabilitacyjnym dla osób z autyzmem dziecięcym; poradą mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; świadczenie jest udzielane przez przynajmniej dwie osoby z zespołu specjalistów i obejmuje czynności takie jak:

a) zebranie wywiadu,

b) badanie stanu psychicznego i somatycznego,

c) badanie psychologiczne (w razie potrzeby z zastosowaniem specjalistycznych testów),

d) instruktaż i psychoedukację dla rodzin,

e) konsultacje dla osób sprawujących opiekę nad dziećmi w placówkach, prowadzące do ustalenia rozpoznania, diagnozy funkcjonalnej, zaleceń w formie indywidualnego programu terapeutyczno-rehabilitacyjnego i wydania zaświadczenia i opinii w formie pisemnej; porada kompleksowo – konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym jest realizowana tylko przez poradnie, które spełniają odpowiednie warunki lokalowe (pokój obserwacji);

Personel: zespół przeszkolony w zakresie diagnostyki i terapii autyzmu:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog;

3) pedagog specjalnym;

4) logopeda.

2. Pozostałe warunki:

zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie pediatrii lub lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie pediatrii lub lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii dziecięcej – przeszkolonych w zakresie diagnostyki i terapii autyzmu.

3) program terapeutyczno-rehabilitacyjny dla osób z autyzmem dziecięcym – zespół świadczeń udzielanych świadczeniobiorcom z rozpoznaniem autyzmu dziecięcego lub innych całościowych zaburzeń rozwoju (F84) i ich rodzinom w celu redukcji objawów psychopatologicznych, poprawy w funkcjonowaniu emocjonalnym, społecznym i poznawczym, poprawy w porozumiewaniu się werbalnym i niewerbalnym, usamodzielnienia i przygotowania do życia w wieku dorosłym; programem mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; program jest realizowany przez zespół specjalistów i obejmuje:

a) wizyty terapeutyczne, polegające na indywidualnej terapii psychologicznej,

b) terapię i poradnictwo psychologiczne dla rodzin,

c) terapię zaburzeń mowy oraz porozumiewania się,

d) psychoedukację rodziców,

e) grupowe zajęcia terapeutyczne (grupy 5-10 świadczeniobiorców, minimum 2 osoby personelu – łącznie dla jednego świadczeniobiorcy do 360 godzin leczenia w ciągu roku; program może być realizowany w poradniach zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży jako świadczenie dodatkowe, wyraźnie wyodrębnione od innych świadczeń udzielanych w poradni oraz jako świadczenie podstawowe w poradniach dla osób z autyzmem dziecięcym.

1. Personel: zespół w składzie:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży;

2) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, lub psycholog;

3) pedagog specjalny;

4) oraz odpowiednio do potrzeb: logopeda, fizjoterapeuta, osoba prowadząca terapię zajęciową.

2. Pozostałe warunki: czas trwania programu wynosi co najmniej 60 minut.

8

Leczenie środowiskowe (domowe) - porady, wizyty domowe lub środowiskowe, sesje psychoterapii, udzielane w środowisku zamieszkania, ujęte w kompleksowy program terapeutyczny; realizowane przez zespół leczenia środowiskowego lub domowego w ramach kompleksowej opieki nad świadczeniobiorcą i jego rodziną:

 

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00-F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20-F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30-F39);

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84);

Inne zaburzenia psychiczne (F00-F99) wymagające opieki środowiskowej z powodu znacznego stopnia zaburzenia funkcjonowania społecznego.

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy i obejmuje:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przez lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2) porada lekarska terapeutyczna – kolejna porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca ocenę:

a) stanu psychicznego i somatycznego,

b) postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psychiatrii dziecięcej, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

5) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

6) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

5) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

6) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces

diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

Personel:

1) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

Personel: psycholog.

6) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta, porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu pobytu świadczeniobiorcy, kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także rodzin lub opiekunów i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację i koordynację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii lub w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psycholog, lub pielęgniarka, lub terapeuta środowiskowy – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem albo

2) zespół przeszkolony w zakresie diagnostyki i terapii osób z autyzmem: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, pedagog specjalny, logopeda.

7) wizyta osoby prowadzącej terapię środowiskową – wizyta, udzielana przez osobę prowadzącą terapię środowiskową, dotycząca także rodzin lub opiekunów i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację i koordynację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) niezbędne, w razie potrzeby, kierowanie do lekarza lub psychologa,

d) działania informacyjno-motywacyjne;

Personel: terapeuta środowiskowy.

8) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku, lub

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku, lub

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

 

10) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 4-12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

11) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców lub ich rodzin, lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

4) psycholog, lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

 

Załącznik 7. [WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH AMBULATORYJNYCH LECZENIA UZALEŻNIEŃ ORAZ WARUNKI REALIZACJI TYCH ŚWIADCZEŃ]

Załącznik nr 7

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH AMBULATORYJNYCH LECZENIA UZALEŻNIEŃ ORAZ WARUNKI REALIZACJI TYCH ŚWIADCZEŃ

Lp.

Nazwa świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Wskazanie do realizacji świadczenia gwarantowanego zgodnie z Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD – 10

1

2

3

4

1

Leczenie uzależnień: świadczenia udzielane przez porady, wizyty, sesje psychoterapii, programy, w tym możliwość wizyty instruktora terapii uzależnień oraz leczenia substytucyjnego:

 

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (F10-F19); Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8); Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne nadużywaniem alkoholu (Z81.1);

Obciążenia rodzinne nadużywaniem innych substancji

psychoaktywnych (Z81.3);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

1) porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych, obejmująca:

a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień, lub osoba ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2) porada lub wizyta terapeutyczna – kolejna porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego,

b) ocenę przebiegu i postępów leczenia,

c) wsparcie psychologiczne,

d) działania edukacyjne,

e) oddziaływania interwencyjne;

Personel:

1) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog, lub

4) specjalista psychoterapii uzależnień, lub

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

3) porada lub wizyta lekarska – porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę przebiegu i postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

4) wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę postępów leczenia,

b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) ocena zasadności skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby,

d) działania informacyjno-motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy ze świadczeniodawcą, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień, lub

4) osoba ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień.

5) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut oraz do 50 godzin w okresie roku.

6) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana z grupą 4-12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty, lub

5) instruktor terapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

8) sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień, lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku.

2

Świadczenia antynikotynowe – udzielane przez porady, wizyty, sesje psychoterapii, w tym możliwość wizyty instruktora terapii uzależnień:

 

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane paleniem tytoniu (F17);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne innymi zaburzeniami psychicznymi i zaburzeniami zachowania (Z81.2.);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

1) porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2) porada lub wizyta terapeutyczna – kolejna porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego,

b) ocenę przebiegu leczenia,

c) wsparcie psychologiczne,

d) działania edukacyjne,

e) oddziaływania interwencyjne;

Personel:

1) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog, lub

4) specjalista psychoterapii uzależnień, lub

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

3) porada lub wizyta lekarska – porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę przebiegu i postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

4) wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) niezbędne skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby,

d) działania informacyjno-motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z świadczeniodawcą, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień.

5) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 50 godzin w okresie roku.

6) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana z grupą 4-12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty, lub

5) instruktor terapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

8) sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień, lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku.

3

Świadczenia terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia – udzielane przez porady, wizyty lub sesje psychoterapii, w tym możliwość wizyty instruktora terapii uzależnień:

 

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu (F10);

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne nadużywaniem alkoholu (Z81.1);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

1) porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2) porada lub wizyta terapeutyczna – porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego,

b) ocenę przebiegu leczenia,

c) wsparcie psychologiczne,

d) działania edukacyjne,

e) oddziaływania interwencyjne;

Personel:

1) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog, lub

4) specjalista psychoterapii uzależnień, lub

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

3) porada lub wizyta lekarska – kolejna porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę przebiegu i postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne;

1.Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

4) wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) niezbędne skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby,

d) działania informacyjno-motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień.

5) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 50 godzin w okresie roku.

6) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana z grupą 4-12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty, lub

5) instruktor terapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

8) sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień, lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku.

4

Świadczenia terapii uzależnień dla dzieci i młodzieży – udzielane przez porady, wizyty, sesje psychoterapii, w tym możliwość wizyty instruktora terapii uzależnień:

 

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (F10-F19); Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8); Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne nadużywaniem alkoholu (Z81.1);

Obciążenia rodzinne nadużywaniem innych substancji

psychoaktywnych (Z81.3);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

1) porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2) porada lub wizyta terapeutyczna – kolejna porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego,

b) ocenę przebiegu leczenia,

c) wsparcie psychologiczne,

d) działania edukacyjne,

e) oddziaływania interwencyjne;

Personel:

1) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog, lub

4) specjalista psychoterapii uzależnień, lub

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

3) porada lub wizyta lekarska – porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę przebiegu i postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

5) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

4) wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) niezbędne skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby,

d) działania informacyjno-motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień.

5) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut oraz do 50 godzin w okresie roku.

6) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana z grupą 4-12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty, lub

5) instruktor terapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

8) sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych.

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku.

5

Świadczenia terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych innych niż alkohol – udzielane przez porady, wizyty, sesje psychoterapii lub programy.

 

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (F11-F19); Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8); Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

Dla członków rodzin (współuzależnionych):

Obciążenie rodzinne nadużywaniem innych substancji

psychoaktywnych (Z81.3);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

1) porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny, lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2) porada lub wizyta terapeutyczna – kolejna porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego,

b) ocenę przebiegu leczenia,

c) wsparcie psychologiczne,

d) działania edukacyjne,

e) oddziaływania interwencyjne;

Personel:

1) specjalista psychologii klinicznej lub psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog, lub

4) specjalista psychoterapii uzależnień, lub

5) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

3) porada lub wizyta lekarska – porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę przebiegu i postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne;

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

4) wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) niezbędne skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby,

d) działania informacyjno-motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień.

5) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 50 godzin w okresie roku.

6) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana z grupą 4-12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) osoba prowadząca psychoterapię, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty, lub

5) instruktor terapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

8) sesja psychoedukacyjna – sesja

realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujące leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub

3) instruktor terapii uzależnień, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku.

6

Program leczenia substytucyjnego: program leczenia uzależnienia, realizowany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2019 r. poz. 852).

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, który posiada co najmniej 3-miesięczny staż pracy w podmiotach leczniczych prowadzących leczenie osób uzależnionych;

2) specjalista psychoterapii uzależnień;

3) pielęgniarka – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 50 uczestników programu.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie leków stosowanych w programie substytucyjnym.

Zespół uzależnienia od opiatów (F11.2).

 

Metryka
  • Data ogłoszenia: 2019-07-11
  • Data wejścia w życie: 2019-07-26
  • Data obowiązywania: 2024-04-01
Jest zmieniany przez:
Brak zmienianych dokumentów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA