Monitor Polski - rok 1989 nr 32 poz. 254

Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 4, poz. 22) zarządza się, co następuje:

- Narodowego Banku Polskiego,

- Państwowego Banku Kredytowego w Warszawie,

- Banku Gdańskiego w Gdańsku,

- Banku Śląskiego w Katowicach,

- Banku Przemysłowo-Handlowego w Krakowie,

- Banku Depozytowo-Kredytowego w Lublinie,

- Powszechnego Banku Gospodarczego w Łodzi,

- Wielkopolskiego Banku Kredytowego w Poznaniu,

- Pomorskiego Banku Kredytowego w Szczecinie,

- Banku Zachodniego we Wrocławiu,

- Powszechnej Kasy Oszczędności, Banku Państwowego

przyjmują we wpłatach lub wymieniają w pełnej nominalnej wartości zużyte lub uszkodzone znaki pieniężne, jeżeli ich autentyczność nie budzi zastrzeżeń i jeżeli odpowiadają one następującym warunkom:

1) banknoty - jeżeli zachowały co najmniej 75% swej pierwotnej powierzchni i mają:

a) jedną z dwóch numeracji lub co najmniej 12 elementów obu numeracji,

b) w razie zatarcia elementów graficznych - cechy umożliwiające rozpoznanie ich nominalnej wartości,

c) w razie sklejenia z części tego samego banknotu - jedną z dwóch numeracji oraz co najmniej 3 elementy pozostałej numeracji,

2) monety - jeżeli zachowały istotne elementy plastyczne.

2. Przez numerację rozumie się oznaczenie serii i numeru, a przez element numeracji - literę serii lub cyfrę numeru.

2. Centrala Narodowego Banku Polskiego obowiązana jest zawiadomić właściwe oddziały banków lub bezpośrednio posiadaczy przedstawionych do wymiany znaków pieniężnych o decyzji odmowy wymiany wraz z podaniem jej uzasadnienia.

Prezes Narodowego Banku Polskiego: Z. Pakuła