Dziennik Ustaw - rok 2019 poz. 1920

Na podstawie art. 148 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 768, 730, 1520 i 1556) zarządza się, co następuje:

1) stawki dodatku kontrolerskiego, o którym mowa w art. 148 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej, zwanego dalej „dodatkiem”;

2) warunki i tryb przyznawania, wypłaty, zmiany wysokości oraz utraty dodatku.

1) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej;

2) zadaniach kontrolnych – rozumie się przez to zadania, za które przysługuje dodatek, o którym mowa w art. 148 ust. 1 pkt 1 ustawy.

1) od 2% do 50% wynagrodzenia zasadniczego albo uposażenia zasadniczego – odpowiednio w przypadku osoby zatrudnionej w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej, zwanej dalej „pracownikiem”, albo funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej, zwanego dalej „funkcjonariuszem”;

2) od 2% do 20% wynagrodzenia zasadniczego albo uposażenia zasadniczego – w przypadku kierownika, o którym mowa w art. 148 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwanego dalej „kierownikiem”.

1) jako podstawowe zadania o charakterze ciągłym albo

2) w wymiarze co najmniej 25% miesięcznego czasu odpowiednio pracy albo służby.

1) rodzaj, stopień złożoności i uciążliwość wykonywanych zadań kontrolnych;

2) wyniki i osiągnięcia w wykonywaniu zadań kontrolnych albo dokonywaniu osobiście przez kierownika czynności z zakresu kontroli, audytu i czynności, o których mowa w art. 148 ust. 1 pkt 1 ustawy;

3) czas pracy albo służby przeznaczony na:

a) wykonywanie zadań kontrolnych,

b) dokonywanie osobiście przez kierownika czynności z zakresu kontroli, audytu i czynności, o których mowa w art. 148 ust. 1 pkt 1 ustawy, opracowanie lub weryfikację dokumentacji w zakresie tych kontroli, audytu oraz czynności.

2. W przypadku dodatku przyznawanego po raz pierwszy przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się.

2. Z wnioskiem o przyznanie dodatku występują:

1) w izbie administracji skarbowej odpowiednio:

a) zastępca dyrektora izby administracji skarbowej ‒ w przypadku pracowników, funkcjonariuszy, kierowników realizujących zadania w komórkach podlegających bezpośrednio temu zastępcy oraz kierowników komórek podlegających bezpośrednio dyrektorowi izby administracji skarbowej,

b) naczelnik urzędu skarbowego ‒ w przypadku pracowników, funkcjonariuszy oraz kierowników realizujących zadania w urzędzie skarbowym,

c) naczelnik urzędu celno-skarbowego ‒ w przypadku pracowników, funkcjonariuszy oraz kierowników realizujących zadania w urzędzie celno-skarbowym,

d) naczelnik wydziału, kierownik referatu, kierownik działu ‒ w przypadku pracowników oraz funkcjonariuszy komórek podlegających bezpośrednio dyrektorowi izby administracji skarbowej,

2) w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych ‒ osoba kierująca komórką organizacyjną

– po zasięgnięciu opinii bezpośredniego przełożonego pracownika, funkcjonariusza albo kierownika, którego dotyczy wniosek.

3. Wniosek o przyznanie dodatku zawiera:

1) wskazanie rodzaju zadań kontrolnych albo zadań i czynności, o których mowa w art. 148 ust. 1 pkt 2 ustawy, za wykonywanie których przyznawany jest dodatek;

2) proponowaną wysokość dodatku;

3) uzasadnienie uwzględniające kryteria, o których mowa w § 5 ust. 1;

4) okres, na który jest przyznawany dodatek w określonej wysokości.

4. O proponowanej we wniosku wysokości dodatku bezpośredni przełożony informuje pracownika, funkcjonariusza albo kierownika, którego dotyczy wniosek.

5. Dodatek w określonej wysokości przyznaje się na okres nie dłuższy niż do końca roku kalendarzowego.

2. Dodatku nie wypłaca się za okres nieobecności w pracy albo służbie z innych przyczyn niż:

1) urlop wypoczynkowy, dodatkowy urlop wypoczynkowy, krótkoterminowy urlop wypoczynkowy, urlop zdrowotny;

2) czas zwolnienia od pracy lub pełnienia służby, za który pracownik, funkcjonariusz albo kierownik na podstawie odrębnych przepisów zachowują prawo do wynagrodzenia albo uposażenia.

1) mogą zmienić wysokość dodatku w przypadku zmiany stopnia spełniania kryteriów, o których mowa w § 5 ust. 1;

2) stwierdzają utratę dodatku w przypadku niespełniania warunków, o których mowa w § 4 albo w art. 148 ust. 1 pkt 2 ustawy.

2. Zmiana wysokości dodatku i stwierdzenie utraty dodatku w trakcie okresu, na który został przyznany, następuje na wniosek.

3. Do zmiany wysokości dodatku oraz stwierdzenia utraty dodatku przepisy § 5 i § 6 stosuje się odpowiednio.

2. Do wypłaty, zmiany wysokości oraz utraty dodatku kontrolerskiego przyznanego na podstawie przepisów dotychczasowych stosuje się przepisy niniejszego rozporządzenia.

3. Wypłata dodatku za sierpień oraz wrzesień 2019 r. następuje nie później niż do dnia 31 października 2019 r.

Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju: wz. T. Robaczyński

¹⁾ Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 26 września 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju (Dz. U. poz. 1841).

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 5 lipca 2018 r. w sprawie dodatku kontrolerskiego dla osób zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych Krajowej Administracji Skarbowej oraz funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej (Dz. U. poz. 1336), które utraciło moc z dniem 23 sierpnia 2019 r. zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1499 oraz z 2019 r. poz. 694).